Spirithorses schreef op donderdag 1 februari 2007, 9:13:


Eén op vier kinderen wordt tegenwoordig geboren met een of andere allergie die zich meestal wel stabiliseert na een bepaalde leeftijd maar toch . Ik ben bvb allergisch aan bijengif en dit omdat ik als kleine kerel eens wou zien in het bos wat er in die bol stak die daar omhoog hing aan de boom . Een paar tientallen (exact 112 geteld door dokter!) steken was voldoende om mij zéér allergisch te laten reageren op de volgende steek "whenever" . Als dit tekenend is voor alle vormen van allergieen. Dan zijn we ni goe bezig hoor !!!In de schoonfamilie op drie jaar tijd 4 kindjes geboren , alle vier zware allergieen met luchtwegproblemen en cortisonekuren vanaf dag één .Pfff ikke blij met men bijtjes hoor .

HannahFroukje schreef op donderdag 1 februari 2007, 0:55:


Als je een wei hebt op de klei is het zand eten wel over.
Bij mij is nog wel plek over, in Zwolle hollewandsweg 28.
Ik betaal wel 160 euro per maand aan de eigenaar, dus voor
je 2 paarden is dat het dubbele, wel een beetje teveel dus.
Klei heeft het nadeel dat in de natte wintertijd het veel erger
kapot gelopen word als een wei op zand. En in die tijd gaan
de pollen met klei ook naar binnen denk ik.
Dus de paarden staan hier dan op de stenen.

Mocht je wat beters vinden kort bij Zwolle, dan zou ik daar ook wel
belangstelling voor hebben.

In het warme seizoen spuit ik altijd af met koud water als mijn paarden bezweet zijn. Dit doe ik niet uit antropodinges maar omdat er op een onbezweet paard minder insecten afkomen en dat is wel zo vriendelijk. Insecten zijn misschien wel natuurlijk, maar ik vind ze ongewenst. Ik heb de indruk dat de paarden het ook lekker vinden, ze lopen in elk geval niet weg.

Op warme dagen komt Cadiz al aanlopen als hij ziet dat ik de tuinslang afrol om de drinkbak te vullen. Hij gaat dan draaien zodat ik hem van alle kanten kan besproeien, snel rollen in het zand en weer vrijwillig terug onder de 'douche'.

lotje schreef op donderdag 1 februari 2007, 0:52:


De principes zijn ver hetzelfde. Alleen is een paard een ander dier dan een hond .Als je wilt weten hoe het gaat kijk dan op de site van Inge Teblick, Daar staat het beter dan op mijn arremoeiig siteje of koop haar boek. Grondwerk met paarden ( ook in de bibliotheek van deze site te verkrijgen)
Denk niet: ah , je geeft gewoon een snoepje als m'n paard iets goeds doet, want dan ben je al in de eerste valkuil getrapt, zoals helaas zoveel mensen doen, die niet inzien dat het eigenlijk een van de moeilijkste trainingsvormen is, omdat het er zo simpel uitziet. Alles moet getraind worden. En de eigenaar moet beginnen met zichzelf.Leren geconcentreerd te werken,perfect timen, is extreem belangrijk, de juiste lichaamshouding enz.
Het hoge percentage afvallers van mensen die beginnen , omdat het dus veel lastiger is dan men denkt , (omdat een voerbeloning veel heftiger werkt dan welke beloning dan ook,) heeft me ertoe gebracht om de eerste lessen met wat anders te beginnen en later pas het clikkeren aan te leren.
Er wordt nu veel meer aandacht besteed aan het voorkomen van een opdringerig paard en het zorgt voor duidelijke verhoudingen tussen trainer en paard.
Kan het niet zonder deze voorbereiding?
Natuurlijk wel. Lesje 2 van het clikkeren is de juiste manier aanleren om te voorkomen dat jouw paard in jouw ruimte komt, gaat bedelen of de trainer naar de andere hoek van de bak dwingt.
Zonder begeleiding is dit voor veel mensen schijnbaar een lastige klus.

Ben je de voorbereidende fase eenmaal door, dan maak je zulke trainersfouten nooit meer en kan je beginnen met het paard onwaarschijnlijk snel, alles aan te leren. De kunde van de trainer is dan de enige rem.
Kijk eens heel goed naar het filmpje van Eva. Ik denk dat er drie sessies nodig zijn geweest om haar Queenie, met een bal aan haar neus te laten lopen. Je ziet het paard nadenken als ze weer een been optilt naar de bal:"oh nee, zo moest het niet!" om vervolgens een duw met haar neus te geven.
Ik weet zeker dat als ze scherp traint, haar paard in een mum van tijd de bal elke kant op rolt, die Eva wil.
Leuke spelletjes, maar zo kan het ook met het aanleren van dressuuroefeningen.
Inge heeft eens gezegd, als ik de tijd zou hebben, zou ik een paard zonder ruiter de kuur van Ankie kunnen laten lopen.
Ik ben ervan overtuigd dat ze een heel eind zou komen.

Piet

Frans Veldman schreef op woensdag 31 januari 2007, 20:15:


Nee denk je? Ik zie dan weer een heleboel NH'ers (ook op evenementen) die wel degelijk scoregericht zijn. Parelli bijvoorbeeld? Het is op een andere manier, maar het is wel degelijk doelgericht, iets willen bereiken en ergens goede sier mee kunnen maken.


Dat bedoel ik nou! Waarom is dat zo? Is dat wel zo? Onze paarden staan s nachts op stal, maken een supergelukkige indruk, zijn heel gezond. Lopen er vrijwillig in, willen met slecht weer graag erin. Dus ik vraag me af of je stelling wel klopt. Het is gewoon jou mening, maar dat maakt het geen feit.


Ja, en dan zijn we uitgeluld. Ik kan niet anders constateren dat je dan met weinig kundige mensen met paarden in aanraking bent geweest. Ik ken nl. zat mensen die niet kakelen maar zelf nadenken, gewoon weten dat een paard zonder ijzers kan etc. etc.
Tja, ik snap ook wel dat als je die niet tegenkomt, dat je dan denkt dat alle gewone paardenmensen dom zijn.
Maar denk je nou ook niet dat dat een beetje een ongenuanceerd beeld is?

En ik merk trouwens bij jou ook veel onwetendheid, en als het niet in je straatje past, dan sla je gewoon de deur dicht, ja de pot verwijt de ketel......


Misschien omdat hoefsmeden toch wel ellende tegenkomen van goedbedoelende zelf NB'ers waar het niet zo goed gaat?
Dat zou ik me aantrekken als ik cursussen gaf. Daar zou ik wat aan proberen te doen. Die beeldvorming en het feit dat het toch niet overal zo geweldig gaat.
Dat is zinniger en effectiever dan roepen dat het allemaal domme mensen zijn die niet nadenken en elkaar nakakelen.

Overigens zijn er ook smeden wel voor natuurlijk bekappen en staan er wel voor open. Maar eer ze hier verschijnen, ja, dat zal niet snel gebeuren en ook nogal logisch natuurlijk met de hele sfeer hier op het forum.


En zijn hier ook niet zat mensen die elkaar maar nakakelen? Die makkelijke oordelen vellen? Die over een heleboel dingen maar de helft weten en horen? Alleen maar die dingen die hun uitkomen? Die de stellingen van dr. Cook achteloos nakakelen? Jij incluis?


En waarom nu niet dan? Hoe paardgericht is het om op een paard te zitten? Eigenlijk best zielig, het paard vraagt er niet om, het is niet in zijn belang. Dus kortom. Ook nu zou hij recht van spreken hebben.


Nee, ik probeer een brug te slaan tussen nh en de 'gewone' wereld. Dus ja, van sommige dingen zou het inderdaad winst zijn als je zegt: oke, zit dat eigenlijk zo. (en dat is bereikt met het dressuurverhaal en AdB-discussie).
Ik vind het machtig als mensen als de fam. Bartels het nh pad op gaan. Dat is het doel en daar is alleen maar winst mee te halen. Net zo als er gewoon veel winst is te halen in echte kennis onder veel nh'ers (niet de populaire oneliners en de ongenuanceerde boute uitspraken: bit is zielig en touwhalster niet, ja ammehoela - daar denk ik dan weer van: kakel elkaar niet na, maar denk zelf na).

Vennyo schreef op woensdag 31 januari 2007, 17:25:


En omdat hij last van zijn darmen had zette hij linksachter niet goed onder zijn lijf?! En na de darmenkuur bleef hij linksachter wat stijf?
Wat is er dan in godsnaam opgelost?
Verdiep je eens in de rijmethode van Antoine de Bodt, dan loopt je paard linksachter echt niet meer stijf! En het is ook nog eens voor gewone stervelingen te begrijpen.

Christel Provaas schreef op donderdag 1 februari 2007, 9:55:


Ik heb de hele draad niet gelezen maar is het doorbloedingsverhaal al genoemd? Ook lekker hoor: koud water stimuleert de doorbloeding dus afvalstoffen van het sporten zijn sneller weg.

Wij kunnen niks natuurlijks aan onze paarden bieden. Wij kunnen alleen dat geven wat het beste is. Wij hebben een verantwoordelijkheid en tja jammer genoeg moeten wij voor god spelen.

Het is zwaar om keuzes te maken en beslissingen en dan moet je ook nog kampen met de beperkingen die je hebt.
Tijdens de ponykamp weken heb ik toestemming om de paarden s'nachts buiten te zetten met als voorwaarde dat ze punt 6 uur weer allemaal op stal staan, 5uur uit bed in het donker naar buiten en vertrouwende daarop dat de paarden mij naar hun stal volgen.
Waarom heb ik die toestemming?
Omdat ik respect en begrip voor de eigenaar heb en hij heeft dat ook voor mij.
Als ik hem zou tegenspreken denk je dan dat ik vertrouwen krijg om 20 paarden in het donker zomaar los naar de stal te kunnen leiden?

Tegenspreken en afsluiten heeft geen zin.
Ik doe het voor de paarden die toch al de hele dag gewelddadige praktijken ondergaan en geen eigen leven hebben.

jose schreef op donderdag 1 februari 2007, 10:05:


Het ging niet om het scoregericht zijn, maar het feit dat dit het enige criterium is bij veel mensen. Dat zie je bij het PN-publiek niet.


Wat doet jou denken dat je paarden gelukkig zijn? Is dit niet net zo iets als dolfijntjes, die er altijd zo gelukkig uit zien omdat ze een ingebouwde glimlach op hun gezicht hebben? Ik denk dat je aan een paard niet goed kan zien of hij gelukkig is, tenminste niet rechtstreeks.


Is geen criterium, dat heeft alles met voeren en gewoonten te maken.

In de gevangenis gaan de delinquenten ook iedere dag weer braaf hun celletje in, maar dat is dan nog geen bewijs dat ze het dus best prettig vinden daar.


Nee, dat denk ik niet, want anders was deze site nooit een succes geworden. Dan waren er al bosjes Paard-Natuurlijke sites geweest, lang voor mijn tijd. Kennelijk was het toch iets dat voor erg veel mensen nieuw was, wat wij hier vertelden. Gezien het aantal bezoekers dat de site dagelijks trekt en de reacties in het gastenboek is het nog steeds iets dat voor erg veel mensen nieuwe kost is. Dus waar zijn al die "kundige" mensen dan die ik nooit ben tegengekomen, en anderen kennelijk ook niet? Zijn ook deze weer onderdeel van het "ik zie ik zie wat jij niet ziet" programma?


Waarom hebben ze zelf dan niet het NB bedacht en onderwezen in plaats van door te gaan met middeleeuwse technieken? Als ze zelf NB-cursussen waren gaan geven hadden ze helemaal het heft in eigen hand kunnen houden.


Pardon? Noem jij dat nakakelen als je gedegen onderzoek doet, actief rondneust op internet, etc.? Is dat in jouw ogen niet iets anders dan klakkeloos aannemen wat de eerste de beste instructeur op de plaatselijke manege verkondigt? Natuurlijk weet je nooit 100% zeker of alles helemaal klopt, maar we doen er wel alle moeite voor om de waarheid te achterhalen.


Omdat we niet meer hoeven te worden wakkergeschud, we zijn al aan het nadenken. Natuurlijk Bekappen zoals dat nu wordt gedaan is niet het eindstation. Onderzoek is nog steeds gaande. Hier zit beweging in, in tegenstelling tot wat je bij hoefsmeden en op de manegecultuur ziet.


Voor wie?

Groeten,
Frans

Michiel schreef op donderdag 1 februari 2007, 9:44:


**********************
Zwolle is een beetje te ver en voor mij zou dat neerkomen op 320 euro, .... woooo ,da's wel heel duur zeg.

Ik zal je laatste opmerking in gedachten houden!

jose schreef :

Mijn paarden maken ook een supergelukige indruk in hun inloopstal, waarom? Omdat wij daar hooi voeren, omdat het ONS beter uitkomt wanneer het regent, en omdat dat de enig doge plek is in de winter, en we dan niet met de kruiwagen door de blub hoeven te rijden.
Ik neem ook aan dat Elska, het huispaard van Egon, supergelukkig is, voorzover wij als mensen kunnen inschatten wat een supergelukkig paard is.

Maar er is één verschil met jouw voorbeeld: Deze paarden mogen zélf kiezen waar ze willen zijn, er ligt namelijk ook hooi net buiten de stal.
En ik weet zeker dat Egon de deur opent wanneer Elska naar buiten wil!

En die keuze hebben paarden niet wanneer je het slot op de deur doet of besluit dat het beter is voor het paard, jou, de weide, om binnen te blijven.
Laat de deur maar eens open zodra het hooi op is, wedden dat je ze de volgende morgen buiten ziet?

Groet, Pien, die nu moet gaan naar een supergelukkige Tinker.

Mijn zus en ik hebben onze paarden bijna 2 jaar geleden na he volgen van de cursus van Frnas en Ilona van de ijzers afgehaald. De eerste keer hebben we een natuurlijk bekapper laten komen. Hij komt nog regelmatig om te kijken of alles goed gaat. Verder houden we het zelf bij.
Met mijn oude paardje ging het eigenlijk gelijk heel veel beter. Ze had hoefkatrolontsteking maar zonder ijzers had ze nergens last van. Ze had harde goede hoeven en was op alle soorte ondergrond ongevoelig.
Met het arabiertje van mijn zus ging het allemaal wat minder goed. Hij heeft verschillende keren een hoefzweer gehad en zijn zool was ongeloofelijk dun. Hij heeft een periode gehad dat hij niet kon lopen en de veearts zijn hoef met hoefzweer in het gips heeft gezet.
Omdat hij op verharde grond erg gevoelig was hebben we hoefschoenen laten aanmeten.
Omdat ook het natuurlijk houden een vereiste is voo goede hoeven hebben we een schuilstal met verharde uitloop gemaakt. Het arabiertje van mijn zus loopt op verharde grond nog steeds gevoelig. Zijn stand is wel ongeloofelijk verbeterd. Hij had enorme platvoeten (verbrede wiitte lijn). Nu zien zijn voeten er echt mooi uit. Ook is duidelijk een nieuwe (hardere) rand te zien. We vermoeden dat deze rand is gegroeid vanaf dat ze op de verharde uitloop staan.
Nu is het mijn paardje helaas helemaal mis. De natuurlijk bekapper is geweest en heeft haar iets minder steil gezet (ze heeft altijd een beetje bokhoeven gehad). Ze kon daarna een aantal dagen haast niet lopen. Toen het net weer goed ging heeft ze vanwege de storm erg veel op de verharde ondergornd heen en weer gerend. Sindsdien is het een drama. Ik dacht dat de gevoeligheid wel over zou gaan. Omdat ik niet meer kon aanzien dat mijn paardje zoveel pijn heeft, heb ik gisteren de veearts laten komen. Ze constateerde een dunne zool (ze kon de zool met een tang indrukken). Nu moet ze met pijnstiller en ontstekingsremmer 1 a 2 weken op stal.
Hoe kan het dat we alles netjes volgens de natuurlijk methode doen en ze nu dan toch dunne zolen blijkt te hebben? Wat kunnen we nog meer doen? Op advies van de natuurlijk bekapper geven we ze nu wel ook alle twee magnesium.
Ik ben echt overtuigd dat NB een goede manier is van bekappen. Maar had deze problemen van te voren niet verwacht.

Mandy Taal schreef op donderdag 1 februari 2007, 10:33:


Dunne zolen zijn niet altijd een probleem, ik vraag me zelfs af of dunne zolen wel een indicatie voor iets zijn. Baladeika had een keer zo'n dunne zolen dat het wel een waterbed leek als je er met je vinger op drukte. Toch liep ze volkomen probleemloos, ook op de harde weg. (En nee, die zolen waren niet dun door te veel rijden over harde wegen, want de zolen waren ook hol van vorm en raakten de verharding eigenlijk niet eens. We hebben geen idee waardoor dat kwam). Inmiddels zijn de zolen weer dikker en harder.

Dat je een zool met een tang kunt indrukken vind ik niet alarmerend.

De afgelopen week heeft de zon zo nu en dan uitbundig geschenen en kennelijk is het typisch hoefbevangenheid-weer. Ineens wordt er enorm veel magnesium besteld (meer dan 10 keer meer dan de maand ervoor), vaak met een begeleidend briefje dat er spoed bij is, dat het om een hoefbevangen paard/pony gaat. (Ik ben bijna geneigd om de magnesiumbestellingen te koppelen aan de fructaan-index, zo frappant is de correlatie met het weer).

Hoe dan ook, wellicht is dit een factor die voor de gevoeligheid kan zorgen? Heeft je paard de afgelopen week mogen grazen?

Wat de veearts zegt is gewoon standaard uit het boekje: pijnstiller en ontstekingsremmer en stalrust. Ik zou in ieder geval geen stalrust geven, maar gewoon (met hoefschoenen) het paard zelf de keuze geven. Beweging (en dus doorbloeding) is nooit slecht voor het genezingsproces. Als je bang bent dat je paard teveel beweegt kun je beter die pijnstiller weglaten, dan regelt het zich vanzelf.

Wat voor ontstekingsremmer heb je gekregen? Ik hoop niet iets met cortison erin...


Paarden zijn niet allemaal gelijk. Sommige dingen weten we gewoon (nog) niet. Duidelijk is wel dat de actie van de natuurlijk bekapper die bij jou is geweest duidelijk iets in gang heeft gezet. Ik kan er natuurlijk zonder verdere informatie niet over oordelen, maar het lijkt me dat hij een grote fout heeft gemaakt. Volgens onze methode maak je de hielen nooit lager dan de zool (er is zelfs een vraag over in de toets) ook al lijken ze te hoog. Zolang je je aan die regel houdt is het nagenoeg onmogelijk dat je paard daar gevoelige hoeven door krijgt. Zodra je toch verder gaat en een stuk van de zool meeneemt, tsja, dan heb je een grote kans op het beeld dat je hierboven hebt beschreven.

Sinds wanneer heb je trouwens voor die verharde uitloop gezorgd? Was dat nog maar heel kort? Hoeven moeten altijd de kans krijgen om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden, misschien was de overgang te groot en te snel?

Eigenlijk moet de natuurlijk bekapper die is geweest je vragen beantwoorden, want hij heeft de hoeven gezien. Hij adviseert ook magnesium zeg je, waarom is dat? Denkt hij dat er hoefbevangenheid in het spel is?


Het enige en belangrijkste wat je nu kan doen is zorgen dat je paard voldoende mogelijkheid tot bewegen krijgt zonder dat de hoeven te kort worden (dus dit kan betekenen dat je hoefschoenen moet gebruiken, maar nogmaals: ik kan de hoeven vanaf hier niet beoordelen, dus vraag je bekapper om advies).

Heel veel succes en sterkte,
Frans

Frans Veldman schreef op donderdag 1 februari 2007, 10:57:


Het kan helpen om rubbermatten neer te leggen (is soms wel te koop op bijvoorbeeld marktplaats). Paarden kunnen in het begin gewoon te zachte hoeven hebben als ze altijd op de weide hebben gestaan om de verharding aan te kunnen. Als je dat op kunt lossen door er tijdelijk harde rubbermatten neer te leggen zodat de hoeven niet meer slijten, kunnen de hoeven bijkomen en kun je daarna af en toe de matten weghalen en op die manier ervoor zorgen dat de hoeven rustig kunnen wennen aan de slijtende ondergrond.

Na een vrij korte tijd kunnen de hoeven goed tegen de verharding kunnen en slijten ze niet meer te snel. Je hebt op dat moment de hoeven 'getraind', en dat is ook erg gunstig als je buiten wilt rijden.

Het is een idee. Ik weet natuurlijk niet of dit in jouw geval nuttig is.

Groet,
Clara

Frans Veldman schreef op donderdag 1 februari 2007, 10:22:


Tja, ik vind dat net zo'n dom idee als: alle Pn'ers kunnen niet paardrijden, weten niks van dressuur en zijn niet met paarden opgegroeid.


Nee, dat geld dus ook andersom: zijn jou paarden gelukkig? Altijd buiten, in weer in wind op een postzegeltje grond?


Een box is een kleine gevangenis. Een stukje weiland is ook een gevangenis, het is wat groter, maar de paarden zien buiten de draad ook een hele wereld. Wie weet ervaren ze een box en een weiland of een paddock wel precies hetzelfde!


Die conclusie klopt niet. Veel mensen hebben helemaal geen behoefte aan sites en aan info omdat ze veel kennis hebben.
Ik denk dat de groep mensen die internet en fora afstruint (op zoek naar info) ook met name de mensen zijn die later in aanraking zijn gekomen met paarden en daardoor die behoefte hebben.


Misschien ook wel omdat veel smeden niet veel ellende zien van middeleeuwse praktijken? Hier wordt vaak gedaan over ijzers alsof het direct dodelijk is. Echt heel ernstig. Tja zat mensen zien paarden op ijzers gewoon vrij probleemloos bejaard worden.
(en begrijp me goed hoor, ik ben niet pro ijzer).


Wie weet doen 'die' mensen ook wel veel meer dan alleen naar de instructeur op de plaatselijke manege luisteren? Maar hebben ze gewoon andere meningen en zoeken daarbij ook de literatuur en de onderzoeken die bij hun belevingswereld past?
(Zo werkt de menselijke geest nou eenmaal).


Dat is echt belachelijk: dit kamp is in beweging denkt na en het ander kamp denkt niet na en kijkt niet verder? Kom op zeg.
En zo gauw ik hier mensen elkaar hoor nakakelen en lachwekkend lees doen over wat een schuimende paardenmond nou eigenlijk is, twijfel ik eigenlijk ook wel over het gehalte 'nadenken'.


Voor beide kampen, want beide kampen kunnen hun voordeel doen door niet star te zijn en verder te kijken.
Voor beide partijen is winst te halen, ook al denk jij van niet.
Je ziet het allen nog niet, omdat je het niet wil zien en de oogkleppen niet af wil doen, omdat je verdringt en niet durft verder te kijken