Piet schreef op zaterdag 30 juni 2007, 10:04:
Ook helemaal mee eens! Timing is zéér belangrijk maar ook CONTINUITEIT! Da's even mij aanvulling op het verhaal. Je kunt niet het vertrouwen van je paard winnen en dan ineens een tijd buiten beeld blijven. Dan moet je min of meer opnieuw alles doorlopen. Dat is iets waar ik tegen aan loop momenteel, en daarom heb ik even een leer- en werkpauze met Conrad en Mike ingelast. Conrad zag het nut hier ook van in.

Wel heb ik een hoogstwaarschijnlijk zeer geschikte verzorgster/bijrijdster voor Mike gevonden die nu eerst de SubtielTrainen methode met Mike moet gaan doorlopen van stap 1 af aan. Kortom verplicht les van Conrad. Ze ziet het helemaal zitten, dus wie weet is ze met enkele maanden al veel verder met Mike dan ikzelf

Maar da's niet erg tenslotte: zodra ik er weer voor kan gaan komt het tussen Mike en mij ook helemaal goed. Ik was met Mike eigenlijk toe aan grondwerk m.b.v. de lange lijnen... Daarvoor kwam het 'achtje' maar ik merk dat het enige waarmee ik nog redelijk goed weg kom alleen het Mike leiden van A naar B is. Dat is voorlopig voor mij ook even genoeg.

Nu ik maar hooguit 2x in de week naar Mike toe ga, soms alleen maar even bij hem de wei op en kroelen, is het logisch dat mijn positie als 'leidinggevende' vaker weer in twijfel wordt getrokken door Mike. Al valt het mij op dat als ik alleen al tijdens het aan het touw meenemen op de SubtielTrainen wijze met hem omga, hij het toch redelijk weer oppakt. Maar ik denkniet dat ik nu met hem in een heel vreemde/onbekende situatie terecht zou moeten komen. Dan zal hij waarschijnlijk de leiding over nemen... De manier van omgaan blijft dus wel degelijk 'hangen' bij een paard. Je moet als geaccepteerd leider alleen wel in de picture blijven wat naar de natuur van een paard heel logisch is.

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juni 2007, 13:48:
...KNIP...

Achteraf gezien dan eigenlijk humor dat ik mijn Level 1 bij Eddy Modde indertijd met Mike, mijn KLOPHENGST, heb kunnen halen.

Dit was mogelijk omdat ikzelf toendertijd nog niet wist dat Mike geen ruin WAS. Én het coole karakter van Mike. Wil best graag met een merrie neuzen maar op die 3-daagse clinic hielden we zowiezo de, voor elkaar vreemde, paarden redelijk uit elkaars buurt... Was er één hengstig geworden is Mike er toch al het paard niet naar om zich op te gaan dringen. Hij gedroeg zich trouwens als een engel die dagen. Hij vond het volgens mij zelf allemaal zéér interessant. Al die paarden die moesten leren wat wij samen al hadden geleerd. De reacties van de verschillende paarden was dan ook heel divers.

Nou waren Mike en ik ook de enige die er voor het examen waren, de rest deed de clinic om kennis met PP NH te maken. Een enkeling was al daadwerkelijk begónnen met Level 1.

Ondanks dat ik van Parelli ben afgestapt hebben Mike en ik ons prima vermaakt die dagen. Omdat we ons Level 1 met deze dagen officieel gingen afronden, stonden we samen tussendoor regelmatig even rustig de andere menselijke en equine deelnemers te observeren In ons foto-album staan drie foto's van Mike en ik tijdens die dagen. Je ziet de rust die van Mike afstraalde... De oortjes...

Ondanks dat ik de dag vóór we naar het hoge noorden reden mijn overleden vader hadden laten cremeren. ( Die dagen samen met mijn paard zo intensief aan het werk te zijn geweest was een goede afleiding van het verdriet.

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juni 2007, 13:48:


DAN moet Eddy Modde zijn aanwervingspraatje aanpassen want een cursus volgen met een Hengst" zelfs privé" was bij hem niet mogelijk ! Zo vertelde hij me !

linda lou schreef op zaterdag 30 juni 2007, 9:03:


http://www.propolis.nl/ met onderzoekresultaten
Ze doen alleen geen zaken meer, jammer.

Laatst ging ik wandelen met mijn anda. Ricardo, we gingen een keer de andere kant op, dus richting het spoor.
Na zo'n 5 km. kwam ik er achter dat ik het verkeerde schoeisel aan had en ik kreeg al gauw blaren op mijn hielen, dat loopt niet prettig kan ik je vertellen.
Ricardo was heel braaf , ook over het spoor die hij nog nooit had gezien, geen probleem...het enige waar hij een beetje raar op reageerde waren andere paarden in weilanden, daar wilde hij zo snel mogenlijk voorbij.
Ik had Ricardo gezadeld en wel mee genomen, om hem te laten wennen aan z'n nieuwe (krakende) zadel, dat was maar goed ook.
Na zo'n 8 km. kon ik bijna niet meer lopen van de pijn.
Ik ben toen een dorpje in gegaan , iemand bij een drogist gevraagd om Ricardo even vast te houden, en blaren pleisters gekocht en op mijn blaren geplakt.
Toen moesten we nog naar huis lopen, die pleisters hielpen niet meteen , en iedere stap die ik zette was een hel...en dus ging ik steeds langzamer lopen.
Die lieve Ricardo heel geduldig ook.
Toen we het drukke dorpje (auto's enzo) uit waren en weer op het rechte stuk richting huis kwamen, stopte Ricardo ineens naast me , alsof hij wilde zeggen stap maar op, ik breng je wel (misschien schaamde hij zich wel voor die strompelende begeleider bij hem) en ik stapte op.
Nog nooit had ik alleen met hem buiten gereden, laat staan in het verkeer.
In een rustig drafje gingen we opweg.
Ook toen we even moesten stoppen voor 3 grote rammelende tractoren, werkte hij braaf mee de schat, ook over het spoor geen problemen.
Mijn conclusie, als je een anda. durft te vertrouwen , is hij het ook.
Ik denk dat ik een knopje heb gevonden bij hem , ik moet hem gewoon vriendelijk vragen mij te dragen en het dan een beetje aan hem over laten , hij wil graag laten zien hoe dapper en behulpzaam hij is.
Thuis aan gekomen zag je hem groeien van trots, toen Lenardo een beetje vreemd naar ons keek, ik rijden op Ricardo?? een heel zielig bijna jaloers hinnekje kwam er uit bij Lenardo.
toen heb ik Ricardo in de wei los gelaten en hij ging apentrots ( geen natte apen) iedereen vertellen , hoe een grote jongen hij al is.
Met mijn blaren komt het wel goed , maar de stempel die Ricardo op mijn hart heeft gedrukt , gaat nooit meer over.......bedankt lieve grote, kleine jongen..... groetjes Renée.. :)

lotje schreef op zaterdag 30 juni 2007, 16:33:


als je een anda. durft te vertrouwen , is hij het ook.

Kwam ik tegen op Marktplaats. Kijk eventueel voor foto's op die site onder de advertentie! Een pony met heel opvallende aftekeningen, hopelijk brengt dát haar terug naar de eigenares...

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Gezocht:~kijk hier mijn lieve souvenir gestolen!!~Advertentienr.:10163189613

Terug | Dieren en Toebehoren > Pony's Vorige | Volgende

Grotere afbeelding Prijs: Zie omschrijving
Datum: 30-06-07 14:10
Gezien: 108 keer

Naam: S.Bronkhorst
Telefoon: 0638028821
Woonplaats: Garderen, Gelderland

ze is een merrie van 9 jr
grote uitlopende bles 3 witte benen

naam;royal souvenir
zomers:witte haren ertussen of vlekken normaal vos

1.36.5
is gechipt maar kan het paspoort niet vinden en dus het niet blokkeren

zeer braaf kan ong m dressuur en m springen ook freestyle

ik had haar in pension staan omdat ik in scheiding lag in tussen gaat het super tussen mijn man en mij en zijn we weer bij elkaar ondertussen heeft de man waar ze stond haar verkocht we zijn bezig met aangifte tegen deze persoon.

meer mensen krijgen nog geld van hem, ik wist niet dat het zo'n @@%$%&%& was anders had ik haar natuurlijk nooit bij hem gestald hij was goed voor haar dat vind ik t belangrijkste bel mail of sms als je haar ziet staan gouden tip: is beloning!!!!!!!
we missen haar heel erg het is mn eerste pony en had haar al 7 jr zelf beleerd wedstrijden enz.
het was nu eigelijk de pony van mijn dochter dus laat wat horen en kijk om u heen op markten manege's en weilanden!!!!!

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 30 juni 2007, 15:52:


Ja, leuk! Coole Mike

Waarschijnlijk zou het met veel hengsten en mensen gewoon goed gaan ook, maar ja, PP wou ergens een lijn trekken natuurlijk, veiligheid vind ie nogal belangrijk.

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juni 2007, 17:03:


A good stallion makes an excellent gelding !!!

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 juni 2007, 16:20:


Zou kunnen natuurlijk, dat ie er de accomodatie niet voor had. Toen ik er op cursus ging stond m'n paard altijd in een gewoon draadpaddockje op de wei, echte dichte stallen zijn er niet. Of het is zijn persoonlijke keuze om wat voor reden dan ook (zal het hem eens vragen als ik hem zie, of weet jij het?).
Heb je geen zin met het thuisstudiepakket te beginnen? Tegenwoordig vragen ze eigenlijk toch altijd dat je de paketten bestudeert voor je op les of cursus komt, dat je dus enkel nog komt om de problemen op te lossen die je alleen met het pakket niet kon oplossen. Is voor jou waarschijnlijk niet eens nodig.

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 juni 2007, 16:37:

wat?? zeg ik nu iets verkeerd? leg me uit wat je bedoeld met aub...
groetjes Renée.. :)

lotje schreef op zaterdag 30 juni 2007, 17:18:


Mannetje knikt en grijnst toch !!!!!!!Ben het volmondig met je eens MAAR dit geldt niet alleen voor Anda's natuurlijk alleen kunnen die spanjolen toch zo gruwelijk wreed bezig zijn met hun paarden (dieren) en daardoor waarschijnlijk vooroordeel tegen Anda's !!!Voor mij is het een zeer intelligent ,gevoelig aanhankelijk paarderas

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 juni 2007, 11:50:


Wat gaf je hem retour?........ U?!

Michiel schreef op zaterdag 30 juni 2007, 15:18:


Ja hoor, ik heb het gelezen. En die wondverzorging ga ik dan maar eens zo proberen. (Maar wel met wortelschijfjes, want yes of mooi ofzo zegt het paard niks. Kent ze niet.)

Mijn vraag hier, heb ik eigenlijk gesteld om dat ik niet dacht dat het überhaupt mogelijk was dat te trainen. Omdat je eigenlijk aan je paard vraagt je te vertrouwen, en dan dat vertrouwen moet beschamen.
Maar als jullie zeggen dat het kan. Des te beter.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 juni 2007, 17:09:

Tsja...