Peter Donck schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 22:50:
> e m kraak schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 15:23:
>
>> Peter Donck schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 13:57:
> door de ingetogenheid van de witte sluier zwevend achter de
> amazone (zie foto) op zigeunerstrijkmelancholie
> én door de gejaagdheid van de poestacavalerie op
> blaasfanfare......
Kweenie... voor mij is ook dit iets van lang geleden. Ik denk eerlijk gezegd niet dat ik het vandaag de dag allemaal nog zo prachtig zou vinden. In dat opzicht speelt geheugen van beleving ongetwijfeld parten, terwijl in de jaren mijn kijk op alles met paarden grondig is veranderd.
Zoals ik het toen begrepen heb veranderde de opzet van de shows door samenlopen van omstandigheden. Allereerst vanwege het overlijden van Bartabas eigen favoriete hengst, die regelmatig als sluitstuk van de show op een van de merries mocht als hij zin had, waar hij alles mee kon tot op de plaats galopperen toe en waar de beste man naar zeggen helemaal door van de wereld was (waar ken ik dat van?!). En daarmee was meteen de sterspeler weg. Wat wel altijd bleef, zover ik weet, is de aankondiging bij iedere show dat 1 en ander toch ook wel afhankelijk is van wat de paarden die dag doen willen en kunnen.
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
Warboel
