Eva Saegerman schreef op woensdag 26 december 2007, 11:48:


Dat verhaaltje van hierboven gaat alleen op wanneer het met beleid gebeurt!!!
Er is geen enkel lijf zo vlug versleten als dat van een topsporter. Ik ben zelf helemaal geen topsporter (deed wel 8 uur duursport in de week) maar heb mezelf wel onomkeerbare schade toegebracht met te sporten. Maar zolag het duurde was 't wel héél plezant.

Mijn oudste dochter is licentiaat bewegingswetenschappen (sportkot). Daar zou dan toch alles "met beleid" moeten gebeuren. Nergens zie je zoveel sportbessures als in eerste kandidatuur. 't Is daar gewoon survival of the fittest.

Wij hebben 20 jaar een surf/snowboardshop gehad. Hoe meer wij en onze klanten gingen surfen/snowboarden, hoe meer ongelukken wij zagen passeren. Er zijn er ook die het niet meer kunnen navertellen.

Het is gewoon zo dat een mens zich gemakkelijk "in bepaalde omstandigheden" laat "meeslepen". Dat zie ik hier (bij ons) ook bij ruiters gebeuren, vooral groepen van manèges die eens een "stevige" rit gaan maken.

Enfin, ik denk niet dat dat mij nog overkomt, en mijn paardjes ook niet. 't Liefst ga ik gewoon alleen.

Marianne

Muguet schreef op woensdag 26 december 2007, 14:46:


Vandaag was het zover maar ik heb geen foto's kunnen trekken want ik zat op Indy met Apache op sleeptouw en Gerd op Couscous met Sela naast hem.
't Was wel de moeite. Onderweg was alles voor Sela de moeite om eens "iets" te doen. Toen we eenmaal op de dienstweg naar de weide waren, liet Gerd Sela los die op slag over een maisveld begon te crossen en al direct onderuit ging.

De andere paardjes bleven héél braaf ook Couscous.

Eenmal op de wei was het eigenlijk Apache die de show stal. Wat een geweld!!!
Het leek een op hol geslagen olifant (sorry Apache). 't Was wel indrukwekkend. Hij ging met vier gestrekte benen de lucht in en deed daar boven dan nog een specialeke.
Wat een vreugde... En bokken dat die kan. Zijn achterbenen, die gaan hééél hoog.
Indy deed heel bescheiden wat sprongetjes en begon dan te grazen, Couscous liet zien dat ze en arabier is en "zweefde" over de wei, meer omhoog dan vooruit. En Sela die liet ook alles zien wat ze in huis had.

Vanavond zijn we met supersmerige paarden naar huis gegaan. We kwamen wandelaars tegen, die mensen dachten echt dat we landlopers waren.

Marianne

Kynshiri schreef op woensdag 26 december 2007, 17:53:


Ik heb geen flauw idee of het altijd zo opvallend is als een paard slecht ziet?
Het is ook maar een vermoeden hoor.
Als er al iets is, is het subtiel. Wazig zicht of een vlek ofzo?? En ik denk ook maar aan 1 kant.
Maar gisteren maakte de staleigenaresse er weer een opmerking over. Dat ze soms toch echt dacht, dat mijn paard niet goed zag.
Adhv haar reacties met het naar binnen/buiten laten naar en van de wei. (De paarden lopen dan los naar wei/stal. Straat wordt ff afgespannen) En dat mijn paard dan soms schrikt en vreemd kijkt naar dingen die al vlak bij haar zijn en de andere paarden al van ver hebben gezien. Maar zij dus niet.

En 't is niet de eerste keer dat iemand hier een opmerking over maakt. Iemand die haar een aantal jaren geleden wel eens reed, dacht dat ook. Omdat ze heel vreemd kon reageren als er in de binnenpiste een parcours stond opgesteld en ze dan daartussen reed. En dan schrok paard plots van een hindernis, alsof ze die helemaal niet had zien staan. Terwijl die hindernis al vlak naast haar was.
Maar heb er eigenlijk nooit erg in gehad.
Maar de laatste weken heeft het mijn gedachten ook wel eens gekruisd omdat ze schichtig kan reageren op dingen die ze onderhand wel zou moeten kennen. Bijvoorbeeld in de binnenpiste, een bepaalde donkere hoek, waar ze liever niet voorbij komt, maar alleen maar op de rechter hand. En iemand die aan de kant stond (al een hele tijd) maar waar ze opeens verschrikkelijk van schrok.
En nu die opmerking van de staleigenaresse. Toeval?

marianne laenen schreef op woensdag 26 december 2007, 19:40:


Een van de voornaamste zaken in de cursus is: "bekap met beleid" en "laat het paard je leermeester zijn".
Als ik Don geen kans geef zijn zolen te trainen, dus door de hoefwand langer te houden, gaat hij bij het minste geringste gevoeliger lopen.

Een paard met weidevoeten heeft andere voeten dan een die alleen op beton loopt. Als je paard over elke ondergrond perfect moet kunnen lopen dan vraagt dat 3 dingen: je paard leren kennen, training en compromissen sluiten.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Peter Donck schreef op woensdag 26 december 2007, 19:22:


Nu ik erover nadenk, als er iets gebeurt waardoor ik weer ga twijfelen. Is het inderdaad vaak in de schemer.
Ik rijd vaak s'avonds in de binnenpiste met tl-licht. Bij dat licht in zo'n grote hal, moet je geen boek gaan lezen. En het zijn ook de meer donkere plekken die ze probeert te vermijden.
En als de staleigenaresse de paarden binnenhaalt, is het ook meestal donker of schemer. Paard is ook altijd de laatste om van de wei te komen. De rest komt vaak in draf naar binnen en Pête is altijd de laatste, traag op haar eentje of ze volgt haar ponyvriendje.

Maar in de zomer loopt ze ook wel rond in het donker hoor, op de wei.
T'is niet dat die dan maar stil gaat staan ofzo.
(Alhoewel ze ook weer altijd de laatste is om aan de draad te verschijnen als ik s'nachts nog langskom)

Hoe kan je zoiets zeker weten, Peter?

Mijn laatste paard dat ik gehad heb had enorme beenproblemen, dat van m'n zus ook. Ik heb een fobie gekregen van been-en hoefproblemen. Ik heb voor een Alpenquarter gekozen omdat ik DACHT dat die sterker waren.
Ik denk dat ik maar eens op zoek ga naar iemand die natuurlijk bekapt om raad te vragen. Ik doe niet regelmatig 20 km, maar het gebeurt. Mijn Haflinger had de laatste keer wel blijkbaar last. Hij liep erg traag en kort. Maar dat kan natuurlijk ook zijn omdat hij geen zin had .
Ik ken dat gewenning, heb dat aan de lijve ondervonden. Wist niet dat dat ook zo was met de hoeven, dat die sterker kunnen worden van te wandelen op verhard. Dan lijkt het me idd beter om langzaam op te bouwen en barvoets te blijven lopen (idd, nu ik eraan denk, mensen die zonder schoenen lopen kweken ook dikkere voetzool).
Ik vraag me echter af of hij bij iets langere trektochten in de toekomst geen last zal beginnen krijgen. In dat geval zal ik toch overwegen om hoefschoenen te kopen.
Thx voor deze interessante info, heb weeral stof om over na te denken

Ans Jondral schreef op woensdag 26 december 2007, 20:48:


klinkt toch net hetzelfde als de mijne hier eerlijk gezegd... Die schrikt zich ook rot van iemand die inderdaad al even aan de draad staat te kijken en herkent snachts op de weide enkel mij en het geluid van mijn auto. Soms valt het zelfs voor dat hij me blijkbaar niet gehoord of gezien heeft (normaal roep of fluit ik even als ik de wei op kom), want dan zie ik hem opschrikken als ik op een meter van hem sta.
In de schemering ga ik ook niet meer met hem op stap, omdat ik weet dat hij dan vrijwel niets ziet. Als het echt niet anders kan omdat hij bv. s'avonds nog van weiland moet verzet worden, praat ik hem de hele route door en dan volgt hij netjes.

Vandaar waarschijnlijk dat jouw paard bij de pony blijft als ze in het donker naar binnen moeten. Je mag dat niet onderschatten; bij schemering zien ze soms nog slechter dan in het pikkedonker! Hou het eens een tijdje extra in de gaten zou ik zeggen en als het inderdaad zo is dat hij (zij?) slecht ziet, dan ga je dat toch merken denk ik.

marianne laenen schreef op woensdag 26 december 2007, 20:33:


hehe
zalig, toch?

Maria Delavega schreef op woensdag 26 december 2007, 21:25:


En wat is een "alpenquarter" Maria? Een haflinger?

Marianne

Eva Saegerman schreef op woensdag 26 december 2007, 18:06:


En dan kom je maar gezellig bij mij op cursus!
Groet, Pien

Ik snap je vraag niet, Loes....

Esther schreef op woensdag 26 december 2007, 17:59:


Ik vind het héél beangstigend dat de laatste weken op (bijna) elke topic plots een commentaar verschijnt dat het paard in kwestie scheef-zus of scheef-zo zou zijn.(zie o.a. #84866 - #86227 - #86979 - #86988 - #86998), al dan niet geargumenteerd met één of ander diagnoseverslag. Meestal (bijna nooit) wordt hierom gevraagd, erger nog: de topics gaan over totaal andere onderwerpen.
@ Vincenzia (PaardEnSchool): aub graag wat minder "ongevraagde reclame" voor je eigen winkel. Iedereen weet inmiddels dat rechtrichten en de daarbij horende trainingen tot één van jou specialiteiten behoort. Het te pas en te onpas op elk topic komen aandraven met je rechtrichtdiagnoses brengt - voornamelijk nieuwe - forumbezoekers in verwarring, omdat het de essentie van de vragen of de opzet van het betreffende topic volstrekt voorbijgaat, én omdat je diagnoses stelt met zo'n stellige overtuiging zonder ook maar 1 keer het betreffende paard gezien (life of op foto) - laat staan er een duidelijke beschrijving van hebt. Dit is medisch, wetenschappelijk, fysiologisch én mentaal onverantwoord. En dit zonder waarde-oordeel over de gestelde diagnose "an sich".

@ Ineke: Laat je aub niet in verwarring brengen over vermeende mankementen bij je paard. Er zijn écht specialisten genoeg die je in deze kunnen adviseren. Gun je paard vooral goede rust, op een wei. Niet overhaast terug aan de slag gaan. En vooral, volg je eigen intuïtie. Je bent in elk geval de éérste - en op dit moment de énige - die je paardje best kan aanvoelen. Durf vertrouwen op je eigen gevoel.
Sterkte, en breng aub regelmatig verslag uit over de evoluties die je met je paardje doormaakt. Hier kan iedereen véél van leren.

Herman

Peter Donck schreef op woensdag 26 december 2007, 19:23:


goh Peter, ik had van jou verwacht dat de hulpvraag van de topicstarter goed had gelezen en had gezien dat er draden door elkaar lopen door het PN spook. Die vraag gaat om een peesbeschadiging en rust in stal. Moet een paard nu ook al rechtgericht in een stal staan?

Esther schreef op woensdag 26 december 2007, 22:19:


dat zie jij heel goed esther, ja, want als je scheef in je stal staat zodanig dat er 1 van de benen pijn gaat doen, dan voel je je niet happy.
het is net als een brug waarvan er 1 pijler teveel; belast wordt, die zakt de grond in

het spijt me voor diegenen die het nog niet beseffen, maar bijna 90% van de paarden zijn niet recht EN HEBBEN DUS MANKEMENTEN en dat is niet gering

er zijn meer mensen die rechtrichten

ik maak geen reclame: HET IS HET RECHT VAN EEN PAARD om met een juiste belasting van de vier benen door het leven te MOGEN gaan en WIJ zijn degenen die HUN dat kunnen bieden.

en het zou de BASIS moeten zijn van het paardrijden voordat er uberhaupt ooit gereden is want DIT HOORT IEDEREEN TE WETEN.

want ALS ER AAN DIE VOORWAARDE IS VOLDAAN, weet je zeker dat het daar NIET VANDAAN KAN KOMEN en kan je op zoek naar de medische kwaal.

het is niet mijn specialiteit, het zou heel normaal moeten zijn dat we het allemaal kunnen en weten.

zo, ik heb gezegd.

PaardEnSchool schreef op woensdag 26 december 2007, 22:36:


De vraag van Ineke ging over peesblessures, en NIET over rechte, kromme, of achterstevoren-binnenstebuiten geplooide paarden.
Sorry hoor, maar zoals jij het stelt, komt het mij over alsof je beweert dat het gros van de paarden mindervalide is. En wij, de mens - het superwezen op deze aardkluit - kunnen hen hiervan genezen.
Ik laat jou waarde en overtuiging geheel voor jou rekening. Het énige waar ik een bedenking over maak is het feit dat je nogal vlotjes bent met je diagnoses én behandelingssuggesties over paarden die je nooit gezien hebt.
Laten we aub bij de essentie van elk topic blijven.
Overigens, de topics waarin men (jou) advies vroeg aangaande rechtrichten heb ik niet in mijn voorbeeldlijstje opgenomen, omdat hier door jou - zéér correct naar inhoud én vorm - vakkundig op werd gereageerd.
Maar aub, niét élke keer - in élke topic ...
Dank-U-Wel.

Herman