Tine Nelissen schreef op zaterdag 15 december 2012, 23:30:


Dag Tine, welkom hier.
zoals je het beschrijft lijkt het alsof de lymphebanen niet meer zo goed functioneren.
Wat je kunt proberen is lymphedrainage. Probeer die lympheklieren dusdanig te masseren dat het vocht zich terugtrekt.

Je kunt er eerlijk gezegd niet zo veel aan doen.
Ik heb zelf ooit een IJslander gehad die n.a.v. een verslagen droeg 1 kapotte lympheklier in z'n kaak had. En n.a.v. daarvan dezelfde symptomen vertoonde als jouw merrie. Omdat ze veelvuldig naar 'beneden hangen' met grazen etc.etc. is het mondgedeelte nu eenmaal het allerlaagste punt. De wet van de zwaartekracht zorgt er dan voor dat het lymphevocht niet meer terug kan stromen en daarom krijg je zwellingen. Bij de IJslander kon de druk zo hoog worden dat het spontaan uit z'n lippen en kin begon te druppen. (dit is trouwens wel indertijd klinisch onderzocht)
Vang je die vloeistof op is het heel helder en ietwat kleverig.

Oh ja... bij de IJslander deed het ook absoluut geen pijn. Alleen had ie wel dagen waarop de zwelling te hevig was en ik kan me voorstellen dat de druk dan een soort hoofdpijn of zo veroorzaakt. Heel vreemd... maar op die dagen kwam hij niet zomaar naar je toe in het weiland... en dan wist ik gewoon: vandaag ff niet. Op die manier kun je het respecteren dat zo'n dier die dag niet zo goed in z'n vel zit.

Ik vrees dat alle spuiten van je DA niet zullen helpen om dit probleem te verhelpen.
Maar..... ik ben geen dierenarts, heb jouw merrie niet gezien en dit antwoord wordt dus bepaald n.a.w. jouw verhaal.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Wat erg. Ik kan mij herinneren dat zij een tehuis zocht voor haar paard en zo blij was dat ze iemand gevonden bij wie haar paard terecht kon en zij mettertijd eventueel haar paard weer kon terugkrijgen.

Jean

Wil schreef :

Ik weet het ook sinds gisteren en ook al komt dit voor ons niet helemaal onverwacht, we zijn er hier flink van onder de indruk. Daniëlle heeft een tijd bij ons meegedraaid als vrijwilliger. Ik hoop dat ze haar rust nu gevonden heeft.....

Groet, Pien

Wat Kl*te , nog een paar weken geleden zo vol hoop

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Ik ben een poos tegelijk met haar vrijwilliger geweest bij Pien waardoor ik weet dat zij het soms zo moeilijk had. Ik hoop dat ze nu rust gevonden heeft...

Heel veel sterkte voor haar familie, vrienden en bekenden...

Wat een vreselijk bericht....

Monique

Wat verschrikkelijk! Ik kan me haar belevenissen en soms ook moeilijkheden met haar paard Kyliam nog goed herinneren, ik was toen erg blij dat er iemand anders was met een arabier waarmee ik mijn ervaringen kon delen. Een heel lief en bijzonder persoon leek me... Heel veel sterkte voor alle vrienden, kennissen en familie.

Er hangt intussen een hangnet met hooi op in de stal. Heb ze gisteren de hele nacht op stal gezet en deze ochtend was haar hoofd weer heel normaal van dikte.
Haar tanden zijn zo ver dit kan voor een oude merrie in orde. Mijn vader sprak ook van misschien hartproblemen of van een allergische reactie van één of ander kruit in de wei.

Manchita het zou wel leuk zijn als je eens kon navragen welke kruiden ik zou kunnen geven die wat vochtafdrijvend zijn.

Bedankt voor de reacties

Tine Nelissen schreef op zondag 16 december 2012, 15:32:


paardenbloem, selderij en guldenroede

Ik heb erover gehoord. Ik kende haar verder niet, maar verschrikkelijk, als het zo loopt. Sterkte voor degene die haar wel kenden.

Is het geen cushing? Komt erg veel voor bij oudere paarden en een van de verschijnselen KAN een gezwollen hoofd zijn. Was toevallig laatst in het cushingtopic ter sprake. Billy had ook een dik hoofd en dat waren er meer. Komt bij mensen ook voor tgv cushing(zg vollemaans gezicht)

Moet zeggen ik het erg moet onderdrukken haar om niet gewoon op te halen, te jatten dus...
Maar dat brengt me jammer genoeg alleen verder van huis.
Ik ben het zooooo erg met je eens, dat aangemodderd van mensen die totaal niet in de gaten hebben in hoeverre dit een paard kan schaden. Die een paard als een brommer in een schuurtje stallen en eruit halen wanneer ze hun hobby willen beoefenen en dan ook nog eens boos worden wanneer het dier niet optimaal functioneert?
Een paard dat met zijn 15de met pensioen gaat is een normaal beeld toch?! Het welzijn van een paard rust in mijn mening op drie pilaren. Voeding, beweging en woonsituatie (weet niet precies hoe ik dat moet vertalen vanuit het engels)
Haal je een van de pilaren weg stort de hele boel uiteindelijk in elkaar...

Zucht... Ik hoop dat Patch zich ernstig blijft misdragen en ze het dier snel zat zal zijn... En mocht ze niet aan mijn deur kloppen wanneer ze Patch kwijt wil.
Gelukkig zijn er hier ook genoeg mensen die paarden redden en wel weten waar ze mee bezig zijn...

Ik ben gewoon wat aan het brainstormen over eventuele trainingen. Zijn er manieren om een paard dat te bang is zijn plek in de groep te verliezen en vandaar uit te heftig op nieuwkomers reageert te helpen om relaxter met nieuwkomers om te gaan? Is dit gedrag meestal karakter bepaald of zijn er andere factoren die meespelen? De ene alpha is de andere niet. Sommige paarden zijn schijn alpha's, maken een hoop bombarie maar kunnen totaal geen leiding geven aan de groep.
Ik zit me gewoon wat te mijmeren of je dit in oefeningen met grondwerk zou kunnen opvangen door bijvoorbeeld twee paarden tegelijk in de arena te brengen en het angstige paard te begeleiden naar een betere manier.

Soms zijn de wegen van een mens ondoorgrondelijk.
Het ga je goed Daniëlle.

Koen Theys

Kende haar niet maar heel naar dit.
Heel veel sterkte voor familie, vrienden en kennissen!