Eva Saegerman schreef :
> Uiteraard, zoveel methodes! het nadeel er van is dat als iemand
> zich een "aanhanger van een bepaalde" methode noemt, die
> methode soms strak probeert te volgen. je bent een parellier,
> dus moét je alles via de methode van P doen, of clickertrainer,
> of Monty Roberts, ditte of datte.
Dat vind ik nou aan jou zo leuk, dat jij blijft openstaan voor andere methodes en zienswijzes

> Het lijkt wel of sommige mensen zo'n duidelijk omschreven
> trainingsvisie nodig hebben om de eigen visie te ontwikkelen in
> plaats van vanuit "het buikgevoel" (hetgeen jij hart volgen

> vaak meer doen. We volgen een bepaalde filosofie, soms
> klakkeloos, zonder nadenken, zelfinzicht en reflectie, omdat we
> meer geloven in het welslagen van een methode dan in zichzelf.
>
Ja, ik kom hier mensen tegen die met zichzelf of hun paard totaal vastlopen omdat ze zó fervent volgens één richtlijn aan het trainen zijn
waarbij ik me afvraag: Past dit wel bij jou? Ben je nog spontaan bezig met jezelf en je paard. Die een probleem niet zelf meer durven/kunnen oplossen omdat ze dat niet geleerd hebben', omdat ze niet leren zelf te blijven denken, laat staan dat paard. Jammer, denk ik dan.
Dat ligt zelden aan de methode, maar aan de manier waarop mensen er hun veiligheid in menen te moeten vinden, 'anders klopt niet niet' he.
> "Aarden en energie" binnen de Centered Riding filosofie als
> voorbeeld, bijvoorbeeld, is het bewust maken van iets dat we
> als mens kwijtgeraakt zijn; sommige meer dan anderen; Het is je
> bewust worden van wat je lichaam doet en hoe de omgeving
> (beweging paard, stijgbeugels, zadel, ademhaling, ont-spanning,
> etc) je lichaam en denken beinvloedt, en daarmee ook je paard
> diens lichaam en psyche, en dus zeker hoe jij invloed hebt op
> je paard en vice versa.
Klopt. Alhoewel energie 'overbrengen' en 'aarden' slechts een paar onderdelen zijn, niet persé door CR uitgevonden, maar wel als instrument gebruikt. Dat hele energetische heb ik trouwens van mijn eigen Jack geleerd, dát is zijn manier van hoe hij met mensen omging, van hoe hij in het leven stond, nog lang voordat hij überhaupt iets met paarden had. Hij heeft mij geleerd dit op paarden en in mijn dagelijkse leven toe te passen, alhoewel het me met paarden makkelijker lukt dan met mensen

. En dan blijkt dat dit verweven zit door een heleboel methodes. Is dus niet iets van CR alleen en al helemaal niet zweverig.
Greetz maar weer, Pien