Caatje schreef op vrijdag 7 september 2007, 11:30:


eetlepel suiker op een theelepel zout? Daar redden ze in Afrika levens mee...
om de uitdroging tegen te gaan bij diarree

Caatje schreef op vrijdag 7 september 2007, 11:30:

Bwa verdriet, wete zolang ik kan helpen, heb ik er geen verdriet in. Je kunt maar proberen. Had de eigenaar het paard daar laten staan waar hij het gekocht had, was het miss al eraan.

De eigenaar zei mij ook: het paard stond van zondagvroeg op de wei, en hij heeft vanaf maandag maar mest gevonden!! hij zei dat alles ontregeld was. En ze houden het paard om het gras op te eten. Verder zal er niets met gebeuren.

Wel wat ik wel jammer vind. ik reed er vroeger op 1 haflinger van hem. maar ze stonden met twee. Dat beestje was nog maar een jaar1.5 toen. Ondertussen is het al in de vleesmolen gedraaid... Omdat het vanaf als het een tijd je in de koets liep, verzuring had op spieren. Is dat zo dat dat dan de enigste oplossing is? Ah ja, bij zo'n dingen mag ik gewoon niet nadenken.

Nils Vellinga schreef op donderdag 6 september 2007, 21:57:


Ik denk ook dat mijn paard hiermee probeert zijn mening over het bekappen duidelijk te maken. Ik kijk elke week wat er gedaan moet worden aan de hoeven; vooral in de zomer groeien ze heel snel. Soms moet ik alleen de steunsels doen, soms ook de hielen, maar ik probeer het zo goed mogelijk bij te houden.
Bekappen met eten begon toen Salvador gevoelige hoeven had. Ik merkte dat ik hem makkelijker kon bekappen als ik stro onder zijn voorhoeven deed (logisch, is zachter). Maar hij ging ook dat stro eten

marjolijn schreef op vrijdag 7 september 2007, 11:28:


Ja Bret is heel erg slim, het trainen van haar ga ik dan ook uit handen geven, ze weet namelijk dat ik vrijwel niets zie en maakt er dan ook handig gebruik van. Of zij wel een geschikt geleidepaard zal worden weet ik niet. Ze vindt het leuk om wat te leren, maar ze leert snel, heel erg snel. Zodra ze denk, ooo dit kan ik wel, neemt ze een duik onder de draad van de roundpen door en gaat haar eigen ding doen. Met trainen van haar moet je dus echt goed kunnen zien om dat voor te zijn. Mij bezorgt ze alleen de slappe lach. Ze is zo vreselijk handig en bedenkt zelf wel wat nieuws wat haar wat beter uitkomt op dat moment. Voor nieuwe dingen is ze altijd in, maar als ze het kent is het niet nieuw meer

Eva Saegerman schreef op vrijdag 7 september 2007, 10:13:


Kan ook!
Doe ik even , bedankt!

Gr Esther

charlot van r schreef op vrijdag 7 september 2007, 9:42:


Misschien toch te veel afgekneld en daardoor slechte doorbloeding. Hopelijk niet erger dan dat.

Gelezen op AGD.nl

LNV: deel paarden en pony’s niet geregistreerd
06 sep 2007 19:05

Het ministerie van landbouw erkent dat er in Nederland paarden en pony’s zijn die niet zijn geregistreerd. Om hoeveel dieren het gaat is bij het ministerie niet bekend.

“Het verplicht chippen en het verplichte paspoort bij paarden is gefaseerd ingevoerd. Stamboekdieren moeten sinds 2004 een paspoort hebben, waarna de dieren die over de openbare weg vervoerd worden ook een paspoort moesten. Per 1 januari van dit jaar zijn alle paardeneigenaren verplicht om een paspoort bij hun paard of pony te hebben.”
Volgens het ministerie is de handhaving van dit beleid erg arbeidsintensief. “Het heeft op dit moment ook geen prioriteit.”
Uit onderzoek van persbureau GPD blijkt dat er jaarlijks duizenden pony’s en paarden worden verhandeld zonder dat ze geregistreerd staan. Bij het transport dat vorige week in Duitsland werd onderschept bleken van de 108 pony’s slechts twintig aan de identificatieplicht te voldoen.

Bron: agrarisch dagblad auteur: Mariska Vermaas

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 7 september 2007, 11:07:


Ik zou het ook niet weten.

Moniek schreef op vrijdag 7 september 2007, 12:53:


daarnet hing het er al terug uit (had het er terug in gekregen). Hij is blijkbaar niet in staat om het zelf op te houden.

Even op Piet antwoorden:

Het paard heeft alleen maar "koeenvlaaien". Ik heb de hele weide afgezocht, en niets anders dan dat gevonden. Daarnet mestte hij ook weer zo slap. Ik denk dat zijn spijsvertering nog heel erg moet wennen aan het gras. Het is misschien daarmee dat hij zo'n dorst had.

Wel grappig, vanaf ik er ben aan de weide, komt hij spontaan al likkend af . Zalig toch

Spirithorses schreef op vrijdag 7 september 2007, 10:45:


Enige tijd geleden las ik ergens dat ruinen nooit de kuddeleider zijn. (was het Machteld van Dierendonck; ik weet het niet meer?) Maar ook hier is een ruin de leider. Maar hier hebben we geen hengst, behalve een van 4 maanden).

Huertecilla schreef op woensdag 5 september 2007, 19:08:


Muchas gracias Peter!!

charlot van r schreef op vrijdag 7 september 2007, 13:02:


Misschien toch om een second opinion vragen; een andere dierenarts erbij.

Ik zou hem wat stengelig hooi geven. Kun je meteen bekijken of hij dat kan eten.

Ja, hij heeft de hulp hard nodig!

IK kan dat nu niet zelf gaan vragen een DA. Ik heb nu ook geen reden meer dat ik hem niet zou kunnen bereiken, want hij heeft me zijn gsm nummer gegeven...

Heb ik al geprobeerd, daarnet nog een keer. hij moet het echt niet hebben!!!

Frans Veldman schreef op vrijdag 7 september 2007, 10:31:


Nee, is uit een post van Fred de Hippodinges (Nr:18838). Ere wie ere toe komt.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Moniek schreef op vrijdag 7 september 2007, 13:05:


Onze ruin is de onbetwiste leider van het hele spul hier, maar dat is zeer zeker bij gebrek aan een hengst die de confrontatie met hem aangaat (er zijn hier twee ruinen, de ander krijgt van ons de kans niet).
Rest = merries.
Als ik onze ruin vergelijk met bijvoorbeeld de hengsten van Eddy is onze ruin een doetje, een sufferdje, een slapjanus. Hij heeft gewoon het voordeel dat niemand het met hem aangaat, denk ik.

En dat hij zo in smaak valt bij de 'dames' is ook maar omdat hij een plasser heeft. En op de een of andere manier heeft hij een enórm charismatische uitstraling op de merries (wij noemen dat zijn pokerface). Ik zie dat charisma er niet aan af, maar ik ben dan ook geen paard, gelukkig. Alle dames vallen als een blók voor hem en hij laat het zich maar al te graag welgevallen.

Spirit kijkt het gewoon af, voor 'later', als hij een grote jongen is.
Die doet hem in alles na, mag ook flikflooien met de merries trouwens.
Soms grijp de ruin wel in, die hoeft maar met één oor te draaien en Spirit weet gelijk zijn plek weer, gaat op slág onderdanig staan veulensmekken (wel met zóóóó'n apparaat!). Tis prachtig om te zien dat de ruin (Winner - hij doet zijn naam alle eer aan) zijn eigen emmer heeft als ze bijgevoerd worden, terwijl de hengst met de merries mee moet eten.
Maar goed, dat is nu, ik wil wel eens zien hoe het er over twee jaar aantoe gaat. Eén ding weten we wel al: We moeten ze niet uit elkaar halen, dan zou het wel eens afgelopen kunnen zijn als Spirit in een andere groep wel geproefd heeft wat het is om macht te hebben.

Groet, Pien