Esther schreef op donderdag 15 november 2007, 11:39:
> Het lijkt exact wat Cadiz doet en Björk doet. Ook ik houd mijn
> benen er zo goed mogelijk af, maar soms komen ze er wel
> tegenaan, dat is gewoon niet te vermijden.( zeker niet met zo'n
> bolle

) Met gewichtshulpen moet ik ook heel erg oppassen,
> alles moet heel subtiel. Ik denk wel dat het hormonengedoe van
> Björk er mee heeft te maken, maar dat hoeft natuurlijk niet zo
> te zijn. Ook haar prikkel-acceptatiegrens ligt heel erg laag.
> Aaien vind ze wel helemaal te gek, borstelen ook, dan komt
> gelijk ook die kont naar je toe, hier hier roept ze dan
>
> Es
Nee, borstelen vindt hij verschrikkelijk; hij is dan net een piranha. Alleen waar het zadel ligt vindt ie het borstelen lekker, dan verschijnt De Lip, maar met name hals, borst, voorbenen en buik is prijsschiet-gebied. Ik stond laatst bij Buck te lummelen en voelde ineens het hoofd van Cadiz tegen mijn rug in een soort van onhandige knuffelpoging. Juist omdat ik niet reageerde bleef hij zijn hoofd tegen me aan schurken, nou da's echt bijzonder! Ik deed een hand op mijn rug en hij liet zijn snuit erin rusten, ik kon bij wijze van spreken zijn tandsteen wegwippen. Ik mocht ook gezellig in zijn neusvleugels knijpen en op zijn schedel krabben, maar toen ik mij omdraaide en mijn aandacht op hem richtte werd hij weer zijn oude lichtgeraakte, afwerende zelf. Oren half plat, ogen halfdicht, was ie weer niet thuis.
ALLES komt heel erg binnen bij dat paard en verstoort onmiddellijk zijn energy-flow. Een puzzel met heel veel stukjes!