sibyl de jager schreef op woensdag 9 juli 2008, 23:55:


Ennnn hop naar het volgende "and nothing happens" succesverhaal ! Gewoon blijven nuanceren en blijven meedenken !Ben je nog een makkelijke prooi ook ! Noch mossel ,noch vis !Want je begrijpt beide partijen toch !!!!!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 juli 2008, 23:29:


Om het af te sluiten http://nl.youtube.com/watch?v=L76ceeJsbDE

Realist schreef op woensdag 9 juli 2008, 23:42:


Ja. Verkopen doe ik dus niet. Op dit moment 'nog' maar 2 paarden en die blijven.
Af laten maken: die dag komt voor ons ook een keertje en ik hoop dat ie nog heel ver weg is. Maar je hebt gelijk: op het moment dat je besluit om welk dier dan ook te kopen/te accepteren, ben jij verantwoordelijk voor zijn welzijn.

Mijn blaasrumptuurveulen is gestorven. Heeft de allereerste narcose niet overleefd.
Dus: idem dito.

Als dat noodzakelijk is zal ik dat ook doen. Hoe moeilijk het ook kan zijn.

Ja... ik denk van wel!
Kan iets aan gedaan worden, moet je ook willen.
Ook dat ken ik.
Afwijkingen gedragen zich veelal als 'slachtoffer'... en zoeken steun bij een sterker dier.
Ze vormen een gevaar voor de kudde, die zich als zodanig zal opstellen.


Maar dat heb ik ook nooit beweerd!

Ik weet zeker dat ook mensen die een paard continu op stal hebben staan, dit doen in de overtuiging dat ze het goed doen. En de beste brokjes kopen... want die zijn goed voor hun paard. Ijzers eronder slaan, omdat de hoefsmid dat zegt......
Ze weten niet beter, da's wat anders.

Tot ruim vier jaar geleden had ik ook stallen, dekens, hoefijzers en een prachtig hoofdstel met een correctie-scharenbit met tongboog.
Niet omdat ik slecht was voor paarden. Welnee, hele voederschema's heb ik uit zitten pluizen... wat was nu het allerbeste voor MIJN paarden? )

Nee... domweg omdat ik nooit ergens gelezen of gezien had dat het ook ANDERS kon....
Toen is er ook vast ergens een PN'er geweest die tegen zichzelf zei: waarom moeten die paarden van haar op stal? Terwijl ze 2 hectare weiland heeft?
Waarom moeten ze ijzers? Waarom geeft ze ze brokjes?
Tsja..... PN gaan lezen, en in 1e instantie HoefNatuurlijk.... en meteen gedacht: dit is dé oplossing voor mijn paard.... omdat hij chronisch hoefbevangen was... en een beginnende spat had.... en er steeds meer ijzerwerk onder getimmerd werd. Met wiggen , siliconengel en zooltjes. Omdat hij daarna nog beroerder ging lopen....
En ik voelde dat dit helemaal de verkeerde kant uitging... Ondanks wat de DA's en hoefsmeden allemaal beweerden. Die weg heb ik helemaal afgelegd.... jarenlang.
Veels te lang. Ik had beter meteen naar mezelf moeten luisteren. Naar mijn eigen gevoel: het gaat niet goed met zijn benen/voeten!!!!! Doe er wat aan!
Dus ben ik heel rap natuurlijk bekappen gaan leren. Van een prof natuurlijk bekapper.
En met vallen en opstaan..... en vooral heel lang geduld hebben en je paard ontzien... galoppeerde hij op een gegeven moment ijzerloos over het asfalt...

Dat was tevens het begin van de grote verandering. Het lezen, het leren. Vooral dat willen erkennen en toepassen.... dat is heel belangrijk.
Na de hoefijzers volgden al snel het opstallen, de brokken... daarna gingen de dekens de deur uit. Het bit was het laatste wat aan de wilgen ging.

Ik ben geen lid van een sekte. Ik ben ook geen goeroe. Niets is mij aangepraat.
Alles wat hier staat heb ik gelezen. En waarvan ik zelf dacht: dit is waar, dit is goed.... dit klinkt helemaal logisch...... Heb ik gewoon gedaan. Want het is beter voor de gezondheid van mijn dieren.


Prachtig toch?

Groet,

Wil.

Christel Provaas schreef op woensdag 9 juli 2008, 16:35:

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 juli 2008, 17:51:


wat ga je voordoen ? Lust hij nu wel appelmoes ? Diene landverader! Bij ons wilde meneer zen poeierke alleen met wat kruidenmengeling!
Als ik op bezoek kom krijgt hij gewoon ne pot appelmoes kado, da verwent Blabla!

Moniek schreef op woensdag 9 juli 2008, 20:45:


Mooi en duidelijk gesteld, zo denk ik er ook wel over hoor. Met kinderen is het eigenlijk net hetzelfde. Als iets moet gebeuren dan is de kordate manier soms de kortse pijn. Nu denk ik dat wat Eddy doet, het paard leren dat je zijn tong en hem in zijn mond aanraakt een goede oefening is die in geval van moeilijke inname van medicatie zijn voordelen kan hebben.
Myr

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 juli 2008, 22:56:


Ik ben het 100% eens met wat Eddy hierboven schrijft!

Marianne

Plan? Dit misschien: http://www.synalia.com/articles/trainBTM.html . Invalshoek is iets anders dan wat je zou verwachten. Is eigenlijk voor dingen zoals ontwormer en zo - misschien kan je vloeibaar munt vinden Es. Niet teveel tegelijk, munt geeft, denk ik, snel een "ik heb genoeg"-gevoel in de mond. Met een ontwormspuit zodat de associatie anders wordt dan uit de hand eten.

amar schreef op donderdag 10 juli 2008, 2:11:


Dit is geen berichtje aan iemand persoonlijk. Bovenstaande berichten zijn een weergave van een vrij algemeen denken.

Kordaat optreden...De weg naar mishandeling is ongelooflijk kort. Hoe vaak is er achteraf geen spijt nadat je weer kalm geworden bent en een hele situatie nog eens overdenkt. "Had ik dit nou niet anders aan kunnen pakken"? Hele tv programma's zoals bv. The Nanny hebben die gedachte als basis.
Als mijn paard staakt op een spoorlijn en er komt een trein aan, dan sla ik hem eraf, omdat er op dat moment geen andere oplossing is.
Nee, er wordt eigenlijk bedoeld " ik weet geen andere oplossing dus sla ik hem eraf."
Precies hetzelfde waarom kinderen klappen krijgen.
Hij luistert niet, dus geef ik hem een tik. Luistert ie nog niet,dan sla ik harder, want eigenlijk weet ik geen andere oplossing.
Het is niet zo gek, want vader en moeder wordt je vanzelf, daar hoef je niks voor te leren. Hoogstens heb je dat voorbeeld zelf ondervonden omdat jezelf ook geslagen werd. Misschien dat je vroeger op zo'n moment nog wel eens gedacht heb: "zo wil ik later mijn kinderen niet opvoeden, ik word nooooit als mijn vader en moeder....... Maar ach, het was het enige rolmodel dat je had en ook jouw kinderen zullen het zo doen. Het gedrag zal varieren van een tik tot soms pure mishandeling, afhankelijk van hoe kwaad ze zich hebben laten maken, of misschien lag het aan dat glaasje wijn.
Met een paard is dat niet anders, je hebt in ieder geval geleerd dat je de buitenkant zo kunt behandelen dat je daar van A naar B mee kunt rijden. Voor de rest geldt hetzelfde kordate optreden, zoals bij je kind, je hond en andere huisdieren.
Schelden doe je als je geen andere woorden meer hebt, slaan als je geen andere oplossing meer hebt.
Is dat de schuld van een kind? Of van een paard? Moet je die meppen omdat jij kennis te kort komt? Of moet je zien dat je jouw opvoedkunde bijspijkert?

Wat Eddy schrijft in een nogal heftig stukje vind ik vreemd.
Het is namelijk zo logisch.
Alle dingen die een paard doet en niet zou moeten doen hebben als oorzaak dat mensen proberen om op een diervriendelijker manier met hun dier om te gaan. Hadden ze voor de agressieve en dominante methode rolmodellen te kust en te keur, om te leren anders met je paard om te gaan moet je de rolmodellen zoeken met een lantaantje.

Beter dan te roepen 'er deugt geen moer van' zou je die mensen moeten stimuleren om, om het even welke , lessen te nemen, zolang die lessen maar aansluiten bij hoe ze zelf met hun paard om willen gaan.

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Lena schreef op woensdag 9 juli 2008, 16:50:


"If they dont ask the question they are not ready for the answer" komt van Ray Hunt .

Piet schreef op woensdag 9 juli 2008, 19:58:


Dat was 1 paard... Inge heeft ook een bijtend paard leren frisbeeen, onbedwingbare bijtdrang omgezet in een beweging/actie die beloond kon worden.
Hangt van de oorzaak af...
Een paad wat erg oraal ingesteld is kan je iets laten dragen/vasthouden voor je. Bijten uit agressie is iets anders.
Zenghi van Francoise beet ook heel erg, misschien kan zij raad geven hoe ze het heeft opgelost.

Piet schreef op donderdag 10 juli 2008, 8:07:


Kordaat optreden...De weg naar mishandeling is ongelooflijk kort

Hoe je het ook draait of keert: kordaat optreden en mishandeling zijn toch echt twee verschillende dingen. Zelfs al zouden ze zich op een geleidelijke schaal (de weg is kort) bevinden. Warm en koud bevinden zich ook op een geleidelijk schaal, kunnen in elkaar overgaan, maar voelen toch echt heel anders aan.
En om nu uit vrees voor het ene, het andere dan maar uit de weg te gaan......beperkt je mogelijkheden.

Moniek

(O ja, en ieder voorbeeld gaat ergens mank.)

Als je je gezond verstand gebruikt is de weg er tussen onoverbrugelijk lang!!
Er is nog een zee van verschil tussen mishandeling en kordaat optreden!!
"Sorry vriend het moet ff nu" is nog een grooooooooot verschil met "ik ram het pilletje door uw stroot". iK snap niet waar mensen dit vergelijk halen en in welke mate dit respectloos is!!

jammer... maar te verwachten helaas... dankzij zo'n fijne situaties hou ik me al een paar jaar ver afzijdig van manèges, LRV en wedstrijden...

maar! als er al 1 iemand is die je bezig zag en het precies wel interessant vond hoe je met dat paard bezig was, heeft het misschien allemaal toch nog zin gehad. niet voor dit paard helaas, maar mss wel voor anderen.

Ans Jondral schreef op woensdag 9 juli 2008, 19:55:


ik vind ook dat die melkponies het daar bijlange niet slecht hebben! gezellig met zn allen samen, heel de dag hooi om te knabbelen en ze gaan en staan waar ze willen. Vroeger kwam mn ma daar elke maand een kuur halen en dan keken we altijd eens of er nieuwe veulentjes waren en ja, Sita komt ook van daar he...kzou daar geen pony hebben gekocht als ik hun manier van omgaan met de paarden maar twijfelachtig zou vinden...