Sieta schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:43:


Het slijpblokje heeft een platte rechthoek, daarmee ga je slijpen.
Dus niet met de scherpe hoeken van het slijpblok.
Met dat platte rechthoekje glij je over de schuine snijstrepen van het mes heen en weer. Door het plotseling stroef worden van het glijden, merk je dat het genoeg geweest is. De bobbels zijn er uit en je hebt nu één plat vlak dat scherp is.

Michiel

Michiel schreef op zondag 1 oktober 2006, 18:37:


Oke, dit is inderdaad anders dan ik het deed, ik sleep van binnen schuin naar buiten. Bedankt Michiel, ik ga er morgen mee aan de slag.

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 1 oktober 2006, 18:25:


Mooie paardjes!

Lange link weet niet of dit wel werkt.

&imgrefurl=http://geraldbuthaud.fr/cheval/reportagegarano.htm&h=166&w=250&sz=12&hl=nl&start=22&tbnid=q_eJWLm4O0KjVM:&tbnh=74&tbnw=111&prev=/images%3Fq%3Dgarano%26start%3D20%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26lr%3D%26sa%3DN

Ans Jondral schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:13:

In de bergen van Spanje zijn grachten van twee tot drie meter breed en 1.50m breed en die worden in alle vrijheid genomen soms zelfs op "topspeed" alhoewel ze er" door" kunnen lopen .

Sieta schreef op zondag 1 oktober 2006, 16:32:


hee, dat herken ik dat gedrag. t meest stomme wat ik ooit gedaan heb nl. mijn paard weggeven aan iemand die land genoeg had. mijn merrie had een ernstige peesblessure die vrijwel zeker nooit meer goed zou komen. min. een jaar doorlopend op het land.het adres waar we haar brachten leek erg goed. ze ging op een hectare wei samen met een ruin, die daar al stond. ik zei nog tegen de nwe eigenaresse: zou je niet even een draadje ertussen spannen?nee, was niet nodig. ze liep naar de ruin, gaf m een dreun en ging vervolgens gras eten. het been van die ruin was binnen 2 tellen zo dik als ik weet niet wat! afijn, in de winter wilde ze haar bij haar ponies doen. maar kim dreef ze in een hoek en sloeg ze voor pampers. dat resulteerde in een soort stalarrest in de winter. want in de winter waren de sloten droog, de sloten waren tevens omheining, dus ze kon niet in de paddock bij de ponies, dan maar op stal. ik kwam daar nog om te kijken en ging dus jankend weg. ze hinnikte naar me alsof ze wou zeggen, haal me hier weg. ze stond in een strontstal, de nwe eigenaresse durfde haar er niet uit te halen! ik had dus al gezegd, ik wil je gewoon de maanden betalen dat ze hier heeft gestaan, dan neem ik haar weer mee. godzij dank belde ze me een keer op of ik haar terug wilde. ja, alleen maar, ik heb haar 1000 piek betaald en mijn merrie weer terug gehaald. DAT DOE IK DUS NEVER NOOIT MEER, alles wat hier rondloopt gaat gewoon HIER dood. als ik dit schrijf, zie ik haar koppie nog over die deur hangen daar, shit zeg ik zit alweer te janken!

e m kraak schreef op zondag 1 oktober 2006, 12:02:


Ik wel vandaag geheel ongedwongen maar wel de drang naar een piepklein stukje wortel...
Vandaag even naar de wei geweest en daar is een redelijke diepe gracht in het midden. Ik heb geklikkerd met Queenie en toen het spelletje uit was sprong ik over de gracht om niet helemaal te hoeven rondlopen... En toen kwam Queenie ineens aan de gracht staan treuzelen en keek ze naar de bodem. Dacht ik want toen ik besefte dat ze eigenlijk naar de grachtwand aan de overkant aan het kijken was, moedigde ik haar aan en ineens sprong ze immens groot de gracht over ... En ik natuurlijk meteen "yes"...
Achtergrond Queenie: dierf dorste niet over een gracht te springen! Zou het zelf niet doen onder dwang maar nu in vrijheid dus wel

Ans Jondral schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:13:


Toen ik nog volop met mn merrie buiten reed, sprong ze ook uit zichzelf over dingen heen waarbij het absoluut niet nodig was. Dan reden we op een ruiterpad, breed genoeg om elkaar ruim te passeren, en dan stak er vanaf een struik of boom vanaf de zijkant een heel klein takje uit, misschien net een halve centimeter dik, waar ze makkelijk omheen kon, en sowieso dwars doorheen kon lopen zonder dat 'ie te erg terug zou schieten. Maar Sieta dacht, dat is een leuk sprongetje, die neem ik. IK schrok me dood, ben nog afgestapt om te kijken of ze niet ergens in had gestaan. Zij vond het kennelijk leuk want ze deed het vaker.

Karin schreef op zaterdag 30 september 2006, 8:32:


Als het klopt, zal het wel meer als theorie zijn?

Defenitie; Inademen en slikken gaat niet samen, het is ALTIJD het één of het ander. Probeer maar!


Misschien moet je z'n kop scheren, zodat je de huid ziet?

Gelukkig , je beweerd niet, nog nooit schuimende paarden gezien te hebben!


Fout! Moet je toch maar eens mee rijden met een groep paarden (Onder zadel of aangespannen) Lopen er wellicht 2 tussen die veel meer schuimen dan de anderen en dat zijn zeker niet altijd de heetste. Ik zie het bij Haflingers, Friesen, Fjorden, Forresters, Shetten .........ach,daar heb je ook heethoofden onder :)
Net zo goed als dat er onder de heethoofden veel paarden zijn die niet of nauwlijks overmatig speeksel vormen.


Wat klop er dan niet?


Nils en Olly

Christel Provaas schreef op zaterdag 30 september 2006, 9:16:


Het is, of adem halen of slikken !!!!!!!!! Ook voor jou en mij


Ik kan me niet herinneren dat iemand beweerde dat er verstikkings gevaar was bij overmatige speeksel produktie.
IK beweer wel dat dit de zuurstof toevoer kan belemmeren bij groote inspanning. Eén keer extra slikken is één keer minder ademhalen.
= minder zuurstof toevoer = minder stikstof afvoer = Correct ?

Ik denk niet dat er veel hardlopers onder ons zijn die een snoepje of zelfs kauwgom in de mond hebben tijdens het hardlopen. Waarom niet?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:05:


hangt van de afstand af, marathonners gebruiken wel wat tijdens het rennen. Had dat paard in het filmpe geen cornage? Dat verklaart het dicht vallen van de luchtpijp, dat kan je ook heel goed horen, toch zijn er die met cornage overigens zichzelf leuk op kunnen pompen, en al dansend met de kop er op langs stomen. Het blijft een rot geluid, ik denk echt dat de neusriem om de mond het meer moeilijk maakt om de tong te kunnen bewegen. Nu is het aan de andere kant ook weer niet zo dat een paard zich schaamt om te kwijlen, dus bij overvloed gewoon laten lopen, als een paard het echt niet kwijt kan komt het letterlijk zijn neus uit, dat heb ik alleen nog maar bij gulzige veulentjes gezien (is het niet zo dat jonkies wel andemhalen en eten tegelijk?). Nog nooit stromende schuimneuzen gezien. Om te kunnen slikken moet er een vacuum, onstaan, paarden kunnen niet met open mond drinken, ze zuigen het het naar boven als bij een rietje. Ik denk eerder dat het bit, het vacuum, verhindert en daarom het paard moeite heeft om het speeksel door te slikken, voor de rest is het vrij simpel , klepje luchtpijp dicht slikken klepje luchtpijp open.
Ina

epona schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:28:


Zou me ten zeerste verbazen als ze voor zo'n bewijsvoering een paard met cornage zouden gebruiken .

frits schreef op zondag 1 oktober 2006, 10:32:


of juist niet , mijn zusje is bezig met haar scriptie orthopedagogiek, zij zei dat er bij een scriptie niet altijd sprake hoeft te zijn om iets op te lossen maar ook juist als iets niet behandelbaar is kan dit juist een heel waardevolle conclusie zijn, wat belangrijk is om alles zo goed mogelijk uit te zoeken. Ik zou niet heeeel veel wetenschappelijk onderzoek willen hoor , je moet dan ook alles vermelden en dat is me nogal een werk!
Ina

Nils Vellinga schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:05:


Zorg nou even dat je je feitenkennis eerst goed hebt. Een paard kan, in tegenstelling tot ons mensen, NIET door de mond inademen.
Mensen en paarden vergelijken gaat dus niet.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:34:


klopt het was idd geen cornage, dit paard heeft idd last van zijn bit , gewoon niet meer er in hangen. Het gaat me alleen te ver om dit door te trekken naar alle paarden, en echt vlak die neusriemen aub niet uit, ik zou het onderzoek ook willen zien met bit en zonder neusriem voordat ik er conclusies aan zou verbinden en ook verschillende diktes willen zien.
Ina

Saskia Kooger schreef op donderdag 28 september 2006, 23:52:


Hai Saskia - ik heb voor mijn paard dat verhuisd is naar en een andere weide en een andere weidegenoot bachbloesem gebruikt naar een samenstelling van dierentolk Mieke Zomer : Heb de samenstelling nu niet hier.(o.a. niet blijven vasthangen aan oude situatie) Oude plek was in vogelvlucht niet zo erg ver weg en ze moest en zou steeds naar die richting terug. Ik had het zelf ook te kwaad daarmee dus ik heb ook van haar bachbloesem geslikt hahah. Voor het weidemaatje dat ook vaak achter moet blijven als ik met mijn paard alleen ga rijden komt er ook ondersteuning via Bachbloesem - samengesteld na invullen van een lijst gegevens... (ook via dierentolk Mieke Zomer)
Er bestaan folders waarin je kunt lezen waar elke plant of bloem goed voor is.
Myriam