charlot van r schreef op zondag 9 december 2007, 16:17:


Verplaatsing lukt niet meer dan moet ik me clonen en DAT wil ik de wereld niet aandoen . Tijd heb je inderdaad nodig. Euh geld , een klein beetje .

Hallo,

Ik bekap mijn c pony nu al ruim een jaar zelf en dat gaat echt prima. De hoefsmid kijkt er geregeld naar, maar heeft nooit iets op te merken. Hij heeft goede harde hoeven, slijt alleen zomers wat scheef af omdat hij voor de kar loopt. Ik heb er nu een mini appaloosa veulen bij, meet nu ongeveer 90 cm en is 7 maand oud. Vinden julie het verstandig om haar ook zelf te gaan bekappen? Uiteraard wel onder begeleiding..

Groetjes Helen

Diesel schreef op zondag 9 december 2007, 17:05:


Wat een voor de hand liggende vraag! Als het bekappen van je ene pony prima gaat, zou ik het wel aandurven om een tweede te doen. Zoek je bevestiging?

Waarom zou je dat niet kunnen uitstellen, want dat moment komt!
Wat nu als eerste bij mijn binnenschiet is de hondenschool.
Djibo kijkt mij continue (tijdens het lopen) aan , Braaf , click of beloning of een glimlach noem maar op.
Maar die beloning word steeds verder uitgebouwd.
Uiteindelijk was het rondje plein, en braaf etc.

Dat paard krijgt ook zijn beloning, maar na de oefening!

Nou doe je denken of het paard in een vervelende houding moet lopen.
Als dat paard goed aan de hulpen is loopt hij op eigen benen, en kan je echt genieten van de souplesse, met hele lichte aanleuning, en weinig hulpen, (dus ook met rust gelaten)!
Dat is de perfectie.
Daarna komt de beloning voor het paard weer.


Dat is met alle sporten zo, het word allemaal steeds gekker.

Je ziet dat het paard te diep loopt, wat ik al zei, daar ben ik geen voorstander van, maar de mogelijkheid bestaat dat zij haar paard kan oprichten, het gebeurd n.l. veel meer.
Ik vind het paard er n.l. mooi onderspringen, en als zij de hals kan verlengen?......
Sommige ruiters gebruiken deze manier om hun paard los te rijden, en later lopen ze weer bovenin!
Via een foto zou IK er niet meer over kunnen zeggen.

Christel Provaas schreef op zondag 9 december 2007, 17:07:


Ik denk het ja, maar ik vind het bij een veulen toch anders. Het is zo belangrijk, het klinkt stom hoor. Maar een foutje bij mijn pony zou hij wel overleven, bij een veulen heeft dat meer gevolgen.

Opzich denk ik niet dat ik iets fout kan doen als ik gewoon de zool aanhou, maar wie weet heeft ze ergens een afwijking waar ik rekening mee moet houden? Daarom komt mijn traditionele hoefsmid morgen even kijken, zij heeft trouwens wel alle kennis van het natuurlijk bekappen, maar smijd bijvoorbeeld zelf wel altijd een stukje van de straal af bij andere klanten.

Anita Cats schreef op zondag 9 december 2007, 17:20:


Dat paard krijgt ook zijn beloning, maar na de oefening!
Vind je het dan niet raar bvb dat bij de training van een paard bij grondwerk de beloning binnen de twee a drie seconden na het gewenste gedrag komt ! Alleen als je OP je paardje zit kan je bvb 10min , 20min rijden en dan losse teugel en beloning ! Linkt hij dit aan de oefening denk je ?

Ik snap wat je bedoelt met belonen op het juiste moment!

Kan het niet zo zijn dat het paard het voor jouw gaat doen, en dat het paard het leuk vind?
Ik wil het Samen doen, in Harmonie, Vertrouwen en het belangrijkste Ontspanning!
Als je dat allemaal wilt, volgens mij moet het dan allemaal goedkomen?!

Jolien Vermassen schreef op zondag 9 december 2007, 16:37:


Toch vind ik ook dat het niet zo netjes is om over iets dat op een ander forum wordt getoond HIER commentaar te gaan leveren. Natuurlijk mag iedereen een mening hebben, maar uit die dan ook op de daartoe geeigende plek.
Niemand hier zou het leuk vinden als fotoserieus van ons fotoalbum bekritiseerd worden op andere forums.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Help,

Ik heb vanmiddag weer gereden, en weer bitloos.
Zalitha wordt steeds meer gespannen!
Waarom...
Zalitha zit links "vast", linksom in stap wordt het al wat beter, maar ga ik draven , o o.
Niet grappig, ik moet haar iedere keer weer naar links TREKKEN, daar komt de spanning vandaan.
De subtieli tijd is ver te zoeken.
Hoofdstel ingedaan met bit, kon ook gelijk zo opstappen zonder dat ze wegliep( nee ik zit niet in haar mond te trekken, zelfs geen contact).
De buiging naar links gaat ook gelijk veel beter, nee ik zit niet in haar mond te trekken!

Hebben jullie nog tips voor mij, want het is niet leuk voor Zalitha en voor mij!
De ontspanning was er gelijk veel meer met bit, en kauwen.
Rechtom gaat goed, halthouden ook hetzelfde als met bit.
Linksom rijden is een crim.
Hoe kan ik dit het beste oplossen.

Anita Cats schreef op zondag 9 december 2007, 17:42:


Anita, zit je zelf wel ontspannen zonder dat bit? Je rijdt op een jong paard dat net ingereden is en ik kan me best voorstellen dat je niet helemaal het gevoel hebt dat je haar 100 % onder controle hebt?
Als je toch verder niet trekt, waarin zou em dan het verschil moeten zitten?

Ik heb werkelijk nog nooit een paard onder m'n kont gehad die beter met bit dan zonder reed.

Groetjes, Pien

Piet schreef op zondag 9 december 2007, 7:55:


Ok, geen hengst dan. Wat dacht je van twee merries? Die tijdens het rijden steeds naar elkaar proberen te trappen, terwijl ze in de wei vredig met elkaar omgaan? Hoe doe je dat? Het ongewenste maar natuurlijke gedrag vervangen door ander gedrag en dat dan belonen in de hoop dat het natuurlijke gedrag uitdooft?

Het ging mij er in het voorbeeld om dat er verschil is tussen aangeleerd en natuurlijk (aangeboren) gedrag, en dat je in dit voorbeeld deed alsof je een algemene conclusie kunt trekken over het afleren van iets, zonder je druk te maken over de oorsprong van datgene dat je afleert.


Ik heb er alleen de kanttekening bij dat je niet generaliserend over "afleren" kunt spreken, omdat het een nogal essentieel verschil is wat de oorsprong is van wat je afleert.

Als het overigens niet de bedoeling is dat we verder discussieren over iets wat je hier schrijft dan kun je dat er het beste direct bij zetten, want anders is het zonde van de moeite van het opschrijven van een reactie.


Oh, hier drie kilometer verderop verhuren ze huifkarren+fjord. Aan iedereen. Koetsiersbewijs niet nodig.
Die paarden weten de weg prima. Zo goed, dat als de tijd om is dat ze dan met huifkar en al de kortste route naar huis nemen en zich niet meer een andere kant op laten sturen.
Paarden zijn nou eenmaal gewoontedieren. Ik vind het aanleren van een gewoonte niet echt een bijster sterke indicatie voor "intelligentie". Dat is toch meer iets als "probleemoplossen" en daarin scoren paarden allesbehalve verbluffend.


Was er niet zoiets als "stilstaan is een beloning"?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Ik zet mijn paard altijd even onder de zweetdeken half uurtje of half uurtje op stal. Kan hij gelijk even goed eten. Daarna gaat hij weer naar buiten en mag hij ook rollen.
Ik stap al heel lang uit, maar door zijn dikkere vacht blijft hij ook erg lang vochtig. Ik weet eigelijk niet wat de beste volgorde is, ik wissel ook wel eens. Ik weet inmiddels wel dat mijn paard erg gevoelig voor stijfheid in de spieren is. Nu ik het zo doe, voelt hij zich weer kiplekker! Ben gewoon beetje aan zoeken geweest wat goed werkt. Het meest slechte bij mijn paard is vochtig en warm wegzetten met de wind erop.

Piet schreef op zondag 9 december 2007, 7:55:


Ik heb zelf met paard en wagen nog gereden in Diemen.
Daar deed ik de boodschappen.
Hij wist precies waar hij moest stoppen, als ik voor de winkel riep "tot ziens" dan zag ik het paardje uit de ruststand komen en zich klaar maken om verder te gaan.
Na het opstappen pakte ik de leidsels bijna nooit op, en riep allen maar "toe maar", dat was genoeg om door te gaan naar de volgende klant of winkelier.
Waar ik spullen leverde, dat waren vaste adressen en daar stopte het paard altijd correct en in de juiste volgorde, ging pas verder na het beroemde "toe maar" en ging altijd weer goed in het tuig staan bij het woord "tot ziens".
Als er adressen veranderde was dat inderdaad altijd een keer of 3-4 voordat hij hij begreep dat er iets in de route was veranderd.

Een ander mooi voorbeeld van samenwerken is een KWPN merrie die van een boer was waar ik dagelijks kwam.
Hij had de merrie zelf gefokt, beleerd etc.
De merrie werd ingespannen, er werd een briefje op de bok bevestigd en de leidsels werden zo vast gezet dat ze niet weg konden glijden maar het paard gewoon kon bewegen. Bij het woord "ga maar" ging de merrie weg (jawel, alleen, over een dijk waar wel verkeer reed) ze ging dan naar het andere eind van die dijk (die is best lang) en ging daar bij een boerderij de helling af, het erf op.
Daar pakte een boer het briefje, laadde op de wagen wat er werd gevraagd en zij tegen de merrie "ga maar".
De merrie draaide de wagen, ging de helling op, ging weer over de dijk terug.
Bij aankomst op de boerderij ging ze zelf op het erf de wagen draaien, parkeerde die achteruit over 2 balken die over de beerput lagen en als dat allemaal goed stond, dan hinnikte ze om de boer of mij te roepen zodat we haar konden uitspannen.
Dat was iets wat ze wel wou leren maar wat haar niet kon lukken. )))
Ik zal deze merrie nooit vergeten (is inmiddels overleden), mede door haar en uiteraard door mijn eigen merrie weet ik dat dit allemaal mogelijk is als we ze maar vertrouwen en toestaan om mee te denken!!

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Anita Cats schreef op zondag 9 december 2007, 17:42:



Ik heb hetzelfde probleem gehad, ik heb misschien wel een goede tip voor je. Probeer altijd te blijven vragen om stelling en het nooit af te dwingen. Je arm moet altijd een elastiekje blijven, nooit de teugel strak vasthouden. Dus gewoon linksom op de volte stappen en vraag stelling. Bij mijn paard helpt het als ik mijn binnenteugel net iets hoger neem dan de buitenteugel. Gaat het in stap goed, ga dan pas in draf. Gaat het in draf niet, ga dan weer stappen. Het kan best lang duren, een paard dat vast zit is natuurlijk niet ineens los. Wees blij met het kleinste beetje buiging naar links en beloon dat ook door druk weg te nemen. Raak je gefrustreerd, ben je het helemaal zat ... beloon je paard, stap af en ga een andere keer in alle rust verder. Veel succes. Je komt er wel!

Anita Cats schreef op zondag 9 december 2007, 17:42:


Terug naar de basis: Wijken voor druk. Niet alleen iets dat het paard moet aanleren, maar ook jij. Reageer jij wel snel genoeg als het paard ook maar ietsepietsie meegeeft?


De subtielitijd moet van jou afkomen, niet van het paard.


Kauwen is in dit geval een reactie op het feit dat er iets in de mond zit, hoeft helemaal geen ontspanning te betekenen!

Hoe reageert het paard met grondwerk op een vraag om het hoofd naar links te doen? Hoe subtiel kan je dat?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."