Vijf jaar geleden hebben we ons eerste paard gekocht. We durfden het bijna niet hardop rond te vertellen, zo'n luxe vonden we het en ik had eerlijk gezegd nooit verwacht ooit een eigen paard te hebben. Manlief een paardrijcursus voor beginnende volwassenruiters gegeven en daarna was 1 paard niet meer genoeg Toen hadden we er dus twee.
Inmiddels rijdt hij meer dan ik, en heb ik het grondwerk ontdekt. Hierin verschillen we dus wel. Hij denkt voornamelijk aan buitenritten en ik zoek het nu veel breder. Maargoed ik heb in mijn jonge jaren al heel veel gereden en dat wil hij natuurlijk inhalen

Onze paarden staan helaas niet bij ons aan huis maar wel op een prachtige plek zo'n 3 km hier vandaan. Twee keer per week maken wij daar de wei/paddock schoon, verzorgen het hooi en het drinkwater. Ik op de doordeweekse dag en hij in het weekend.
Hoefonderhoud doe ik meestal ivm sterkere rug maar hij doet het ook zo nu en dan bij zijn eigen paard.

De enige wens die hij nog heeft, een evt. wat kleiner huis met meer grond zodat de paarden lekker bij ons kunnen staan. Niet slecht toch?

O ja, dan is er ook nog Lotje. Het inimini hondje waarbij ik moest beloven dat ze niet bij ons zou blijven...................drie keer raden wie er voor zorgde ik die belofte niet kon waarmaken
En onze kat tsja, dat zal wel de laatste zijn denk ik. Maar hij wordt nog maar 6 deze zomer

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Haahahah zover krijg ik die van mij echt niet
Paardjes staan hier nu zo'n 5 km vandaan, ideaal maar niet altijd moet er nu 2x per dag heen en ze staan 's nachts op stal en geen toezicht
Omdat dit tegen mijn principes is en ik ook weer aan de studie ga en een nieuwe baan per 1 juni heb ik via marktplaats een adresje gevonden 20km verderop, wel verder maar ik hoef er niet iedere dag heen, ze staan 24/.7 buiten, het is goedkoper, ze staan bij die mevrouw aan huis, ik kom er op de terugweg van werk bijna langs en ik heb veel meer vrijheid (uitslapen ).
Dus al met al varen we er allemaal bij denk ik.

Dit lijkt me zo herkenbaar... Ik heb 1 merrie en 3 ruinen.
Dat heeft ook heel wat aan het lijf gehad in het begin omdat Billy & Wodan zo goed als een (ruinen)paar waren. Billy wilde de merrie, Gauda, niet in de buurt van Wodan hebben! Zelf mocht hij er wél bij natuurlijk, na een tijdje, maar ook dat heeft behoorlijk zijn tijd nodig gehad.

Intussen zijn we meer dan 3 jaar verder en zij verdeelt mooi haar tijd tussen haar 3 mannen...
Er is enkel nog altijd rivaliteit tussen Billy en Gauda voor het hooi in de stal, maar verder zijn ze goeie maatjes.

Christel Provaas schreef op zaterdag 4 mei 2013, 23:27:


Ik heb om die reden met haar via mail contact gehad.
Heb e.e.a. nog eens op een rijtje gezet en Cindy Helms aanbevolen als veearts, die woont niet heel veraf van bij haar en kan haar de beste raad geven.

We zien wel hoe het verder loopt.

AMA schreef op zondag 5 mei 2013, 23:31:


Cindy is een goede keuze. Dan wordt het paard goed nagekeken en kan ter plekke advies gegeven worden voor haar situatie. Bovendien heeft Cindy ook kennis van training.
Ik hoop voor haar dat ze er verder mee komt.
Wens haar succes

AMA schreef op zondag 5 mei 2013, 23:07:


Het is dus een normaal verschijnsel, pfff gelukkig, mijn Vera wordt nl al door een stalgenoot liefkozend "Cruela" genoemd.

Het gaat eigenlijk best wel goed. De nieuwe dame heeft wel een grote bijtplek op haar kont (vel eraf), maar als dat alles is, dan komt het wel goed. Gisteravond mocht Preston al even naast de nieuwe grazen, zonder dat Vera zich ermee ging bemoeien.

Het vreemde vind ik dat Vera en Preston wel samen staan, maar geen echte maatjes zijn. Ze kroelen nooit met elkaar . Met regelmaat wordt Preston ook aan de kant gestuurd door Vera. Gisteren mocht hij echter samen met Vera van 1 hooibult eten . Dit gebeurt anders nooit.

Ik heb op andere forums ook gezocht maar niet veel over gevonden, zijn er al paarden beginnen schuren zijn dit jaar? De mijne nog steeds niet. Ik wou eens weten of m'n aanpak vruchten heeft opgeleverd of het misschien dan toch nog te vroeg is om victorie te kraaien?
Ik vroeg me af of ik alsnog dekens zou kopen, probleem is dat vorig jaar de dekens in de borst spanden (was een gewoon vliegendeken met hals). Ik ga er toch een paar ter preventie kopen omdat er hier enorm veel insecten zitten in het algemeen en het binnenkort zal stikken van de dazen, iemand een idee welk deken niet zo snoert in de borst (mag zomereczeem of gewoon vliegendeken zijn, maar ik dacht om een ZE deken te kopen omdat deze niet zo snoeren aan de borst). Ik heb dan geprobeerd met een maat groter, maar dat was geen oplossing, lijkt of deken naar achteren trekt en bleef nog steeds snoeren in de borst.
Ik had vorig jaar een stretch deken van epple jeck http://www.ej.nl/productdetails.aspx?id=10000025&itemno=3320001&gclid=CI27gJKE0pkCFZwA4wod5yVpuQ en die is de volgende dag al in flarden gescheurd door te spelen. Vooraleer ik een boett of RSH deken koop, had ik graag geweten of er geen goedkopere oplossing bestaat gezien ik er meerdere nodig heb.
Alvast bedankt!

Vera gaat stilaan aan Preston moeten tonen dat ze hem graag ziet...

Hoi Kurt
Een vriendin van me heeft een zomerexceem paard, hij jeukt al en heeft zijn deken al op. Ze woont in Noord-oost Friesland, vlakbij zee, het is hier veel langer koud geweest dan in het zuiden en toch zijn die mugjes er alweer.
Mag ik vragen wat je veranderd hebt? Misschien is dat ook iets voor mijn vriendin om te proberen.
Groetjes Talitha

Hoi Kurt
Een vriendin van me heeft een zomerexceem paard, hij jeukt al en heeft zijn deken al op. Ze woont in Noord-oost Friesland, vlakbij zee, het is hier veel langer koud geweest dan in het zuiden en toch zijn die mugjes er alweer.
Mag ik vragen wat je veranderd hebt? Misschien is dat ook iets voor mijn vriendin om te proberen.
Groetjes Talitha

Gelukkig begrijpt mijn vriend mijn passie en laat me daarin helemaal vrij. Als ik zeg dat iets nodig is voor de pony's, dan neemt hij dat altijd van me aan.
Daar staat wel tegenover dat ik ook niet zeur als hij veel tijd en/of geld aan zijn eigen hobby besteed

Ik heb hen van het gras gehaald vorig jaar, toen ik merkte dat ze begonnen schuren en ben ander hooi gaan geven (uit natuurgebied in Frankrijk met kalkrijke grond).
Toch merkte ik na de winter enkele symptomen op, noem er enkele die ik bij de verschillende paarden geconstateerd heb: stijver, buikpijn, bij een ander paard merkte ik op bepaald moment vocht in de sprong (paard wordt nochtans niet bereden), mankte, werd helemaal dof in het haar, likte zand.
Naast hooi ben ik dan van equifyt de zupa gaan geven die ik week met wat extra grasbrok, geëxtrudeerd lijnzaad en luzerne erin gemengd, waaraan ik MSM poeder toevoeg en een vit/min samenstelling die door een dame zelf samenstelt met extra koper en zink.
Buikpijn en stijfheid lijken opgelost te zijn, terwijl ander paard nog altijd niet schuurt en veel fitter geworden is (ze werd enorm loom na de winter en leek te slenteren op baan toen we wilden gaan buiten rijden), ander paard heeft terug droog spronggewicht, dus ik denk dat ik van geluk mag spreken als deze trend zich voortzet.
Per dag max 2-3 uren in een weide die niet bemest is serdert 4 jaar, met weinig raaigras (weide ligt tussen de bomen, het gonst hier namelijk van de insecten, nu merk ik een invasie van gewone strontvliegen op en na de middag van die hele kleine vliegjes, straks worden het de dazen).
Voor de rest van de tijd in soort paddock paradise met schuilhokken aan beide uiteinden waaronder bakken staan met hooi in die afgedekt is met een ijzeren net met kleine maasgrootte.
Hout vasthouden, nog geen schuurders, ik ben dus enorm benieuwd of ze nog zullen beginnen schuren....ik hoop echt van niet!
Tips over dekens zijn altijd welkom, die niet snoeren in de borst.

Kurt schreef op maandag 6 mei 2013, 10:50:

Bedoel je de aanpak met de dekens Kurt? of had je nog een andere aanpak...voeding of zo?
Het ene eczeem is het andere niet.
Er bestaan ook "zebradekens".. heb van 1 persoon gehoord dat ze goed werken (Agradi) en dazenvallen installeren...........

Myriam

Mijn man had helemaal niets met dieren voordat hij met mij begon op te trekken. Thuis hadden ze wel konijnen en dergelijke, maar die waren om op te eten en niet om mee te knuffelen.
We hebben ons huidige huis gekocht omdat ik ruimte voor mijn paard wilde hebben en hij ruimte voor zijn hobby, hij sleutelt en knutselt aan van alles en nog wat. Toen ik mijn paard toch wel erg eenzaam vond in haar eentje en er een shetje bij wilde zetten, zei hij dat ik beter iets kon kopen waar ik ook op kon rijden en dat werd onze eerste fjord. Met de fjord ging ik mennen en het klikte onwijs goed tussen mijn man en mijn men-instructeur. En zo werd er een menwagen gebouwd en ging manlief ook achter het paard. Dat werden er al snel 2, want een span was leuker.
Ik denk dat het heel veel heeft uitgemaakt dat onze dieren bij huis staan, hierdoor ging hij ze meer waarderen. Hij ziet nu ook dat ieder dier anders is, is gek op onze hond, vindt het gezeur van de kat om te schateren en geniet van de interactie tussen de paarden.
Ik voel me wel eens schuldig, hij heeft het vaak drukker met "mijn" beesten dan ik, omdat ik lichamelijk niet altijd alles meer aan kan. Aan de andere kant is het een man die absoluut altijd wat om handen moet hebben en door de paarden hebben we nu ook een oude trekker met alle attributen om te hooien, een oude kraan om de sloten te schonen, oude karren om het hooi op te gooien, etc. etc. En dus heeft hij altijd wel wat te sleutelen of op te knappen.
Een soort win-win situatie, dus.
We doen alles van zijn inkomen en ook dat geeft geen gezeur. Hij houdt ervan zo zuinig mogelijk te leven, mag van mij wel eens wat meer voor zichzelf uitgeven, maar doet dat niet. Nu hebben we de mazzel dat we ons huis hebben gekocht in een tijd dat dat nog betaalbaar was en we in het begin behoorlijk hypotheek hebben kunnen aflossen omdat we toen nog wel 2 inkomens hadden.

Of het financieel allemaal haalbaar blijft is een grote vraag. Mijn man is 13 jaar ouder en mocht hij voor zijn 80ste komen te overlijden, dan kan het voor mij financieel nog wel eens heel lastig worden. Maar daar kan je maar beter niet te lang bij stil staan, niemand weet immers wat er morgen komt. Mocht het zo zijn, komt er vast ook wel weer een oplossing.

Overigens heb ik in mijn omgeving wel verschillende paren uit elkaar zien gaan, omdat één van de 2 een "dierenhobby" had, zelfs als, of misschien wel juist doordat die hobby bij huis was. Het blijft belangrijk dat je ook samen dingen doet en hebt, dat je belangstelling voor elkaar hebt. Dat is toch iets waar ik het bij anderen op stuk heb zien lopen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Talitha schreef op maandag 6 mei 2013, 11:57:


Lastiger wordt het dan als het inkomen niet meer toereikend is voor alle hobby's....

Groetjes Marlies