carausios schreef :

Kijk nou eens wat wij van onze gedomesticeerde paarden vragen:
Hele stukken draven over beton/asfalt, galops over ruig terrein met op hun rug een ruitergewicht, vaak nog tegenwerkend en hotseklotsend ook als we het over beginners hebben.
In de natuur rennen paarden ook over allerhande soorten terrein, maar ze sparen hun krachten en rennen niet meer dan op dat moment nodig is.
Bovendien zit er geen gewicht op hun rug, hoogstens in hun buik én besluiten ze zelf te gaan stappen als het gevaar geweken is of wat dan ook, terwijl wij onze paarden aansporen om maar voorál door te blijven lopen kilometers lang....

Ik maak ook lange galops met BD over een stenig pad, dat kan ze aan ook, maar ik betwijfel of ze daar zelf ook voor zou kiezen....

Pien

Christel Provaas schreef :


Geen idee, dat zien wij hier ook.
Gister Holly nog nét van een hellinkje kunnen laten sturen voordat ze weggleed. En toch terug blijven willen he.
Veel is ook patroontjes lopen, ze loopt altijd op dat hellinkje als het droog is, dus nu wilde ze ook weer.
Zou het zoiets zijn?

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:23:


die van mij nemen alleen de schuine kanten als het middenspoor vol water staat,
of de minder ervaren paarden die nog niet weten dat het pad volgen doorgaans makkelijk is
die nog te weinig beseffen dat de rand vol putten en bulten, stenen en ander tuig zit
en dan is dat pas ook maar anderhalve hoef breed......
maar geen gegrien, we krijgen steeds meer asfalt, 3 m breed.......!!!!!

Christel Provaas schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:18:


Yep, toch wel bijna dagelijks, zoals je weet is hier alles verhard met beton en vuursteen. Laten we zeggen dat we gemiddeld aan zo'n 15 á 20 km per dag komen.

Wij hebben weinig tot geen problemen zolang we onder de 100 km per week op het harde blijven. Komen we daarboven (in de zomer wel, winter nauwelijks) dan gaan de paarden de eerste 10 minuutjes wat korter en stijver lopen en duurt het toch eventjes voordat ze zichzelf geven.
Overigens nooit overmatige slijtage aan de hoeven, die hoeven zien er altijd prima uit, het is niet zo'n heel erg betrouwbare graadmeter hebben we ontdekt, het zegt veel maar niet alles. Een hoef kan er prachtig volgens het boekje uitzien maar het paard loopt er niet lekker mee. Als ik Holly als voorbeeld neem loopt zij het beste met iets flarende hoeven en BD heeft hogere hielen en een randje hoefwand. Halen we dat weg lopen ze minder lekker.

Het zijn de pezen en gewrichten, ook de spieren die het toch wel zwaar krijgen van het veelvuldig lopen over deze rot-ondergrond. Daarom zijn we nu met hoefschoenen bezig al kan ik er nog niet veel van zeggen want we zijn nog in de opbouwfase. Ik zie Holly wel veel comfortabeler lopen ermee,

Bovendien draven en galloperen we niet meer zoveel op het harde als vroeger, dat was echt funest hoor.
Ik weet heel zeker dat dit op zachtere ondergrond allemaal niet zou spelen.

BD had één jaar ijzers, zo'n 6 jaar geleden, Winner jarenlang, is nu ca 5 jaar van de ijzers, heeft lang geduurd eer zijn hoeven goed genoeg waren.
Eining had ook ooit ijzers voor zover ik weet en ik ben ook verbaasd dat zij zo goed meekomt, zij is tegelijkertijd met Stef van de ijzers afgegaan en ook even oud. Toch loopt Stef niet zo goed over het harde als zij.
Ze zijn samen opgegroeid en hebben dezelfde levensomstandigheden gehad. En Amie had nooit ijzers maar werd tradi bekapt, heeft vanaf dag één prima gelopen. Izzy ook trouwens.

Greetz, Pien

Esther schreef op donderdag 4 oktober 2007, 13:23:


Er wordt massaal vreemdgegaan, dus?

trea hoex schreef op donderdag 4 oktober 2007, 15:54:


Nee, nog nooit meegemaakt. (Afkloppen....)
En ik weet ook wel waarom: Letten op de houding. Opgetrokken hakken of benen optrekken/klemmen kunnen ervoor zorgen dat je in de beugel schiet als er iets fout gaat. Daarom altijd benen lang maken!.

Pien

Jonneke schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:06:


Is bijna niet te doen.
Men beweert wel vaak dat een westernzadel elk paard past maar dat is absoluut niet het geval. Het is bij westernzadels net als bij dressuurzadels, die koop je ook niet op het heilig oog maar moet je passen, voelen, en je paard mee laten lopen. Dan ook kan je paard aangeven wat hij er zelf van vindt. Ik zou het niet aandurven om een breedte te meten en dan maar wat te kopen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:55:


Hoewel ik het wel vaker aandurf om zomaar een zadel op het oog te kopen, maar ik heb dan ook verschillende paarden, er is er altijd wel één die het past.
Laatst nog een goedkoop merkloos zadel gekocht, dat lag ergens onder het stof, heb een bod gedaan en laat dat nou net passen op twee paarden waar we maar geen zadel bij vonden. Was puur toeval.

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:36:

.>
Ik zou nog steeds graag foto's zien, ben zelf ook aan het vergelijken en merk ook vaak dat mooie hoeven niet altijd rockcrushers hoeven te zijn...........dus heel graag (nog steeds) foto's!!!

Hoi
Ik heb een 9 jarige volbloed arabier.
Gisteren ging ik paardrijden echter na het rijden begon hij fel te manken.
Hij kon niet meer steunen op zijn linkervoorbeen en rond de kogel
waren twee knobbeltjes te zien het leek op gezwollen aders en ze voelden glazig en warm aan.
Ik douchte zijn benen met koud water en smeerde wat phénylarthrite Créme aan. Vandaag gaat het al wat beter maar hij mankt nog steeds.
Ik heb de dierenarts gebeld maar die kan pas over enkele dagen komen.
Weten jullie wat er eventueel met hem aan de hand is? Tips zijn welkom...

Wendy Galeem schreef op donderdag 4 oktober 2007, 17:20:


amai, een dierenarts die niet direct kan komen? neem gauw een andere. De onze staat er in noodsituaties in 10 min (hij is zo eens 4 keer op een avond moeten komen).

Verder heb ik er geen idee van wat het zou kunnen zijn.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 oktober 2007, 0:51:


bedoel je dan van ons? Deze keer snap ik je echt niet Eddy

Caatje schreef op dinsdag 2 oktober 2007, 16:41:


Merrie loopt nog steeds iets mank maar er blijft wat vocht uitkomen, fris ruikt het niet maar haar been wordt dunner. Nu vraag ik me alleen het volgende af: toen ze de 1ste hinkel periode had, dacht ik in eerste instantie aan haar oude (7 jaar of zo) peesblessure, omdat het precies op die plek wat dikker was. Maar tegelijkertijd had ze warmere hoeven dan normaal, was ook net in die risico periode (snachtskoud, overdag zonnig) dus m'n gedachten gingen verder over op lichte hoefbevangenheid.Het ging over met nog strictere dieet maatregelen. Maar toen begon ze opeens wéér te kreupelen en zwol het hele been op. Nu vraag ik me dus af, kan die oude peesblessure toch de oorzaak zijn , dus opnieuw getraumatiseerd, en dat er daarin een infectie is ontstaan? Heeft iemand dat ooit gehad? Ik vind het nl zo vreemd dat er geen echte pus uitkomt zoals bij een abces, maar wel dat vies ruikende vocht, echt ontstekingsvocht............ze krijgt nog steeds soda baden, smeer het been in met een anti inflammatoire en ze staat sinds vandaag op antibio..........iemand iedeeën verder?

Wendy Galeem schreef op donderdag 4 oktober 2007, 17:20:


euh DA kan pas over enkele dagen komen ? Merci meneer maar ge moet ni meer komen . IN enkele dagen kan die zwelling weg zijn en het manken is dan al veel minder of erger nog , het manken is stelselmatig erger geworden tijden die wachtperiode.

Die knobbeltjes heeft alles van een peesontsteking of overbelastingen van de pezen .

3x daags harde douchstralen (echte harde dus) met koud water daarna goed afdrogen en masseren om bloeddoorstroming te bevorderen en stillekesaan op zoek gaan naar andere DA .

Caatje schreef op donderdag 4 oktober 2007, 17:40:


Ontstekingsvocht is jonge ontsteking geel of wit pus oudere ontsteking wees blij met stinkend vocht .