Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:
> Het gaat niet goed met Froukje.
>
> Gisteravond zat ze weer verstopt. Dat is nu de tweede keer
> e.e.a. bespreken en mij dan opbellen. Maar ik ben bang dat ook
> daar geen oplossing meer uit komt.
>
> Els.
Verschrikkelijk moeilijk inderdaad. Nou heb ik jullie situatie niet tot op de details toe gevolgd, maar gras was ook geen optie? Ik las ergens dat jullie gras zo goed als op was, en haar naar een andere plek verhuizen, is dat haalbaar? Dat is wat er nu in mij opkwam hoor, ik denk dat jullie elke optie wel besproken hebben zo langzamerhand.
Wat betreft het ervoor blijven knokken of kiezen voor een rustig einde.. ik denk dat je je eigen paard het beste kent, het beste aan haar kunt zien of ze er nog voor wil gaan of niet (denk aan esther en bret bijvoorbeeld), of ze nog plezier heeft in de dag, in haar leven. Stel dat je ervoor gaat knokken en doet wat nodig is, is haar leven daarna nog waardig? Ik denk dat als paarden nog willen, ze de pijn, de behandelingen, het moeilijke genezingsproces en alles wat daar verder bij komt kijken, kunnen dragen. Denk aan mensen, die laat je ook niet meteen inslapen, die gaan soms ook door ontzettende moeilijke periodes, omdat er nog hoop is. Is er geen hoop meer, dan is er ook geen reden om ervoor te knokken, om de pijn te doorstaan. Aangezien paarden in dat opzicht geen keuzes kunnen maken, omdat ze niet kunnen begrijpen wat dat inhoudt, zullen jullie die keuze moeten maken voor haar. Zolang jullie in haar belang handelen, kan er geen verkeerde keuze zijn denk ik. Het is alleen aan jullie om dat in te schatten, en dat is vreselijk moeilijk.
Ik wens jullie hierbij héél veel sterkte en wens froukje het allerbeste toe.
Warboel
