Huertecilla schreef:


Wanneer je paard dusdanig verfijnd is dat hij of zij ontvankelijkis voor de allerlichtste hulpen dan heb je naar mijn mening geen sporen nodig.

Wat wil je bereiken met sporen ? Dat je paard net dat beetje meer snelheid bereikt, dat ze net wat sneller draait, net wat lichter door de bocht komt?
Het is een regelrechte fabel te denken dat je je paard lichter maakt met sporen.
Je paard is licht in de hulpen of hij is het niet.
Je zult er dus naar die lichtheid toe moeten werken.
Ik heb er zelf jarenlang mee gereden en ja, ik kreeg net dat extraatje wat ik zonder niet kreeg, ik kon m'n paard als het ware 'over dat moment heentillen' , pushen, zo U wilt.

Inmiddels ligt daar mijn grens. Ook ik heb een paar paarden die niet zo voorwaarts zijn als ik dat graag zou willen, die wat sloom door de bocht lopen, niet voldoende inbuigen of iets, maar om daar nou sporen voor te gebruiken ?! ....
Kan ik er beter op een andere manier aan werken ze lichter te maken.

Verder vind ik dat je niet alleen met sporen je benen stil moet kunnen houden, ook zonder is het een absolute must dat je je benen onafhankelijk van de rest van je zit/lichaam leert gebruiken.
Ik geef mijn hulpen dusdanig dat je nog niet meer ziet dat ik iets gedaan heb. Dat lukt mij nog niet bij ieder paard, maar in dat geval ligt dat niet bij mij, maar hebben we samen wel nog een berg werk te leveren.

Een paard dat aan fijnere beensignalen toe is ?
Ieder paard doet het het best op fijne signalen, als het paard in staat is een vlieg op zijn kont te voelen en daarop te reageren dan zal het zeker ook jouw hulpen ervaren, hoe licht ook.
Of ie daarop wil reageren is een tweede....

En, wat is het verschil tussen ijzer in de mond en ijzer tegen zijn buik?
Een bit hoort niet thuis in de mond van het paard, maar die sporen aan de buitenkant wel?

Groet, Pien

Vanmorgen even fotos gemaakt.

De rit was een km. of 8 over onverhard splitpad met aardig wat hellingen omhoog/beneden, een rivierdoorsteekje en een stukje provinciale weg. Drie keer een tractor, stuk of tien blaffende honden pál naast het pad, een roepende hengst aan een touw, muziek uit een hokje, kletspraatje met een boer, werkmannetjes die wat vaags aan het doen waren in de schaduw onder de bomen etc. Stoppen, gangwisselingen, zelfs achteruit, alles naadloos op een bitlessbridle.

http://www.mijnalbum.nl/Album=XL46WPOO

Piet schreef op zondag, 24 april 2005, 10:24:


Dat hébben we al gelijk bij punt nul opgelost door hier locaal geboren paardjes te kopen; optimaal geacclimatiseerd.
Onze paardjes hébben hier op ons land schaduw, zon en water doch zijn aardig klimaatbestendig; bij meer dan 10 graden vorst staan ze in de sneeuw een wip te maken en bij plus 40 graden in de schaduw gaan ze liggen zonnen of in galop tikkertje spelen over de zongebakken keien.
We rijden daarom zonder schuldgevoel onder álle omstandigheden al proberen we de heetste (50+) uren van hoogzomer te vermijden. Neemt niet weg dat we met 40+ schaduwgraden zonder mankeren 40+ kilometer rijden in de zon en ook hele stukken galopperen zonder dat de paarden overmatig zweten of moe thuis komen.
Wel hebben we zadel en zadeldek op maximale ventilatie van de rug uitgezocht. Verder geen enkel probleem.

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 11:39:


Teugels, zadel? Jij op de rug??? Tis dus redelijk arbitrair om sporen ineens uit te sluiten omdat het cru líjkt en de meeste ruiters niet weten waar ze voor zijn noch hoe ze te gebruiken.
Een bit in de mond is echt totaal iets anders. Vergelijk het dán met een bosal, vosal of mechanisch hackamore; die kun je ook superlicht gebruiken en misbruiken.
Ikzelf gebruik liever een bitlessbridle en sporen raken met de juiste beenhouding het paard ook nooit onbedoeld.

Als je denkt dat sporen zijn voor aansporen, meer snelheid, dan heb je de vorig post niet goed begrepen. Daar zijn ze NIET voor; ze zijn NIET om 'aan te sporen'. Dan maak je van het totaal verkeerde gebruik en juíst in galop is dat een nono. In galop zit een paard toch al tegen een vluchtren aan en als je die dan ook nog eens gaat aanwakkeren door de angst voor het geprik, dan zit je echt op het verkeerde spoor.
Nee, als je denkt dat dit de functie van sporen bij 'a-la-brida' is, dan moet je hier nog eens een hoofdstuk of wat over nalezen.
De Saunier heeft in zijn boek een heel aardig 'promotie-systeem' voor de ruiter;
- eerst zonder stijgbeugels
- dan, als de ruiter al goed en onafhankelijk met stille benen zit, met stijgbeugels
- dan met sporen waar een hoes overheen zit
- dán pas met de onbeschermde sporen

Wat je met sporen wel kan is met minder kontakt voor het paard makkelijker differentieerbare signalen overbrengen. Voor, op of achter de singel links en of rechts, aanraken of aanleggen wordt allemaal helderder omdat het én meer verschilt én verschilt van een toch al bewegend been.
Tis natuurlijk maar wat je wil bereiken; met beenhulpen doet een paard ook alles in alle richtingen, doch je zal je been meer en duidelijker moeten bewegen en dan nóg hou je het verschil tussen een been/laars een decimeter verschil en een superlichte spooraanraking over centimeters verschil.
Maar goed, het is is maar wat je wil bereiken.

Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 13:02:


Voordat iemand over 'bewijs' begint: we hebben drie hartslagmeters. De herstelwaardes zijn indrukwekkend en ook tonus en ademhaling zijn toppie.
Bedenk verder dat een maag/darm-systeem voor stro/hooi de ideale electrolytenvoorraad is.

Nel Gommans schreef op zondag, 24 april 2005, 11:14:


leuk, dat ik kon helpen
loes

Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 13:30:


Bij ons kan het hier ook aardig warm worden, desondanks alle paarden er aan gewend moeten zijn, zie ik ze toch allemaal de schaduw van de bomen opzoeken in de heetste uren van de dag en om heel eerlijk te zijn, mij zie je niet rijden rond die tijd, ik wacht wel tot in de namiddag.

loes

Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 13:20:


Nu denk ik toch dat jij mij niet goed begrepen hebt, Peter, want ik ben juist degene die zegt dat sporen niet zijn om mee aan te sporen of je snelheid te vergroten.....
In tegenstelling tot waarvoor ze helaas meestal wel gebruikt worden.

Of je nu met of zonder sporen rijdt, je beenhouding is niet anders.
Het is inderdaad wel een kwestie van je benen stilhouden, daar heb je gelijk in.
Het gaat mij erom - en dat was mijn vraag - wat je wilt bereiken met het gebruik van sporen.

Het is immers ook niet nodig om zonder sporen je hakken tegen het paard te leggen, bij een goed gevoelig paard kom je daar niet eens, dan is een licht aanleggen van je kuit of bovenbeen reeds voldoende, of het laten zakken van je heup.
Zie niet meer in wat ik daaraan met sporen zou kunnen verduidelijken.
Ik ken het verschil, want ik heb jarenlang met sporen gereden.
Ik weet echter ook hoe het is op een reeds ge-finetuned paard te rijden.
En daarbij doe ik echt niks met mijn laars hoor

Wat ik wil bereiken van mijn paard wanneer ik iets van haar vraag ?:
Dat ze met plezier en overgave meegaat in mijn vraag om iets te bereiken. Niet om de dwang, om dat extraatje.
Als ze niet toe is aan de fijngevoeligheid van mijn hulpen is er nog werk aan de winkel.

Ik ben niet meer van het links, rechts, voor, achter de singel aanraken of aanleggen van mijn been tegen mijn paard.
Ik heb mijn hulpen dusdanig versimpeld dat dat allemaal allang niet meer nodig is.
Er wordt veel en veel te moeilijk en nodeloos ingewikkeld gedaan over de hulpen die je je paard dient te geven om dat en dat gedaan te krijgen, zo ingewikkeld zelfs dat het merendeel van de rijders het allang niet meer snapt en praktijk verwordt tot nodeloze theorie.
Ik kan er niks aan doen, maar ik zie het dagelijks voor me.
Veel te veel technische shit, het doel daarvan ontgaat mij volledig, laat staan dat het er voor het paard ook niet eenvoudiger wordt om te begrijpen wat de rijder wil, met al dat heen en weer geschuif bovenop die paarderug.

Het gaat me er overigens niet om dat ik rijden met sporen cru vind , want als geen ander weet ik dat je met sporen net zo zachtzinnig kunt rijden als zonder. Als je tenminste zachtzinnig kunt rijden.
Het gaat me echter om het resultaat dat je wilt bereiken, net dat extra's, en ik geef aan dat daar mijn grens bereikt is.
Ik hoef niet meer te bewijzen hoe goed ik ben of hoe goed mijn paard luistert, die tijd is gelukkig voorbij.

Waarom blijf jij refereren aan gelezen boeken ? Moet ik nu werkelijk uit boeken gaan leren hoe ik moet paardrijden????????????

Nee, bij mij zit het toch iets anders in mekaar .
Maar goed, we hoeven niet in alles op één lijn te zitten he
Ik vind je toch aardig hoor.

Groet, Pien

Huertecilla schreef :

Overigens ben ik dit met je eens, paardgericht klinkt beter dan paardvriendelijk. Mja, die houden we erin, denk ik zo.
Nog iemand een suggestie?
De term 'natuurlijk' dekt de lading niet meer, vind ik.

Groet, Pien

Huertecilla schreef :

Het been, de kuit, verdeelt de druk, als die er al zou zijn, over een groter oppervlak.
De reaktie op de gerichtheid van de spoor komt voort uit het feit dat het op een pieklein oppervlak plaatsvindt.
Naar mijn mening hetzelfde als het verschil tussen de dunne en de brede neusriem waarover hier al zoveel discussie heeft plaatsgevonden.
Wou ik even aanvullen op mijn vorige bericht.
Groet, Pien

Huertecilla schreef:

Moet zeggen dat wij ook altijd gewoon rijden bij 30 graden.
Of ik dat ook bij 40 graden zou doen weet ik eigenlijk niet, zo warm wordt het hier zelden.
Ik zie mijn Arabier niet méér zweten dan anders, wel doen we het dan rustiger aan, we zullen ze niet onnodig vermoeien.
Ik heb zelfs het idee dat ze het fijn vindt om met warmte te werken.
Je ziet dan ook dat de huid van met name Arabieren veel dunner is, met aan de oppervlakte liggende aders om de warmte vlot af te laten vloeien.
Met de koudbloeden hou ik daar wel meer rekening mee, die hebben het nou eenmaal iets sneller warm, is mijn ervaring.
Groet, Pien

Piet schreef op zondag, 24 april 2005, 9:04:


Hallo Piet.

Meer belonen dan met "kom maar bij mij" is m.i. niet nodig.
Het paard heeft maar aan een aantal zaken behoefte t.w. kuddegevoel, dus veiligheid, voortplanting en eten. Het voeren van een suikerklontje lijkt mij om een aantal redenen overbodig. Ten eerste sta je toe dat het paard eten van je af mag pakken. Zo creeer je een dominantieprobleem, want krijgt ie het niet snel genoeg dan constateer je vaak opdringerig gedrag, althans zo vulllen wij dat dan in. Ten tweede denk ik dat overbeloning, of geen beloning in de vorm van niet goed of niet goed genoeg geen suikerklontje niets bijdraagt aan de motivatie van het paard. Het gaat mij om de bodylanguage van de trainer en de reactie van het paard in al zijn ontspannenheid.

Ik interpreteer dit filmpje niet als een circusact, een circusact komt zo "gemaakt" over en er wordt aan de lopende band beloont met suikerklontjes. Dit ter vermaak van de toeschouwers. Een spel spelen met je paard met als uitgangspunt het zoveel mogelijk beheersen van de paardentaal, om zodoende samen plezier te hebben met de nadruk op plezier voor het paard, vind ik heel anders. Paardvriendelijker dus. Het vinden van balans tussen mens en paard, met de nadruk op welbevinden voor het dier, dan is de rol van grasmaaier voor het paard de ultieme beloning, maar wel op z'n minst met zijn 2en.

Martien.

Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 13:02:


Hallo HC.

Kan ik me helemaal visualiseren, maar jouw hoofdbescherming, tegen de zon lijkt mij het belangrijkste. Tja in jouw geval .......je gaat ervoor zonder helm, maar met sobrero, akubra (australische cowboyhoed) etc. of je blijft thuis

Maar waarom vraag je dat eigenlijk, je bent al zo vaak weggeweest zonder helm naar ik aanneem ?

Martien.

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 19:07:


Jaaaaaaaaaaaaa PAARDWENSELIJK....... Vraag het ze maar eens, wat zouden jullie het liefste willen

Martien

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 19:07:


"Paardgericht" zegt iets over de aandacht voor het paard, niks over paardvriendelijkheid.
Je kunt paardgericht zijn met een grote mate van paardvriendelijkheid en op een zo natuurlijk mogelijke manier.
Paardnatuurlijk is imo een naam die daar naast staat
Wij hebben met z'n allen paardnatuurlijk tot een begrip gemaakt. Met Frans en Ilona voorop. Of het nog helemaal de lading dekt? Nee, maar het is wel een dik verdiende geuzennaam.
Piet