Ik was eigenlijk van plan, niet meer te posten. Maar ik ben in een veel te goed humeur om me van iets of iemand iets aan te trekken, dus doe ik het toch maar.
En ik vind het ook wel netjes, om de mensen die me wilden helpen even te laten weten hoe het vandaag ging.
Dus: Vandaag ging het al een stuk beter. :)
Die discussie hier, was dus toch voor iets goed.
Sommigen opmerkingen hebben me wel aan het denken gezet.
En dan vooral iets wat Angèle schreef en enkele opmerkingen van Pien.
Niet echt iets nieuws eigenlijk. Dingen die ik eigenlijk wel wist, maar die blijkbaar nog eens onder m'n aandacht gebracht moesten worden.
In plaats van bezig te zijn met hoe Tempête liep, heb ik me vandaag eigenlijk vooral geconcentreerd op mijn eigen houding en handhouding en de subtiliteit van mijn hulpen.
En op de stukken waar ik van me zelf wist, dat ik het goed deed (handig zo'n spiegelend cafetariaraam
, zag ik dat ook meteen in m'n paard. En kreeg ik haar ook enkele keren nageefelijk een wending door.
T'is belange nog niet perfect, maar ben wel blij nu.
Verder nog een kleine opmerking. Er is door verschillende mensen geïnsinueerd dat het probleem dat ik nu zelf met m'n paard heb, de schuld is van de instructie. Ik vind zulke opmerkingen echt niet kunnen.
Weinigen van jullie kennen Ilke zelf, weten niet hoe ze les geeft en weten niet waar ze voor staat. En hebben ook geen enkel idee, op wat voor manier zij zelf met mij aan dit probleempje gewerkt heeft. Ik denk dat het dan ook wijzer is, dat daar geen ongefundeerde uitspraken over gedaan worden?
Het is niet, omdat ik besluit een vraag te stellen op een openbaar forum in de hoop een frisse kijk op de zaak tegen te komen, dat dit ook meteen moet worden afgedaan als het 'falen' van de instructie.
Jeezes mensen, wat verwachten jullie nu? Dat ik op een maand perfect kan rijden en op elk probleem dat ik tegenkom zomaar een antwoord weet?
Ik krijg zelfs de indruk dat sommigen er echt op zitten te wachten dat het mis gaat?
Ans
Warboel
