Danielle Schuwer schreef op donderdag 7 juni 2007, 8:03:
> Nils Vellinga schreef op woensdag 6 juni 2007, 23:27:
>
>> Daisy van Ginneken schreef op woensdag 6 juni 2007, 22:54:

> het nodig vond om even uitterazen en daar lag ik op de grond.
> Dat wedstrijdje doen vind ik echt niet leuk meer. Ik wil gewoon
> lekker wandelen en af en toe een lekker drafje, maar niet meer
> dat harde gesjees.
Voor mij zou gewoon niet meer in galop gaan geen oplossing zijn, ik weet niet hoe dat voor Daisy ligt natuurlijk.
Toen ik mijn pony net had kon ik haar ook niet houden, dus ik weet hoe angstaanjagend dat kan zijn. Aantal dingen waar ik rekening mee heb gehouden; nooit elke keer op hetzelfde pad een galopje doen (nu kan ik dat inmiddels wel makkelijk doen omdat ze heel goed bij me blijft, maar toen dus nog niet). Ik zie zo vaak paarden die op een bepaald pad ineens helemaal gek worden en er gewoon van door spurten of gaan bokken en steigeren wanneer ze worden ingehouden. Geen galop richting huis, sommige paarden hebben altijd extra haast op de terugweg. Verder ben ik heel consequent met buitenrijden, ze mag van mij niet wegdraven voordat ze van mij een seintje heeft gehad. Wanneer we met een groep rijden en ze ziet de voorste aandraven of weggalopperen wordt ze enthousiast en springt ze ook alvast aan. Ze moet van mij dan eerst terug naar stap of draf en mag pas weg galopperen als ik dat zeg. Dat is natuurlijk heel klein begonnen, oefenen met alleen stap en draf.
Inmiddels rijd ik
bitloos en kan de groep in galop wegspurten terwijl zij bij me blijft tot ik zeg dat ze mag.
Ik weet natuurlijk niet hoe dat met jou en jouw paard zit, maar dit schoot me meteen te binnen. En je kent je eigen paard het beste, ik denk dat er voor iedere ruiter wel situaties zijn die hij het beste kan vermijden met zijn paard. Sommige combinaties paarden die onderling wedstrijdjes gaan doen bijvoorbeeld, terwijl ze dat met andere paarden niet doen.
Als ik in jouw schoenen stond zou ik eerst weer eens rustige ritjes in mijn eentje gaan maken (omdat je zei dat het toen uitstekend ging) en voor jezelf eens nagaan wie van jullie twee het tempo bepaald (ook harder draven dan je eigenlijk bedoelde bijvoorbeeld).
Ik kan je Conrad van Pruissen aanraden om je te helpen met je paard, hoewel ik niet weet of hij tijd heeft en bij jou in de buurt komt. Je kunt hem in ieder geval altijd mailen.
Wanneer gehoorzaamheid en vertrouwen normaal gesproken werkelijk geen enkel probleem is, is de combinatie van paarden wellicht een ongelukkige keuze geweest, samen met het 'op de weg naar huis gaan galopperen?'.