Marianne Gomes schreef op dinsdag 14 december 2010, 17:20:


Kijk!!,dan krijg je al direct een ander plaatje.
Hij houd ze gewoonlijk met een paar.
Geen ziende paarden.
Dan word t geheel al een heel ander plaatje.
Dan kan ik er nog wel mee worden,maar op een andere manier?/
Ligt ook aan t type paard,zou ik denken.
ik heb nu een zeer coole ijslandse dame,die zoiezo nergens van schrikt,dus als haar t zou overkomen,zou ik t nog niet weten,maar heeft veel meer kans,dan mijn zoefzoef vera.
Ik denk:Kijk naar t paard en laat m niet alleen maar leven ,omdat jij t perse niet op wilt geven.
Kijk in de ogen en ook al zijn ze blind?
Een ongelukkig paard haal ik er zo uit!!
En dood is zo erg niet.
T leven kan velenmaal triester zijn.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Ja, vind het ook een prachtig bericht.
Maar Anky van Grunsven zou zeker niet moeten praten over paardenwelzijn met haar rollkur-techniek.
En zouden haar paarden 4u per dag vrij buiten kunnen lopen of zouden die op stal staan ?

Nu ben ik wel niet zo zeker of Anky van Grunsven de ideale persoon is om over dierenwelzijn te praten.
Zouden haar dieren per dag 4u buiten komen ?
En om dan nog maar te zwijgen van haar Rollkur gebruik...

Ohja, moet nog even vermelden dat ik het filmpje wat vermeld werd op de eerste pagina wel ENORM grappig vind !

Trudy schreef op dinsdag 14 december 2010, 18:54:


Mooi gesproken Trudy, ik vind dat je helemaal gelijk hebt, je kan niet alle paarden over een kam scheren. En inderdaad, een ongelukkig paard, dat zie je zo.

groetjes Rita

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

joop schreef op dinsdag 14 december 2010, 18:42:


Ik heb het niet gelezen, Letje, nog niet ... maar wil wel ongelezen zeggen ... PLUS wat is de kwaliteit van leven als je een paard op een dergelijke manier in leven moet houden. Je laat in leven hé omdat jij wilt dat het in leven blijft. Ik heb door dit topic weer eens in mijn foto-albums zitten bladeren en ik word er niet vrolijk van ... ik zie op iedere foto een fantastisch mooi paard maar de ogen zijn leeg, de hele uitdrukking (lichaamshouding) is leeg en gelaten. Wat houd je dan in leven, maar vooral de vraag ... waarom? Misschien sla ik de plank volledig mis hoor, kan makkelijk ... maar wat doet het met het dier als hij door soortgenoten wordt afgewezen ... wat doet het met zijn trots, zijn waardigheid? Misschien weer veel te veel menselijke eigenschappen die je toe dicht, maar ik weet het niet. Ik heb fantastische foto's, maar als je iets verder kijkt dan de neus lang is ... zie ik een zwak aftreksel van wat ooit een machtige hengst had moeten zijn!

joop schreef op dinsdag 14 december 2010, 11:43:


Dan ben je de nacht nog vergeten, zeker

Als het zo bikkel hard vast gevroren zit, zijn het zeker geen mooie mest-ballen.
De mest van Olly kan je zowat mee knikkeren en het ruimen geeft geen enkel probleem.
Woody (schijt 2x zoveel, per keer ) haar mest ligt meer op een hoop, maar laat toch goed los van de grond. Ook verder wel mooie mest-ballen.
Het maakt wel veel uit, of ze hooi eten, of voor-droog. Met de voor-droog is de mest ook natter en vriest ze idd onwrikbaar vast.
Sneeuw vind ik toch het lastigst, dan vind ik de mest hopen niet allemaal meer terug

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Ik hou mijn hart vast voor dat diploma voor paardenhouders. Zolang de dierenbescherming op forumleden met blote paarden in de sneeuw wordt afgestuurd heb ik weinig vertrouwen in de waarde van zo'n diploma. Maneges die toch behoorlijk gecontroleerd worden, huisvesten paarden geaccepteerd 24/7 in een stal met tralies tegenover een blinde muur. Als er voldoende krachtvoer is, het hooi niet beschimmeld en de tuigage niet kapot, wordt er gewoon een ster uitgereikt.
Dus zo'n diploma...mwah.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Merel Stoffers schreef :


Mocht jij willen. De realiteit zal anders zijn.
Met kerst voeren we op beide dagen alleen maar voor 24 uur en op maandag 27 december is weer mestruimactie. Ik zorg voor lekkers en drinken, dussehhhh.... als jij en Nina komen......

Groetjes, Pien

sierd schreef op dinsdag 14 december 2010, 18:23:



Ik Hoorde het vanochtend in het nieuws en dacht;

Dat ze dan ook maar eens goed naar de huisvesting en omgang bij (doorsnee) maneges moesten kijken. DAAR valt nog veel meer te verbeteren

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Spirithorses schreef op dinsdag 14 december 2010, 20:21:


Rónd Kerst...

En alleen met Kerst wil ik sneeuw...

En verder, dooi for president!!

Goed offtopic ben ik weer bezig...

Nils Vellinga schreef op dinsdag 14 december 2010, 20:13:


Eerst wel fijn, geen mest te zien.....en je schrikt je de pleuris als de sneeuw gesmolten is.
Waar komt in hemelsnaam al die mest vandaan.

Momenteel gaat mest ruimen hier prima met temperaturen rond de -3 tot -6. De mest is niet aan de ondergrond vastgevroren, maar vormt veelal losse bollen die ik zo op mijn mestschep kan rollen. De mest vriest aan de ondergrond vast als de ondergrond nat (dooi) is en het daarna weer vriest.

Zodra het weer dooit probeer ik zoveel mogelijk weg te halen, maar vaak blijft de helft achter omdat dit nog vastgevroren is. Ik ruim twee maal per dag mest en heb met 1 tinker en 1 shetlander bijna 1 kruiwagen per dag.

Monique

Alegria schreef op dinsdag 14 december 2010, 12:01:


Ik mag maar niet opstarten hè ......krijg er flink de m/pest in onderhand
Zullen we maar weer een weekje plannen in mei oid
Kom voor die tijd wel een keertje meescheppen, bel maar als het nodig is kan ik mij even afreageren.

Ik probeer nu dagelijks zo veel mogelijk weg te ruimen,

Anja Seijn schreef op dinsdag 14 december 2010, 19:27:


En dat is een vraag die je je vele malen kunt stellen. Laten leven omdat jij het wilt....
Hoe ver gaat dat? In de natuur (tja, dit is toch paard-natuurlijk) gaat een paard dood aan bepaalde verwondingen, koliek, etc., etc. "Wij" gaan ermee naar de da of een stapje verder naar de kliniek waar we het dier oplappen.
Tijdje geleden werd ik hier nogal uitgemaakt voor 'ik-weet-niet-wat' omdat het naar de kliniek gaan met een paard voor ons een 'stap te ver is'. Tijdje geleden toen Winsor koliek had gehuiverd bij de gedachte hem die nacht te verliezen (kliniek was en is idd voor ons geen optie) Met de da over gepraat. Hij heeft ook vele paarden gezien die na een geslaagde operatie nooit meer de oude zijn geworden. M.a.w.... wat doe je wel en wat doe je niet.


Idd... waar ligt de grens, wat doe je wel en wat doe je niet. Hier over nadenkende (met alle respect voor jou Anja) had ik persoonlijk dat dier nooit op mijn/ons erf gehad.

Alhoewel ik me overigens wel afvraag of dit dier wat jij had totaal blind was aan beide ogen of aan één oog. Hier vlakbij loopt een paard wat éénzijdig blind is er gewoon normaal functioneert binnen een kleine groep paarden....

Daarnaast... niet alleen blindheid kan een paard breken. Als ik het berichtje van Pien lees over de manege-knuffel-pony wat niet functioneert op de PN-manier dan breekt mijn hart en denk ik, ach knuffeldiertje toch... jij moet gauw weer terug naar je hokkie + knuffelhandjes die je de aandacht geven die je zo nodig hebt.

Aafke schreef op dinsdag 14 december 2010, 21:17:


Toen ik ze voor het eerst zag in hun schijthokken vol stront op het kale beton, uitgemergeld, verwaarloosd en ik zag hoe die kerel ze benaderde als het hok open ging (eerst voluit slaan met een touw en daarna vastgrijpen aan het halster wat ze dag en nacht om hadden), heb ik samen met mijn dochter besloten ... wat er ook mag gebeuren, die paarden halen wij daar weg! Euthanasie is diezelfde dag nog door onze DA ter sprake gebracht, maar eerst die wonden en goed te vreten geven en daarna ... uitzoeken wat er mis is.
Overigens heeft de oproep om deze, toen nog, hengsten te redden hier op PN gestaan hé ... en daarnaast zo'n beetje op ieder paardenforum werd er over gesproken ... ik ben wel de enige geweest die die dieren binnen afzienbare tijd weggehaald heeft.


Ingenioso was aan beide ogen blind ... ik heb het hier geloof ik zelfs gemeld. Hij is vorig jaar december onderzocht door een specialist ... netvliesloslating aan beide ogen. Oorzaak: trauma (dus meppen) of genetisch. Niet te opereren. Geconstateerde blindheid 100%-95% ... dus zeg maar: volledig blind.

Maar genoeg over Ingenioso ... deze merrie is een heel ander verhaal, hoop ik. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de oplossingen die men aandraagt om dit paard te helpen en zou het fantastisch vinden als mensen ook daadwerkelijk gaan helpen in plaats van wat tips en trucs op het internet plaatsen. Dus alsjeblieft niet zoals bij Nolasco en Ingenioso veel woorden typen, maar handelen!