Piet schreef op woensdag 29 oktober 2014, 7:57:
> Zover, morgen of volgende week, heb ik me niet mee bezig gehouden,
> want dat is vast geen proefje van een paar weken
Kweenie. Het bedenken van simpele, elegante experimenten is vaak het grootste werk. Dat apenonderzoek vind ik best erg slim gedaan hoor, daar niet van. Maar ik vraag me nog steeds af waarom het zo bijzonder gevonden wordt (RELEVANTIE: "To our knowledge, our findings reveal the first clear example of a future-oriented cognitive mechanism by which hominoids ..."). Heeft iedereen nou stront in de ogen of ben ik stapelgek?
Tijd in denken, denken in tijd.
Ik vind de simpele, overzichtelijke interacties die ingebracht zijn zoals plassen/eten/etc. voordat ... zinnig en relevant: gedrag dat anticipeert op een verwachtingspatroon (baassie doet nu dit of dat, dus zullen we zometeen wel zus of zo gaan doen en dus kan ik beter nu alvast even plassen) dat gebaseerd is op geheugen. Dat is dus een afgeleide discriminant in tijd. Lijkt mij niets mis mee.
In het geval van de chimps, als we het belevingsperspectief gelijktrekken, komt het erop neer dat er wordt geacteerd op een verwachtingspatroon gebaseerd op geheugen, niks anders behalve dat ik als echte nachtuil het knap van ze vind om zonder wekker nóg vroeger op te staan! Het kan wel, je kunt "ergens op slapen", dat kan ik zelfs, wat eigenlijk neer komt op niet zo erg fijn slapen (vind ik) maar wellicht is dat voor chimps normaal en veel makkelijker omdat ze geen superveilig beschermd bedje hebben zoals wij.
Bij de chimps is de veronderstelde kwaliteit van voedsel als simultane discriminant erin betrokken, maar is dat wezenlijk anders dan de simultane discriminanten apart te beschouwen zodat je hetzelfde discriminant in tijd model krijgt als de pony die alvast maar even anticiperend op verwachting gaat pissen? Is de pissende pony, anticiperend op een verwachting, eigenlijk niet veel overtuigender dat een chimp die wat vroeger opstaat omdat dat een superieure beloning oplevent?
Ik heb wat modelletjes geprobeerd in elkaar te freaken:
- je hebt beesten
- je hebt verschillende primaire voerbeloningen, a aantrekkelijker dan b
- je hebt voertijden
Vraag: welk gedrag verwachten we wanneer beest eenmaal weet dat a eerder beschikbaar is dan b?
Vraag: welk gedrag verwachten we wanneer beest eenmaal weet dat a en b gelijktijdig beschikbaar zijn maar a logischerwijs sneller op is als je er niet snel genoeg bij bent?
Vraag: welk gedrag verwachten we wanneer b er altijd is (zoals gras) maar a discontinue (zoals een snoeppie

).
Nu zijn paarden continuefoerageerders, ze besteden uuuuuren aan dat gevreet volgens het soorteigen ethogram, maar desondanks weten we allemaal ongezien dat ze voor een superieur discontinue beloninkje op hun hoofd gaan staan als dat toevallig gevraagd wordt. Dat contrast maakt het model misschien juist duidelijker. Echter dat beloninkje moet voor snel leren binnen het "beloningsvenster" vertrekt worden. Wanneer dat niet zo is, maar geanticipeerd wordt op een gewoonte met een tijd daarin verwerkt ("voertijd" op stal) wordt dat ineens een biologische klok genoemd.
Ik doe eigenlijk vooral onze perceptie in twijfel trekken nu, merk ik, met hoeveel verschillende maten wordt er in werkelijkheid gemeten als we strikt modelmatig denken?
Maar ik ben altijd zo bang dat ik het helemaal verkeerd zie en er niets van snap. Wat vinden jullie en waarom?
> Maar wat misschien een klein beetje in de buurt komt was de aanzet
> om paard (en eventueel later ruiter plus paard) bij het longeren op
> afstand te clickeren zonder dat het lopen onderbroken werd.
> Paard deed iets wat ik vroeg....yes... en er viel een stuk wortel in een
> emmer....boem. Na gedane arbeid mochten de wortelen genuttigd worden.
> Ik had sterk de indruk dat de wortels steeds sneller vielen.
Wedden dat dat inderdaad zo is bij een reeds klikwijs dier?
> Als je dit
> goed wilt doen moet dat natuurlijk niet bij "indruk" blijven
> natuurlijk. Maar heel hoog is dat niet op mijn 'to do" lijst gekomen.
> wegens andere besognes vermoed ik.
Heel simpel m.b.v. een timerteller te noteren. Mooi grafiekje is dan fluitje van 1 c.
Maar voor mij hoef je niks te doen hoor, ik vind de hersengymnastiek veel belangrijker, je zou eens moeten weten hoe druk ik het iedere dag heb met niet-doen.
Dit is al gedaan door Skinner c.s. het is het klikschema waarin de secundaire beloning cumulatief gegeven wordt als jackpot. Het geluid van wortel-valt-in-emmer = secundaire bekrachtiger, maar volgens hun metingen kun je dat niet te gek maken (te veel kliks voordat er weer eens een primaire beloning komt).
Daarom wordt aan loonslaven maandelijks wat geld gegeven en niet jaarlijks, vroeger kwam dat loonzakje zelfs wekelijks, en nog eerder dagelijks vandaar de term "dagloner" als je een dikke eeuw terug gaat toen die nog bestonden. Des te blijer zijn ze met hun jaarlijkse kerstpakket-bonusje (wat natuurlijk gewoon van hun totaalbeloning af gaat, want het is geen flexibele megajackpot zoals baasjes op de beurs e.d. kunnen scoren) maar punt is dat als ze iedere maand zo'n kerstpakket met vieze koekies en chateau migraine in hun mik krijgen de lol er snel af gaat