Gister een zalig moment ervaren dat ik effe kwijt wil

Een vriendin van mij en ik gingen vroeger vaak gaan wandelen met onze paardjes. Haar paard, Maia, is niet bepaald de meest rustige om mee te rijden en schrikt werkelijk van alles. Het ging steeds slechter en slechter waardoor mijn vriendin tot enkele weken geleden helemaal niet meer dierf (dorst

) rijden! Zelf niet eens opstijgen...
Zo is ze bijna 2 jaar niet meer gaan wandelen met haar paard en ging ze alleen nog naar haar paard om haar hoeven te bekappen.
Vorige maand zijn onze paardjes verhuisd naar de weide bij mij thuis (1 ha) maar moesten wel twee andere vriendjes achterlaten.
Behalve dat ze die twee andere vriendjes moesten missen, kregen ze een veel grotere weide, moeten ze 's avonds niet naar binnen en krijgen ze veel gras maar geen
krachtvoer meer.
Vorige week reed ik
bitloos in de wei en daagde men vriendin uit het ook eens te proberen bij haar paard. "Neen, ben je zot, dat lukt niet met Maia, dat weet je toch" kreeg ik als verwijt

Maar ... ze probeerde het toch maar (wat had ze te verliezen)... en rararara?
--> Maia liep nog nooit zo goed als toen! Mijn vriendin kon Maia heel erg goed in de hand houden en Maia reageerde op de minste druk (met bit zou ze al lang weggevlucht zijn). Voor de eerste keer voelde mijn vriendin zich heel erg op haar gemak op haar paard. Haar paard? ze geloofde bijna niet dat dit haar paard was! Zo'n duidelijk verandering!
En om het verhaal helemaal mooi af te maken: een week later, gisteren, zijn we terug samen gaan wandelen buiten! Hele kleine wandeling van 3km maar hebben zelfs gedraven,en Maia zelfs op kop!
Yes!
Maia liep wel een beetje te zwenselen over de weg en was kijkerig maar Isolde, de vriendin, had deze keer veel meer schrik dan maia!
Vroeger ging Maia gaan lopen bij het zien van een koe, een hekken, een hond, etc, maar nu deed het haar niets!
Ze stapte wel een beetje opgewonden voorbij die koeien maar liep niet weg!
Een drafje van 1km gedaan met maia op kop en geen seconde versnelde ze en als ze dat al deed, kon Isolde met de minste druk op de teugels van het bitloze hoofdstel, Maia doen vertragen of halthouden!
Alle "gedragsproblemen" van Maia zijn plots verdwenen door het bit er uit te bonjouren en wij kunnen weer heerlijk samen op stap gaan!
