Nick Altena schreef op donderdag 6 juli 2006, 22:35:


In de eerdere berichten is er ten aanzien van dit gegeven niets vermeldt door de vereniging, vandaar dat ik dit aangegeven heb om onnodig gespeculeer te vermijden.

Zoals Simon al eerder aangegeven heeft in een reactie is er door een aantal bekappers tijdens een bijeenkomst het initiatief genomen om de vereniging van de grond te tillen. Het heeft geen zin om dit met een hele grote groep te doen. F & I hebben maanden geleden getracht om via een ander forum iets te ontwikkelen. Dat is uiteindelijk al in een heel vroeg stadium mislukt.
Laten we heel duidelijk zijn, PN heeft een belangrijke voortrekkersrol gehad in de ontwikkeling van het natuurlijk bekappen en voor dat gegeven hebben we uiteraard erg veel respect. Maar wij zien de vereniging toch meer als een bewaker van kwaliteit in bekappen en informatie, derhalve wellicht juist goed dat het niet gebonden is aan PN of HN om op deze wijze te waarborgen dat belangenverstrengeling niet aan de orde kan zijn.

Maar zoals al eerder aangegeven, lidmaatschap is voor iedereen toegankelijk zoals ik eerder heb aangegeven.

Hopelijk kunnen we binnen een paar weken alles geheel presenteren via de website www.natuurlijkbekapper.nl welke momenteel gemaakt wordt.

we houden jullie op de hoogte !

groeten
Hans Arendse

Anna van Rheeden schreef op vrijdag 7 juli 2006, 5:20:


Bij het uithalen van een achterbeen zeg ik vast niet zulke mooie woorden ben ook absoluut te laat om te reageren naar het paard waarschijnlijk. Onderscheid maken tussen mens en paard leert een veulen niet door slaan ook al noem je het een tikje. Een veulen is een veulen met zijn natuurlijke behoeftes, daar hoort nu eenmaal knabbelen bij, en dat omdraaien werkt super, in een of twee dagen weten ze dat je een mens bent die happen niet erg fijn vind. Dus waarom dat tikje meteen na de beet? Mensentaal is dus een tikje als ik je goed begrijp?

Esther

Karin schreef op vrijdag 7 juli 2006, 7:37:


Lijkt mij geweldig! Zo'n pure explosie van power! Bij het gevoel kan ik me wel wat voorstellen... als Chaser goed rackt gaat dat ook vrij snel... en praktisch geen beweging. Net een soepel lopend naaimachientje. En als ie dat doet (meestal als ie haast heeft om thuis te komen - vretuh!) zit ik echt puur te genieten van zijn gangwerk hoor! Eigenlijk doe ik niets! Gewoon zitten en hem de ruimte geven...

Het kan nog 1 tandje harder.... maar dan moet hij het mega naar z'n zin hebben.....op de een of andere manier komt het Saddlebred-bloed kennelijk dan naar boven want hij kan zefs z'n staart omhoog krullen. Z'n achterhand krijgt dan een soort extra 'zwieper' en ik heb daar maar zelf een naam voor verzonnen: de Swing.
Er tussen dus voor mijn gevoel een verschil in een Rack of zijn Swing... Maar vraag me niet wat ie doet.... )

Ik zou echt niet weten hoe ik een IJslander vanuit galop in de rentelgang zou kunnen krijgen... Ik weet wel van 1 Walker, als die echt hard gaat racken schakelt hij ook over naar de rentelgang.... Maar zijn eigenaar vind het niet prettig als hij dat doet, inmiddels zal het er grotendeels uitgetraind zijn...

Tis moeiljk schatten... maar hoe is de snelheid eigenlijk bij de rentelgang?
Hoeveel km. per uur?

Groetjes,

Wil.

Esther schreef op vrijdag 7 juli 2006, 10:25:


Ik snap het ook niet hoor, waarom het dan meteen een tik moet zijn.
Zacht maar resoluut met je hand het snoetje van je af duwen, is toch voldoende. Met eventueel daaraan een "nee" gekoppeld. Dat hebben ze heel snel door. Tenminste, mijn veulen wel.

groet, Petra
http://www.axci.nl/?ln=ned&id=54
http://jovarna.web-log.nl/

Waar ik benieuwd naar ben, is of er niet een enquete gehouden kan worden onder ex-cursisten welke bij de eerste groepen behoren, waardoor bekend wordt hoeveel er nog van het totale aantal succesvol het bekappen toepassen en hoeveel niet. Dan nog van de "afvalligen" in kaart brengen waarop het gestrand is. Er is vast een lijst met emailadressen. Is het een idee?

Hallo allemaal.

Ik had beloofd een verslagje te schrijven als Nils Holgerson was geweest dus bij deze.
Ik had al laten weten dat ik enigszins sceptisch was over zijn bezoek omdat hij geen opleiding had gevolgd maar zichzelf het bekappen had aangeleerd maar ik moet heel eerlijk zeggen dat het mij 100% is meegevallen.
Toen hij kwam nam hij eerst even de moeite om de paarden te bekijken die hij moest bekappen en kwam niet gelijk met zijn koffer met gereedschap aansjouwen.
Pas na de kennismaking met de meiden haalde hij zijn spullen op en ging aan de slag.
Wat mij opviel was dat hij overal de tijd voor nam en niet gehaast in de hoeven ging staan hakken zoals ik dat kende van de hoefsmid die hier ooit een keer geweest is. Wat ik ook heel belangrijk vond was dat hij de moeite nam om alles wat hij deed uit te leggen en hij overlegde heel veel over dingen die hij deed. Dat is voor mij als zelfbekapper toch wel heel belangrijk. Ook hield hij heel veel rekening met mijn paard. Ze kan heel erg moeilijk haar evenwicht houden en daarom laat ik haar altijd los staan tijdens het bekappen (eigenlijk bij alles wat ik doe, ze staat nooit vast) Toen hij dat hoorde stelde hij gelijk voor om haar nu ook maar los te laten staan zodat ze niet steeds gehinderd werd door de lijn als ze haar evenwicht moest zoeken. Dat vond ik toch wel heel fijn. Ze liep af en toe even weg maar dat vond hij niet erg. Ze kon ook rustig tussendoor Eowyn even zogen.
De hoeven werden met heel veel geduld bekapt. Echt beetje bij beetje totdat ze de juiste stand hadden. Hij hield de hielen iets langer dan ik ze normaal heb. Na een opmerking van mij bekeek hij dat nog even maar vond dat er echt niets meer vanaf mocht omdat ze dan te laag werden. Ik heb waarschijnlijk de hielen altijd te kort bekapt.
Wat mij ook opviel is dat hij na het bekappen mij even met Bright heen en weer liet lopen om te kijken of ze goed liep.

Naar de hoefjes van Eowyn heeft hij niet goed kunnen kijken. Ze liet zich niet door hem pakken. En toen hij haar eindelijk beet had nadat we haar met een emmertje musli hadden gelokt heeft ze hem de hele uitloop doorgesleurd. Ik maak wel eens een grapje hier op de site dat ze net een minitanker is maar nu ze een volwassen kerel van 1.80 m. lang en zeventig kilo zo door de uitloop heen sleurde zag ik pas hoe sterk ze eigenlijk is.

Al met al was het een hele prettige ervaring. Zolang ik niet met Bright over de weg kan rijden en er haast geen natuurlijke slijtage plaatsvind laat ik hem zeker regelmatig komen om het grote onderhoud te doen. Een aanrader voor iedereen hier in het Noorden van het land.

Nick Altena schreef op donderdag 6 juli 2006, 22:36:


Het ging geweldig, lees mijn verslagje maar.

Ik begrijp precies wat je bedoelt. Na een hele dikke blauwe plek op mijn arm van de melktandjes ben ik gelijk gaan duidelijk maken dat mijn vel zoiets als de tiet van mams is.
Ook vind ze het geweldig om in volle galop aan te komen stormen en al steigerend tegen mams omhoog te klimmen. Mams kan daar prima tegen maar ik heb haar toch heel snel geleerd dat het bij mij niet mag. Ook zet ze haar kont tegen mams aan en trapt ze met alle macht met haar achterbenen naar achteren als ze het hooi voor zichzelf wil hebben. Dat ze zo haar musli tegen mij verdedigt is echt minder. Mag dus ook niet.
Zoals Egon stelt, helemaal uit de buurt blijven is geen optie. Dan zou ik nooit meer de boomgaard kunnen uitmesten. Geen hooi kunnen brengen. Geen water geven en mams niet kunnen verzorgen. Bovendien moet de veulens ook met mensen leren omgaan. Ik maak als mens/paard deel uit van de kudde. Bij andere paarden moet ze grensen leren kennen. Bij dit mens/paard ook.

Ik heb zelf een paard met witte neus. Hij smeert er zelf veel aarde etc. op en dat helpt. Maar als hij toch zijn neus verbrand smeer ik die 's avonds als hij op stal gaat (moet hier ivm diefstal etc.) sudocreme op. Dan is het de volgende dag weg. Wat ook een factor schijnt te zijn is de dauw op het gras in combi met zon werkt dat als brandglas.

preventief doe ik eigenlijk niks. Avond van te voren heeft geen zin en voordat ze de wei in gaan (ong. 5:30) is mij te vroeg. Halsters etc. wil ik ook niet om hebben.

sandratien schreef op vrijdag 7 juli 2006, 11:27:


Hetzelfde geldt overigens wat mij betreft ook voor jonge hondjes, katjes, konijnen, cavia's, kanariepieten en weet ik veel wat meer wij als mensen allemaal in huis menen te moeten halen teneinde een leuk huisdier voor ons te zijn. Bij geen van die dieren zullen de door ons als mens opgelegde regels gelijk zijn aan de regels die binnen hun eigen diergroep gelden toch leren wij ze hen aan. Een hondje van zes weken is ook nog maar een baby, toch laten we hem niet onze beste leren schoenen slopen.
Ik zal er verder maar niet meer op doorgaan anders vinden jullie me weer zo een oude zeur (ben ik ook)
Een ieder moet zijn paard maar opvoeden zoals het hem het beste lijkt. Ik doe het op mijn manier. En ik heb geen blauwe plekken meer. Wordt enkel nog heel vriendelijk belipt maar niet meer geknauwd.

sandratien schreef op vrijdag 7 juli 2006, 11:42:


Ik heb mijn merrie een veulen van 7 weken oud, want daar gaat het hier om nog nooit een knauw of schop zien geven, ik vind het dus een bizarre vergelijking dat dit slaan hetzelfde is wat een merrie doet bij zo'n jong veulen. Je kunt het makkelijk oplossen zonder een mep te geven.
Observeer eens wat merries met veulens, dan zie je duidelijk dat die baby's geen meppen en happen krijgen.

Esther

Vanuit de galop is het met een goed getraind paard een kwestie van je gewicht verleggen en een ophouding en dat dan op het juiste moment in de galopsprong. Als je dat slow motion op video bekijkt zie je prachtig hoe geschikt dat moment is om te schakelen tussen de gang. Helaas zie je op wedstrijden enorm veel geruk en gepluk, maar goed, zo hoort het niet.
Als je te vaak vanuit tölt gaat telgangen dan loop je wel het risico dat je paard dat zelf gaat bedenken. Daarom is het ook beter vanuit galop en als je dus goed schakelt is het ook veel mooier om vanuit galop te doen.

Poeh, zo uit mijn hoofd weet ik het niet. Ik geloof zo tegen de 45 km per uur. Een 100 meter lopen ze in een 7 a 8 seconden, maar dat is dan met vliegende start, dus aangaloperen, in telgang leggen en dan door de poort waar de tijdwaarneming start.

Groetjes Karin

Christel Provaas schreef op donderdag 6 juli 2006, 19:42:


Het is waarschijnlijk begonnen met een tikje en omdat het niet het juiste effect had (wat ik probeer uit te leggen) is het van kwaad tot erger geworden. Nogmaals ik draag alleen mijn mening uit. Vindt iemand dat een tik wel kan ga dan je gang. Ik steun het echter niet omdat ik de uitwerking ervan heb gezien.

Monique

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 6 juli 2006, 19:05:


Eddy,

Hoe jij het doet moet jij weten dat is je goed recht. Ik heb alleen een andere mening en ik dacht dat ik die hier op het forum wel mocht ventileren. Ik heb geen 25 jaar ervaring als trainer maar laat me wel helpen door mensen die die ervaring hebben. Ik vang ook pony's op die door verkeerde behandeling niet meer goed te hanteren of doodsbenauwd waren. Ik heb gelukkig bij allen succes gehad behalve die ene. Doe het op jouw manier. Ik blijf het op mijn manier doen ondanks dat ik geen 25 jaar ervaring op dit gebied heb maar wel 30 jaar ervaring met pony's. Ik vertrouw op mijn gevoel en begeleiders en dat gaat prima. MIjn motto blijft: slaan is geen optie. En nu ben ik er klaar mee!

Monique

Karin schreef op vrijdag 7 juli 2006, 13:21:


Duidelijk.... vooral dat schakelen... Dat voel je wel aan denk ik... Maar ja, om het te kunnen ervaren zul je het gedaan moeten hebben. Ik denk dat als de ruiter het niet kan er een goed getraind paard voor nodig is... Die van mij kent dit niet.

Haha... nu, dat zal ik al nooit doen.... maar dat is natuurlijk op wedstrijden...
Ik heb geen flauw idee hoe hard Chaser gaat in de Rack... wel snel! Een normaal gaand paard zit dan minstens in een uitgestrekte drad. Of handgalop... Ik dacht dat IJslanders in de tolt sneller waren.
100 meter in 7 a 8 seconden... Ik geloof dat ik eens ga tellen )

Groetjes,
Wil.