Ilse Bartholomeeusen schreef op donderdag 29 december 2011, 14:46:


Je weet wel dat ik het niet lullig bedoel, maar sorry, dit vind ik een vaag verhaal!
Weet je wel zeker dat de betrokken Da niet verschillende dossiers door elkaar gehaald heeft en vervolgens zoek gemaakt?
Kan toch niet, dat dat de voorkant van een hoefbeen, wat toch allesbehalve een minuscuul specialisten-kenmerk is, er op foto's zowel wel als niet is!?

Ik zit nog steeds heel erg te dubben. Wij wonen tegen het dorp aan en de pp ligt na de jaarwisseling vol neergekomen vuurwerkresten. Ze staan er dus recht onder.
Dit wordt onze 4e jaarwisseling met pony's. 1x heb ik ze buiten gelaten, maar ze zijn de hele avond aan het rennen geweest. Om 1 uur waren ze nog steeds nat en warm en stonden te pompen. Ik kan er wel bij gaan staan, maar wat is 1 poppetje op 3 ha weiland met overal vuurwerk.....ze zien me niet eens staan.
De beide andere jaren heb ik ze op stal gezet (heb ik die tenminste nog ergens voor..). Dat vonden ze ook niet leuk, maar toch vond ik ze daar minder hysterisch dan in de wei.
Daarbij speelt dat de weilanden nu zeiknat zijn en er dus een fiks risico op blessures is.
Ik denk dat ik dus toch maar één avond niet PN ga zijn....

Cindy Helms schreef op donderdag 29 december 2011, 15:25:


Wacht maar tot het pubers zijn

Alé, nog maar eens aan het googelen gegaan omdat je er zo zeker van bent.
En ik vind er wel enige verwijzingen naar. Vooral in de USA blijkbaar (Tja, wie anders natuurlijk )

Maar wel telkens met de duidelijke vermelding erbij dat een sportcarrière voor het paard daarna uitgesloten is en dat het dier alleen nog als weiversiering kan dienen. (Wat ik mij beeldig kan voorstellen bij zo'n ingreep. Veel sneller dan stap zal het paard daarna wel niet meer kunnen gaan.)

bijvoorbeeld in onderstaande link op bokt, wordt het door die QH-smid genoemd in de 2de post.
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=111&t=1333135&start=1675

angelique hage schreef op donderdag 29 december 2011, 15:31:


moest ik de keuze hebben (als ik ooit de lotto win, wil ik een grote loods ) dan hield ik die van ons ook binnen, samen, maar in een afgesloten ruimte. de radio op en verlichting aan. een veel hooi te eten.
En dan zou ik misschien (als bewezen is, dat dit plan lukt) zelf ook Nieuwjaar gaan vieren. maar dan zonder vuurwerk he.

Wij zijn niet bij de paarden. Aangezien ze midden in het bos staan, zien ze geen vuurwerk en aan knallen zijn ze goed gewend vanwege de jacht. De stalhoudster is wel gewoon thuis dus mocht er toch iets gebeuren dan weet ze ons wel te bereiken.
Waar we wel zijn weet ik ook nog niet. In ieder geval eerst naar de verjaardag van mijn vader en daarna zien we wel verder.

angelique hage schreef op donderdag 29 december 2011, 15:32:


Ja, en als je de pubertijd door bent ... dan komen er kleinkinderen!

Ans Jondral schreef op donderdag 29 december 2011, 15:36:


En deze,
Brrr gruwelijk

http://www.equipodiatry.com/tenotomy.htm

Omdat Frans al schreef dat er bijna niemand meer op het forum zit, dacht ik, ik zal nog eens wat vertellen.
Ik heb de afgelopen week introductieles met mijn pony gehad. Het is 6 weken geleden nogal fout gegaan, waarschijnlijk omdat hij schrok, waardoor ik eindigde met een zware hersenschudding waar ik nog steeds last van heb. Dus ik had besloten dat het echt maar klaar moest zijn met mijn geklungel en dat er dringend hulp moest komen .
Het is natuurlijk niet de makkelijkste pony met zijn hele geschiedenis en ik ben overduidelijk niet de beste paardenvrouw die er rondloopt, slechte combi dus.
Met mijn oudje heb ik echter nooit enig probleem gehad en het beest was niet bepaald netjes opgevoed toen hij bij mij kwam. Na een tijdje wennen zijn wij altijd twee handen op 1 hele grote paardenbuik geweest, ik kan echt lezen en schrijven met hem. Maar met de jongste is die klik tot op heden toch anders.
Omdat ik tijdens die les vanalles moest vertellen over mezelf en mijn paarden, kwam ik eigenlijk tot een wel grappige conclusie en weet ik nu waarom het met de oudste zo goed gaat en met de jongste veel moeilijker (dat laatste heeft natuurlijk nog veel meer redenen, maar dit is er wel eentje van). Mijn oudste paard is altijd al de leider van de groep, de jongste is de laagste in rang. Dit gaat in iedere formatie die er gevormd wordt zo.
Ik ben vanuit mezelf absoluut geen leider, dat wist ik wel al hoor. Maar eigenlijk maakt mijn oudste paard alle beslissingen... We zijn een team en HIJ heeft de leiding. Ik vraag em wel eens iets natuurlijk, maar als hij dat geen goed idee vindt, dan geloof ik em eigenlijk wel... Werkt perfect tussen ons twee eigenlijk, zeker omdat dit is onze natuurlijke posities zijn.
De jongste daarentegen zoekt constant leiding, iets was ik hem aaaaaaaabsoluut niet geef... Niet heel handig dus. Die kleine wilt helemaal niet zelf beslissingen nemen, maar wilt dat zijn leider dat voor hem doet. Dus dat beest raakt heel vaak in paniek, want ik wacht een beetje af totdat hij zegt dat het goed is en andersom.
Nou heb ik een fantastisch oud leerpaard, als ik hem kan leiden, zal het met die kleine ook wel lukken hoop ik :). Maar het was vooral erg grappig om dit over mezelf te ontdekken!!!

Anja Seijn schreef op donderdag 29 december 2011, 15:52:


Die zijn toch wel leuk?? Tenminste, mijn moeder zei altijd dat oma zijn heel leuk was: wel de lusten, niet de lasten

Tja, ik ben er eigenlijk niet zo op tegen... Het is misschien wel uit de hand gelopen, maar om het nou af te schaffen.
Ik ben zelf bang voor vuurwerk, dus ik blijf binnen. Maar mijn twee paarden zijn echt absoluut vuurwerk proof (ze hebben naast een munitiefabriek gestaan die dagelijks test), dus die laat ik gewoon lekker buiten. Mijn katten zijn toch al binnen anders haal ik ze binnen... Ik zie het probleem voor de beesten in ieder geval niet zo.
Het enige argument vind ik de ontwikkeling van fijnstof, dat wist ik niet dus daar zal ik eens over nadenken :).
En het feit dat er verwondingen van optreden, dat is ieders eigen verantwoordelijkheid. Er zijn gevaarlijkere dingen dan vuurwerk en die worden ook niet afgeschaft.

Dus buiten het fijnstof eigenlijk geen goede argumenten om het af te schaffen tot nu toe...

Ilse Bartholomeeusen schreef op donderdag 29 december 2011, 14:59:



dan zal dat niet over de diepe buiger zelf gaan, maar effektief over die kleine pees waar Ans hier over schreef. Ik heb een merrie die zo is geopereerd een jaar of 12 geleden omwille van een bokhoef. Je ziet er niets aan, en is perfekt buiten te rijden.
Zou ik dit weer laten doen ? nee, haar halfbroer had het ook, die heb ik ervanaf geholpen door peesmassage en strektherapie !

Wat Egon zegt over dat bekappen/raspen en vrij rondlopen klopt ook wel, we hebben het er terplaatse ook over gehad, mocht Almo over het ganse terrein gewoon kunnen rondscharrelen dan zou dat echt een plus zijn maar die gitano zit natuurlijk dwars en een dergelijk stuk is nu ook weer niet makkelijk te vinden daar.
Volgens mij heeft almo ook een beetje een probleem door zijn stalverleden, hij is veel te lang gewoon geweest om op een zakdoek te staan en ik denk dat hij daardoor zichzelf te weinig stimuleert om rond te scharrelen zelfs al is het maar in dat paddokje van hem, de pijn en de brandende zon helpen hem natuurlijk in zijn idee dat hij maar beter blijft binnen staan in de schaduw. Daarom zeker blijven wandelen, en de zee in, zelfs op zijn slechte dagen,
ik denk dat het stilstaan leidt tot stijfheid en pijn in zijn pezen/spieren waardoor hij niet beweegt......maar als je hem stimuleert om dat wel te doen dan warmt hij op en dan gaat het toch beter. Ik heb het hier al zo vaak gezien met paarden die even mank staan, zodra ze toch beginnnen rondlopen wordt het gewoon beter en daarbij is hard als ondergrond gewoon beter dan zacht.

Mag ik vragen waar je die introductieles hebt gehad en wat voor traject je nu met je pony volgt?

En pijnstilling? Als dat ervoor zou zorgen dat hij uit zichzelf meer beweegt?

Ik ben er ook geen fan van maar ik geef mijn oude chronisch kreupele pony sinds kort dit
http://www.countrywidefarmers.co.uk/pws/ProductDetails.ice?ProductID=198
En vandaag ging dat kneusje even met haar oren plat in de nek andere paarden van hun eten wegjagen. Ik wist niet wat ik zag, mevrouw voelt zich duidelijk beter.

Proficiat Jolanda.

En ja, als hier ooit kleinkinderen komen, ga ik dus ook duidelijk genieten van de lusten zonder lasten Lekker verwennen en zo, want ik zit dan toch niet met de consequenties '
'
Deed mijn moeder ook altijd met de kleinkinderen. Ik mag dat, zei ze. Omdat ik oma ben. En zo was het maar net.
(kleinkinderen zijn allemaal gek op haar)