yvonne schreef op maandag 8 januari 2007, 20:26:


Blijkbaar, DA had het erover dat België de Europese norm moet volgen.

Wil schreef :

Nee hoor, zijn gewoon donker nu.

Allereerst vind ik het heel dapper malenka dat jij zo openhartig bent over wat er is gebeurd. Niet iedereen durft dit op het forum te plaatsen.
We kennen allemaal wel een slechte dag, ons humeur is niet goed en we kunnen niet veel hebben. Ik heb dat ook wel eens en laatst ben ik ook opgehouden met mijn paard. Ik voelde mij niet geduldig genoeg.
Maar goed, jouw paardje is onzeker als hij er alleen op uit moet met jou erop. I

Is het niet een mogelijkheid hem op te zadelen en een klein stukje te rijden. Voordat hij begint met tegenstribbelen zou je hem moeten belonen en afzadelen en terug naar de wei.
Dat vergt veel geduld en tijd maar als je het vertrouwen wint van je paard dan zou je steeds een stukje verder moeten kunnen rijden.
Misschien begin je in de wei al met rijden en zo steeds een paar meter verder. Je paard moet vertrouwen krijgen als hij alleen is met jou op zijn rug.
Met de clickermethode kom je wellicht echt iets verder.
Beloon voordat hij tegenstribbeld voor die paar meter en dan is het klaar. Terug en afzadelen. Iedere keer weer een paar meter meer.

Dat is natuurlijk een zeer vermoeiend traject maar misschien loopt hij na een paar keer niet 5 meter maar 100 meter. De dag erna zal hij het meestal nog beter doen.
Ergens heeft hij wat gemist in zijn opvoeding en, ik heb niet alles van deze topic gelezen, ik heb nogal hoofdpijn, maar je moet met vertrouwen beginnen.

Monty Roberts zegt:

Soms worden de problemen ironisch genoeg veroorzaakt door de ruiter zelf die onbewust zijn paard heeft getrained om eezijdig te beslissen terug te keren naar de wei.
Als je je paard terug brengt naar de wei nadat het dat zelf heeft beslist wordt het beloond door rust in de wei en voedsel in de wei.
Je kunt hem niet doen ophouden want doen is dwang.
Als hij staakt laat hem een andere kant oprijden totdat hij rustig is.
Stijg dan af laat hem een paar passen achterwaarts gaan en loop huiswaarts.
Rij je paard nooit naar huis, wel bijna tot je wei maar stap tijdig af en leid hem naar huis aan de hand. Op die manier hou je de aandacht van het paard bij jou tot jij klaar bent. Zoek naar een wederzijdse overeenkomst tussen jou en je paard.
Voordat hij staakt ga een andere kant op en als hij daartoe bereidt is ben je klaar
Stijg telkens op een andere plaats af hou het afwisselend zodat hij niet weet wat er van tevoren gaat gebeuren.

Dan is er misschien een andere medische oorzaak.

Heel veel succes en hou vol.

Groeten Corinne

Karin Haneveer schreef op maandag 8 januari 2007, 20:38:


Ik kan je geen tips geven hierbij, Trea, want ik doe zelf dit soort dingen nooit en heb geen ervaring met dit soort oefeningen. Ik ben meer van het functionele, alleen wat we nodig hebben tijdens ons werk. Als ik deze oefeningen zou doen zou ik denken dat je dat eerder op een clickermanier zou moeten bewerkstelligen.
Maar misschien heeft Eddy wel tips voor je.
Wat is Enya trouwens een prachtig groot en zwaar paard, vind ik elke keer weer als ik foto's van haar zie.

Pien

Als je oprecht interesse hebt dan hoop ik dat je mijn commentaar ook echt effe analiseert en doordenkt want ik wil je er niet mee op je plaats zetten . Laat ik dat al als eerste stellen (pff ne mens moet verzichtig zijn tegenwoordig met kerstbommen enz...in de aanslag) Als je je paard zijwaarts naar je toe wil halen is je houding tov je paard wel verkeerd . Je staat haaks op zijn schouder en houdt zo eigenlijk je paard VAN JE WEG (je hoofd houding nodigt wel uit) dus je geeft daar enigzins verwarrende info naar hem toe . Van zodra je wil dat je paard naar je toe komt draai je mee in de richting waarin (pff moeilijk te visualiseren) het paard moet bewegen onder een hoek van 45gr en nodig je eigenlijk je paard uit om mee te komen .Wat kan helpen is de longe (dubbele lijnen) bevestigen aan de andere zijde van zijn halster en dan om zijn achterwerk naar jou toe om hem zo te leren niet alleen zijn voorhand maar ook zijn achterhand simultaan te bewegen (is op de foto denk ik niet het geval voorhand komt eerst daarna volgt achterhand???) Verzet je paard zijn voorhand naar je(eerst met een touw aan het halster daarna zonder) toe leg je de nadruk op zijn achterhand en vice versa. Eigenlijk is dit net dezelfde oefening als je paard laten wijken voor druk en zijwaarts van je weg stappen . Voor het opstappen op een bankje leer ik eerst de voet op heffen en het verschil tussen links en rechts . Ik leg eerst mijn hand in de vouw van het been met een stemcommando erbij en beloon wanner het paard zijn been opheft daarna vergroot ik de afstand been hand en verminder de druk tot een absoluut minimum tot ik enkel nog moet wijzen naar het desbetreffende been vervolgens start ik volledig opnieuw met ik in het zadel en een ass. (zoals in assistent en niet de engelse vorm ervan :-)naast het paard die naar het been wijst terwijl ik in het zadel mijn been (voet +kuit) eventjes voor de singel breng en druk uitoefen tot het paard zijn been opheft . Vervolgens gebruik ik de laadklep van de trailer op hem met zijn voorbenen te leren ergens op te stappen en van daaruit werk ik naar andere objecten toe . Zeg maar als je ergens niet mee akkoord bent , zo'n vragen zoals de deze vindt ik het fijnste om te beantwoorden .

Wil schreef op maandag 8 januari 2007, 20:01:


Moooooi Wil.!
Allereerst moet ik zeggen dat ik blij ben dat het allemaal goed gaat Wil. Ik heb hem ontmoet bij het oefenen van demonstratiepaarden bij Inge. Toen Shiny trailerlaad problemen kreeg bood hij aan ons hierbij te helpen.
Zoals Pien zich misschien nog kan herinneren ben ik ooit begonnen met Bill Dorrance (Ik zei ook altijd dat zij zo werkte :) )
Tot ik clikkeren ontdekte en ben overgestapt. Omdat ik van Shiny het eerste paard in Nederland wou maken dat zonder enige druk (de druk die hij zichzelf oplegde niet meegerekend ) wilde opvoeden ben ik niet verder gegaan met deze manieren van werken te combineren. Het was een enorme uitdaging, die ik helaas heb moeten laten vallen.
Bij bepaalde omstandigheden is het gemakkelijker voor tainer en paard als je onderling verbonden bent door een lijn, waarmee je je bedoeling door het geven van minimale aanhoudende druk beter duidelijk kunt maken.
Je laat dan niet alles meer aan de bereidheid van het paard om mee te werken over. Je kunt hem dan met iets meer nadruk iets vragen en het paard zal niet gaan geloven dat hij onder iets te enge omstandigheden hoort weg te lopen.

Natuurlijk is wat Conrad doet een vorm van clikkeren en hij weet, omdat ie et met eigen ogen gezien gezien heeft dat een voerbeloning sneller werkt. Maar sneller werken houdt ook gevaren in.
Het enorme aantal afvallers van mensen die beginnen met clikkeren is daar een sprekend vooorbeeld van. Allemaal trappen ze in de valkuilen en hebben dan niet het geduld en vaak ook niet de kennis om er weer uit te kruipen.
Hoe sneller hoe moeilijker. Hoe sneller hoe meer het dus vraagt van de kennis van de trainer.
Daarom werkt hij eerst aan de relatie tussen paard en mens.
Zijn benadering is dat hij met het paard afspreekt dat de trainer het paard gaat leiden en niet andersom, zoals je schreef. Via het werken met de vier woorden. Dit is niet zozeer het spel van de leidende merrie maar gewoon een afspraak tussen 2 individuen. Waarbij je, in het begin zeker, flink gecortroleerd kunt worden of die afspraak nog wel staat, of je paard je wel kan vertrouwen, want anders worden de rollen omgedraaid.
Nu zijn we eigenlijk bezig om "mooi" te handhaven en bij superpogingen van het paard daar de Yes of Ex in te vlechten.
Het is alles bij elkaar een mengelmoes van het beste van diverse methodes. Roberts, Dorrance en clikkeren en een heleboel horsemanship. Nooit boos worden, meer geduld als het paard hebben, nooit "tikken" geen stemverheffingen.
Klein voorbeeldje: bijten negeren? Nee, zorg dat ie je niet kan bijten en vraag iets anders! Zoooo simpel :)

Piet

Simon Lingbeek schreef op maandag 8 januari 2007, 19:58:


Hangt ervan af wat jij voor jezelf belangrijk vindt natuurlijk , dat je paard naar JOU luisterd of naar "het ontzag" voor de zweep . Tuurlijk zijn die situaties te gevaarlijk om niks te doen. Ik zou zoeken naar een oplossing waarbij het paard mij prefereert boven de zweep .

yvonne schreef op maandag 8 januari 2007, 20:26:


Yep , Jan seykens is naar een info avond geweest en is zo vriendelijk geweest om <de documenten hierover te bezorgen .

Karin Haneveer schreef op maandag 8 januari 2007, 20:38:


Met targetstick of je hand of zweep of wat je ook

Hey !!!!!! Eindelijk.

Zweep wegdoen (kun je hem ook niet gebruiken) en aan jezelf werken. Dat je zelf zo gespannen bent (overspannen) breng je over op je paard.
Als er inderdaad een rangordeprobleem is, dwing je dat niet af door te slaan.
Als het angst is of trauma bij het inrijden, maak je het alleen erger met slaan. Gelukkig had je zelf ook al in de gaten.

Piet schreef op maandag 8 januari 2007, 21:08:

KNIP

Eh Piet, even iets wat misschien verkeerd is overgekomen... Zelf doe ik nog steeds NIETS met Catcher. Omdat die schouder..... juist!! Ben nu triggerpointmassage aan het toepassen en verdraaid... het lijkt alsof er eindelijk vooruitgang inzit!
Dat terzijde. In mijn hoofd begrijp ik wat er gebeurd tussen Conrad en Catcher.
Dus weet ik dat ik dit zal moeten gaan oefenen... Mocht die schouder weer mee willen gaan doen sta ik als eerste te trappelen om te dit gaan DOEN.
Ik zou eerst oefenen met Chaser (weet je nog?) en later pas met Catcher.
Nu zou ik het misschien verpesten dus doe ik op dit moment niets. Behalve superaardige voerautomaat spelen ) Enne.. is niet schadelijk voor hem hoor... Kan ie lekker groeien, spelen en volwassen worden in die tussentijd.


Oh ja... zeker weten!! En met een absoluut verbijsterende snelheid ) Doe ie anders nooooooit....

Ja.

Wil

Huertecilla schreef op maandag 8 januari 2007, 17:15:


En als je enkel bekapt. Zoals hier in NL.
Is dat verboden?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 januari 2007, 21:01:

No problemo, ik zei toch dat ik oprecht geinteresseerd was

Oké, ik snap. De haaksheid is inderdaad expres, anders komt ze sneller op mij af als ik achteruit kan lopen. Schijnbaar is langzaam zijwaards nog een probleem voor haar. Mijn handen kunnen ook het tempo enigzins vertragen. Gesloten is goed, open is een vertraging bij het paard.
Ik vermoed dat als ik me wegdraai van haar, ze de positei van 45 graden verliest.
Voorheen deden we dit met halster om en kon ik het hoofd regelen, maar ik wil liever de achterhand regelen. De dubbele lijnen zouden inderdaad een heel goed plan zijn! (Heb net de dubbele lijnen dvd van Chris Irwin besteld) :)*

Zolang ik deze lichaamshouding blijf behouden is de 45 graden goed.

Yes, duidelijk. Thanx.

Voor het opstappen op een bankje leer ik eerst
Ja, dit is dus een probleem. Met dat links en rechts ben ik al máánden bezig vanaf de grond. Heb ik nou een dom paard? Als ik met links begin te vragen, doet ze het goed. Begin ik met rechts valt ze door de mand.

Dan moet je dus telkens omlopen? Dat deed ik ook. Niet door hand in de knieholte, maar door de bovenkant knie aan te tikken, commando erbij en belonen. Dan kan ik ervoor blijven staan namelijk en afwisselend links en rechts aantikken.
OF leer ik eerst alleen maar het linkse been, tot die er helemaal inzit en begin dán pas rechts?

Ik ben er helemaal mee accoord. Dit is ongeveer hetzelfde traject als ik doorlopen heb met Enya, behalve de assistent. Ik tik van bovenaf het betreffende been zelf aan onder het noemen van het commando.

Ik heb zojuist het boek van vrijheidsdressuur binnen en een eerste blik erin vertelt me dat ook daarin toch heel veel het zweepje als hulp wordt gebruikt.

trea hoex schreef op maandag 8 januari 2007, 21:45:


OF leer ik eerst alleen maar het linkse been, tot die er

Jawel wat voor ons zo logisch is als twee en twee vier is dit niet voor het paard , als links er meer dan behoorlijk inzit begin je pas met rechts en even een woordje uitleg waarom ik dit op deze manier ben beginnen te doen . Aan Ilias kon je NIET aankomen en voeten vragen was al helemaal een "disaster" tot ik hem met voedselbeloning geleerd had om zijn been op te heffen nu kan ik voor of naast hem staan en het been dat ik aanwijs heft hij op OOK achteraan dit kan ik vanop een afstand van een tweetal meter , verder lukt "nog" niet . Dan ben ik begonnen met de laadklep van de trailer enz....Er bestaat niks waar je je paard niet kan leren om met zijn voorbenen op te staan . Omgevallen bomen in het bos enz .... wel opletten dat het veilig blijft voor hem . Eén keer vastzitten en training van jaren is letterlijk "den bos in " . De assistent is héél makkelijk als ondersteuining van een nieuwe bevel of oefening en verkort de leerperiode aanzienlijk . En ja in bijna alle vrijheidsdressuur wordt de zweep als hulp gebruikt , kweet het .Wll ni zeggen dat het zonder niet kan maar kzal die discussie nu laten rusten . Laten we zeggen dat mijn visie zeer persoonlijk is gekleurd over het hoe en waarom van zweepgebruik . In het karategebeuren hebben we een term *"skin touch"* deze stoot en trap wordt hiermee aangeduid tijdens competitie zodat er een contact tussen kampers mogelijk is zonder kwetsuren of zelfs zichtbare rode plekken van impact . Rekening houdend met de snelheid waarmee dit gebeurd kan je zeggen dat het allesbehalve makkelijk is . Wel hiermee vergelijk ik de blote hand en de hand met een zweep erin . Zowel het ene als het andere kan als *skin touch* worden gebruikt, alleen heb ik over mijn hand véél méér controle en VOEL ik veel beter de impact ervan op het paard .

Malenka schreef op zondag 7 januari 2007, 21:26:


Hoi Malenka,

Wat je ook kunt doen, je vriend vragen om mee te rijden (een stukje) en dat hij dan naar huis gaat en jij nog even verder en vervolgens omkeren en dan elke keer een klein stukje verder pas omkeren. Van hek tot hek ofzo.

Wat ik nog wel mis is het afstappen en er naast gaan lopen, kop naar beneden vragen en even verder weer opstappen? Ik heb soms ook zo'n zenuw die wel relaxt mee wil lopen als je er naast gaat lopen. Dat geeft toch niks? Het komt vanzelf wel.

Die van mij heeft het eens gepresteerd om achter een wandelaar aan te blijven lopen, die kerel keek af en toe een beetje angstig achterom maar ik kon hem er van overtuigen dat hij een zeer goed leidpaard was haha. Ging hij harder, ging mijn paard ook harder lopen.

Mij mij is het toch vaak onzekerheid van m'n paard, die wil graag ergens achteraan lopen. Vooral op stukken waar ik zelden of nooit kom. Als ik met mijn buuf ga rijden, dan loopt ze in het begin achter haar paard, halverwege loopt ze er naast en op de terugweg wordt ze overmoedig en moet ze voorop.

Rustig aan en geef het wat tijd.

Veel succes en groeten van Edith