Ans Jondral schreef op donderdag 21 oktober 2010, 16:07:


Ik vind het wel duidelijk dat een bit niet goed is. Of het echt zó schadelijk is vind ik ook niet bewezen. Maar dat een bit alleen maar een negatieve prikkel geven kan lijkt mij duidelijk en dat is niet de manier waarop ik met mijn paard zou willen communiceren.

Maar iedereen maakt zijn eigen keuze en ik denk dat dwang niet de weg is waarop je gaat bereiken dat mensen het bit weg gaat laten op de juiste manier. Egon zegt zo vaak dat we begrijpen moeten waarom we iets doen en dat de paardenwereld heel slecht geeduceerd is. Ik ben het daar mee eens en als we die twee zaken niet aanpakken, dan komt het niet goed, welke wet er ook aangenomen word.
De oplossing zit hem in voorlichting, beschikbare informatie en de wil om ook te leren en te veranderen. Dat eerste kunnen wij doen. Door uit te dragen dat bitloos goed is, gemakkelijk, veilig enz. Het tweede moeten eigenaren en ruiters zelf doen. Daar kun je niemand toe dwingen.

En als iemand wil leren en ontwikkelen, dan gaat het om het grote plaatje. En zal niet alleen het bit verdwijnen, maar ook de stallen, (overbodige) dekens, krachtvoer enz. Dát is ook het grote doel, waar het bit een onderdeel van is.

En daarin hebben we nog een lange weg te gaan!

Groetjes Karin

muriel schreef op donderdag 21 oktober 2010, 15:05:


....kleur dekjes zijn belangrijker dan het verdiepen in

Mooi verwoord je hele verhaal!
Ik gaf ook al aan dat het niet alleen om bitloos gaat, maar om veel meer. Hoef er verder geen woorden vuil aan te maken, want je zegt het precies zoals ik het ook bedoelde.

....zelfs al niet weet... hoe kun je dan ooit een verantwoorde

Ook weer precies zoals ik het ook zie .

Ik zat te bladeren op de parellisite NL en zag dat het aantal instructeurs alwéér gegroeid is!

parelli.nl/instructors.php" target=_blank>http://www.parelli.nl/instructors.php

Dat zegt iets over hoeveel mensen nu NH doen. Nou is PNH niet per se zaligmakend wat mij betreft, maar het feit dat het aantal instructeurs zo groeit zegt wel iets over wat er gaande is in NL

We zitten met de NBcursus met de vier locaties ook op inmiddels bijna 2000 cursisten (Franks denk erom, weer ff een persberichtje eruit doen he bij 2000!). Mijn bijdrage is slechts 180 cursiten, maar toch weer +/- 180 mensen in Noordwest NL die anders zijn gaan denken en hun paarden anders willen huisvesten en verzorgen. En die 180 mensen praten ook weer tegen zoveel anderen.

Hier moeten we even op denk ik

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten

Maria Delavega schreef op donderdag 21 oktober 2010, 9:35:


Ik doe dat dus zelden of nooit, energie spiegelen, omdat ik juist geloof in het overbrengen van rust en standvastige energie. Ik geef het paard niet eens de ruimte om zelf het initiaitief te nemen om het hoofd in de richting van het 'enge' te draaien. Kijken mag en ik neem hem ook serieus maar ik draai het paard daarheen (groot verschil) en houd dus de touwtjes in handen. Ik leg mijn focus weg van het enge voorwerp/situatie, houd mijn stem laag, adem in mijn buik, zeg dat er niks aan de hand is en we gaan gewoon dóór. Je voelt aan zo'n paard of het menens is.

Stilstaan en laten kijken (op initiatief van het paard) maakt hem groter en mij kleiner en da's precies wat ik niet wil, want stel, zijn volgende gedachte is wegrennen heb je daarmee je eigen probleem gecreëerd.

Stem hoog, zingen etc vind ik irritant, zowiezo stem hoog betekent dat je slecht gegrond bent en juist in een situatie als deze is gronden een van de belangrijkste dingen om leiding en dus veiligheid te kunnen blijven bieden. Ik geloof ook niet in energie spiegelen om de aandacht van het paard terug te verkrijgen (al snap ik het wel dat mensen dat doen) want aandacht terugkrijgen kun je ook op een veel simpeler manier doen (zie bovenstaand), dat hoeft niet zo heftig.

Groet, Pien

Maria Delavega schreef:


Zowiezo, als het paard zijn zelfbeheersing verliest of buiten proportioneel schrikt is er iets niet helemaal in de haak met jouw begeleiding....

Groet, Pien

joop schreef :

Is dat het Achenbach systeem?

Ik ben geen menner en weet er ook niet veel van, maar waarom steeds contact moeten houden met de teugels? Is dat niet net zo achterhaald als met constante teugeldruk rijden (als je op de rug van het paard zit) of is dat vanwege een soort van veiligheidsgevoel ofzo?

Kun je niet gewoon met ontspannen leidsels kunnen mennen net zoals met rijden, echter wel zo dat je ze in één handbeweging kunt opnemen om in te grijpen, mocht het onverhoopt nodig zijn.

Door jouw vraag vraag ik het me nu dus ook af.
Groet, Pien

Nu wordt het even wazig want ik schreef twee dingen doormekaar, namelijk:


en:

Ik verleg dus mijn focus, kijk zelf niet naar het voorwerp/situatie (want dan volgt het paard mijn blik maar altegraag), loop gewoon door en vraag het paard mee. Niet te moeilijk doen, gewoon in beweging houden.
Je voelt aan zo'n paard of het menens is.

En als het echt menens is en alle voorwaartsheid valt terug draai ik het paard in de richting van- en bepaal ik hoelang we daar blijven staan. Pomptiedomptiedom.... en gaan we weer verder en is er niks aan het handje....

Toch wat helderderderder zo....

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op donderdag 21 oktober 2010, 16:36:


St. Hippolyt bevat melasse, Marstal niet.

Kaspar schreef op donderdag 21 oktober 2010, 14:14:

Een fosfor arm/calcium rijk produkt aanvullen met een fosfor rijk/calcium arm produkt, om weer in de goede verhouding (1:2) te komen, gaat niet helemaal werken ben ik bang.
Bij inname van een scheve verhouding, word die recht getrokken door (Ca of P) van uit het skelet te koppelen aan de ander.
Het lichaam koppelt niet de 2 losse elementen die ingenomen worden.

Dus bij een inname van teveel Ca (Luzerne)word P uit het skelet getrokken en het te veel P (zemelen) word gekoppeld aan Ca dat ook uit het skelet word getrokken.
Er word dus 2x mineralen uit het skelet getrokken.
P en Ca *moeten in de juiste verhouding (gekoppeld) worden ingenomen (gras dus)(mais zou ook nog kunnen) om direct te kunnen worden opgenomen in het lichaam.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Kitana was gewoon om met heel sterke bitten bereden te worden...
en ik heb gewoon van de een op andere dag zonder bit beginnen rijden. Heb nooit nagedacht over dat er een overgangsfase nodig was. En het is ook niet nodig geweest...
Groetjes

Anja S schreef op donderdag 21 oktober 2010, 19:50:

Dat heeft ze dan niet bij de ingrediënten getypt.

Achenbach systeem idd

En JA, IK (wij) rijden met contact. Niet met de kilo zoals geleerd, maar met zo licht mogelijk. (Olly zoek overigens vaak naar mijn hand)
Waarom met (veder licht) contakt?
Om dat je niet op het paard zit en dus minder hulpen hebt. Heel soms moet je direct reageren en dat gaat niet als je met losse doorhangende leidsels rijd, dan ben je veel te laat!
Zelfs na een zware dag tocht van 5 a 6 uur, kan een paard nog fit genoeg zijn om je te verbazen/verrassen.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Anja S schreef op donderdag 21 oktober 2010, 19:50:


volgens mij niet hoor, de fabrikant voor St. Hippolyte is Agrobs
de wiesencobs worden zonder melasse in brok geperst vandaar dat de brok
niet zo stevig is als een gewone brok.

www.agrobs.de vind je info en alle waardes.

Wil schreef op donderdag 21 oktober 2010, 14:05:
En toch Wil, angst om de controle te verliezen is volgens mij de grootste 'drijfveer" om toch maar met bit te blijven rijden. Eigenlijk is dat steeds wat ik hoor als ik met mensen over bitloos praat. Laatst vertelde iemand dat ze spijt had geen handschoenen aan te hebben, ze had gewoon de blaren in haar handen staan van het trekken. Toen ik zei: kun je nagaan wat een pijn dat getrek doet op de gevoelige lagen in de mond van je paard, gaf ze mij gelijk. Uiteraard hebben we al veel gesprekken gehad over bit/bitloos. Ze weet o.a. door informatie van de site bitloos.nl wat een bit aanricht en waarom een bit onzin is, maar dan toch de stap zetten om het bit eruit te gooien......Juist daarom zouden overtuigd bitloos instructeurs zo'n belangrijke rol kunnen spelen, zodat bitloos rijden normaal wordt.