Helena Sidiropoulos schreef op vrijdag 22 juli 2011, 14:47:


Gewoon toeval. Bij ons plassen de paarden echt niet om de twee uur, dus of we ze zien plassen hangt maar net af van het moment dat we er toevallig bij zijn.

Als hij niet genoeg zou plassen terwijl hij wel normaal een en drinkt dan zou hij veranderen in een grote waterzak. Wat erin gaat moet er ook weer uit, en als je paard niet dramatisch van vorm verandert dan mag je aannemen dat hij voldoende plast.

Frans

Piet schreef op donderdag 26 mei 2011, 11:19:


Toen je dat schreef waren ze er nog niet. Nu wel!


Als het goed is krijg je ze vandaag (de Belgen helaas pas maandag). Het was een hele logistieke toer om die dingen in 1 dag uit de haven van Rotterdam te krijgen en ze vervolgens vanaf hier vervolgens weer aan DPD en TNT te kunnen uitleveren maar de operatie is gelukt!

Nu even een verzoekje aan degenen die hier op het forum zitten en de dazenval hebben besteld: We willen graag wat feedback over het in elkaar zetten van de dazenval. Wij als ontwerpers van die dingen zitten er gewoon te dicht bij om nog een handleiding in elkaar te kunnen zetten die met zekerheid voor derden volslagen helder is. Dus wat we willen weten is:
1) Is de handleiding toereikend?
2) Maakte je vergissingen waardoor je iets weer overnieuw moest doen?
3) Zijn er bepaalde onderdelen te cryptisch omschreven?
4) Hoeveel tijd was je kwijt met het in elkaar zetten?
5) Lijkt het eindresultaat op de dazenval zoals afgebeeld in onze webwinkel?
of ?

Enne, die van ons is nog nooit omgewaaid en we beginnen sterk de indruk te krijgen dat ze gewoon niet kunnen omwaaien. Als hij bij iemand toch omwaait dan horen we dat graag (inclusief omstandigheden), dan weten we waar de grens ligt.

Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 30 juli 2011, 12:10:


Ik bedoelde eigenlijk dat jouw hengst ook door het lint gaat naar een andere merrie ondanks dat hij gehouden wordt in een kudde met merries.

Wat jij beschrijft zal best voorkomen maar > ik vraag me af of dit de norm of de uitzondering is. Ik ken inmiddels toch > wel wat mensen die ook hengsten in hun kudde hebben lopen en eigenlijk > gaat dit normaal gesproken probleemloos. Ok, de samenleving met ruinen > blijft een gevoelig punt,

Jullie hebben toch ook niet beide hengsten bij elkaar in 1 kudde met merries?
Ik heb dan weer totaal geen problemen met ruinen en hengsten bij elkaar al vele
verschillende combinaties met elkaar gehad zelfs met merries. Je zegt zelf dat je ze niet aan vreemde paarden kan laten ruiken want dan gaat het mis.


Ik had het ook niet verwacht, terwijl hij is opgegroeid van veulen af met merries hebben wij met 4 jaar oud toch maar besloten om hem met een ruin te zetten wat uitzonderlijk goed gaat. Trouwens steriele hengst van kennis zelfde verhaal met afgebroken tand en kapotte navel ook maar apart gezet.


Ben ik volledig met je eens maar zo makkelijk als er hier vaak op het forum over wordt gesproken is het ook weer niet.

Maria Delavega schreef op zaterdag 30 juli 2011, 0:43:


Ik blijf het maar herhalen: respect is in deze context nmm een eufemisme voor angst oftewel het respect van de maffia.


Waarom ging ze dan in godsherennaam met jou mee op pad!? Mensen zijn toch echt stapelmesjokke....


Consequentheid kan met een bit natuurlijk ook worden uitgevoerd. Bij totaal gebrek aan consequentheid, en dus geen verwachtingspatroon, kan er simpelweg niets geleerd worden. Iets leren is een ander gedrag dan een instructie opvolgen.
Zolang ik geen chinees geleerd heb kan ik ook niet naar chinese instructies luisteren. Als "ni hao ma" de ene keer "hoe maakt u het?" betekent en de volgende keer "lazer op!"... welk effect geeft dat dan?

Bit of geen bit doet er wel toe! Je zit al jarenlang niet op te letten.
Er zit een wereld van verschil in psychologie en beleving, naar BEIDE kanten (paard EN mens), in de relatie tussen moeten luisteren (dat werkt maar tot op zekere hoogte) en willen luisteren (werkt altijd).

muriel schreef op zaterdag 30 juli 2011, 13:03:


Nou nee, zo is het nu ook weer niet. Er staan altijd draadjes tussen onze twee kuddes en normaal wordt die grens nooit overschreden.
Maar de bak waarin we gingen oefenen is de rol- en ligplaats van de Khabal-groep, en dus Khabal zijn territorium. Normaal is het draadje altijd open, en nu we het dicht deden was het een enkel draadje. En Khabal weet prima raad met enkele draadjes, daar gaat hij ook onderdoor om naar gras te kunnen als hij honger heeft. Het is niet zo dat hij dit specifiek voor een merrie doet. Ik wist vooraf dat hij wellicht onder dat draadje door zou duiken maar omdat ik ook wist dat het geen ramp zou zijn nam ik niet de moeite om ook het lage draadje dicht te doen.


Dat is niet vanwege de hengsten maar omdat Khani niet samen met Jack (de ruin) kan. Khabal kan WEL samen met Jack, en dat willen we zo ook houden dus houden we ze samen in een kudde met merries.


Het KAN wel, maar vreemde paarden aan elkaar laten neuzen is nooit een goed plan. En als je niet wilt dat er ongewenste verliefdheden ontstaan moet je ze gewoon niet met de neuzen aan elkaar laten zitten. Als ik op voorhand niet wil dat er gedekt wordt moet ik ze ook niet aan het voorspel laten beginnen, dat is gewoon common sense. En dat is toch een restrictie waar prima mee te leven valt als je eens in een onbekende groep wil gaan rijden? Dat is toch geen reden om maar tot castratie over te gaan?


Tsja, ik vertel alleen maar onze ervaringen, met twee hengsten, en hier gaat het gewoon probleemloos (op de incompatibiliteit tussen Jack en Khani na dan). Ook het rijden, zelfs in combinatie met hengstige merries, gaat probleemloos. Wat kan ik anders rapporteren dan dat?

In jouw geval werkt het niet goed. Ok, maar het komt wel vaker voor dat sommige paarden niet bij elkaar passen, ook bij niet-hengsten onderling. Pech kun je altijd hebben.

Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 30 juli 2011, 12:10:


Of misschien moeten we in Marokko of Colombia ofzo gaan wonen....
Het is toch de schuld van "hengsten" niet dat hier zo verwrongen met de sociologie van paarden wordt omgegaan?


Tenzij het allemaal, zonder uitzondering, homo's zijn

Frans, sinds ik op PN mee doe komt dit onderwerp jaarlijks minstens een keer langs en het schiet geen centimeter op. Jullie zijn de enige die op dit punt ooit naar mij geluisterd hebben en misschien komt dat omdat ik toevallig een keer bij jullie op het erf kon laten zien wat ik met hengsten kan. Kweenie... maar ik verwacht er in de NL cultuur helemaal niets van.
Ik raad iedereen, ook op PN, al jaren aan eens in de Oostvaarderplassen te gaan kijken waar alle hengsten gewoon hengst mogen zijn. Ik heb niet de indruk dat iemand al is gaan kijken daar, anders had ik toch hier en daar wel verwonderde commentaren verwacht dat alles daar gewoon door elkaar banjert, zonder separate mannengroep-modellen.


Mijn nieuwe hengst Dyggur, na Draupnir, was 6 jaar toen ik hem kocht. Binnen ruim een maand rustig, braaf en lief zonder dat ik daar veel aan hoefde "beleren".
Frappant vind ik dat ik één keer heftig ruzie met hem gehad heb over van wie het hooi nu eigenlijk is, omdat ik dezelfde aanvaring ook ooit met Draupnir gehad heb.

[knip]

Is ideaal, maar hoeft niet noodzakelijk.
Het enige dat naar mijn ervaring een moeilijke resocialisatie wordt, is wanneer een hengst uit een harempatroon afkomstig is. Die gaat iets missen en heeft nooit geleerd te delen.


1 eigen, willige merrie is genoeg; een sociaal complete stabiele groep is ideaal.
Ook Dyggur (hij is bepaald de eerste niet) is helemaal gek op Els maar daar mag hij helemaal niets mee en alles waar je niet aan mag komen is dubbel lekker..., dus rent hij na zich te hebben lopen opwinden, met zijn 5e been in volle glorie, desnoods het hele erf over, naar zijn eigen Tyra. Niet zelden is hij wanneer hij Tyra gevonden heeft zijn erectie alweer kwijt en begint het spelletje opnieuw


Sja, maar is dat ooit anders? Je kunt ook zeggen dat omgang met hengsten veel duidelijker is in de zin dat het je veel sneller en duidelijker doet leren.

Maria Delavega schreef op zaterdag 30 juli 2011, 9:15:


Doe dat!
Ik vind het nogal vragen naar de bekende weg, maar je weet dat ik van de touwtjes-aanmeterij ben wat altijd perfect individueel maatwerk is of dat zou moeten zijn als het het goed doet en niet 1 of ander fluts elders koopt.

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juli 2011, 8:44:


Ik weet niet hoe ze in Marokko de hengsten houden, hoe ze beleren, met gedrag omgaan, etc. Kan daar dus niets over zeggen.


Ik bezoek al in geen jaren meer paardenevenementen, maar met Draupnir ben ik ooit wekelijks actief geweest in de ijslanderclub op een grote manege in Exloo, we hebben wat endurence gedaan en andere dingen... nooit enig probleem.
Frans heeft het precies goed kwa gedragsinterpretatie: niet "neuzen" = geen problemen.

muriel schreef op zaterdag 30 juli 2011, 13:03:


Voor mij wel, maar je rekent mij vast allang tot 1 van die "makkelijke" schrijvers hier.

Toch is dat niet waar!
Ik zou het misschien in een land als Marokko of Colombia, wat hengsten houden betreft, veel makkelijker hebben. Dat ligt niet aan de hengsten maar aan hoe de mensencultuur ermee om gaat.

Frans Veldman schreef op zaterdag 30 juli 2011, 1:02:


Jaja, dat zegt die meneer neuro-anatoom Kortekaas zelf ook al.
Ik denk echter wel dat deze workshop integer in bedoelingen was en de resultaten, met alle reserves dat het zeer zeker geen bewijsvoering is, interessant.


Dat verklaar ik niet. Ik verklaar in deze helemaal niets. Ik probeer een open mind te hebben en alle papegaaien te laten voor wat het zijn.


Nee, maar er zit hier in NL overal water... ik vind daarom water een niet zo heldere discriminant. Dat doet niet af aan jouw ionisatie idee, wat denk ik veel duidelijker kan werken daar waar géén water is behalve op speciale plekken.


Ja, als.
Maar in het geval van mijn ervaring ermee had ikzelf geen idee waar ik naar zocht eigenlijk; best mogelijk dat een rioleringaanlegger precies weet wat hij allemaal onder de grond tegen komt maar ik dus niet.
Dat is dus al in tegenspraak met alle instructies dat je van alles goed moet "afspreken" met je wichelroede, wat mij totaal nonsens toe lijkt. Toch bewogen die koperen dingen in mijn hand op bepaalde plekken en dat was herhaalbaar zonder dat ik daar enige intentie toe had. De beweging was naar mijn stellige indruk te heftig om door mijzelf ideomotorisch veroorzaakt te zijn.
Ik geef eerlijk toe dat die ervaring een heel vreemde was waarbij me de mond open viel.

Een wichelroede kan dus ook nog eens heel verschillende dingen zijn, van heel verschillende materialen. Op grond daarvan zou je kunnen zeggen dat het ding zelf geen fluit uitmaakt en spreekt voor het ideomotorische. Voor mij geen touw aan vast te knopen.
Wel heel duidelijk vind ik hierin, is hoe mensen het vanuit hun eigen beleving en fixaties benaderen.

Maar eigenlijk was het begonnen om die Lecherantenne.
Dat op wetenschappelijke basis afgestudeerde westerse artsen zich hiermee in laten (in 1 adem met homeopathie, himalayaspul e.a. flauwekul) vind ik misbruik van een door professie opgewekt vertrouwen. Onbegrijpelijk dat wat DAs aangaat de almachtige KNMvD ze niet royeert!
Wie het weet mag het zeggen! Kom maar op met de Lecher-remedie-lijst van vreselijke kwalen, open wonden en zweren en kreketten, samen met het hoe en waarom die vreselijke kwalen, open wonden en zweren en kreketten een frequentie hebben

e m kraak schreef op zaterdag 30 juli 2011, 13:59:


Ik ben wezen kijken, maar ik ben niet verwonderd. Ik vind de verhalen van Egon en Frans volkomen logisch. En de verhalen uit de tijd dat Spirit nog hengst was ook. Ik snap totaal niet waarom er altijd zo moeilijk moet worden gedaan over hengsten.

Ik heb het al vaker verteld, maar op stage werd er amper gekeken naar hengst-ruin-merrie. Goed, de hengsten stonden in de achterste rij stallen (met uitloop), maar met zadelen, trainen, traileren enz stond alles altijd door elkaar. Hoe vaak er niet op een stukje waar 5 paarden naast elkaar konden staan 3 hengsten en 2 merries aangebonden stonden, zonder iets er tussen, dicht tegen elkaar aan. Er was 1 hele simpele reden en dat is zolang je een halster om hebt laat je het uit je hoofd, punt.

Maar ja, ook bij honden heerst het castreer-syndroom. Een keer een oor scheef houden is al reden om heel hard om castratie te roepen. Dáár verwonder ik me over.

Groetjes Karin

e m kraak schreef op zaterdag 30 juli 2011, 15:10:


Waarom deed hij het dan op die manier? Het is toch niet zo moeilijk en bovendien algemeen aanvaard om de registrator zelf in het ongewisse te laten of het een hit of een mis is? Alleen al dat kleine verschil zou een gigantische impact hebben gehad op de betrouwbaarheid van de test. Waarom is dat toch dat bij testen van alternatieve dingesen er altijd van die merkwaardige protocolfoutjes worden gemaakt die de hele uitkomst direct discutabel maken? Ok, wat mij betreft een retorische vraag...


Dat snap ik, had ik moeten schrijven "hoe kan er verklaard worden dat..."? Als er iets is dat een loeisterk magnetisch veld genereert dan is het wel een MRI. En mensen zouden reageren op minieme magnetische veldjes? Dat valt toch niet te rijmen met elkaar?


Oh, ik had specifieker moeten zijn. Ik bedoelde eigenlijke "bewegend water". Stilstaand water zorgt niet voor ionen. Het is bewegend water, waarbij door de stromingsweerstand er hier en daar als het ware een electron afgesleurd wordt. Zo ongeveer op dezelfde manier als waarop in Cumuluswolken door de heftige stromingen uiteindelijk genoeg electronen worden afgesleurd om er bliksem mee te maken.

Stromend water is van oudsher interessant geweest om er putten boven aan te leggen. Zo heb je niet snel dat je de put leeg-emmert. Vandaar dat men, ook in het natte Nederland, wichelroedelopers raadpleegde om de beste plek voor een waterput te bepalen.


Wat doet jou denken dat grootmeester E.Kraak immuun zou zijn voor suggestie?


Hou het dus toch maar op het ideomotorische.


En die heeft dus totaal niets te maken met mijn interpretatie van een wichelroede. Lecherantenne is bedacht door lieden die geen enkele clue hadden over hoe een wichelroede zou kunnen werken, en berust op niet meer dan "als je er water mee kunt opsporen dan kun je er vast ook wel zieke organen mee opsporen". Wat natuurlijk pure nonsens is.


Yep. Waar een behoefte is ontstaat vanzelf een markt. Hoe bekend zou Laarakker geweest zijn als hij zich niet had ingelaten met allerlei kwakzalverij? Kwakzalverij loont, dat is altijd al zo geweest en zal altijd wel zo blijven.

Frans

Karin schreef op zaterdag 30 juli 2011, 16:08:

Dus consequente opvoeding en niet meerdere hengsten, ruinen en merries door elkaar in 1 weide dus. Het gaat er niet om hoe hij is als je erbij bent maar hoe ze naar elkaar toe zijn als ze in de kudde zijn. Ik ken genoeg mensen die hengsten in kuddeverband bij elkaar hebben ook hengsten die het seizoen dekken en in de winter met zijn allen samen staan.
Ik ken ook genoeg hengsten die alleen met meerdere merries staan enkel meerdere hengsten tussen merries ben ik nog niet tegengekomen.

Oostvaarderplassen hebben ze wel wat meer de ruimte dan de gemiddelde paddock of weiland en daar gebeuren ook wel dingen waar ik mijn eigen paarden voor wil behoeden.
Hengsten en stieren die door kuddegenoten constant het water in gedreven worden, flinke winkelhaken en lelijke wonden zelfs een enkele keer een gebroken been.

dank je voor de waardevolle informatie!

Ik had gelezen dat door het veelvuldige dekken de merrie schade zou kunnen oplopen (omdat ze niet drachtig wordt), klopt dat? De andere merrie is al iets ouder, ongeveer 19 jaar zou dat kwaad kunnen?

Ik ben blij om te horen dat ruinen en hengsten wel bij elkaar kunnen (in sommige gevallen), al 1 zorg minder... sowieso heb ik besloten om het te bekijken op het moment. Hoe hij het zal doen in de groep die zal bestaan uit 2 ruinen, 2 merries(waaronder zijn moeder) en hijzelf. Nu staat hij samen met 1 ruin en zijn moeder, die voeden hem samen op. Ik denk dat ik hem met het afspenen bij de 2 ruinen zet en de merries samen en dan daarna iedereen samen...

Daarnaast zal ik ook moeten bekijken of ik het wel kan, ik moet namelijk zelf nog veel leren. Ik denk eerlijk gezegd dat dat vooral het verschil zal maken...

Dat neuzen is een belangrijk stukje informatie, zijn er nog zo'n dingen die in je opkomen? Ik was me er niet bewust van dat zij dat als voorspel zagen, ik dacht dat het een voorstellen was (vriendschappelijk)... nu zat ik toch regelmatig te neuzen met die kleine om me te leren te vertrouwen en over zijn angst heen te helpen (zal maar opletten dat hij me niet bespringt...)

Ik wil in ieder geval niet volgen als een schaap zonder te weten waarom ik voor iets kies. Als hij geruind wordt dan zal het zijn omwille van weloverwogen redenen die aan de orde zijn en niet vanuit een vooroordeel... Bijvoorbeeld in het geval dat hij op bijna ziekelijke wijze constant zou dekken (niet alleen bij hengstigheid) zou ik kiezen voor castratie. De dieren die we hebben doen we niet weg, dus dan is de keuze snel gemaakt.

Frans, organiseren jullie soms ook clinics of zo rond dit soort situaties en onderwerpen? Dat zou wel interessant zijn voor mij, misschien ook voor anderen? Het zou misschien het castratiefenomeen kunnen veranderen of alleszins de keuze voor castratie kunnen nuanceren... (als je iets organiseert kom ik kijken )

ja ik heb de test nog eens gedaan en inderdaad nu plast hij normaal... Ik was voorzichtig ivm een mogelijke nierdeficiëntie waarnaar jullie verwijzen...