van lennep schreef op woensdag 3 september 2008, 10:42:
> Ik probeer een plan van aanpak te verzinnen bij een ruin van 15
> jaar oud , koel in het hoofd , erg slim , maar niet subtiel ,
> zou bijna willen zeggen , ongevoelig....maar dat klopt niet
> helemaal!!
> Hij heeft een traditioneel leven achter de rug , maar dat roer
> is helemaal omgegooid.
> Ijzerloos .Geen
krachtvoer , onbeperkt hooi en een aantal uren
> gras.
> Een stal heeft hij niet meer.
> Gewoon een stukje wandelen leert mij dat hij erg sterk is. Ik
> kan bijna niet voorkomen dat hij het gras in duikt. Hij gooit
> zijn gewicht in de strijd , en dat verlies ik.
Leren hoe hij zijn gewicht niet meer in de strijd KAN gooien, in ieder geval zo dat je gemakkelijker kunt voorkomen dat hij richting gras vertrekt. Dit kun je alleen maar oefenen in het gras
Dat vraagt van de trainer focus en concequentie en hoofd richting gras vragen als hij het niet verwacht en dat op cue zetten.
Maar dat is niet de plaats om te beginnen.
Inge zei het al : "zet je paard op voor succes", maar voordat:
Besef dat dit paard niet anders kent dan : "je doet het of anders"......!
(tenminste dat neem ik aan he.)
Alles is letterlijk van boven af opgelegd, nooit heeft hij zelf naar oplossingen moeten (mogen) zoeken en nu ineens na 15 jaar ga je dat van hem vragen. Hij heeft altijd net genoeg gedaan om niet op z'n falie te krijgen, maar nooit meer gegeven omdat hij dat zelf wou.
'Respect' voor mensen heeft ie alleen omdat die hem onderdrukten en constante onderdrukking doet je schikken in je lot of protesteren.
Maar ja protesteren is er niet bij want dan krijg je op je flikker. Of het moet een paard zijn, zoals ik vorige week over die Groninger merrie vertelde, die al begon te bijten als ze het zadel nog maar zag, die had gewonnen, want iedereen werd bang voor haar. Maar meestal is het zo ....nooit meer dan nodig en vooral geen initiatief tonen.
.
> Gisteren gewandeld in de bak , waar dus geen gras groeit , en
> dan volgt hij best goed.Hij is dan wel traag.
> Af en toe staat hij te dicht bij mij , en probeer ik het
> achteruit knopje te vinden , maar ook dat is voor mij een groot
> probleem.
> Ik kan zwaaien met mijn armen wat ik wil , echt een hele ophef
> er van maken , maar achteruit gaat hij niet. Iets subtieler ,
> terugvragen met de vingers tegen de borst , dan probeerd hij er
> onderuit te komen door met zijn hoofd te gaan zwaaien , maar
> als je doorzet , dan gaat hij een pasje achteruit.Dat is wel
> elke keer een flinke strijd...
Ga niet vechten met dit paard, maar train! Wees blij met een spierbeweging.
Maak een trainingsplan, leer hem zonder druk achteruit te gaan, zelfs zonder dat je hem aanraakt. Bedenk hoe je dat zou kunnen doen en doe het!
> Gewandeld met touwhalster op straat , dan heb je iets meer te
> vertellen , maar alleen maar omdat dat touwhalster pijn doet ,
> en dat willen we nou juist niet meer!!!!
> Tijdens het wandelen geprobeerd om hem bezig te houden , korte
> stukjes draven , stilstaan , achteruit , slingeren over de weg
> , geprobeerd om zijn aandacht te krijgen.Buiten is hij een stuk
> actiever.
> Om te zorgen dat hij niet continu voor mij liep , had ik de
> leadrope meegenomen zodat ik met het einde rondjes kon draaien
> voor mij. Maar ook dat vinden we geen oplossing! We willen het
> niet meer afdwingen op deze manier.
Nee dat is ook geen trainen ,dat is weer 'van bovenaf opleggen': "Je doet het of anders" !
> Het doel wat we voor ogen hebben , is een paard wat weer
> gereden kan worden , maar dan met een sidepull , niet meer in
> de berm duikt , en subtiel gaat reageren op de sidepull , en
> ook op zit , en dit te bereiken zonder je gewicht in de strijd
> te moeten gooien , en zonder pijnlijke druk!
Gewoon een paard opnieuw opvoeden bedoel je dus, begin dan ook bij het begin. Begin met een betere band. Begin met het simpelste van het simpelste, er moet een knop om in zijn hoofd.
Maar nogmaals wees vooral geconcentreerd en concequent.
>
> Ook los gelongeerd.Als je hem eenmaal op de hoefslag hebt
> gekregen , dan draaft hij redelijk makkelijk aan , hij draaft
> ook wel door.
> Maar als hij op de hoefslag loopt , en je wilt dat hij stopt en
> zich naar je toe draait , dan moet je vele passen naar achteren
> doen. Als je in het midden blijft staan , met de armen langs je
> lichaam , loopt hij gewoon door , dus dan lijkt hij heel
> gevoelig voor druk....?Of gewoonte?
Ik moet toch lopen? Nou dan blijf ik toch lekker lopen! Wie weet krijg ik als ik stop wel een lel met een zweep. Dus wat ze ook doen daar in het midden, de meesten lullen toch zo dat ik er geen moer van snap, gewoon blijven doorlopen, er zal wel weer een keer aan m'n hooofd getrokken worden als het de tijd is dat ik wat anders moet doen.
>
> Hoe zouden jullie dit aanpakken?
Ik probeerde in ieder geval iets samen te doen wat hij leuk vindt, zien of ik een lichie in z'n ogen kon gaan laten schijnen,z'n interesse ergens voor wekken, kijken of ik hem aan het spelen kon krijgen, zonder hem te dwingen en dan te gaan werken aan de basics en hem zo her op te voeden.
>
> Gr Esther
Piet
Training is simpel, but not easy
Warboel
