Wie durft nu nog beweren dat het onmogelijk zou zijn om een ZZ-dressuurproef te lopen zonder bit, zweep en sporen?

Overtuig uzelf
http://nl.netlog.com/go/explore/videos/videoid=111579

Herman

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 18 januari 2008, 10:47:


Ik vind het maar moeilijk om te bepalen hoe vaak ik mijn paard moet ontwormen. Ze is nu bijna 4 jaar en staat altijd met een shet en een pony in de wei. Er komen geen paarden of pony's meer bij. Ik heb haar afgelopen jaar 3x met hippomec 600 en 1x met Equimax ontwormt. Is dit teveel of te weinig geweest. Ze ziet er altijd goed uit en ik heb niets raars in haar mest gezien. Ik heb geen mest test gedaan omdat daar voor mijn gevoel niet nodig was. Als ik haar dit jaar 2x met Equimax wil ontwormen is dit genoeg of moet het toch vaker gedaan worden. Graag jullie reactie en advies.

Patricia ter Haar schreef op vrijdag 18 januari 2008, 14:03:


Als je een mesttest laat doen is het niet moeilijk meer te bepalen

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not
correction

Piet schreef op vrijdag 18 januari 2008, 14:07:


Een mesttest. Hoe vaak moet je deze dan laten doen en waar kan je deze laten doen.

Piet schreef op vrijdag 18 januari 2008, 13:28:


Ik ben het eens met je. Eerst iets toevoegen om daarna te kunnen weghalen als beloning is absurd. Maar een zachte beenhulp, zoals 10gram tegen de buik van het paard met je kuiten, is denk ik niet zo erg onaangenaam voor het paard; het is een cue, net als een stemcue, zoals je ook zei, en daarom ben ik het eens dat het een cue is.
Hoe we het met CT zouden aanleren, lijkt mij simpel natuurlijk.
Maar hoe leert de niet-clickerende trainer dergelijke beenhulpen dan aan, vraag ik me af?

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 18 januari 2008, 9:07:


Moet achteraf nu toch een beetje lachen om mijzelf... Esther had het in dit topic al een keer over onvoldoende gefundeert medische conclusies trekken en wat doe ik...? LALALAAA.......

Had dus eigenlijk moeten schrijven:


Hier leek die aandoening door de etter eerder op rainrot dan op schimmel, maaarrrr.... Als schimmelplekken geïrriteerd en ontstoken raken kun je natuurlijk OOK etter en open wondjes/wonden krijgen.

Baal er trouwens van dat ik al 5 dagen met griep thuis zit. GRRRR Maar heb de pensioneigenaar al gevraagd Peppermints huid in de gaten te houden of het erger wordt... Hij is ook altijd bereidt om medicijnen en smeersels aan je paard toe te dienen als je dat zelf niet altijd kan etc. dus dat zit wel goed. Maar normaal zit ik er het liefst zelf bovenop... Wil de anderen niet aansteken. Voor je het weet ligt half Nederland plat!

Normaal gesproken houdt ik de staart niet langer dan tot de kogels. Bang dat paardje erop gaat staan en dan AUW!...

Maar in de natuur is er ook niemand die met een schaar achter die wilde paarden aanloopt. Is het dan toch niet zo erg dat een paard eens wat haren uit zijn/haar staart stapt en kun je de staart net als in de natuur laten groeien?

Mike heeft als Welsh Cob een mooie volle lange staart (en manen), daar weten ze op de Poedertoren nu ook van , Peppermint als Amerikaanse een wat minder volle maar toch niet verkeerd, en ook mooi lang... Maar begint de grond nu te naderen.

So: to KNIP or not to KNIP; that is the question!

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 18 januari 2008, 10:47:


Huh watte? Sinds wanneer dan?
Ik heb al een tijdje niet ontwormd. (Zomer 2007 denk ik, is iets voor deze maand) Maar de vorige keer heb ik die gewoon bij de apotheker gehaald.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 18 januari 2008, 15:02:


Ik knip er altijd stukkie af zodra staart over de grond sleept. Ze gaan er echt op staan als het te lang is en dan trekken ze de haren er op die manier zelf ook wel uit, maar ik help ze altijd een beetje.

Net een trainingsessie achter de rug.
Heb besloten 2 dingen aan te leren, de "woa" en de one-rein stop.

1) Woa doe ik vanuit grondwerk op lichaamstaal, dat kan hij al, ik koppel daar nu dmv clickertraining het woordje woa aan. Na een paar keer kon hij aan de hand met een los lang touw vanuit stap en draf op enkel woa (terwijl ik er dus op lette na het aanvankelijk wel gedaan te hebben nu geen cue met lichaamstaal te geven maar zelf gewoon door te lopen) naar stop met zelfs een pasje achteruit. Los ging eerst ook goed, maar toen dacht hij ineens: bekijk het maar en rende weg, uitgooiend en al. Paar keer van hand laten veranderen en stop gezet, dan opnieuw, vanuit stap ging het goed, vanuit draf een keertje ook en toen zijn we gestopt. Bij dit werk heeft hij dus de keus om al of niet te gehoorzamen, en doet hij het (of niet) omdat hij het graag wil.

2) One-rein stop. De cue wordt dus met mijn hand langs het touw naar voor, 2 keer en de derde neem ik zijn hoofd mee naar opzij. Wat opnieuw opvalt, eens hij het principe snapte ging hij bijna zijn eigen schouder aanraken, maar hij heeft nog momenten dat hij er geen zin in heeft. En hier maak ik voor een keertje onderscheid: aangezien ik op de grond naast hem sta, en echt in mijn kracht sta, ben ik wel sterk genoeg om dat hoofd toch te nemen. Plooit hij dan mee (valt de druk weg) en blijft hij daar even, dan wordt hij uiteraard beloond.
Maar ik denk dat de sterkte van de one-rein stop er voor een stuk in zit, cru gezegd, dat het paard moet weten dat het geen keus heeft. Die hals plooit. En het is fijn, wnat hij wordt er voor beloond, EN het heeft geen zin om het niet te doen, want dat lukt toch niet. Nooit. Geen inspraak, gewoon doen, en automatisch.
Hij vond dit duidelijk niet fijn, hij is gewoon dat er meer tweerichtingverkeer is (en eerlijk gezegd vind ik het ook moeilijk, het voelt voor mij echt als dwingen aan). Maar voor deze toch niet onbelangrijke oefening maak ik maar eens een uitzondering.

Deze is ook leuk, ze krijgen hem maar niet te pakken... hihi

http://www.youtube.com/watch?v=DhoKDbY-L-w

Weet wel niet of de link gaat werken, nooit zoiets opt forum gezet...

Jolijn schreef op vrijdag 18 januari 2008, 15:38:



zo klein!

Herman schreef op vrijdag 18 januari 2008, 13:06:


8-/ gevaarlijk zeg! En zowat vanuit het niets!

Veel filmpjes waarvan je kriebels krijgt, maar ook veel mooie...

Om af te sluiten: niets is zachter en lekkerder dan paardje fletsen!
http://www.youtube.com/watch?v=JXdp9xxpOtU&feature=related

Het muziekje is niet alles, maar ja, je kan niet alles willen he... :)

Els Kleverlaan schreef op maandag 22 oktober 2007, 21:24:


Hallo Els,hoe is het nu met Fraukje?.

Ik lees net dit verhaal door en had ook de foto's net bekeken.
Het lijkt een beetje op mijn welschpony die dezelfde problemen had/heeft.
Het is bij haar allemaal begonnen nadat ze hevig geschrokken was van sinterklaas die tussen de stallen doorrende op de manege wardoor ze met reche voorbeentjes liep door SPIERBEVANGEN te zijn.
Was erg gevaarlijk want een koudbloed had het niet overleefd zei de dierenarts.
Ze kreeg wat ingespoten en ik moest met haar lopen door nat zand.
Gelukkig is alles goed gekomen maar met oud en nieuw is ze toch weer in de stres geraakt en weer dezelfde problemen,vorig jaar ook al.
Wat er dan gebeurd is dat ze haar voorvoeten niet goed neerzet (te ver naar voren) waardoor ze weer bevangen uitziende hoefjes krijgt.
Voor dit gebeuren waren de hoefjes goed.
Ik haal dan meteen weer goed de toon weg tot de witte lijn zodat ze makkelijk loopt,daarna wordt de witte lijn weer breedt die ik dan weer tot in de witte lijn wegvijl om de boel onder controle te houden.
Doe ik dat niet dan zet ze ze ook in het zand te ver naar voren neer waardoor ze te ver doorbuigt.
Op het harde loopt ze dan stijf met rechte beentjes en wat mij dan opvalt is dat er van alles onder blijft plakken waardoor ze pijn in voetjes heeft.
Ook heeft zij dan een platte zool terwijl dat richting zomer weer hol wordt.
Het is een streskip en is ook de baas boven de anderen in de groep en reest ondanks haar probleem gewoon door.
Er staan foto's van haar in het fotoalbum Ik zal de datum opzoeken.

Groetjes Conny