Het echte Australian Stocksaddle is een uitstekend zadel, maar helaas ook behoorlijk prijzig. Pas op voor de namaak stockzadels, meestal van indische makelij, die overal , zelfs op beurzen worden aangeboden voor een paar honderd euro.
Goede informatie kan je vinden op:www.brumby.ch
Moet je wel duits kunnen lezen. Maar plaatjes kijken kan altijd! Andy en Lydia Zwyssig geven zeer deskundige service en onvermoeibaar antwoord op alle vragen. Nadeel blijft dat het niet vlakbij is, maar zij kunnen je zeker verder helpen.

Spirithorses schreef op maandag 2 oktober 2006, 12:48:

Hoi Pien, ben 2 weken weggeweest en de schade aan het bijlezen.... Maar wilde even zeggen dat je dit bijzonder goed verwoord hebt!
Dikke complimenten!

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Michiel schreef op maandag 9 oktober 2006, 14:19:


Prachtige woorden Michiel.....
Dit zou je eens tegen die mevrouw moeten zeggen die elke door onze straat wandelt met haar twee kinderen, eentje op een skelter en eentje in de kinderwagen. Ze rent de hele tijd heen en weer om de skelter uit tuinen te plukken, te verhinderen dat haar dochtertje auto's ramt en op tijd opzij gaat. Elke vriendelijke poging van haar de skelter weer op het goede spoor te zetten en pogingen om te verklaren waarom ze dat doet, wordt beloond met krijsen, schoppen, slaan en spugen. Zij geeft ook het goede voorbeeld, houdt zielsveel van ze en toch wordt ze geschopt en bespuugd. Ik heb nog nooit iemand zo veel positieve aandacht zien geven en toch slaat het helemaal naar de andere kant door.
Groeten,
Monique

e m kraak schreef op maandag 9 oktober 2006, 13:49:


Valt redelijk mee laatste tijd , niet ? Homo adidas moet ik onthouden.

Michiel schreef op maandag 9 oktober 2006, 14:19:


En ze niet voortdurend opsluiten in stallen of leslokalen waar de verveling een broeihaard is voor slecht gedrag ?

Monique Meijer schreef op maandag 9 oktober 2006, 15:16:


De thuissituatie is essentieel voor zo'n (verwend) gedrag en zoals mensen zich op straat gedragen gedragen ze zich daarom ook zo thuis ?

jose schreef op woensdag 4 oktober 2006, 23:23:


Hoi, nee, niet waar. Ons antiekje (Ford Super Dexta) uit 1956 heeft geen kentekenplaat. Is ook niet verplicht. Het heeft met zwaarte en met bouwjaar te maken. De RDW kan hier uitsluitsel over geven...

Sandra:

Jules had nog wel een goeie tip. Neem een verfbommetje mee! Zit de tractor zo dichtbij dat het gevaarlijk is kun je raak gooien. Felgeel zal het in deze bijzonder goed doen. Gaat de bestuurder er vandoor is hij traceerbaar. Doet hij aangifte? Nog beter, eveneens traceerbaar. In beide gevallen zal de bestuurder zich wel 2 x bedenken voordat hij weer een ruiter/paard opjaagt door eracher te gaan zitten gassen....

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Nou inderdaad. Ik ben postbode en kom dus wel eens dicht bij huizen op momenten dat mensen niemand verwachten. Als je af en toe hoort wat de mensheid tegen elkaar of hun kinderen of hun dieren wenst te zeggen of schreeuwen... Ik weet wel waar ik mijn woordenschat vandaan heb als je begrijpt wat ik bedoel...

Groetjes Karin

van lennep schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 8:26:


Afspraakje maken? Kan ik meteen Tekla bewonderen....
Samen clickeren... Ja, gezellig!



Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Moniek schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 14:56:


Haha Moniek..... ik had de foto's ook al eens bekeken en gokte ook zeker al op Quarterbloed... Zeker die foto met nr. 229, van bovenaf genomen, als ze samen staan. Als je dan die kont van Buck bekijkt... zou een rasQuarter nog weleens jaloers kunnen worden )
Nu Chris, van mij wist je het al... Buck is werkelijk een van de mooiste paarden die ik ooit gezien heb.
In bewondering,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Cedric Coucke schreef op zondag 8 oktober 2006, 21:07:


Hoi Cedric,

Ik heb inmiddels 5 pony's met allemaal verschillende hoefvormen/gebreken,noem maar op.
de eene pony was bevangen geweest en had door de zeer hoge hielen en eendesnavels helemaal geen stralen meer,een shetlander met achter bokhoefjes, een 5 jarige arabier met achter franse stand een shet met achter puntig lange hoefen en bleef ze maar uitzichzelf zo slijten.en sinds april een pony met vreselijk verwaarloosde hoeven en grote scheuren in de toon.
Ben in oktober vorig jaar begonnen na het kopen van dvd en boek en ben nu het jaar rond.
Heb alleen de zool aangehouden en er alleen telkens afgeschraapt wat eraf kon dus nooit in het harde gesneden ook niet als ik dacht dat het overgegroeide steunsels waren.
Het is allemaal vanzelf gegaan,doordat ik de hielen laag hield kwamen er vanzelf stukken los in de "zool" waarschijnlijk vergroeide steunsels.
ook de steunsels korte ik in zodat alleen hetgene eraf ging wat gemakkelijk ging.
nu na een jaar merk ik pas de verandering van het holler worden van de zooltjes bij allemaal behalve nog de pony die ik pas in april heb gekregen.
Laat het allemaal gewoon gelijdelijk gaan en het komt allemaal goed geloof mij en je kunt de foto's van mijn paardjes in het fotoalbum vinden .
Ook staan er foto's onder de naam Conny Didden van haar paardjes.
De natuur moet de kans hebben om het aan te passen.

Wil schreef op maandag 9 oktober 2006, 18:02:


...Bloos...

Cledisa schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 18:09:

zaterdag blijft staan want dat er iets niet goed

Hallo Cledisa/Monique - goed dat het de goede kant lijkt op te gaan.
Petje af voor je doorzettingsvermogen - dat shetlandertje heeft trouwens ook pit in zijn lijfje! Ik duim voor jullie!
Myriam

Els Kleverlaan schreef op zondag 8 oktober 2006, 11:39:


Tsja.... ik moet me hier toch bij aansluiten. Zelf heb ik geen kinderen, we hebben ze bewust nooit gewild. En andermans spruiten? Zitten we niet op te wachten!
Egon vermeld het al: jij bent verantwoordelijk! Het is jouw erf, het zijn jouw dieren... Als er iets gebeurd krijg jij de rekening gepresenteerd. Buiten dit vind ik een heleboel kinderen ronduit onbeschoft. Ligt niet aan de kinderen, maar aan de opvoeding die ze niet of nauwelijks gekregen hebben. Nee kennen ze niet. En als ze het wel een keertje geleerd hebben drensen ze net zo lang tot 'nee' vanzelf eens 'ja' wordt.

We hebben hier 1 positieve ervaring. Met een indertijd 11-jarige met een hoge dosis verantwoordelijkheids gevoel en een zeer goede opvoeding. Die wist zeker dat ze dierenarts wilde worden. Studeert daar nu hard voor. Die wist, zonder dat ik dit hoefde te zeggen, al dat een weilandhek gesloten diende te worden en je netjes de staldeur sluit als je weggaat.... Het kán wel, maar is eerder uitzondering als regel.

De laatste ervaring was een gezin met 2 kinderen.... en 2 Jack Russell's...
Hun auto had 4 deuren en die gingen tegelijkertijd open... Zonder te vragen renden hun kinderen door mijn net-schoongemaakte caravan, al springend met baggerlaarsjes op de banken..... Beide Jack Russel-reutjes piesten meteen het hele terrein onder en gingen achter kippen en poezen aan....
Ouders: Leuk zeg... zo'n boerderij! Wat woon je hier heerlijk vrij zeg! Wat fijn dat de kinderen naar de paardjes mogen kijken..... blablablabla......

Terwijl ik nog een afdoend antwoord aan het verzinnen was (om ze zo snel mogelijk weer van het terrein af te krijgen!) zaten 2 kinderen ook al meteen in de wei.... Gewoon even over je schriklint klauteren, da's het handigst! Jammer voor mij en gelukkig voor hun stond er geen stroom op.....
Dat je daarna alles weer kunt spannen zien ze niet eens. Chaser had ze meteen al in de gaten en stond zo ver mogelijk weg. De rest stond in het hooiland en zover zijn ze niet eens gekomen.....

Verder ligt er op ons erf een dikke laag grind. Heel leuk om met grind te gaan lopen gooien... De maaimachine heeft inmiddels flinke bramen van grind-in-gras... yummie..... wat 'n lol ;-((

Deze mensen zijn nog geen 10 min. geweest..... En daarvan ben ik toch zeker 5 min. bezig geweest om 2 kinderen in hun kraagjes te grijpen, ze te wei uit te bonjouren, en tegen de ouders te vertellen dat hun honden (?????) IN de auto dienden te blijven.

Enfin, het eind laat zich raden.... ik was en ben gewoon niet aardig.

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

Els Kleverlaan schreef op zondag 8 oktober 2006, 11:50:


Hoi Els, wat een drama zeg!! Ik wilde ze ook niet meer laten enten, maar gezien de emigratieplannen zal ik wel moeten! Hou ik de entingen nl. niet bij, moet ik dubbel laten enten voordat we vertrekken. Nu kan dit nog wel een poosje duren, maar dat risico wil ik ook niet lopen....
Ik heb dit ook nog nooit meegemaakt, vraag me wel af of dit echt zo'n 'normale' reactie is!
De kans is groot dat ze beiden allergisch zijn door de drager van de entvloeistof.
Misschien dat je met een andere fabrikant minder risico's loopt maar ik zou deze enting echt nooit meer doen.

Groetjes,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!