Elzaliene Proost schreef op maandag 25 juni 2007, 22:01:


Wezenlijk verschil vind ik dat dierenarten, verpleegkundigen en andere hulpverleners altijd vechten voor het LEVEN. Lukt het niet, dan is dat overmacht, erg verdrietig maar je hebt het beste gegeven, alles gedaan om te voorkomen.

Die mensen in slachthuizen, werken om te DODEN. Om (gezonde) levende wezens te ontdoen van het leven.

trea hoex schreef op dinsdag 26 juni 2007, 9:58:

.> Wezenlijk verschil vind ik dat dierenarten, verpleegkundigen en

ik neem aan dat niet iedereen altijd een keuze heeft met wat voor een soort werk je te pakken kunt krijgen. Als je een gezin moet onderhouden is werken in een slachthuis een optie, ik neem ook aan dat er geen lange rij wachtende is om daar aangenomen te worden. Ben er etterlijke keren geweest voor het halen van paardepoten maar alleen de lucht die er, zelfs in de kantoren , hangt, is genoeg om m'n maag om te laten draaien. Het riekt er geeneens zozeer naar "dood" maar naar doodsangst...........uren moeten ze vaak wachten voordat ze aan de beurt zijn...........niet voor niks vegetarier!!!
Caatje

Caatje schreef op dinsdag 26 juni 2007, 10:04:


Ik weet niet of je in landen waar veel armoede heerst echt een keuze hebt en je principes kan naleven. Denk dat je dagelijks brood toch het belangrijkste is.
Alcoholmisbruik in landen als Rusland is niet voor niets zo hoog.

Ben ik ook nooit zo stuk van, van dat argument.
Je moet hem eens in gezelschap uitproberen als er een twaalfjarig kind verongelukt.
"Achj, hij heeft gelukkig twaalf mooie jaren meegemaakt"
Valt meestal eens tuk minder goed dan als je het over dieren hebt.

Esther schreef op dinsdag 26 juni 2007, 0:15:


Lol om je eigen referentiekader dan toch...

Hier 5000 zielen in de gemeente en vet meer dan 500 paarden.
Dit is DE spaanse campo, domein van doma vaquera. Iedereen rijdt hier met de daarbij traditionele en prima functionele spullen.
Roestig vaquera-bit en serreta aan franjehoofdstel, instappers met beenkappen en roestige sporen, plastic weggooiglas met 'wikkie' in de hand op het woonzadel.
Op de zeg 100 vaquera-zadels zeg 5 españolas en 1 portuguesa.
Er zitten verschillende ruiterzaken vlak in de buurt, zelfs in het dorp zijn de standaard spaanse dingen gewoon op voorraad. Ook artesanale zadelateliers op steenworp afstand.

HC

trea hoex schreef op maandag 25 juni 2007, 19:37:


En hoe kun je nog carnetariër zijn?

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 23 juni 2007, 12:49:


Mijn ervaringen in de paardenwereld zijn nog beperkt, dus excuseer als mijn vraag voor jullie eenvoudig te beantwoorden is ...

... Ik heb een jonge hengst die ik absoluut een maatje wil bezorgen (niets zo triestig als een paard alleen in een weide). Een merrie is geen optie, wel een ruin of een hengst. Ik heb een leuke, 6-jarige hengst op het oog, vandaar mijn vraag : kan je zomaar, hupsakee, 2 hengsten samen in een weide jagen ? Is er niet zoiets als een "aanpassingsperiode" ? Kan het zijn dat de 2 hengsten gewoonweg niet "bij elkaar passen". Kan me dat perfect voorstellen. Wat als het niet "past" ? Ik zie al griezelbeelden voor me van gewonde paarden ... Hoe pak je zoiets aan ?

Als je de "traditionelen" deze vraag stelt, word je quasi uitgelachen en toch voel ik aan mijn water dat het zou kunnen lukken. Een antwoord als "knip, knip, ballen weg" is voor mij ook geen antwoord ...

Peter Donck schreef op maandag 25 juni 2007, 23:53:


Daarom is het album 'Asterix en de Chinezen' nooit verschenen.

Huertecilla schreef op dinsdag 26 juni 2007, 10:22:


Heb helemaal beeld!
Wat is "wikkie"? een soort van wijn?

trea hoex schreef op dinsdag 26 juni 2007, 10:28:


In mijn taalgebruik is het whisky... Maar of spanjaarden dat in grote mate nuttigen tijdens de feria is mij niet bekend...

Liesbet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 10:41:


Dat of hun eigengebrouwen "chupito's"

Edith Hartog schreef op woensdag 13 september 2006, 19:14:

Hè Edith!
Lang zal ze leven, lang zal ze leven... in de gloria, hieperdepiep hoera!
Gefeliciteerd, meis!

Is je bak nog droog (na de eerste buien van vandaag)? Binnenkort gaan wij ook de kleffe klei draineren en ja hoor, we gaan ook jouw mengsel gebruiken.
Dank dus, voor je advies en een fijne dag vandaag!

trea hoex schreef op dinsdag 26 juni 2007, 9:58:

Zeker! Ben ik het mee eens. Maar ook deze groep mensen heeft (dagelijks) met de dood te maken. Dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten als je jezelf daar niet op een manier voor afsluit... Dat bedoel ik te zeggen.

Die lui op het slachthuis kunnen dat eigenlijk makkelijker omdat ze al die (nog) levende dieren zich als stukken vlees voor op je bord voor kunnen stellen.

De bovengenoemde groep kan dit niet en heeft ook nog eens met menselijk verdriet te maken...

Piet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 9:09:


Ze moet in de bak willen lopen met plezier, de weg op met haar is hier echt te gevaarlijk omdat er geen uitwijk is. Ze loopt de vrachtwagen al netjes in op een enorme steile klep, dus in principe zou ik met haar aan met een begeleider en aan een touw wel eens naar het bos konnen. Honden zijn daar vaak het probleem. Ze loopt inmiddels zonder problemen langs een enorme trekker en is al speelgoed en spelende kinderen gewend.
Probleem is wel dat ze jaagt op kippen en schapen. Die lust ze echt rauw.
Wennen aan verkeer is wel enorm belangrijk, maar ik ben zelf niet vertrouwd met verkeer omdat ik niet in kan schatten hoever weg iets is. Met andere woorden ik durf zelf ook het verkeer niet in zonder begeleiding.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 26 juni 2007, 11:04:


Ja dat is zo.
Wij hebben een hele leuke dierenarts, laatste tijd is hij veel aan huis geweest voor de wond aan het been van Pebbles.
Vorige week moest hij komen omdat onze oude hond moest worden ge-eutaniseerd. Dat was echt heel erg. Hij zat zelf met tranen in zijn ogen. Deed zijn best om ons te troosten, maar vond het zelf zo erg.

Het bewust beëindigen van een leven, als er niets voor terugkomt (geen biefstuk op je bord) is ook moeilijk.

Trea