Michiel schreef :
> Vraag het maar eens aan Pien, hier op het forum. Zij geeft ook
> lessen en er valt wel eens iemand af. Hoogts zelden echter, het
> heeft alles te maken, met paard natuurlijk. Goed dat je hier op
> dit forum terecht bent gekomen. Het paard en jij zullen eerst
> een goede band moeten krijgen, vertrouwen in elkaar, samen
> grondwerk doen, samen wandelen, dan weet je gewoon wanneer je
> er veilig op kunt gaan zitten. Dan bokt een paard niet meer,
> dan wil het paard jou op zijn rug houden. Dan luisterd je paard
> naar je, zoals het ook luisterde tijdens het grondwerk.
> Vrolijkheid en levenslust dat is al moeilijk zat om uit te
> zitten, en dat was het bij jou niet begrijp ik.
>
Geen enkele instructeur vindt het leuk wanneer er in een les iemand van een paard afvalt.
Een paar keer achter mekaar echter zelfs vind ik redelijk kwalijk, dat móét toch al wel een vreemdsoortige reden hebben.
Ik ga niet lopen beweren dat mijn paarden de braafste van de hele wereld zijn, maar een aantal redenen van vallen van je lessers heb je als instructeur redelijk in de hand :
Zijn paarden (te) fris doordat ze op stal gehouden worden en niet lekker vrij-uit met soortgenoten kunnen bewegen en dús moeten kuren onder het zadel, zet de rijder (of de instructeur) teveel druk op paard en/of rijder, moet rijder dingen doen waar ie niet aan toe is, of gooit paard de kont tegen de krib vanwege teveel druk, verzuring, pijn, ongemak, ongelukkigheid, onervarendheid etc. Misschien is de groep te groot, verkeerde samenstelling, is de instructeur slordig of onervaren ?
Meestal is het toch wel een van deze redenen of een combinatie daarvan.
Persoonlijk reken ik het mezelf zwaar aan wanneer er hier iemand van een paard afvalt. Ik probeer risico's zoveel mogelijk te beperken door de groepen klein te houden, goed in te schatten welke rijder ik op welk paard zet (ervarenheid, kunnen ingrijpen). Ik weet dat ik niet elke rijder op elk paard kan laten galopperen, niet elk paard met willekeurig welk ander paard laten galloperen. Izzy en Winner maken bijvoorbeeld graag een wie-het-hardst-gaat spelletje, dus bij niet zo ervaren rijders laat ik hen één voor één galopperen en zo zijn er nog een aantal dingen die je als instructeur kunt doen om de boel veilig te houden.
Verder kijk je of rijder en paard bij elkaar passen. Grondwerk, communicatietraining, ontspanningstechnieken, goed leren zitten, etc zijn toch wel belangrijke basisvoorwaarden voordat je op een paard plaatsneemt.
Het gekke is (afkloppen....) dat wanneer er hier iemand valt, dat tot nu toe alleen in de bak geweest is en nooit tijdens buitenritten. Rijden in de bak met veel rondjes (bochten), meer druk en gevraagde inspanning met meer paarden in een kleine ruimte is voor veel van onze rijders en paarden moeilijker dan het rijden in de natuur, want dan zijn onze paarden over het algemeen rustiger en véél relaxter.
Ik geef ze geen ongelijk, maar ik weet dat het op de meeste traditionele maneges andersom zal zijn en de paarden buiten júíst freakyer worden met al die vrijheid en 'onbegrensdheid', want daar weten ze geen raad mee.
Groet, Pien
Warboel
