Ilse Lanser schreef op woensdag 28 november 2007, 13:25:


Ik heb er 3 die allemaal goed met elkaar overweg kunnen ze maken zelfs af en toe een trio met groomen. Soms hebben we er 4, dan maken ze idd meer koppels. Op de grote wei heben we er soms veel meer, maar het is hier nog nooit echt gebeurd dat er een buiten de groep viel. Een keer met een logeerpaard gebeurde dat wel, omdat dit paard maar een paar dagen zou blijven hebben we haar gewoon apart gevoerd met een draadje er tussen De stress werd ander te veel voor die paar dagen. Dat paard was zo bescheiden die ging voor iedereen bij voorbaat al aan de kant. In de wei met veel ruimte ging dat wel goed, op de hooivoerplaats niet en we hebben er gewoon geen punt van gemaakt omdat ze hier tijdelijk was.

Esther schreef op woensdag 28 november 2007, 13:31:

Ik heb er een tijdje drie gehad: er kwam een oude merrie logeren bij mijn ruin + ponymerrie. De oude merrie werd hengstig, de ruin sloofde zich voor haar uit en sprong er een paar keer op, de kleine merrie keek een beetje eenzaam toe en toen de hengstigheid over was zochten de dames elkaar op om te groomen en kop aan staart te doezelen.

Ilse Lanser schreef op woensdag 28 november 2007, 13:25:


Wij hebben ook een aantal groepen van drie. En ook groepen van vier.
Het is niet zozeer het getal wat telt, maar de onderlinge karakters en verhoudingen. Het is beslist niet zo dat ik de groepen van drie meer onrust heerst, beslist niet zelfs. Wij kijken nooit naar aantal, maar altijd naar karakter, temperament en 'dezelfde energie' (van binnen).

Je kunt je van te voren wel bedenken dat een paard heel erg op zichzelf is, maar in de groep kan datzelfde paard veranderen in de sterkste (ligt natuurlijk ook aan de andere paarden).

Kijk, als er reeds een stabiele twee-eenheid is met twee paarden en je dondert er plots een derde paard bij, ja, dan kan dat moeilijkheden geven omdat de één de ander niet toestaat contact te maken met het tweede paard. In dat geval langdurig draadje ertussen wil wel veel oplossen.

Groet, Pien

Frans Veldman schreef op woensdag 28 november 2007, 12:57:


Dat zegt men voor mensen.... maar geld dat ook voor paarden ?


Volgens wikipedia is biotine hetzelfde als vitamine H of B8 , maar in sommige andere landen (duitsland en amerika) B7 genoemd.

Nu zie ik dat je je afvraagt wat dit bij een paard zou doen.
Ik heb dan een andere vraag , gezien alle info hier op deze site over het zelf aanmaken van bepaalde noodzakelijke stoffen en het altijd geopperde.....suplementen zijn niet nodig, een teveel is ook slecht.

Is dit dan dus een van de vitamines die een paard niet zelf aan kan maken of in zijn voeding zit ?

Zou het dan geen behoorlijk foutje zijn van de natuur als een paard dit wel nodig heeft ?

De natuurlijke zaken waarin biotine voorkomt (volgens wikipedia) zijn nml geen voedingsmiddelen voor paarden :
Eieren , lever, melk en pinda's

Er kan bij mensen een tekort optreden.....als men bijv. teveel rauw ei eet.
Dit omdat er een stof (avidine) inzit dat aan biotine bint en daardoor de darm blokkeert
Maar wij mensen maakte niet zoals een paard die zaken zelf allemaal aan.

Fred schreef op woensdag 28 november 2007, 6:45:


Ja sorry Fred.... tis lullig he als je zo'n antwoord krijgt.?
Maar ik vond jou berichtje over de mijn toebedachte on-nadenkende geloof waar het de heer van nassau of de info op zijn site betreft net zo vreemd.

Nick

Gudrun schreef op woensdag 28 november 2007, 9:20:


Plaats hier een advertentie....
Dan krijg je eerst een bult commentaar dat je je paard zowiezo verkoopt , maar de kans op het vinden van de juiste persoon is een stuk groter.
Het is mij ook gelukt

Nick

Eva Saegerman schreef op vrijdag 23 november 2007, 12:53:


Ik wel
En nieteens een 'clickerwise' paard. Een paard graag bij je laten zijn kan op meerdere manieren.









En verder in de zin van deze discussie: Communiceren en beleren gaat met vallen en opstaan. Niemand is perfect. Meerdere wegen leiden tot een goed rijpaard.
Kort hè?
Maar alles is al gezegd.

Het viel me trouwens wél op dat in het filmpje van Piet http://smg.photobucket.com/albums/v344/piet55/?action=view¤t=Shiny036-1.flv
Piet tè druk bezig was met Angela en daarom te weinig oog had voor de lichaamstaal van Shiny. Daardoor hoor ik hem tot twee keer toe 'yessen' op het moment dat Shiny gespannen staat met hoog hoofd. Shiny wordt dus niet beloond voor ontspannenheid of zelfs maar tolereren. Hij wordt beloond voor zijn angst.
Het zou zomaar kunnen dat het vervolg hiermee te maken heeft.

Isabel van der Made schreef op woensdag 28 november 2007, 13:27:


Ik zou ook wel graag een linkje zien.

Wij hebben er zelf ook drie.
2 volwassen merries die al jaren samen staan en verzot zijn op elkaar en vorig jaar kwam daar een 2 jarig ruintje bij.
De ruin heeft dan eerst een tijdje met 1 van de merries samen gestaan. (De andere merrie was een paar maanden ergens anders) En dan is de andere merrie er weer bijgekomen.

De ruin en de ene merrie kwamen redelijk goed overeen. Maar toen de andere weer terug kwam was het heibel. De merrie die op vakantie was, is de dominante van het stel en was nogal verontwaardigd om bij haar terugkomst ons ruintje te ontdekken die haar dikke vriendin had ingepikt. Ze vond het dan ook noodzakelijk om haar vriendinnetje tegen dat gespuis te beschermen. En heeft er een week of 2 heel druk mee gehad om die twee uit elkaar te houden. De merrie afschermen van de ruin en als hij te dicht kwam, joeg ze hem weg.
Dat heeft ze volgehouden tot ze hengstig werd en hem plots wel héél erg interessant vond. Sindsdien kwamen ze met z'n drieën heel goed overeen. De merries genieten van elkaars rustige gezelschap als het ruintje weer eens overactief is. En als ze toch eens actief willen zijn of gegroomd willen worden dan weten ze de ruin wel te vinden.
Het is echt een leuke kudde zo met z'n 3en.

Caatje schreef op woensdag 28 november 2007, 9:49:


Je was voor mij duidelijk genoeg hoor....denk ik
Bij een paard zonder trauma kan je misschien wat grotere stappen nemen dan zoals een paard van Piet.
Het dier heeft nml. al een erg groot trauma beleefd op bepaalde delen van zijn lichaam.
Bij Shiny is het dus niet meteen werken aan iets nieuws....maar eerst het oude angst weg zien te krijgen.
Dat kan in grote stappen en met veel dwang/druk.... of in tig kleine stapjes zoals Piet het doet.

Nu heb ik al geschreven dat IK nooit 2 dingen tegelijk zou doen, zoals Piet wel deed.
Zeker niet bij een paardje zoals Shiny..... maar dat is zijn keus , zijn manier van werken en denken en zal hij zijn redenen voor hebben .... hij kent Shiny en zijn reacties beter dan ik.

Overigens denk ik niet dat je stress uit een paard kan krijgen.
Een paard reageerd door in de stress te schieten voor nieuwe dingen....of het doet hem totaal niets.
Gewenning aan nieuwe zaken op een clickermanier is ook het zoveel mogelijk voorkomen van stress.(mijn mening)
Daarvoor heeft het paard zowiezo al vertrouwen nodig in degene die probeerd een probleem op te lossen.
Als een paard zo'n trauma heeft zoals shiny , zullen de stapjes ook dan nog steeds heel erg klein moeten wezen (waarmee ik meteen Eva's vraag denk te hebben beantwoord)
Stress wegnemen door er bij te gaan staan zoals Piet deed....iets enorm vertrouwds voor dit paardje ....vind ik dan ook zeker geen slechte keus.
Waar het touwtje voor was is al uitgelegd.

Ofwel.... ik begrijp jou manier van denken ....maar ook zeker die van Piet.
Shiny zal nog vaak in de stress schieten....maar ik weet zeker dat Piet dat aan kan op deze manier.
Zou hij met meer dwang/druk gaan werken dan krijgt hij nmm. een nog veel groter probleem en een paard dat nog veel meer last van stress zou hebben.
Het paard zou Piet dan ook niet of veel minder meer gaan vertrouwen waardoor er weer minder bereikt wordt.
Tis een kringetje zoals ik het zie die je van tevoren al uit moet puzellen.
Dat heeft Piet gedaan, want ik weet zeker dat hij volgens een plan werkt

Ik ga stoppen.... had nog wat anders in de planning.

Nick

Vandaag, na twee dagen rust, ze 2 minuutje slaten draven....
het ging haar zo goed af, na beetje aarzelende start, had ze er plezier in.
Geen enkele keer ging haar hoofd de lucht in, het zag er ontspannen uit. en even zelfs moest ze gewoon even lekker galloperen, ingehouden zotheid, ze gedroeg zich... maar: geen stijve ongemakkelijke gallop maar een mooie gallop met ingehouden power ...
mooi
begin erin te geloven, zag er in mijn ogen uit zoals vroeger....
Ze wordt ook weer mooier, fierder...krijgt weer meer vertrouwen...

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 28 november 2007, 14:57:


bedoel wel 20 minuten ipv 2 minuten....zou wat weinig zijn.....

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 28 november 2007, 14:58:


Mooi! Deze momenten, deze beheerste bewegingstrainingsmomenten moet je dagelijks zien te krijgen, daar wordt ze sterk van.

Gudrun schreef op woensdag 28 november 2007, 9:53:

knip

LLL


Idd... ieder zijn eigen manier.


Ook idd... het is maar net hoe je het ze aanleert.
Ze moeten je begrijpen , anders wordt het stress.

Ik doe DAT , het aanrijden , dus het liefst ook met zo min mogelijk druk, net als het erop rijden.
Daar is waar het mij om gaat.
Met weinig druk aanleren is ook met weinig druk kunnen rijden.

Bij dingen aanleren moet je niet kijken hoe lang iets duurt , is het niet nodig veel druk of dwang te gebruiken.
De een leert nu eenmaal sneller dan de andere.
Dan moet je je vragen aanpassen door het anders te vragen of de stappen nog kleiner te maken.
Helaas denkt niet iedereen zo, of hebben ze teveel haast.
Maar daar draait het bij mij om in deze discussie , hoe men iets aanleert en waarom op die manier.

Nick

Vraagje over bronwater namens mijn man.

Hij vroeg of de paarden dit ook mochten drinken, we hebben namelijk een zelfgeslagen bron bij huis (voor beregening van planten)
Nu zit daar veel meer ijzer in en het is koud. Geen idee of dit goed is of niet.

Wie weet hier meer over?

Alvast bedankt.

Het viel me op dat ik de laatste tijd nogal veel, overal, ruzie maakte!
Nadat esther niet begreep waarom ik zo aangebrand reageerde, en piet die mij het allemaal duidelijk maakte per mail, en de een en de ander me zei dat ik zo snel boos wordt, ben ik es in men eigen boezem gaan kijken.

Twas de moeite, twee maten groter al. Oeps, daar ga ik ...

euh, ja, ik heb waarschijnlijk wat last van men hormonen, zegt mijn man.

Er moet nie veel tegen mij gezegd of gedaan worden of ik word boos, blijkbaar.
Ik kan tegen niet veel meer en ga dan meteen in de aanval.
Pas op, als ik plezier heb, ist ook extremer hoor, tis nie altijd zo slecht

Mmm dat gebeurt dus ook hier …

Ik denk dat ik dus beeke schuldig ben aan hevige reacties en stoute tong
En eigenlijk ben ik zo niet

Dus bij deze, mijn excuses en kgaat nooit meer doen!