Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:48:


Je zou kunnen overwegen hem te leren om met een ground tie stil te staan. Dus gewoon aan een los touw, vind ik zelf nogal ideaal.


Als de schoenen nog erg stijf zijn, leg ze dan eerst in heet water voor je ze aandoet, worden ze een stuk soepeler van, en zijn veel gemakkelijker aan te trekken.

Lijkt me een goed plan!

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 juni 2006, 14:03:


Hai Eva,
Top, dat je stoppen zo beter gaat!
Zit veel beter zo he.
Ben blij dat het zo lekker gaat!
Veel plezier!!
Groetjes Wendy

marielle schreef op dinsdag 20 juni 2006, 0:02:

knip...

Proficiat met je flinke paard! Of goede partnership, jeweetwel. Nu snap ik wat je precies bedoelt. Het waren inderaad geen zes mannen, ik overdreef een beetje. Weet niet meer het juiste aantal, misschien vier? Het verhaal van de hekken: er stond al een roundpen helemaal uit van die grote hekken gemaakt, hierin werd eerst geoefend aan meelopen, vlot achterwaarts gaan en dergelijke. De trailer stond hier vlak tegenaan, voor die door Annemarie + paard werd benaderd werden de hekken van de roundpen geopend en deed men ze aansluiten bij de opening van de trailer. Zo had je een roundpen met aan één eind een trailer. Hierin ging Annemarie dan approach en retreat doen met het paardje, telkens naar de trailer toe en achterwaarts weer weg, tot ze dicht genoeg bij de trailer waren om er de eerste pasjes in te zetten, op dat moment gingen de mannen-met-hekken weer aan de slag om de hekken dichtst bij de trailer naar elkaar toe te brengen tot er een kleine ruimte overbleef, er was voor het paard niet veel keus over behalve in de trailer gaan (deed ie rustig hoor, zag er goed uit). Paard keren in de trailer (daarvoor heb je die grote maat trailer nodig), weer eruit, erin, eruit, eens dit enkele malen goed ging werden de hekken weer geopend en kon het paard ook van een eind verder de trailer benaderen (hij volgde Annemarie wel steeds, hij ging niet alleen erop zoals bij Parelli).
Zie je het voor je?

Groetjes,
Nathalie

Frans Veldman schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:20:


Dit is een manier van kijken, meer niet. Zo zijn er wel meer manieren om, de realiteit, een betekenis toe te kennen. Het word een nadeel, als het gezien word als de waarheid of werkelijkheid. Het is een leuke manier van kijken, waar we ons vordeel mee kunnen doen, en dat lukt nog beter als we open blijven voor talloze andere manieren van kijken.

Wat is het evolutionair voordeel van de talloze geeste ziektes, of van ziektes die grote groepen dieren/mensen vellen? Ja en met de evolutie bril op kan er misschien ook nog een verklaring gevonden worden. Dat wil niet zeggen, dat met een ander soort verklaring, dat niet even .... fantasievol en leerzaam is.

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 20 juni 2006, 14:45:


Hoi Michel, evolutie is toch ook het ontstaan van nieuwe ziektes, zoals SARS b.v.?
Bacterien en virussen evolueren toch ook?
Er zijn andere, zeker ook interessante, manieren om realiteit een betekenis toe te kennen... de Quantumtheorie, het Zero Point field.... etc.etc. Tis maar net hoe je realiteit wilt bekijken toch?

Groet,
Wil

sandratien schreef op dinsdag 20 juni 2006, 12:28:

Hoi Sandratien,

De werking van de praam is eigenlijk tweeledig.
=>het is een dwangmiddel in die zin dat het paard direct straf krijgt als hij schopt. De praam wordt dan even aangezet, waarmee een paard even duidelijk gemaakt wordt wat wel en niet gewenst gedrag is.
=>Door het gebruik van de praam wordt endorfine aangemaakt, met het door jou omschreven gevolg.

Overigens geloof ik niet in het gebruik van een praam, ik ben van mening dat als je geweld gaat gebruiken, je steeds meer moet gebruiken. Het zal op den duur alleen maar lastiger worden. Ik ben wel elke keer weer blij verrast hoe vergevingsgezind de paarden zijn. Ik heb heel wat paarden die voorheen mbv de praam bekapt werden en die bij mij al snel vrijwillig hun voeten geven en zich zonder verzet laten bekappen, zodra ze in de gaten hebben dat er niets te vrezen is.
Vaak is haast van de smid/hoefverzorger de oorzaak van stress bij de eigenaar, waardoor het paard ook gestressed raakt en de cirkel weer rond is.

Verder blijven er altijd paarden bestaan die gewoon gericht proberen je een schop te verkopen en daar lastig vanaf te brengen zijn. Dit soort paarden blijven toch wel een probleem. Als hoefverzorger wil je geen geweld gebruiken, het paard moet toch bekapt worden en verder is er dan ook nog zoiets van je gezondheid. Blijft toch heel erg lastig.
Je kan dan eenvoudigweg zeggen dat je dit paard niet bekapt, maar daar is het paard in ieder geval op de korte termijn niet mee geholpen.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 juni 2006, 13:14:


Tja, maar pijnbestrijding bij bevalling is natuurlijk wel nuttig en dus evolutionair verantwoord. Anders zou het mensenras toch uitsterven? (Weet ik uit ervaring, hoewel het er bij mij ook maar bij één gebleven is. 't Heeft best lang geduurd voor ik dát vergeten was.)
Wat ik van Frans begrijp is dat pijnbestrijding als een dier wordt opengescheurd niet nuttig is en dus volgens de "natuur" niet nodig. En dus gaat het verhaal van mijn veearts ook niet op, dat mijn paard is gestorven aan de shock, die weer het gevolg was van de pijn van de koliek. Hij moet aan de koliek zelf dood zijn gegaan...
Ken ook de verhalen van mensen, die door een haai zijn aangevallen. Op dat moment voelen ze niets en de pijn komt pas later. Ik ga er dan maar vanuit dat, als ze daadwerkelijk opgevroten waren, ze ook niets gevoeld hadden. Maar toch is dat niet nuttig...
Ik geloof dat er heel veel in ons en in het lichaam van dieren gebeurd op het moment van extreme angst of extreme pijn en dat daar altijd een stukje zelfbescherming bijzit, of de natuur of de evolutie het nu zo bedoeld heeft of niet.

Els.

Annemieke B schreef op dinsdag 20 juni 2006, 13:35:


Even helemaal off topic Annemieke: ik heb 2 pijnloze fantastische bevallingen gehad d.m.v. psychoprofilactische cursus! Zou er mijn hobby wel van willen maken hoor. Ik wil het dus absoluut niet vergeten!
Groet, Tineke

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:48:

Symtoombestrijding? Clickeren? Als je correct clickert los je net de oorzaak op, het verkeerd aangeleerd gedrag; niets symtoombestrijding. Symtomen zijn een gevolg van iets....Als het gaat om medische oorzaak met ofwel medisch gevolg of gedragsproblemen, dan moet je inderdaad de oorzaak zoeken en die aanpakken met de nodige specialismen. Hou dus de veters bij de schoen, snap je? Maar clickermethode gebruik je om je paard te conditioneren: goed gedrag belonen en eventueel verkeerd aangeleerd gedrag terug afleren door negatieve straf (vaak negeren, of voedselbeloning wegnemen). Je kan dus gedragsproblemen het best oplossen via clickertraining maar als je dit gebruikt om medische oorzaken te verdoezelen; ben je echt niet paardvriendelijk bezig.

Neen; je lokt hem met eten, negeren zou eigenlijk moeten. Anders loop je het risico dat je paard leert: ik trek me los, en vanzodra ik stilsta en mijn baasje komt naar me toe, vangt me, dan krijg ik beloning. Oww, dat doe ik volgende keer dus ook. Het lostrekken mag dus geen beloning verdienen. Je mag geen enkele beloning of straf koppelen aan het negatieve gedrag. Je moet dus voor het neg gedrag optreedt, belonen, op een moment dat het nog goed gaat. Net zoals Eddy, of nick ?, je ook al aanraadde. Stel dat je geblinddoekt bent en ik wil je naar eenbepaald punt laten stappen. Hoe denk je dat ik jou het best de weg laat afleggen? Inderdaad: elke verkeerde stap negeren en elke goede stap te benoemen. Niet door je te straffen als je een verkeerde stap zet want 1) dan weet je nog steeds niet wat ik wél wil en 2) je zal na herhaaldelijke straffen niets meer durven ondernemen.

Snap je zo een beetje ?

Zeker en vast

sandratien schreef op dinsdag 20 juni 2006, 14:27:


Ha, goed dat je dat nog even vermeldt, want die bulten heeft D-Day dus niet.
Wat een verhaal trouwens over je zoektocht naar een diagnose. Heb je toevallig ook nog sebacil gebruikt?
D-Day is in het vroege voorjaar met sebacil behandeld. Dat had naar mijn idee geen effect, maar hij had nog zijn wintervacht en ik moest het nog een keer herhalen. Dat heb ik niet gedaan omdat ik de eerste keer geen resultaat zag. Ik ga zeker nog een afkrabsel laten doen.
Dank voor alle info.
Groet,
Tineke

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 20 juni 2006, 11:07:


Allemaal waar.
Het ging mij om de REDEN die er aan gegeven werd.

Groeten,
Frans

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 juni 2006, 13:11:


Dan zijn we het helemaal eens!

Groeten,
Frans

Eva Saegerman schreef op dinsdag 20 juni 2006, 15:50:


Ik bedoel niet dat clickeren symptoombestrijding is. Ik bedoel dat het 'bekkentrekken' een neurotische tic van mijn paard is en dat het af willen leren ervan symptoombestrijding is.


Ik MOEST hem gaan halen, want hij was in paniek de straat op gerend, dat kon ik beslist niet negeren ivm veiligheid. Toen ik hem te pakken had, hij bleef nl trillend staan op mijn "wachten!" was het meer dan vier seconden na zijn misdaad, en dan associeert hij volgens de boekjes de beloning niet meer met de actie! Ik beloonde hem met het appeltje voor het voldoen aan mijn verzoek tot stilstaan ondanks de enge dingen aan zijn voeten. Ik heb dus positief gedrag beloond, zo zie ik het.

En dat blindenverhaal, daar kan ik het eerlijk gezegd niet zo erg mee eens zijn. Ik zou het erg op prijs stellen als iemand behalve "ja" bij de goede stappen ook "nee" zou zeggen als ik een misstap zou begaan ipv het zwijgen ertoe doen.

Michiel schreef op dinsdag 20 juni 2006, 14:45:


Dat de aarde rond is is ook een manier van kijken.
Dat evolutie bestaat is net zo goed een feit als dat de aarde rond is. (Je kan eventueel nog discussieren of er niet ook nog wat meer is dan alleen evolutie, maar de evolutie wegstrepen is al lang geen serieuze optie meer). Maar bij beide "theorieen" zijn er wel mensen die er hardnekkig aan blijven twijfelen.


Bij sommige zaken kun je op een gegeven moment niet al te lang open blijven staan voor andere manieren van kijken. Je zou tijdens het wandelen bang kunnen worden dat je zometeen van de rand van de aarde afvalt.


Geen, en daarom noemen we het ook een ziekte. Hoewel het voor de ziekteverwekkers wel degelijk evolutionair voordeel meebrengt als ze erin slagen hun gastheren te besmetten.


Wat voor verklaring zou er nog meer kunnen zijn voor het bestaan van virussen?

Groeten,
Frans

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 20 juni 2006, 15:19:


Maar met een haaienbeet zit het weer anders. Ik heb begrepen dat haaientanden zo extreem scherp zijn dat bij een beet de zenuwen zo radicaal doorgesneden worden dat je het niet voelt. Dit in tegenstelling tot de manier waarop een krokodil aanvalt. Die kan niet bijten en scheurt de ledematen er met een draai van zijn lichaam af. En dat levert wel pijn op. Hoe het zit met de aangemaakte endorfinen in beide gevallen en of er verschil is in het daadwerkelijke verdovingseffect zou ik niet weten.
Tjeetje wat een onderwerp.