Herman schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 12:01:


Als ik dit verhaal lees, dan lijkt het mij dat Veldre nooit iets heeft hoeven doen voor iemand. Toch vraag ik me af hoe ze was naar Evelien, kwam ze naar haar wel toe lopen? De verhuizing van de kudde zal zijn impact gehad hebben, maar zij heeft het daarna niet slecht gehad. Ze zal een onafhankelijke geest hebben, aangezien ze nooit echt gevormd is, het hoefde immers niet. Plat gezegd: ze is verwend, net als sommige mannen die veel te lang bij hun moeder blijven wonen en dan overstappen naar een huwelijk waarin ze ook niet hoeven helpen in het huishouden.
Veldre heeft nooit geleerd zich aan te passen omdat het niet hoefde. Blijkbaar heeft ze zich behalve aan mensen ook nooit aan andere paarden hoeven aan te passen getuige haar non-gedrag in de kudde. Laat ze zich wegsturen in de wei, stuurt zij anderen weg, hoe gaat dat? Is er helemaal geen sociale interactie?
Verder weet zij misschien ook niet wie nu precies haar baasje is. Eddy heeft dagelijks met haar gewerkt zegt hij, dan zal zij hem misschien zien als een soort baas. Zodra Eddy dan stopt met de intensieve omgang is er een ander, jij, maar die is er misschien maar 2x per week? Ze zal misschien niet weten aan wie ze wat heeft. Hoe moet zo'n onafhankelijk paard zich dan hechten?

Dat er oerpaarden in haar zitten, geldt denk ik haast voor ieder paard. Een tarpan kan er zes keer in, dus daar zal ze weinig meer van hebben. Feit is wel dat er tuigbloed in haar zit en dat zijn doorgaans niet de fijngevoelige typjes, maar de harde werkers met een hard karakter. Die moet je aanspreken op hun trots en patserigheid, daar groeien ze van.

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 11:49:


Nee, natuurlijk moet dat hoofd ergens anders weer opgezet worden. Dan ga je naar de lichaam-winkel.

Brrrr.... lijkt me niks.

Herman schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 12:34:
Of Veldre heeft een lichamelijk probleem waardoor ze niet kan gaan liggen om te slapen (omdat ze misschien niet overeind kan komen), geen zadel accepteert, geen hoeven wil geven, narrig is en de mens associeert met 'werk' en hem dus niet zal opzoeken.

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 12:49:


Dit is wel een interessant artikel http://www3.vet.upenn.edu/labs/equinebehavior//publixs/Papers/AAEP05SMM.pdf over Is It Psychological, Physical, or Both? Allicht is er iets te vinden dat aanknopingspunten kan geven, al is het alleen al de observatie.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 augustus 2008, 18:34:


KNIP

uitgesproken doch kan ook voorkome de hierargie binnen de teven is zo mogelijk nog strikter dan bij reus !!!

amai eddy, merci voor deze uitgebreide uitleg! idd andere invalshoek maar interessant!!

paar (geen kritische, maar geinteresseerde) vragen

1) zin om dit nog toe te passen op mijn 2 bandieten? 5 en 6 jaar?
gooi ik ze eens in de groep?

2) stel: ik wil een nieuwe pup en wil niet meer dezelfde opvoedingsfouten maken als bij mijn 2 huidige hondjes, maar ik wil hem enerzijds opvoeden tot een hond met goede basisgehoormzaaheid die bij zijn baas blijft (andere mensen negeren pup, alleen baas is interessant) zoals wat jij beschrijft, maar anderzijds ook gebruiken voor bvb bezoeken in rusthuis, les in scholen,...
ik wil dus hond die zich GRAAG door iedereen (bejaarden, kinderen) laat knuffelen (die daarvan geniet, want dat wordt tenslotte voor een deel zijn job)
valt dat te rijmen?

3) mij is verteld --> pup niet te veel laten spelen met andere honden, maar wel er als baas zelf veel mee spelen, zo krijg je pup met meer interesse voor baas als voor andere honden (over al of niet laten knuffelen door andere baasjes is niet gesproken) --> doel hond die baas interessant vindt en er graag voor werkt
(ik moet bekennen dat ik deze raad in de wind geslagen heb, heb ze wel laten spelen....)
wat denk jij daarvan --> jij laat ze niet met andere mensen knuffelen maar wel spelen met leeftijdsgenoten
klinkt in mijn oren veel logischer
krijg je ondanks dat toch een hond die bvb , ondanks andere honden in de buurt/ het publiek toch enkel aandacht heeft voor zijn baas?

ik heb 2 honden die graag voor mij werken, die het qua dogdance zeer goed doen, dat als een spel zien, graag met mij spelen, nog steeds samen spelen (maar liever met mij)
maar: mij nog niet ONVOORWAARDELIJK gehoorzamen los buiten,
is mijn fout en ik weet waar ze ligt (of lag toen ze klein waren), al veel beter na een zomer specifieke boscrosstraining, maar nog niet genoeg...
(maar je kent ze hé...)

rudy van de sompele schreef op maandag 18 augustus 2008, 19:32:


super!!
qua volhouden, kunnen wij van u nog 't één en 't ander leren hé!!!

rudy van de sompele schreef op maandag 18 augustus 2008, 18:50:


maar ik heb er toch al interessante dingen gevonden, de poedertoren bvb ... !!

waar mensen samen zijn of samen praten kan je dat gehakketak niet vermijden vrees ik, maar je kan wel scrollen

Anita Cats schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 11:12:

Klopt Anita, er zitten zéker mooie momenten bij.
Het is niet allemaal kommer en kwel. We hebben bijvoorbeeld medio februari gefilmd hoe Veldre zich gedroeg bij het uit de wei halen, borstelen en opzadelen. Hetzelfde hebben we afgelopen donderdag weer gedaan. En als je dan het verschil ziet, dan ben ik best ook wel fier op wat we al bereikt hebben. Alleen ... 5 minuten later flipte Veldre zowat in de les - waarschijnlijk in paniek voor en paar koeien die aan de overkant van de weg in de wei lagen. Ik was maar net opgestapt, in alle rust en volledige stilstand. En plots is Veldre niet meer te houden. Resultaat, Veldre stijgerde en ik ben met haar achterover gekieperd in de piste. Gelukkig is er niks gebeurd, maar het gevolg was dat Veldre niet meer tot bedaren te brengen was. Er viel niet meer op te stappen. Ze was weer helemaal uit de wereld.
Daarna lijkt het alsof je weer gelijk van nul moet beginnen.
Dat is natuurlijk niet zo. Er is in de voorbije maanden behoorlijk wat ingetraind. Maar het is zo verdomd moeilijk om telkens weer, daar waar het gaat om elementair sociaal contact, de basisverhoudingen terug te moeten afdwingen.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Spirithorses schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 11:13:

Ik heb het er met Eddy nog niet écht over kunnen hebben.
Voor zover ik het aanvoel - en blijkt ook gedeeltelijk uit de correspondentie met Evelien - is het vooral iets van Veldre. Ze vertoonde dit gedrag ook bij Evelien. Natuurlijk verdwenen de symptomen omdat Veldre bij Evelien gewoon niets hoefde te doen. Er is dus onbewust en ongewild foutief gedrag in getraind.
Ik vraag me dus af of het enkel maar foutief getraind gedrag is of dat er wel dégelijk autistische trekjes in zitten, die in de voorbije jaren alleen maar bevestigd en versterkt zijn.
En als het - laat ik hopen - alleen maar het fout getrainde gedrag is, krijg je er dat nog correct uit bij een paard dat inmiddels 12 is en al ruim 7 jaar haar zin kon doen?
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Ellen2 schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 13:05:


Kwist dat er een paar dingen gingen instaan die je wenkbrauwen gingen omhoog jagen
1 Wat ik zie bij je twee rakkers zijn mensenhonden in een vachtje .Ze zijn helemaal niet geinterreseerd in andere honden noch in interactie met hun (wel met elkaar) dus zij gaan in een groep een groepje vormen op zich niks verkeerd mee maar ze zijn duidelijk meer mens gericht !

2 geen enkel proleem om mijn systeem toe te passen op een hond die op volwassen leeftijd bij therapie word gebruikt , je kweekt geen argwanende hond ,je kweekt een hond wiens prioriteiten bij zijn roedel liggen !Je kent mijn drie rakkers en je kent Blue niet ? Zijn mijn honden niet aaibaar ? Blue is gereserveerder naar vreemden maar bij mij en Bart ?


HIHIHI proef is op de som nemen ? Men neme een mensehond en men neme een hondehond ! De mensehond gaat bij eerst oogcontact naar zijn soorgenoot lopen en ofwel agressie of speelgedrag tonen !Beide zijn verkeerd bij eerste contact !Hondehond zal hierop reageren zoals het moet !Eerst kennismaken dan spelen kerel .Mensehond krijgt stukje hondetaal te verwekren MAAR dit klikt beduidend beter voor de mensehond DUS loopt ie mee met de verkeerde !! Als je dan nog die hond is aanhaalt als vreemde ?Kom je gewoon met een hond extra thuis


Je maakt een beginnersfout in de boscrosstraining ! Je blijft roepen en achter je honden aan stappen !! Ze hebben je de eerste maal gehoord hoor ! Omdraaien en wegrennen ! ZIJ moeten jou volgen, ni vice versa !Bij elk kruispunt in het bos en ZIJ gaan rechtdoor ??? Jij slaat linksaf en geeft effe bezze met INdy !!!Daarna verwelkom je ze alsof ze tien jaar zijn weggeweest (ni roepen ,ni fluiten NIET HONDJEEEEEEEEEEEEEEEESSSSSen ) Van zodra dat je een uur in het bos kan wandelen ZONDER commando's te geven ,je elke afslag maakt VOOR je honden ipv erachter te lopen . Weet je elke keer als je moet Hondjeeesen klcik dan eens en trek streepjes op een blad ! 50 keer hondjes op één uur zal het gemiddelde zijn !Das 48 keer te véél want jemoet maar tweemaal de steenweg over !

Monique Meijer schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 11:36:


Bizar inderdaad, stel u voor: op den duur is er in je huis een kamertje vol met tanken met glazen wanden met al je dierbaren die je terug tot leven wil wekken.
Brrr, Frankensteinachtige toestanden...

Anita Cats schreef op zondag 17 augustus 2008, 17:14:


Wie is Marinus? Je man of zomaar iemand?

Piet schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 11:26:

Piet, waar kan ik jou verslagen vinden? Misschien is mij dat ontgaan, maar op je website heb ik niks gevonden. Ik ben wel erg benieuwd.
Ik heb in de voorbije weken ook met voedselbeloning geprobeerd. Dit werkt bij Veldre helaas niet, of toch niet helemaal.
Ze assosieert het stukje wortel niet met een beloning. En wanneer het erop lijkt dat die wortel een motivator zou zijn, spuwt ze die meteen uit en gaat haar neus gelijk de lucht in. Maar als ik een wortelbeloning geef op een moment dat zij het niet verwacht (maar voor mij wel iets heeft gedaan wat ik vroeg) dan neemt ze het wel aan... En de volgende seconde kan ze dan weer even ongeïnteresseerd de andere kant op kijken.
Dank je wel voor je aanbod Piet. Ik probeer eerst één en ander te analiseren en op een rijtje te zetten. Daarna hoop ik een beetje klaar te zien in hoe het verder kan. En als jij daarin kunt helpen, héél graag.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Sieta schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 11:40:


Ook hier kan ik toch één en ander terugvinden bij Veldre.
motorisch: Veldre kan relatief makkelijk een linkse galop aanspringen, maar een rechtse galoop "begrijpt" ze precies niet.
Of dit nu komt omdat ze zich links nogal eens vastzet? Zou natuurlijk kunnen. Althans, daar zijn we tot vandaag van uitgegaan.
Veldre vindt het absoluut niet fijn om aangeraakt te worden. Een streling over de neus assosieerde ze niet met een beloning. Een kopstoot kon dan wel eens haar antwoord zijn.
Nu accepteert ze deze anrakingen, maar of ze het fijn vindt? Daar geeft ze vooralsnog geen blijk van.
Veldre kan ook stereotype bewegingen maken. Bij een buitenrit, alleen of met meerdere paarden, zal ze - letterlijk - bij elke pas achterom kijken. En niet voor 5 minuutjes, maar gedurende bijna de hele rit. Dan blijkt haar nek plots niet stijf meer.
Wanneer er al lang geen vliegen meer op haar hoofd zitten, kan ze nog een half uur neurotisch blijven schudden.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Herman schreef op dinsdag 19 augustus 2008, 13:40:


Die laatste zin begrijp ik niet zo goed. Een autistische trek heeft te maken met niet KUNNEN, een aangeboren beperking. Hoe zie je dat dan ivm bevestigen/versterken?

En nog even iets over een vorige post: kan een paard dat voortdurend alert is, geen rust kent, niet lijkt te accepteren dat alles ok is (dus absoluut niet zelfverzekerd is) wel een LEIDER zijn?
Ik zelf zou juist denken dat dat meer bullygedrag is (vanuit onzekerheid) dat haar die plek gegeven lijkt te hebben.

Karin