perdida schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 23:43:


Dat is denk niet wat ik bedoelde, wat bedoel je met de 'overbelaste' voet? Wat ik trachtte te zeggen, is dat de hoef die 'onderbelast' is, al als veulen/jong paard, niet voldoende uitgroeit, en dus de zwakkere hoef is.
Ik wil helemaal niet zeggen dat ik gelijk heb, hoor, maar was wel benieuwd wat anderen ervan vonden.

knip

Ik las hier:
http://www.bbc.co.uk/nature/animals/pets/testyourpet/tests/static/horse_1.shtml
dat paarden een voorkeurskant hebben omdat ze in noodgevallen de sterkere zijde van hun lichaam altijd zullen gebruiken.
Weet niet hoe wetenschappelijk juist dit is.

Isabel

spinnetje schreef op woensdag, 15 juni 2005, 1:16:


Ja, nu nog wel. Maar ik wil het op termijn zelf kunnen bijhouden en ben toch ook wat bang dat er met Strasser blijvende gevoeligheid zou zijn na een aantal verhalen hier. Ik heb op zich wel veel vertrouwen in Petra en kan hierover ook met haar praten, ze is trouwens bereid deze zomer samen met Wout Overbeeke (Wild Horse Trim, sluit dicht aan bij Paardnatuurlijk) rond Lolita samen te zitten. Dat lijkt mij heel leerrijk, ik laat zeker wat weten dan.

De paarden thuis dat is inderdaad zalig... Ik heb ze allebei al een aantal jaar maar leer ze nu pas echt kennen, wat ze leuk vinden, hoe ze slapen,... Als ik thuis ben kan ik uren naar ze blijven kijken.

Groetjes,

Nathalie

Peet schreef op woensdag, 15 juni 2005, 7:56:


Hallo Petra,

Hier even hoe wij het gedaan hebben. Misschien heb je er wat aan. Tijdens de winter krijgen ze ook kuilgras. gedurende enkele weken in april worden ze dagelijks (terwijl ze hun kuil blijven krijgen) gedurende enkele uren op de weide gezet, om te wennen aan het gras. Dit wordt stillaan opgebouwd voor ze permanent de weide op gaan. Ik zeg het dit gedurende een periode van zo'n 2 à weken. Wij hebben nog nooit last gehad van wat dan ook (diaree, kolieken ...)
Als je paard echter geen gras gewend is en je wil van gewoon droog hooi overschakelen naar kuil, dan gebeurt dit ook best geleidelijk aan. Begin met het gewone hooi te mengelen met een kleine portie kuil. Bouw dit geleidelijk aan op. Voorzie bijv. 1/3 kuil op 2/3de droog hooi in het begin, gedurende een week, daarna maak je daar 1/2de van, dit iets langer en dan kun je beginnen met volledige porties kuil te voeren, maar let wel : als je bijvoorbeeld gewend bent om s'morgens 2 boterhammen hooi in de paddock te gooien, nooit ineens het equivalent aan kuil. Beter wat vaker in kleindere porties in het begin, en af en toe het gewone ertussen ... Dat zijn onze ervaringen. Wij hebben steeds beide in huis, maar merken wel dat de dames het liefst kuil eten. Als ze dan gewoon droog krijgen, dan bekijken ze me met zo'n blik van .... waar kom jij nu mee af ? Hoezo kieskeurig ?
Ik zeg het wij hebben nooit problemen gehad, wel anderen die niets opbouwde en maar lukraak voordroog begonnen te voederen ....

groetjes,

Sabrina Adams

perdida schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 23:43:

Dit vind ik een heel interessante uitleg. Ik wil echt graag begrijpen waarom die linksvoor gevoeliger blijft (en weten of het nog goed komt dus). Ik rij en speel normaal heel goed verdeeld links/recht, ook opstijgen aan beide kanten. Ik vond Lolita nooit opvallend een sterke of zwakke kant hebben, ook niet bij dressuur vroeger. Maar bij achteruitgaan wijkt ze vaak af naar rechts, dus dit past dan mogelijk bij een rechtsgebogen paard.
Petra vindt de linker voet trouwens ook inderdaad slechter dan de rechter: een (nog) plattere zool en meer neiging tot ondergeschoven/samengetrokken hielen (hoop dat ik het juist heb).

Groetjes, Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 15 juni 2005, 12:58:

knip

De links meer samengetrokken hiel past bij mijn theorietje.
Omdat de linkervoet altijd minder belast is bij het grazen (let er voor de lol eens op of ze tijdens het grazen een voorkeur vertoont om haar gewicht meer met rechts te dragen).
Opal had linksvoor ook een meer samen getrokken hiel. Linksvoor waren haar hielen ook altijd een beetje hoger. In het begin probeerde ik die gelijk te houden met de rechtervoet. Dat had altijd tot gevolg dat ze licht onregelmatig liep na de bekapping. Daar ben ik dan ook mee opgehouden, en de linkerhiel gewoon hoger gelaten. Tot op gegeven dag de hoef had bepaald dat dat niet meer nodig was, en de hiel vanzelf dezelfdehoogte kreeg als de rechter.
Maar misschien vindt een SHP dat onacceptabel.
Isabel

Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 15 juni 2005, 12:58:


Ik ook nog eens kijken en rondvragen om wat meer info hierover te verkrijgen vind dit iig erg aannemelijk.
Alleen een hoef corrigeren is dan dus niet voldoende,rijtechnisch en trainings technisch zal er dus ook het een en ander moeten veranderen.Een paard zal mi zijn mindere kant van nature niet extra trainen.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 15 juni 2005, 12:50:


Gisteren had ik toch ook wel weer een behoorlijk ongerust gevoel toen ik echter 's avonds mijn wandeling met mijn paardje ging maken liep ze helemaal zuiver over het asfalt!!! niet kort niet voorzichtig gewoon helemaal goed.ok 1 steentje veroorzaakt een hoop gekreun en een paar rare misstappen maar we zijn nu ook nog maar een maand onderweg en haar zool is echt helemaal plat.
Dus met andere woorden ik heb de hoop en geloof dat alles straks weer goed komt en ik op iedere ondergrond weer kan werken.

Als kanteking wil ik hierbij plaatsen dat mi een paard alleen 100 procent goed kan lopen op de ondergrond waar hij gedurende de 24 uur van de dag de meeste tijd doorbrengt en voortbeweegt.

Ja, van een weide met weinig gras naar een weide met volop gras.


Zo heb ik het altijd begrepen. Dat - wanneer je je paard in het voorjaar weer op een verse wei wilt zetten - je dit moet opbouwen. Dus niet in één keer volop 24 uur in de wei zetten, maar qua uren opbouwen.


Ik ook!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

joyce levie schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 12:03:


Hallo,

Kijk voor een naam eens op de website van de aqha (www.aqha.com) voor inspiratie. De naam hoeft niet met een bepaalde letter te beginnen, vaak worden combinaties gemaakt met delen van de namen van de voorouders. Geeft gelijk een verwijzing naar de stamboom.
Met mijn quarterhorse merrie zijn we met 2,5 begonnen te longeren en af en toe even erop zitten. Verder veel wandelen. Zij was op die leeftijd lichamelijk verder dan geestelijk, dus we konden nog niet te veel van haar vragen. De training hebben we aangepast aan haar leervermogen. Toen ze 3 jaar was, merkte je dat ze veel meer aankon en haar best deed te begrijpen wat we van haar wilden. Ik zou het gewoon rustig aan doen, wandelen en alvast aan verkeer wennen is ook nuttig. Ik heb haar vaak opgezadeld en allerlei attributen aan het zadel bevestigd (wapperende, rammelende dingen). Daar heb ik nu (ze is nu 8 jaar) nog steeds veel profijt van.

Groeten,
Monique

joyce levie schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 12:03:


Ik zelf zou niet zo snel beginnen met een paard (welk ras dan ook) in te rijden. Wel kun je veel met grondwerk doen zodat er ten eerste vanaf de grond wederzijds respect en vertrouwen op gebouwd wordt, en je paard voorbereid wordt op de ‘mensen wereld’ (lawaai / ‘enge’ dingen). Ik begrijp eigenlijk niet zo waarom paarden tegenwoordig (vooral Quarters) al met 3 jaar onder de ‘man’ gebracht worden. Zowiezo knap dat mensen op een nog groeiend jong paard een ‘passend’ zadel weten te kopen... Laat je paard lekker uitgroeien voordat je er echt op gaat zitten! Je paard leren iets op de rug te dragen kun je op vele andere manieren oefenen zonder er een slecht(?) passend zadel of mens op te zetten. En je hebt tenslotten nog jaaaaren om rijdend te genieten toch?

Elzaliene Proost schreef op woensdag, 15 juni 2005, 14:43:


Ik ben het hier zo mee eens, maar durf er eigenlijk nauwelijks meer iets over te schrijven, heb me een poos geleden er al buitenissig kwaad over gemaakt namelijk. Zal ik niet weer doen, slechts aanraden eens te lezen over de groei van een paard en de schade die je aanricht door te vroeg ze te belasten.
Isabel

Sabrina Adams schreef op woensdag, 15 juni 2005, 12:55:


Bedankt Sabrina!
Mijn vraag was/is dus eigenlijk of dat opbouwen van weidegang ook nodig is wanneer de paarden gewend zijn aan kuil.

Isabel van der Made schreef op woensdag, 15 juni 2005, 14:58:


In westernkringen heb ik vaak gehoord dat we bij de training van mijn paard achterliepen. "Kan ze nog steeds geen sliding stop", "ze houdt haar hoofd nog niet goed", "zal ik er even op, dan weet ze wie de baas is". Wat een onzin. Ik heb altijd naar mijn paard geluisterd en niet naar mensen die meenden zich er mee te moeten bemoeien en als het erop aankomt niets weten. Bij mijn trainer vond ik goed gehoor, daarom heb ik nu een paard wat altijd komt als ik haar roep, ze is erg werkwillig, staat keurig stil bij het opzadelen en opstijgen en is steeds geinteresseerd als ik iets van haar vraag. Te vroeg belasten om te kunnen verkondigen "ze is pas 2, maar kan al vanuit galop een slidingstop maken....". Belachelijk, opscheppen ten koste van je paard. Ik ben overtuigd westernruiter, maar van deze praktijken houd ik niet.

de paarden krijgen bij ons in de winter kuil en/of voordroog (net wat er in het pak zit) en gaan begin mei zo van niet 24/7 de wei op.
Wil je dit niet, dan kan je hem niet op stal zetten, want de stallen hebben in de zomer een andere bestemming, maar wel op een heel smerig paddockje en je moet hem er zelf op zetten en weer trug in de wei zetten.

Ik doe dat nooit, mijn paard komt uit Oostenrijk en is daar ge-almd, dat wordt ook niet opgebouwd, dan gaan ze ook zo vanuit de (koeien)stal de alm op voor een half jaar.

Op een beetje diaree na is het altijd goed gegaan. Hij heeft wel een gezellige grasbuik, maar daar zit ik niet mee, hij hoeft toch niet te prestren en nooit op te treden ofzo

Nienkemulder schreef op woensdag, 15 juni 2005, 13:22:


Píng! Waarover Xenophon schreef: mik een paar karrevrachten keien in de wei waar het paard altijd staat....