Fred schreef op maandag 25 september 2006, 23:14:


Think natural, go natural.

Interressant artikel! En heel herkenbaar met wat ik tegen kom. Maar er is een verschil tussen een vlakke zool door een gedaald hoefbeen en de vlakke zool Pete die beschrijft. De vlakke zool in het artikel is gevormd door een harde vlakke ondergrond, zoals het asfalt of door de zon hard gebakken bodem. Een vlakke bodem weliswaar. Doordat bij een harde vlakke bodem de zool geen goede ondersteuning krijgt en daardoor te veel druk op de witte lijn geeft (de zool draagt dan niet) vormt de hoef invullend materiaal onder de zool richting de straalgroeve. Dan draagt de zool weer mee. Dit willen verhinderen door weg te snijden veroorzaakt schade. Loopt het paard (en wordt het paard gereden) op zachte of ongelijke harde bodems, dan vormt zich een holle zool. Bij de harde vlakke zool moet je opletten dat de straalgroeve ongeveer 15 tot 18 mm diep is. Bij een gedaald hoefbeen is dit zeker niet het geval. Het beste is je paard te houden op een bodem gelijk aan datgene waar hij op wordt gereden. Maar het paard zal de hoef ontwikkelen waar hij de meeste kilometers op aflegt. Dus een paard dat de hele dag op asfalt loopt zal in het weiland ook vlakke zolen hebben. En dan heb je nog het verschil tussen zomer en winter. Bij ons: zomers zachte grond (dus holle zool) en 's winters bevroren grond (bij een ouderwetse winter ) dan worden de zolen vlakker (de straalgroeve wordt dus niet minder diep!). Nogmaals heel interessant.
Paarden met vlakke zolen en ondiepe straalgroeven niet op steenachtig ongelijk terrein laten lopen. De zool moet eerst indikken en verharden, zodat het hoefbeen hoger komt en de witte lijn sterker. In de tussen tijd zijn hoefschoenen dan aan te bevelen. Ook als het paard holle zolen heeft ontwikkeld en lang op de vlakke weg moet lopen, eventueel met inlegzolen om de zool te ondersteunen als liep hij op meegevende grond. Het paard sterke zolen laten ontwikkelen voor op de vlakke weg (als hij daar veel op moet) is het beste. Dit is een kwestie van tijd en dient met beleid opgebouwd te worden. Dit is wat ik heb geleerd uit het artikel.
Elke dag leer ik weer bij.

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 27 september 2006, 21:07:


Je paard snapt er waarschijnlijk geen hout van, hij weet niet wat je van hem wil!

Inge geeft in haar boek ook een paar oefeningen. Oefening 1: je moet je paard van achteren benaderen totdat je een reactie krijgt, dat kan i.d.d. alleen dommig naar je kijken zijn, maar ook een oor wat naar je toegedraaid wordt. Maar dan stop je ook meteen tot ie weer doorgaat met waar ie mee bezig was.

Dan probeer je hem in gang te zetten (op te drijven) door naar z'n kont toe te lopen en als ie niet vanzelf gaat lopen op en neer te springen of met je armen te zwaaien. Desnoods zwiep je met je touw, al zet ie maar een stapje, dan is ie braaaaaaaaf.

Daarna moet het kwartje gaan vallen en kun je vanaf de zijkant (nog steeds aan de achterkant) beginnen. Als het goed is kun je na verloop van tijd je paard sturen door recht achter of links-of rechtsachter hem te gaan lopen.

Ik wens je veel succes want loswerken en grondwerk is m.i. nog veel leuker dan rijden, vooral als je je oefeningen kunt uitbouwen en de gekste dingen erbij kunt verzinnen.

De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Eva Saegerman schreef op woensdag 27 september 2006, 12:20:


Hoi Eva,
IK ben er geen voorstander van om ze gelijk de hele wei te geven, om verschillende redenen.
Als het grote paarden zijn denk ik niet dat je heel bang moet zijn voor hoefbevangen worden,
1, maar ze worden wel dik en de mest zal de eerste dagen wat dunnetjes zijn.
2, van af nu groeit het gras niet veel meer, dus zou ik zelf wat rustiger aan doen om zolang mogelijk te rekken.
3, Ik haal zelf altijd de mest uit de wei en dat is op zo een grote oppervlakte erg lastig te vinden.
4, Deze wei zal in gezaaid zijn met Italiaans Raai gras, neem ik aan, en dat is tamelijk rijk aan eiwit
5, IK zou de wei in 4 stukken delen en als het eerste stuk mooi kort gevreten is, er in stroken van een paar meter (5 ?), van het volgende stuk bij geven. Is het tweede stuk ook kort en je over gaat naar het derde dan het eerste stuk afsluiten of misschien zelfs eerder.
Zo krijgt elk stuk steeds de tijd om te herstellen en kan je langer doen met de wei.

Nils en Olly

Michiel schreef op woensdag 27 september 2006, 18:37:



De zool diepte van Jur 5 mm is wel goed, we lopen immers veel over het harde. Die 6,35 mm van Ramey is een maximum, ligt de zool dieper dan draagt hij niet meer doordat het hoefmechanisme niet verder de hoef doet zakken dan 1/4 inch = 6,35 mm. Overigens nooit grondig uit getest deze cijfers, aldus Ramey.
Michiel

CooLLady schreef op woensdag 27 september 2006, 22:22:
Er ging iets fout met vorig bericht maargoed..

Lieve NB liefhebbers,
Het gaat om Curly mijn oude welshje..
Het lopen ging goed het bekappen ook iedere week,maar hiel linksvoor wilde volgens de zool niet korter(het enige hoefbevangen voetje met een klein beetje toen nog eendebekje)de andere hoefjes zijn de hielen laag en nu alleen nog lichte rimpels in de hoefwand,maar hun hadden geen eendebekjes..Nu kwam de bekapper een tijd terug en die had linksvoor toch maar korter gezet bij de hielen volgens mij liet de zool dit niet toe maar had een dikke laag nog oude zool dus miss kon het wel dus gedaan door de bekapper;nu achteraf heb ik daar een beetje spijt van,want gelijk de volgende dag begon ze gevoelig te lopen.
Dit heeft een ongv 2 weken geduurd en toen ging het beter...d8 ik althans paar dagen drna liep ze kreupel,ik d8 dat is een verkeerde plotselinge draai die ze heeft moeten maken;Curly begint doof/slechtziend te worden en ze hoort/ziet af&toe een dominanter paard niet aankomen en dan springt ze bang weg en verrekt bijna altijd wel wat.Toen heb ik haar gewoon in beweging gehouden en toen was het over,maar doordat ik veel op het harde haar beweging gaf(wandelen aan dehand op asfalt)kwam de gevoeligheid van haar hoefjes terug,want die sleten hierdoor weer te hard af.Wat ik gedaan heb toen is haar 4/5 dagen op het land laten lopen en met de gedachte dat het weer aan moest groeien de versleten plekken...wat ik nu heb met Curl is dat ze heel stijf is geworden/gevoelig??ik weet het niet meer.Gevoelig nog een beetje linksvoor en stijf van al de dagen alleen in het land te hebben gestaan? ondanks dat het 1 hectare groot is blijft ze in het begin staan dus heel veel beweging heeft ze niet gedaan denk ik dan.
Maargoed wat moet ik doen ik weet het niet meer;dan denk ik miss weer heeft ze misschien artrose gekregen maar zo accuut of is ze miss weer hoefbevangen aan het worden??

Wie weet raad?
ALvast Bedankt,

Milena

De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Esther schreef op woensdag 27 september 2006, 21:23:

Komt zeker dat mijn grootmoeder niet van friesland was, dat ik um niet begrijp??
Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op woensdag 27 september 2006, 22:25:


Italiaans raaigras, is dat wat ze in België meestal gebruiken? Wij in Nederland hebben voornamelijk Engels raaigras.
Wat een Europese eenheid.

Nils Vellinga schreef op woensdag 27 september 2006, 22:57:


Hee die Frits! Jij hier?

Nils Vellinga schreef op woensdag 27 september 2006, 22:57:


Waar komt je grootmoeder dan vandaan

Es

Ans Jondral schreef op woensdag 27 september 2006, 19:07:


Misschien kun je Fred er eens naar laten kijken van cabcalor?

Zorgen maken? Waarom? Ik maak me heleaal geen zorgen!
Ik stel een vraag en krijg een hoop antwoorden; toch hetgeen ik verlangde?
En nu weet ik wat me te doen staat; ik maak er paddock en laat de paarden lekker op de hectare weide lopen.
Dus zorgen? Zou niet weten waarom.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 september 2006, 17:12:


Ja in de wei lopen ze elke dag wel hun rondje om de in de verte de hengsten op te vrolijken
Werken tussendoor doen ze niet. Tenzij je elke 14dagen eens rijden werken vindt en clickeren en bezig met ze zijn, werken noemt Niet dus.
De verhouding extra gras tov extra beweging, weegt dus wel redelijk door richting meer gras.
Wat zou jij doen?

ingrid van der post schreef op woensdag 27 september 2006, 19:43:


Geen fotos te zien
loes

Loes Scheres schreef op woensdag 27 september 2006, 23:50:


sorry, ik zie nu wel de fotos