Moniek schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:30:


Afmaaien zorgt dat de planten zich snel herstellen en veel meer stengels maken, en veel meer bloemen dus. Je moet dan echt frequent gaan maaien omdat de planten zich binnen enkele weken herstellen en eigenlijk groter terugkomen. Als je al maait moet je het in ieder geval doen voor de planten bloemen gemaakt hebben.
Bezemkruiskruid is inderdaad giftig net zoals alle andere in Nederland groeiende kruiskruiden. Hoefbladen en smeerwortels, slangenkruid etc bevatten ook PA's .
Wat veel kan helpen m overlast te vorkomen van aanwaaiende zaden ( de meeste vallen dicht bij de moederplant, maar ook vogels en konijnen etc helpen mee met verspreiding) is een haag zetten. Dat scheelt beduidend.

Monique Meijer schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:31:


Ik leef met je mee. Jullie hebben ook wel ontzettend veel pech samen elke keer.. Het heeft geen zin om je af te vragen 'waarom', je moet elke keer per situatie maar weer zien hoe je er het beste van kunt maken voor haar. Indy lijkt me een hele dappere en verstandige dame.
En ook net nu het weer de goede kant op ging met haar, moet er weer zo iets gebeuren. Ik ken het gevoel.
Vervelend dat je nu weer zo lang met haar alleen maar mag wandelen, maar hopelijk gaat ze verder vooruit en kan het si gewricht nog herstellen. Ik weet dat dat vaak héél lang kan duren.
Ik hoop dat de uitslag vanavond inderdaad dan mee mag vallen, zou ook wel een keer leuk zijn, een meevallertje.
Sterkte voor jou en Indy.

Groetjes

Ans Jondral schreef op donderdag 19 juni 2008, 11:18:



jep één van die twee bij mij was ook een jong driftig arabiertje. Tegendruk op die moment en lang genoeg voorkomt aldus de zwelling achteraf.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:29:


Is naar't schijnt ni zo simpel.
Mijn DA zei dat ze dat in merelbeke een aantal keer geprobeerd hebben op kadavers. (om te testen)
Was een operatieke van 3 uur voordat ze die prul eruit kregen.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:29:


Die controles van slachthuizen over de grenzen, maar voor al ook in de Oostbloklanden, dat is iets waarbij ook ik serieus mijn twijfels heb.

Monique Meijer schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:31:
Dat klinkt alsof deze ab niets voor haar doet. Normaal gesproken merk je binnen 2 dagen duidelijk verbetering. Misschien moet ze een ander type?


Waarom zou het fataal zijn? Ze beweegt toch nu beter volgens jou en de peut? Kop op hoor! Indy heeft wel voor hetere vuren gestaan!

Shit happens en het lijkt wel dat het bij Indy's deur blijft hangen. Ik duim en hoop in elk geval met je mee.

Ans Jondral schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:51:


dan is de prul eruit, maar moet het ook nog dicht en zonder al te veel litteken vorming genezen

Marcia schreef op donderdag 19 juni 2008, 10:30:


meri Marcia

Cindy Helms schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:47:


O, ik hebt gewoon laten bloeden.
Ik had nog wel ff gevraagd om daar wat van die ontsmettende spray over te spuiten (omdat paard een lekker vies en smerig eczeemdeken draagt en maantjes heeft vol vettige olie.) maar wilde daar voor de rest niet teveel aan frunniken.
Ik had trouwens vooral schrik voor allergische reacties en dergelijke. Paard is een seme-paard met duidelijk verdikte manenkam. Dat duidt toch op enige vorm van irritatie? (of ontsteking?) Het idee om daar dan nog eens een chip in te steken... Ik was er niet gerust op.

Sieta schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:47:


Het wandelen vind ik niet het ergste, waarschijnlijk mag ze nooit meer gereden worden, dat zal me een worst wezen - het ergste is dat de achterhand zo zwak is. Een achterhoef optillen en de staat vreselijk te trillen, ze steunt erg op de voorhand. Als op dit moment de rechter schouder uit de kom schiet, dan kan ze zich niet meer staande houden. Ik moet er niet aan denken......

Natuurlijk proberen we er het beste van te maken. Zolang Indy het ziet zitten gaan we door - ik moet zelf gewoon even door dit dieptepunt heen, gaat wel weer over. Indy weet heel duidelijk welke zekerheden ze bij ons heeft, dat zij het is die beslist.

Af en toe wordt het mij gewoon teveel, het gaat nu al jaren zo en op een gegeven moment breekt het je op.

Monique

Cindy Helms schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:57:


Voilà,
Ik dacht dat in slachthuizen de recuperatie van die chips ook maar iets van een 50% was. En die zien er niet naar om een stukje meer of minder weg te snijden.

Michiel schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:16:


Het klinkt bekend Dat soort dingen gaan vaak met vlagen inderdaad.. Kennelijk heeft hij besloten dat hij het ene leuker vindt dan het andere, en omdat jij iemand bent die ook aan zijn wensen wil voldoen weet hij waarschijnlijk dat jij daar gevoelig voor bent?
Als Sieta zo'n periode heeft (eigenlijk altijd als we bijvoorbeeld van stal verhuisd zijn) dan werkt het bij mij ook niet als ik constant zachte druk blijf houden. Klinkt stom, maar dat vindt ze dan niet 'onaangenaam' genoeg om daarvan te gaan lopen. Dat stilstaan vindt ze wel prima en ondertussen bepaald zíj dus dat we stilstaan. En dat is er nou juist níet de bedoeling van
Ondanks dat ik wel van het clickeren ben, werkte het bij mij ook juist averechts om haar met voer te gaan belonen. Ze stond daardoor juist veel vaker stil, ondanks dat ik natuurlijk de afstand uit ging breiden.
Ik zorg nu dat ik zelf in ieder geval níet stil sta, en vraag haar constant van links naar rechts, denk hetzelfde wat jij doet, alleen ik sta er dus naast.
Het enige wat ik me dan afvraag; als hij dan de kant op gaat die jullie willen, kun je dan niet iets doen om hem te belonen? Hem daar even laten grazen ofzo? Om dat niet weer in staken te laten ontaarden doe ik met Sieta altijd een stukje draven, en een hapje gras, een stukje draven, een hapje gras. Zo vergeet ze het staken en vindt ze het zelf ook leuk. Want het meenemen aan zijn halster en die 500 meter draven zal hij dan ook juist niet leuk vinden? En moet je hem niet juist overtuigen dat jij een beter en leuker idee hebt?

Groetjes!

Michiel schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:16:


Heel in het begin mocht Jur onder het rijden toch doen wat hij wilde? Althans dat begreep ik altijd uit je verhalen. Dat als hij een route koos, het die route werd, als hij wilde draven jullie gingen draven enz en dat je enkel ingreep als het echt niet anders kon. Mits ik dat goed heb begrepen, is het toch niet zo vreemd dat Jur het er niet mee eens is nu? Eerst kreeg hij alles en nu ineens wordt hij gekort omdat jij het heft weer in handen wilt. Zo werkt dat toch ook niet... Daar zou ik het ook niet mee doen als ik hem was eigenlijk.

jan seykens schreef op donderdag 19 juni 2008, 0:01:


Ach dat gaat allemaal nog komen als je de Codex moet geloven. Als ik daar over lees dan word ik helemaal koud van binnen. En kom nou niet aan met :"zo'n vaart zal het niet lopen" ....Dat werd met het chippen van de paarden ook gedacht. Eerst de dieren dan de mensen.

Cindy Helms schreef op donderdag 19 juni 2008, 12:57:


Kr'ijg hier een reactie binnen via mail die me zegt dat het eigenlijk nog véél simpeler is / kan. Blijkbaar kan zo'n chip opnieuw ingelezen worden met een Hackprogramma en wordt er gewoon nieuwe data ingebracht waardoor chip en paard onmiddelijk van eigenaar kunnen wisselen ! :)* .Lukt dit, niet wordt de originele chip onklaar gemaakt met een elektro magn puls en wordt er gewoon een nieuwe chip naast geschoten ! Dit gebeurt blijkbaar bij zeer waardevolle paarden die onmidelijk de grens over moeten vanaf het ogeblik dat ze gestolen worden !! Bij de gewone huis tuin en keuken paarden neemt men zelfs deze voorzorg niet omdat de pakkans te klein is !!