Vandaag weer een leuke vooruitgang geboekt met Opal's slechte voorvoet.
Het is altijd kleiner geweest dan de ander, en steiler, met een sterke neiging tot flare in de teen, erg samengetrokken in het begin.
Tot voor kort kon ik de mustangroll niet te groot maken, als ik in de buurt van de witte lijn kwam, werd ze gevoelig.
Maar een week of wat geleden zag ik verandering, en besloot het weer eens te proberen tot net in de witte lijn te gaan.
Ging goed, ze werd er deze keer zelfs minder gevoelig van.
Eergisteren nog hoeven bijgewerkt, dapper geweest en flink wat steunsel weggesneden, wat Trea laatst omschreef als een scoop maken. Had ik ook al een poos niet meer gedaan, want ook dat maakte haar altijd gevoelig, maar zoals ik zei, de hoef was aan het veranderen, en wat eerst goed was, leek nu niet meer OK. De zool leek veel te dik, maar was knetterhard.
Vandaag pakte ik de hoef op om schoon te maken, zette er de hoevenkrabber in, en met de modder kwam er een enorme dikke laag zool mee. Ruim 2-3 mm kruimelkoek in grote brokken. Eronder prachtig mooie zool, zoals te verwachten was.
Hielen meteen 1mm naar beneden gedaan, kan nog meer af, morgen zien we verder.
Het ziet ernaar uit dat we nu eindelijk in de buurt van totale genezing komen, feestje!
Dus met tijd en beweging, dieet en leefomstandigheden in orde, komen de zieke voeten in orde. De hoeven willen zich herstellen, als de omstandigheden gegeven worden.
Ben voor Opal erg blij tot een sekte te behoren!

Isabel