Kynshiri :

Hoe kan het dat een paard 'van nature' niet bang is voor bijvoorbeeld een knalgele borstel maar wel al een probleem maakt zodra je de spuitbus bovenhaalt. Dat moet dus te maken hebben met iets wat de mens in dit geval uitstraalt, kan niet anders, óf paard heeft in het verleden (buiten jouw invloed) negatieve ervaringen met de spuitbus.

Ik heb het zelf namelijk extra een hele tijd geleden uitgeprobeerd bij mijn jonge hengst; ik kwam met de spuitbus aan en hij had niet eens in de gaten dat hij daar ook wel eens bang van kon zijn.

Overigens kun je met een spuitbus ook lief aaien; ik doe dat zo bij de paarden die hier met spuitbussenangst binnenkomen (en dat zijn er heel wat; want ik blijf erbij : Door mensen aangericht.

Pien

Malenka schreef op dinsdag 19 juni 2007, 18:06:


Wat ziet dat paard er al oud uit voor zijn 20 jaar....

Degene die bemiddelt, Adri Hauquier, is iemand die al heel veel paarden bemiddeld heeft en weten te redden uit netelige situaties. Zij is ook een centraal punt bij het zoeken naar gestolen paarden.

Adri heeft ook een eigen forum: http://gezocht.napoline.be/index.php

Groet, Pien

Margot van Lare schreef op dinsdag 19 juni 2007, 18:45:


Wat Evy al antwoordde: Exzeemdeken geeft snel verlichting en er komend jaar gelijk zodra het warm wordt mee beginnen voorkomt dat het paard in een vicieuze cirkel van krabben--> Histamine ---> nog meer jeuk komt. Bij Bombita kan die deken er niet af (alleen om te rijden) want dan ontstaat schuurgedrag. Is ook een patroon dat een paard zichzelf aanleert. Dus consequent die deken op, altijd een heel gehannes met al die riempjes en flappen.

Onze Fjord Izzy is nu zover dat ze na 3 jaar wat beperkte weidegang krijgt, hoewel we haar ernstig in de gaten houden. Oaks, een van de andere paarden, zat vól exzeem toen ze hier vorige winter aankwam en die is eroverheen, zij heeft niet één plekje meer, ook geen verdikte manenkam en staat volop op het gras.

Het is een keuze die je maakt. Wij vinden het ook niet fijn om een paard gras te onthouden, ik vind het eigenlijk tegennatuurlijk, maar als het voor het bestwil van het paard is dan moet dat maar. Hier zijn meerdere paarden die om uiteenlopende redenen niet op gras mogen, oa Puck, die chronisch hoefbevangen was (is?) maar nu al maanden prima gaat. Haar durf ik niet op het gras te zetten, volgend jaar mag ze als het dit jaar goed gaat. Ik ben té bang voor weer een terugval.

In onze (nacht) paddocks staat geen spriet gras, 's nachts staan alle paarden daar en overdag gaan ze op de weide. We hebben een systeem aangelegd zodat we alle paddocks met elkaar kunnen verbinden en er één grote doorloop van maken zodat de achterblijvers toch de ruimte hebben. Overal wat hooi en ze hebben wat te doen.
Is eigenlijk niet zo moeilijk om te maken.

Oorzaken voor zomerexzeem kunnen zijn :
Stress, overvoeding (teveel eiwit/brok/müsli), suikerrijk bijvoer (haast overal zit melasse in) overbelasting van het systeem, en dan moet je vooral denken aan lever, nieren, en darmflora. Verder gestressed gras, niet gelijk de eiwitten maar de suikers. Ik ben zo vrij te denken dat er ene ralatie hoefbevangenheid/exzeem is, beiden hebben als oorzaak een slecht werkend of overbelast systeem. Bij het ene paard uit zich dat in de vorm van huidproblemen, bij het andere paard zie je dat als hoefproblemen.
Wat te denken van slechte doorbloeding, insulineresistentie, misschien ook magnesuimtekort (ik ben geen arts, maar kan me de samenhang heel erg goed indenken). Helaas lachen veel DA's je uit als je hiermee komt aanzetten.

Exzeem is slechts een symtoom, een uiting dat er elders in het systeem iets niet goed functioneert, dus het heeft geen enkele zin alleen de plekjes aan te pakken, je moet dieper gaan zoekenl, de oorzaak wegnemen of op zijn minst verlichten. Ik ben er zeker van dat niet elk exzeempaard gezond te krijgen is.
Bij Bombita is het nu weliswaar onder controle, maar de oorzaak hebben ook wij nog niet gevonden. Net als bij Izzy.

Nou, succes!

Pien

Esther schreef :


Eerlijkgezegd wil ik een paard dat jeuk heeft nou net niet de mogelijkheid geven om nóg meer te schuren. Geen borstels dus, houdt het schuurgedrag alleen maar in stand (histamine in de huid).

Pien

trea hoex schreef op vrijdag 15 juni 2007, 9:20:


Citaat van het andere forum:

"Ik heb vandaag 402 dazen gevangen en 4 horzels !!!

Dit in Drenthe, regio Borger, tussen Assen en Emmen, met één LOER/dazenval.
In totaal vanaf vorige week donderdag, vanaf toen ik m'n kreeg: 622 dazen."

Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:20:


Bedankt voor je duidelijke uitleg Pien!

Mijn andere paardje is chronisch bevangen geweest en staat bij ons ook 24/7 op het gras. Klinkt een beetje krom want chronisch zou dus inderdaad niet over kunnen gaan. Hij vertoont geen enkel symptoon wat erop duidt dat hij er weer last van gaat krijgen. Dus misschien is onze wei daarom ook wel geschikt voor de ijslander. Misschien denk ik er te positief over door wat ik met Bully nog heb bereikt qua weidegang na zijn bevangenheid.

Ik ben er nu dus wel achter dat het pas sinds vorig jaar zo erg is, daarvoor stond ze aan de kust en vorig jaar is ze naar het midden van het land verhuisd. Nu staat ze net bij mij dus ik hoop dat het in de toekomst beter gaat aangezien we hier niet zo ver van de kust zitten en de wei niet erg rijk is.

Je verhaal van die cirkel kan ik me ook in vinden, ik denk zelf dat deze er bij hoefbevangenheid ook is. Ik hoef hier ook niet mee aan te komen bij mijn dierenarts. De meesten zijn er niet zo van gediend als je zelf zo goed denkt te weten hoe het wel moet. Ik ga nu eerst de symptomen bestrijden en daarna proberen de oorzaak te achterhalen. Ze heeft echter altijd op de wei gestaan en er tot vorig jaar weinig last van gehad dus dat lijkt me gelukkig niet de voornaamste oorzaak. Van de wei afhalen is hier vrij lastig aangezien we eigenlijk alleen maar wei hebben. Dan wordt het de roundpen, maar wel zonder de rest en dat gaat ze niet leuk vinden. Bovendien heb ik niet de mogelijkheid om 2 keer per dag naar haar toe te gaan. Ik ga dus eerst andere dingen proberen.

Margot

e m kraak schreef op woensdag 20 juni 2007, 2:26:


Natuurlijk snap ik dat er andere manieren zijn om een paard aan een spuitbus te laten wennen. Als het paard doet wat je wilt haal je de prikkel weg. Negatief belonen..... en net zo goed een onderdeel van operant conditioneren als postitief belonen, bekrachtigen.
Hoewel ik de oplossing die iedereen hier aandraagt niet mijn manier is omdat ik het dwingen vind, (je dringt de spuitbus op aan je paard net zolang totdat hij hem accepteert ) en ik zoveel mogelijk positief probeer te werken, want doe je dat bv ook met een paraplu? Je achtervolgt hem net zolang totdat hij de open en dicht klappende plu niet meer eng vindt en haalt hem dan weg? Lekker kalm trainen zal dat zijn! Als ik Shiny zo getraind had, had ik hem elke dag uit een lantaarnpaal naar beneden kunnen halen. Vooral dus met een nerveus paard zal dit de verhouding niet ten goede komen denk ik.
Aardig voorbeeldje hiervan is ook wat Marcia me vertelde, een hypernerveus paard leren dat aanraken overal geen punt hoort te zijn.
Je zet je paard in een stal, dwingt haar met 2 mensen in een hoek zodat ze moet blijven staan en een derde legt legt zijn hand op haar been en laat pas los als het paard niet meer reageert. Tsja, het zal uiteindelijk ook wel geaccepteerd worden, paardje leert dat aanraken geen pijn doet, maar ten koste van wat? Hoe lost ze dat geestelijk op?

Het ging me eigenlijk ook helemaal niet om die spuitbus.
Mij ging het om de dames met "een stofje meer" na te laten denken over het maken van een doordacht trainingsplan, omdat ze ( met respect dames, want jullie zijn op andere vlakken heel goed) in mijn ogen als enige probleem hebben dat ze nooit geleerd hebben iets structureel te trainen. Esther ontdekt nu bv bij Conrad hoe dat werkt, (Subtiel trainen is zeer gestructureerd, het is de kracht ervan. Maar ook alle andere trainingsvormen, ook het clikkeren horen volgens een bepaalde structuur, opbouw, te verlopen) maar haar kwartje is blijkbaar toch nog niet zover gevallen, dat ze dit in ALLE gevallen kan toepassen.

Daarom die spuitbus. Het is een simpel te overzien trainingsdoel. Je kunt je hierbij nog voorstellen, of hebt gezien, hoe je paard reageert als hij er bang voor is en waar de "pijnpunten" zitten die je op moet lossen.
Een goed doordacht stapsgewijs trainingsplan is ook wat zorgt dat een paard ( het is van de week nog aan de orde geweest) bij het laden in een trailer nooit meer problemen heeft, omdat je bv het rijden vergeten bent te trainen, of dat hij de schrik van zijn leven krijgt als een hooinet ineens een rare zwieper maakt. Of niet geleerd heeft dat hij zijn benen moet verzetten in een rechtse bocht en zich dus niet hoeft te laten vallen. Als je het allemaal voorzien hebt en traint is het geen issue meer. Exact zo ook bij het zadelmak maken van een paard en noem alle grote gebeurtenissen in het leven van een paard maar op.
In wezen gaat het niet om het einddoel, het gaat om de weg erheen.
Die hoort hetzelfde te zijn. Structureel, elk mogelijk verzetspuntje wegtrainen, kalm en duidelijk, zonder grote stappen gauw thuis, want dan heb je kans dat je problemen over het hoofd ziet, die je later opbreken.of het nu bij een spuitbus is of op zijn voorbenen lopen.

Piet

Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:23:


Die mening deelde ik dus al. Heb er even over nagedacht en toen ze bij ons kwam was er geen plekje te zien, had ze al haar manen nog. Toen had ze niet de mogelijkheid om te schuren. De mugjes hadden toen dus geen schade aangericht terwijl het exceemseizoen toch al anderhalve maand bezig was. Dus misschien ben ik al een heel eind door haar inderdaad bij de stal weg te houden.

Margot

Marcia schreef op dinsdag 19 juni 2007, 18:53:


geniet er dan maar van!

heb jij gecklickerd, gemooid en bekapt?

leuk he, zo gelukkig kunnen zijn met zulke dingen! doe ik vaak

Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 8:43:


sja mijn paard is bij mij aangekomen met een 1000blz dikke gebruiksaanwijzing zullen we zeggen... dan moet je ergens beginnen om paniekreacties af te leren hè...

Malenka schreef op dinsdag 19 juni 2007, 18:06:


Ik ben vorig jaar naar de ruin gaan kijken. Hij had toen een open wonde aan zijn achterbeen. Genas blijkbaar moeilijk.
Voor alle duidelijkheid : ik ben ABSOLUUUUT geen specialist, dus ik kan ernaast zitten ... mijn indruk was dat de ruin heel dominant is, maar wel open staat om samen met jou te werken. De eigenares is een lieve dame die het wat moeilijk heeft om voor hem te zorgen en leiding aan hem te geven. Hij werd toen nog bereden. Op wandeling was hij OK, in de bak waren er problemen ... leiding ... mmm ...
Wij hebben er toen voor gekozen om de ruin niet te adopteren omdat het ons eerste paard zou zijn en we onszelf toen nog niet in staat achten om een "probleempaard" te corrigeren. "Probleempaard" is volgens mij wat sterk uitgedrukt, maar jullie weten wel wat ik bedoel ...

Yolanda Kuitert schreef op dinsdag 19 juni 2007, 19:17:


leuk!

Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:23:


Ja maar Pien, jeuk is jeuk, paarden gaan desnoods op hun kont zitten om toch te kunnen schuren. Ze vinden wel een manier. Ik heb Ör toen ze kwam echt op haar kont door de wei zien schuiven, ze had er zelfs af en toe een schok van het draad voor over om tegen een paal te kunnen schuren.
Als je zelf jeuk hebt weet je ook wel dat je beter niet kunt krabben, maar toch doe je het.

Esther schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:53:


Dat heb ik met de shetlander op de wei hier gezien. Die ging constant rollen toen hij bij de stal werd weggehaald. Of inderdaad op zijn kont zitten. Dat doet Stella gelukkig nog niet. Het is alleen de stal. De weidepalen tot dusver ook nog niet.

Margot

Marcia schreef op dinsdag 19 juni 2007, 19:08:


Ik heb ook zo'n leuke "kruidje roer me niet" queenietje dat gaat lopen als ik de spuit al bij me heb. net het zelfde als de tuinslang. Ik heb geprobeerd om negatief te belonen, gewoon gaan spuiten, niet nadenken maar doen, korte metten mee maken, zoals pien zegt, en alle druk weghalen als ze stilstaat:
touw los, spuit weg en stap achteruit.

In het begin leek dit te lukken en na 10 minuten "liet ze het gebeuren"
MAAR Queenie had nog steeds niet geleerd dat zo'n spuit wel leuk kan zijn ook, een spelletje, he pien "spelletje"
Hoofd omhoog, oren plat enz, maar ze liet zich doen.

Heel wat mensen zijn hiér tevreden over: paard blift staan, maar mijn verwachtingen liggen elders.

Ik wil dat queenie er ook iets aan heeft. Het jammere aan negatief belonen vind ik nog steeds dat je de "aversie-prikkel" eerst toevoegt om later, bij goed gedrag te kunnen wegnemen en de spuit daarom dus een negatieve prikkel of cue blijft.

Als je gaat clickeren op de spuit maak je van die spuit een pos prikkel en dat is het resultaat dat ik wil bekomen.

Het duurt veel langer dan bij neg belonen, je moet je uiterst concentreren en timen (zelfde bij neg belonen trouwen), maar je paard heeft weer een voorwerp leren kennen die hem al doet kwispelen van plezier als hij het nog maar ziet.

Jammer dat paarden niet kwispelen of spinnen als een poes

Ik wil wel opmerken dat er zéker paarden zullen zijn die angst voor de spuit krijgen door de manier waarop het aangeboden wordt.
Bij die paarden lijkt het me beter niet te veel aandacht te geven aan "ga je bang zijn van de spuit"? "Hier, kijk er maar eens naar", enz

Niet dwingen en overvallen natuurlijk maar gewoon doen.

Ik zou het eerst proberen met negatief belonen maar vanzodra je paard de spuit toch maar niets blijft vinden, clickeren, maar niet persé starten met clickeren.

Hangt van je paard af, van jezelf, van jullie verhouding, dominantie, enz