vagebond schreef op zondag 30 maart 2008, 20:33:


Hoe herkenbaar! De dorpsgek, tja... ze zien mij gelukkig niet bezig op mijn eigen erf, enkel als we buiten gaan. Hoewel niet-paardenmensen meestal de hoefschoenen of het bitloze niet echt opmerken (dat zijn ook maar details aan zo'n groot beest), enkel als Lolita in het dazenseizoen met haar 'malienkolder' (vliegendeken met hoofdkap) uitgaat dan vraagt iedereen of mijn paard wel kan zien of waarom ze geblinddoekt is

Ik heb mijn 2 jarig Quartermerrie'tje nu sinds een week en ben heel zacht geweest met haar om haar te laten wennen. Voor en na m'n werk breng ik haar eten en moet dan eindje door de weide gaan tot bij haar potje in de stal.
Als ik eens geen eten mee heb dan denkt ze dat er toch iets zal afvallen en plakt dan ook aan mij. Ze wordt kwaad als ik haar weg duw, en slaat dan met haar achterste naar mij. Als ik onderhoudswerken doe in de weide en ik ga terug naar de poort komt ze me achterna, om me wat uit te dagen. Zo van: geen eten mee, rap weg gij, dan heb je hier niets te zoeken.
Ik heb hierop gereageerd door eens te doen of ik at. Als ze dichterbij kwam dan deed of ik kort met m'n benen naar achter sloeg, om haar duidelijk te maken dat ze me met rust moet laten. Ze reageerde hierop door ook in m'n richting te slaan en daarna kwaad weg te rennen, de andere pony voor zich uit duwend. Ik negeer haar fratsen en doe of ik verder eet, misschien is het wel een combinatie van spelen en haar dominantie vestigen? Misschien voelt ze dat ik zacht ben en probeert ze zich boven me te stellen?
Wat doe ik hier best mee? Misschien nu al met grondwerk beginnen? Hoe reageer ik best om haar duidelijk te maken dat ze niet zo dicht moet komen en niet naar me mag slaan?

Caatje schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:28:


Serieuze vraag: Werkt het ook om de opgedroogde modder makkelijk van je paard af te krijgen?
Spirit háát harde borstels en die ijzeren borstels met tandjes, hij heeft een dun vel dat altijd vuil is (en hij is ook nog eens bijna wit) , de kleine smeerpoets.
Ik gebruik nu zo'n massagehandschoen met nopjes, maar ik poets me de pleuris.

Groet, Pien

Justine cools schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:42:


Yep! Gelijk al met grondwerk beginnen, vandaag nog. :)
Denk niet teveel in termen van dominantie, ze is pas bij je en heeft haar draai nog niet gevonden, het is misschien nog niet zo duidelijk voor haar, maar je kunt haar het beste wel opvoeden hierin want zo hoeft ze niet tegen je te doen. Negeer het wanneer ze loopt te stuiteren en stom doet tegen de andere paarden, maar negeer het niet wanneer ze ook zo tegen jou denkt te mogen doen.

Wees zelf ook duidelijk, leer haar dat ze uit jouw persoonlijke ruimte moet blijven, beloon dat zodra ze het doet, leer haar dat ze wacht totdat jij het eten in de bak gedaan hebt en voer haar niet zomaar uit de hand.

Neem desnoods een tweede persoon mee die haar naast jou lopend aan een touwtje houdt en haar leert waar ze moet lopen, van je afblijven, en dat ze moet wachten.

Als het niet duidelijk is vraag je maar.
Groet, Pien

Aafke schreef op dinsdag 1 april 2008, 15:39:


ohh nee staat het geluid nog aan?
Grrr!

Eva Saegerman schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:54:


Eva, wat heb jij een mooie buik....
(Ben weer terug).

Justine cools schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:42:


Hey,

Misschien is het een zaak om haar niet te bevestigen in datgene wat ze doet ,dat jij naar vind.
Hiermee bedoel ik als ze 'aan jou plakt' en je gaat haar fysiek proberen weg te duwen of je laten beinvloeden door wat ze doet, bevestig je hiermee dat ze zo (op een negatieve manier) jouw aandacht kan en gaat krijgen.
Als jij dan op dat moment Haar aandacht ergens anders kan op richten en haar kan afleiden van datgene waar zij op doelde ben je weer aan de 'winnende' hand,zonder op welke manier dan ook een machtsspel te gaan spelen.

Koen

Spirithorses schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:45:


Wat moet er werken Pien? Cedric zoekt een hoeve..........;ben je in de war met die fumidinges???

Hoi Pien, Marianne, Gudrun, en andere handpaardmeenemers!

Jullie weten dat ik buitenrijd op Lolita met Huppel (haar bijna 8 maand oude veulen - pardon jaarling) als handpaard. Ter illustratie: mijn materiaal: Parelli natural hackamore ( = touwhalster met teugels en leidtouw) voor Lolita (zadel ook natuurlijk), touwhalster en 3.5m touw voor Huppel (touw nu in een andere kleur dan de touwen van Lolita, jaja ik leer bij!) en (aaargh! ) mijn carrotstick. Teugels en leidtouw in één hand, stick recht omhoog tegen mijn schouder in de andere. Het gaat redelijk goed, niet perfect maar redelijk, ik doe het alleszins graag, maar heb toch als beginner veel te leren. Dus:

Vraag 1: Welke methoden kan ik gebruiken om Huppel te leren aan een loshangend touw toch niet te ver naar voor te lopen? Ze mag van mij mama nooit voorbij lopen, maar eigenlijk wil ik haar iets meer naar achter, meer neus naast de schouder van Lola. Als ze dit goed doet (in stap meestal wel) krijgt ze dan ook regelmatig een goedzoo te horen, maar er volgt geen andere beloning zoals voer of kriebel (wat anders thuis bij andere oefeningen wel het geval zou zijn). In draf draaft ze vaak veel enthousiaster dan de mama, of gaat ze galopperen/bokken en moet ik dus corrigeren: touw korter (weer lossen zodra ze in de juiste positie is) of blokken met de stick. Maar dat werkt natuurlijk maar tijdelijk omdat ze lopen gewoon leuk vindt. Ow, en moe maken opvoorhand door wilde balspelletjes heeft geen merkbaar effect, buiten lopen is gewoon leuk!
Nu ik het schrijf bedenk ik ook wel dat Parelli zou zeggen dat ik dan maar een tijd niet moet draven tot het in stap perfect gaat. Maar: ik wil graag eens draven, en dat is niet alleen voor mezelf maar ook om de hoefjes van beide meisjes wat te stimuleren. Dus. Zijn er andere tips? Conrad?

Vraag 2: zijn er 'officiele' richtlijnen waar het handpaard moet lopen, links of rechts van de ruiter? Ik werd namelijk op straat tegengehouden door een oude man: 'maar juffrouwke, ge moet uw veulen rechts pakken, weg van het verkeer!' ('en zonder bit! ge gaat u verongelukken!') 'en ik ben nog kampioen dressuur geweest, dus ik ken er wat van' (vond ik wel interessant, misschien moet ik eens langsgaan, kan ik nog wat van hem leren). Tuurlijk snap ik de logica van het minst ervaren paard te beschermen tegen het verkeer. Maar ik vind dat ze het aan de twee kanten moet kunnen, en nog meer: Huppel aan de kant van het verkeer is ook handig, want verkeersmak is ze al redelijk goed, en gezien zij haar moeder opzijdrumt drumt ze ons dan weg van het verkeer ipv. naar het midden van de weg (of zelfs helemaal naar de linkerkant als ik niets zou doen).

Vraag 3: leert een handpaard de 'slechte gewoonten' van het leidpaard? Ik bedoel, het schrikken en bang zijn en argwanend kijken naar ieder afwijkend model brievenbus (vooral als er pas drijfmest geinjecteerd is vlakbij)? Of is dat karakter? Of is dat vertrouwen in de ruiter? Nu stopt Huppel natuurlijk braaf mee telkens als wij in brievenbuscontemplatie staan, leert ze nu dat dit zo hoort? Ze geeft mij de indruk niet te snappen waarom we stoppen maar gewoon te wachten. (Wishful thinking...)

Groetjes,
Nathalie

Spirithorses schreef op dinsdag 1 april 2008, 10:00:


Shaping is iets wat je aan moet leren.
Pien ik stop ermee, je laat me 10 keer hetzelfde vertellen, en uitleggen, maar bent blijkbaar niet klaar voor het antwoord.
ik heb uitputtend verteld dat je bepaalde zaken gewoon kunt leren.
Voor elke beantwoorde vraag komt een nieuwe. Deed je dat met centered riding van te voren ook of heb je toen gewacht nadat je les had gehad en het zelf had kunnen doen, of is dit alleen maar om mijn ongelijk te bewijzen?
Alle andere argumenten besteed je geen aandacht aan en bent geobsedeerd door het feit dat ik tijdens de training zeg geen druk te gebruiken. Nou, daar blijf ik bij. Zie het door jou genegeerde verhaal over het willen leren van Shiny..

Piet

Een paard lijkt precies op een dier

Aafke schreef op dinsdag 1 april 2008, 10:36:


Dat is wat ik daarmee bedoelde, je hebt ze leren fietsen, je hebt niet een briefje geschreven hoe ze moeten fietsen, dat werkt namelijk niet.
En zeker niet als er dan gevraagd wordt naar een probleem, zoals hoe kom ik die berg over op een fiets.
Dan zeg je: ik leer je eerst fietsen en als je dat kunt wordt het gemakkelijker om die berg over te komen. Kwestie van simpelweg een lagere versnelling en hard op de trappers drukken.

Dan kan je zeggen zoals in het druk verhaal , wat voor een aantal mensen hier waarschijnlijk een osessie begint te worden, maar voor mij zo normaal is dat ik er niet eens over nadenk, dat geloof ik niet.
Waarop ik zeg : leer nou eerst maar fietsen, dan merk je het vanzelf hoe het gaat.
Piet

Een paard lijkt precies op een dier

Caatje schreef op dinsdag 1 april 2008, 17:00:


Hahaha, dat krijg je nou als je 4 dingen door mekaar bent aan het doen zoals ik. Ik reageerde op het bericht van Nathalie over de furmidinges inderdaad.

Groetjes!

Spirithorses schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:52:


Bedankt voor je antwoordje terug. Ik las gisteren toevallig op je site, jammer dat je zo ver woont, want dit is hoe ik haar wil africhten later, bitloos op Westernmanier.
Voor de rest is het een uiterst lieve merrie, maar ze is verslaafd aan eten en is beetje opdringerig hierin, vanaf dat ze m'n hoofd ziet denkt ze woehoew!Eten (de Quattro mix bevalt haar blijkbaar uitstekend .
Ik ben alleen, niemand kan mij helpen als ik haar elke dag eten ga geven, maar ik denk dat grondwerk veel zal goedmaken.

Justine cools schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:42:



Jouw beschrijving lijkt helemaal op mijn veulen Huppel. 8 maand oud bijna, BWP. Het is wel net binnen de perken maar toch is het er. Soms lang een perfect beestje en dan toch weer dat ik bedenk dat ik een bodyprotector en een helm moet beginnen dragen... Een goede oplossing heb ik niet of ik zou dit hier niet schrijven. Het is dominantie/de baas spelen, of hoe je het wil noemen, maar of je dat er persé uit moet hebben om leuk met je paard om te kunnen gaan is een andere existentiele vraag die ik mij stel nu ik er zelf mee zit. Zou ik mij vroeger nooit afgevraagd hebben. Ik ben er misschien wel te lief mee. Was dit weekend bij een vriendin met een driejarige hengst, leuk beest, op een uurtje eventjes de seven games van Parelli mee in rudimentaire vorm gedaan en aan de vriendin geleerd, en dan moeten toegeven dat ik op zeven maand tijd met mijn eigen veulen nog steeds maar aan spelletje nummer twee was blijven steken... Het komt er ook nooit van.

Beste Justine, je schrijft niet welk trainingsmethoden je al kent/gebruikt? Ik zou absoluut het Parelli programma aanraden, als je nog zoekende bent. En lees eens goed wat Conrad en Piet hier almaar schrijven over clickeren en operant conditioneren, hééél interessant.

Sterkte,
Nathalie

Koen Theys schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:57:


Yip, inderdaad, zat dit ook te denken, vooral omdat je geen gevecht mag aangaan met je paard, want dat ze dat als teken van zwakte zien. Ik was vroeger ook zo iemand die leraars uitdaagde om ze te testen, als ze dan ergerlijk reageerden dan was het spel begonnen en daagde ik hen nog meer uit. Nu ben ik leraar en weet niet wat ik anders kan doen als ze zo doet. Negeren? Dan leer ik haar geen afstand te houden, dus zal dat op een andere manier moeten gaan, maar weet niet hoe. Ik ben alleen en heb niemand die me hierbij kan helpen. Ik dacht van eventjes paard te spelen, maar is beetje te doorzichtig waarschijnlijk.
Ze is 2 jaar, zou niet graag hebben dat ze slechte manieren opneemt .