Esther schreef op vrijdag 2 maart 2007, 15:49:


Ik clicker niet. Dus de determinatie van de woorden zal verschillen. Een" target" is een doel niet meer niet minder wat men in clickeren verstaat onder targetten weet ik niet bij mij is dit naar een doel toewerken . Het doel is het hoofdstuk kunnen aandoen zonder een paniekreactie te krijgen veroorzaakt door een praam trauma of gelijk welke oorzaak die pijn heeft veroorzaakt . Desensibiliserern kan eigenlijk enkel en alleen door de oorzaak weg te nemen . De oorzaak van de panierkreactie was de pijn en stress gepaard met het kopstuk. Je gebruikt dus ten allen tijde het kopstuk in je training , biijhebben, over de hals halen, tot aan de oren en terug enz...Dit alles in tijdspanne van enkele dagen tot een week . Dan moet je probleem van de baan zijn . Het borstelen en aan de oren komen is inderdaad voorbereidend werk maar van zodra Nele durft een kopstuk vastnemen heb je gheid dezelfde reactie en begin je weer van nu af aan omdat de voorgaande stappen met gewenning aan kopstuk dan ontbreken en je niet kan terugvalen op een vorige ervaring met kopstuk tijdens de training. Ik weet niet hoelang met nu al met deit paard bezig is . Ik schat vanaf de eerste mail ongeveer 2 maand maar kan er naast zitten . Je blijft zacht maar gedecideert . Je slaat nooit en je verliest nooit je geduld maar dat kopstuk dat maakte bij mij elke dag, elke minuut deel uit van haar leven en van haar training. De click moet komen dat IK niet diegene ben die haar pijn heeft bezorgd en dat dit ook nooit het geval zal zijn . Ik schat de werktijd met deze merrie "zonder dat ik haar heb gezien " op één week max. A rato van drie keer /dag .

Piet schreef op vrijdag 2 maart 2007, 14:16:


Was natuurlijk niet mijn bedoeling om Nele te doen twijfelen. Ik houdt me er tussen uit dan .

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 maart 2007, 15:28:
ja oorspronkelijk was de titel iets met hoofdstelprobleem, dat Nele publiceerde enkele weken geleden, lang voor ik er bij kwam
En toen zag Nele het grootste probleem : hoofdstel aandoen, terwijl de oren op zich grootste probleem zijn...

je ziet wat een evolutie we meemaken

Vandaar mijn nieuw bericht "er was eens een..."

nog en oplossing

Parelli friendly game, gecombineerd met CT...
Zit iets in; maar ons stokje is nu ons hand. Maakt voor una niet uit of het contact met een stokje is of een hand. Contact is gelijk voor haar.
Dus zie voordeel niet in van met verlengstuk werken, gezien geen gevaar voor onze pers ruimte...

Of bedoelde je het niet zo?

Bedankt om mee te denken, nu is het aan Nele om deze week de dingen te doen die we haar aangeraden hebben. Volgende week ga ik weer langs.

dada

Hallo allemaal,

Mijn naam is Wim Huisman en dit is mijn eerste berichtje/vraag op dit forum en ik weet niet of het gebruikelijk is dat je jezelf uitgebreid introduceert. Dat wou ik in ieder geval maar niet doen.
Heel kort dan: Mijn Quarter en Welshje lopen 24/7 buiten op blote voeten. De Quarter is van en voor mij en het Welshje is van mij en voor mijn dochters.

Ik heb al allerlei vragen en antwoorden gelezen, maar het lukt mij niet zo goed om informatie te vinden die antwoord geeft op mijn vragen. Ik wil het weiland paardvriendelijker maken en zit dus te denken aan een inrichting die lijkt op wat Frans en Ilona hebben. Met een zwembad, een heuvel/berg en een zandpad van geel zand afgewisseld met bijv. kiezels. (Ik heb al wel het PaardNatuurlijk boek.)

Mijn eerste vraag gaat over het zwembad als drinkwatervoorziening:
Hoe diep dien je dit uit te graven t.o.v. het huidige grondwaterniveau, zodat er 's zomers ook nog water in staat?
Is deze vraag te beantwoorden of is dit erg verschillend en gebiedsafhankelijk?
En wie weet of paarden hierin gaan mesten/poepen.

Mijn tweede vraag gaat over het zandpad van geel zand, dat uit het zwembad komt: Hoe zorg je ervoor dat dit zand niet door je hele weiland verspreid raakt.

Alvast bedankt voor de reacties.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 maart 2007, 17:20:

Neehhee, het doel is alle contact met de oren weer kunnen verdragen, na het trauma!
Als dat zo is, zal Una ook het hoofdstel weer verdragen.

Desensibiliserern kan eigenlijk enkel en alleen
Neehehe de oorzaak was een knijp in het oor waardoor het oor ineens geen gram contact meer kan verdragen, geen aai, geen hoofdstel

Je gebruikt dus
(neeehhee je handen die "zouden kunnen knijpen maar het toch niet doen"

biijhebben, over
neeehehe dit is hét werk: de oren durven laten betasten door een hand.

maar van zodra Nele durft een
neehehhe als una contact met de oren kan verdragen, dan is het hoofdstel ook geen probleem meer

en begin je

Laten we hopen

Esther schreef op vrijdag 2 maart 2007, 15:49:

yes want wat gebeurd is, is:

contact met oor door praam --> pijn
contact oor--> angst voor pijn --> hoofd omhoog
hoofdstel maakt contact met oor --> angst --> hoofd omhoog
hoofdstel zien --> er zal contact komen --> angst --> hoofd omhoog
hoofd wordt vastgehouden met dwang --> angst --> ... bevestiging "zie je wel, hand in de buurt is angst --> vanaf nu hand in de buurt --> hoofd omhoog

Dus, waar begon het slecht te gaan?
Bij de praam... Maar die gaan we in onze training niet gebruiken
Volgende stap: contact oor. Ja! Hier zit het! Vanaf hier moeten we de geconditioneerde respons al doorbreken, door:
contact oor --> geen pijn
Probleem opgelost, geen panieksituatie meer

bedankt voor je bijdrage esther!

Esther schreef op donderdag 1 maart 2007, 19:17:


Hoi Eva!

Kleine bijdrage die misschien nuttig is voor Nele: een goede en stressarme manier van hoofdstel aandoen is in volgend artikel mooi geillustreerd.

http://chrisirwin.com/pdf/HorsesAll-2006-September.pdf

Mogelijk helemaal geen nieuws voor jullie want dit is ook hoe Parelli aanleert een hoofdstel of halster aan te doen. Leren hoofd naar beneden te doen, arm en hand eroverheen en niet van onderuit (waarmee je paard omhoog drijft juist), bij aandoen van hoofdstel erop letten de oren beleefd te behandelen en naar voor iets plat te duwen en het hoofdstel erover tillen ipv. de oren naar achteren te laten vouwen door het hoofdstel erover te trekken. Deze manier van hoofdstel aandoen is op ieder moment 'omkeerbaar' en je kan heel goed met approach en retreat werken dus (en ook ieder kleinste stapje belonen).

Groetjes uit het natte Zogge,
Nathalie

Ans Jondral schreef op vrijdag 2 maart 2007, 16:40:


ik heb met silverlinde gebeld, en margriet adviseerde om te stoppen met de kuur en s kijken wat er gebeurt.
Evt. de kuur vervolgen, maar dan in een minder geconcentreerde vorm. Ik vind koliek nogal zorgwekkend. Wel apart jouw verhaal.

Frans Veldman schreef op donderdag 1 maart 2007, 20:02:


Hoi,

Moeilijk hoor... Ik vind Parelli nu ook niet de allerbeste met paarden (dat vindt hij van zichzelf ook niet) maar wel degene die het het beste kan uitleggen (in de goede zin van het woord). Hij heeft ook heel veel succesvolle studenten.
Maar ik kan toch niet laten hem te verdedigen. Kijk gewoon naar de paarden. Ik heb hem nog maar drie keer echt live gezien, verder heel veel op video's ed., en het valt mij op dat alle paarden die met hem in één ruimte komen in zijn buurt willen zijn en hem willen volgen, nog voor hij er iets (zichtbaars) mee gedaan heeft. Zijn eigen paarden waar hij heel wat moois mee kan zijn allemaal 'opgegeven' zware probleempaarden.
En wat Frans zegt is juist: hij wordt vaak fout begrepen. Zelf heb ik met het thuisstudiepakket ook fouten gemaakt, waarvan ik later besefte dat ik wel dacht de dingen te doen zoals het 'moest' maar dat Parelli het duidelijk niet bedoelde zoals ik het deed.
Lees eens wat ik in de nieuwsbrief van deze week vond onder Q&A with Pat&Linda Parelli:
Question:
Trailer loading has been a huge issue for my Left Brain yet unconfident horse. I have an open stock trailer with one large back door. Thanks to my instructors, we have made great progress but now we're stuck.

My horse will load every time I ask. He will stay in the trailer as long as I ask. He will yo-yo in and out and backward and forward in the trailer. However, he becomes extremely unconfident and has to leave the trailer when I either snap him to the trailer tie or begin to shut the door. Leaving him loose is not an option - he walks circles while we're driving down the road and gets himself upset.

I don't take him very many places because I want to be able to load him alone confidently. My creativity is failing me! Help! I want to come to Ocala!

Answer:
Congratulations, you've done very well! So the last step is all about approach and retreat. Don't snap him into the trailer tie... have your 12 or 22' line on him and play with the trailer tie snap, allowing him to go in and out as he needs, just send him in again when he comes out, act like it's no big deal.

It's about building his confidence, so approach and retreat, in fact retreat, retreat, retreat, is what it's all about. Same with the door... play with it, swing it a couple of inches, back and forth, back and forth, gradually increasing how close you bring it and quickly back open again. Do this until your horse relaxes and licks his lips. Get it all the way shut and immediately open again.

Play with the latches, fiddle with the walls, all the hanging pieces, etc. etc. Make it NO BIG DEAL. Anytime he wants to come out, allow him to do it freely and praise him for it. Then just send him in again. This is all desensitization stuff without judgement or stress. Give him treats, play with stuff, etc. Only when he stays in with confidence — no matter what — should you close the door.

Ik weet niet hoe ik dingen vet moet zetten hier maar dit laatste:
allow him to do it freely and praise him for it - without judgement or stress. Give him treats, play with stuff - confidence — no matter what —
is toch helemaal iets anders dan gewoon 'fases opdrijven tot ie erin blijft'?

Wou ik toch even delen, sorry.

Groetjes,
Nathalie

Nils Vellinga schreef op donderdag 1 maart 2007, 22:35:


Ja, ik had ook zo'n herinnering dat er ergens een 'bean' bleef zitten... die heb ik nog nooit gevonden. Jullie wel?

Bepaalde clickeroefeningen zijn ideaal om uitschachten te bekomen. Bij Cesar pak ik eerst de olie (nooit droog velletjes afpulken!), dan vraag ik spaanse pas... en dan is het grote schoonmaak. Laatste keer vond ie het (itt anders) ineens wel leuk... ik hoop maar dat er niet teveel buren door het raam aan het kijken waren.

Groetjes,
Nathalie

Hier komen ze nu misschien iets meer spontaan in de stal staan dan gewoonlijk. Kan ook toeval zijn. In de stal is het drinkwater, en hier is ook de doorgang naar ons huis, dus ze staan mij soms op te wachten als ze honger krijgen, het is niet duidelijk of dat veel met de regen te maken heeft. Pas als het echt hard regent of hagelt komen ze bewust naar binnen. Als het sneeuwde bleven ze liever buiten. Dan kwam er een mooie witte laag op hun rug. Natte voeten lijken ze eigenlijk niet om te geven. Ze staan iets meer op de droge stukken maar daar leg ik ook het hooi. Diepe modder waar lopen lastig wordt vermijden ze wel.

Sinds ik de paarden buiten heb met schuilstal vertel ik aan iedereen dat ze beter naar de dierenbescherming zouden bellen als ze in de zomer (ipv. winter) een paard buiten zien zonder schuilstal. Dan pas rénnen ze hier naar binnen om de hele dag binnen te blijven ondanks groen gras in de weide. Nu is er geen weide en toch staan ze ook als het hooi buiten op is nog steeds vrijwillig in de blubber te soezen

Mijn Oma was hier voor het eerst onlangs. Ze was helemaal verwonderd dat die paarden zomaar zelf hun stal in en uit liepen en vroeg zich toch af of ik ze er niet telkens in moest zetten en uithalen, ze kon zich niet indenken dat die paarden ook alleen konden lopen, zonder mens. Veel paardenleken die horen dat de paarden bij mij thuis staan zijn ook verbaasd dat ik er zo weinig op zit. 'daar moet je toch elke dag op rijden?'

Groetjes,
Nathalie

Hoi iedereen,

Kennen jullie deze link eigenlijk wel? (hoop dattie werkt...)

parelli.com/Parelli%20Natural%20Horsemanship/Podcast/Podcast.html" target=_blank>http://podcast.parelli.com/Parelli%20Natural%20Horsemanship/Podcast/Podcast.html

Helemaal gratis beeldmateriaal van Pat Parelli. Korte simpele dingen, en soms ook nogal op z'n amerikaans 'feelgood'.
Ik hoorde Pat een tijdje geleden op één van de savvy club DVD's vertellen dat het zijn bedoeling is de hopen beeldmateriaal die hij intussen al verzameld heeft publiek te maken via internet, zou wel leuk zijn.

Hier zou je ook Parelli-lessen moeten kunnen zien:

http://horseandcountry.opusstream.net/Equestrian/83_138

Je moet er ook weer wat melige muziekjes en zo bijnemen, maar andere 'fluisteraars' vragen geld om beeldmateriaal te mogen bekijken, dus we zijn niet te moeilijk

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 2 maart 2007, 19:54:


????? Haha.... lees ik nu goed?? Je vraagt de Spaanse Pas en je paard schacht uit?
Hihi... wat apart! Want dat doet Chaser nl. ook!
Goh... zou de Spaanse Pas dan toch zó leuk zijn )



Wil.

ingrid van der post schreef op vrijdag 2 maart 2007, 19:36:

Ik heb vorig jaar ook een groene leem reinigingskuur van de Silverlinde aan een van onze Friese merries gegeven, ook ivm maneneczeem.Tijdens de kuur merkte ik eigenlijk niets aan haar, maar tot mijn verbazing kwam na een paar weken haar chip naar de oppervlakte en nog twee weken later was de chip verdwenen!Groene leem is een heel intelligent materiaal dat "ongerechtigheden" (dingen die er niet thuishoren) uit het lichaam verwijdert. Bij mensen dus ook pacemakers. Een heel goed boekje hierover is: Aroma-en kleitherapie van Rosemarie Ypma.
Mieke

Spirithorses schreef op vrijdag 2 maart 2007, 10:50:


Mooi niet, het is een verhaal dat je graag zelf in stand houd, denk ik
Alles heeft te maken met de inrichting van je terrein, is mijn sterke vermoeden. Als je ooit nog eens een andere plek krijgt, met bebouwing op andere plekken dan staan je paarden allemaal lekker in het open veld, of bij een boom of zo. Ken je de leer van ... hoe heet dat ook al weer feng-nogwat?
Jij hebt een terrein waarbij iedereen automatisch naar het hart loopt, en daar staan je stallen. Het is heel moeilijk ergens anders te zijn

Groetjes, Michiel