Christel Provaas schreef op vrijdag 6 juni 2008, 13:21:


Ik heb de mensen van het paardje mailtje gestuurd en kreeg meteen mail terrug,.

Groetjes Conny

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 13:33:


Bedankt om de foto's zichtbaar te maken, er liep idd wat mis. En ik vind ze er ook nog heel goed uitzien voor hun leeftijd :)

Sieta is uit de quarantaine Ook het derde monster was negatief op salmonella.

Net de arts van heelkunde gesproken, ze staat nu weer op hun afdeling. Het gips is er af gehaald, voor niets. Het had gewoon kunnen blijven zitten.. ze hebben haar al die tijd geen pijnstillers gegeven.. vandaar dat ze zo slecht op het been stond, arm beest!
Buiten dat kost het weer een hoop geld, dat gedoe met het verband nu kost méér dan dat het gips gewoon had kunnen blijven zitten.. word er echt niet goed van.
Toch hebben ze er elke keer weer een rede voor waarom het niet hun schuld zou zijn, ze dekken zichzelf wel in..

De wond zag er op zich goed uit, alleen kwam er wat vocht door de hechtingen heen, er is dus een kans dat het open gaat springen en dat verlengt het genezingsproces weer. Ze kunnen nog niet zeggen hoelang ze nog moet blijven, hangt van de wond af.

Sieta schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:05:


Jippie,gefeliciteerd.
Het belangrijkste is dat ze het heeft gehaald!!!
Komt allemaal wel weer goed en ja wat een stomkoppen daar,laat ze hier maar niet lezen.
Nog even doorbijten en dan volop van haar genieten
Conny

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:15:


Vergeet helemaal aan jullie te denken ,wat zullen jullie straks moe zijn van dit alles,dat komt achteraf keihard aan.
Neem af en toe even goede rust en wat zal je vriend opgelucht zijn.
Hij was/is zo zorgzaam.
Wat een band krijgen jullie met elkaar!.
Het valt mij op dat op een moment dat je denkt een dier of anders te verliezen je pas echt beseft hoe belangrijk die voor je is.
DIKKE KNUFFELS
Conny

Nick Altena schreef op donderdag 5 juni 2008, 22:01:


Nick ik verkoop mijn paardje niet

groeten,
Liesbet

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:19:



Nou.. inderdaad zeg.. ik dacht dat ik wist hoe belangrijk ze voor me was.. maar toen ik dacht dat ik haar kwijt zou raken.. dat gevoel kan ik niet eens beschrijven.

Ik ben ook vreselijk moe nu.. het is nog niet voorbij, maar het levensgevaar wel, en dat is alles wat je kan schelen op zo'n moment.. áls ze dit maar overleeft, dat been dat zien we dan wel weer..
Ben ook 5 kilo kwijt inmiddels.. en ik heb nou niet echt het figuurtje waar je nog 5 kilo vanaf moet halen... dus dat moet ik er maar weer snel bij eten..

Denk ook dat de klap bij haar later nog zal komen. ze is wel flink afgevallen.. maar ze is zelfs vrolijk als ik er ben (zegt natuurlijk weinig over die overige 22 uur). Denk dat ook bij haar de klap pas komt als ze straks weer terug is en eindelijk tot rust kan komen.

Sieta schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:36:


Gossie, lees het nu pas allemaal, durfde op je oudere berichten niet eens te reageren, maar nu dus wel!
Wat heerlijk dat ze het moeilijkste gehad heeft, stap voor stap (maar even niet letterlijk nemen). Veel sterkte Franca! En kom op he Sieta!!!

Patchouli schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:43:


Ik wilde je nog vragen of Sieta thuis meerdere paarden heeft of dat ze alleen staat.
Als ze meerdere maatjes heeft moet je eens opletten wat een welkom ze krijgt.
Heb ik meegemaakt bij verzorgpaard die tijdje in kliniek heeft gestaan.
Haar dochter en oude merrie die altijd met z'n drien stonden werden helemaal gek.
Een gehinnik en heel emotioneel.
De andere paarden voelen dat er wat aan de hand is en weten niet waar hun maatje blijft.
Ben zeer benieuwd??.

Groet Conny

Meer dan een uur proberen te laden.
Maar uiteindelijk is Rudy met lege trailer weer naar Herselt moeten terugkeren.
Paard was echt op. En ik had het ook wel gehad. (En ik denk Rudy ook.)
Ik vind het erg jammer, maar mijn Tempête zal er dus niet bij zijn op de Poedertoren.

stumperd schreef op vrijdag 30 mei 2008, 12:00:


Jammer Eva dat je hier geen reaktie meer onder gegeven hebt.

Groet conny

Sieta schreef op woensdag 28 mei 2008, 13:21:


Lees hier inderdaad dat Sieta maatjes heeft!!.Ben benieuwd hoor!!!??

Conny

Rianne van den Brink schreef op vrijdag 30 mei 2008, 17:32:


Hartstikke goed Rianne!!!!!
Succes met je paard

Conny

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 15:58:



Stond Sieta maar 'thuis' dat is een droom!
Ze staat op een pensionstal, en heeft daar nu één maatje. Jesper. Dat is dan ook meteen niet zomaar een vriendje, die ken ze al bijna 5 jaar, en daar is ze écht gek op, zo'n beetje het enige paard wat ze ooit vertrouwd heeft, sinds ik haar heb.
Verder had ze wel een beginnende vriendin in de merrie groep, maar ik hoorde vandaag dat die naar een andere stal is gegaan.
Voor de rest was het alleen maar ruzie in die groep, dus verwacht geen reactie van de andere paarden eigenlijk.
Jesper is vooral de eerste dagen wel héél down geweest, dus ik verwacht zeker reactie als die twee elkaar weer zien. Ze begroeten elkaar altijd al uitgebreid als ze allebei uit het andere land komen.

Hoe bijgelovig het ook is, ik heb een stuk uit Jespers manen geknipt, haar laten ruiken en in haar manen gebonden. Iets positiefs wat ik over Utrecht kan vertellen; ik had het ergens vastgemaakt, waar het kennelijk niet is blijven zitten, en de volgende dag vond ik het op een andere plek in haar manen terug, vastgeknoopt en wel Geen idee wie het gedaan heeft, ik verwacht één van de studenten.

Ans Jondral schreef op vrijdag 6 juni 2008, 16:10:


Wat jammer, zeg.