Naar mijn ervaring is er maar een oplossing voor JKK en dat is uitgraven met de hele wortelkluit. Iedere plant of rozet die hier opduikt halen we op die manier weg en tot nu toe hebben er niet meer dan tien per jaar.
Bij uittrekken blijven stukjes wortel achter en dat worden weer nieuwe planten. Bij afknippen van de bloemen gaat de plant weer opnieuw bloeien , Het is een tweejarige plant, maar als hij verhinderd wordt om zaad te maken leeft hij rustig een paar jaar langer.
Opnieuw inzaaien helpt ook niet omdat er altijd zaad in de grond zal blijven. Omploegen helpt daar niet aan of brengt juist oude zaadbanken naar boven zodat het probleem alleen maar groter wordt.
Er zit dus niet anders op dan uitgraven en als er veel zijn kost dat heel wat vrije uren.

Een andere manier is om het gras vaak af te maaien zodat de planten geen kans krijgen om groot te worden. Dit doen de koeienboeren hier. Bovendien gaat er veel drijfmest en kunstmest op hun percelen. Desondanks staan er toch soms JKK-planten. Maar voor een paardenweide is vaak maaien en veel bemesten geen optie.

Moniek

Coulash schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 0:16:


Eerste foutje Denk eens aan het gezegde "uiteindelijk gaat iedereen zitten"
er is nog nooit iemand voor altijd blijven staan. M.a.w. als het maar lang genoeg duurt wordt iedereen iets beu.
Hier schrijf je "af en toe" wat druk op je hoofd....
Als je in zo'n training druk gebruikt moet dat wel aanhoudend zijn, niet af en toe eens proberen, maar constant een druk op dat hoofd houden en die druk hoeft dan niet meer dan 100 gram te zijn.
Nu wist paard, da's me niet vervelend genoeg want ze stopt er zo mee.....
Aanhoudende druk, net als wat Angelique beschreef, kun je alleen winnen als je de eerste de beste confrontatie zeker weet dat jij dit gaat winnen omdat je altijd meer geduld zult hebben dan jouw paard. Als je zó consequent kunt zijn is de oplossing heel dichtbij.

Mag ik even een stomme reactie geven....?
Ik ben bijna blij om te lezen dat er meer mensen een probleem hebben met de trailer.
De laatste keer dat ik weg ging met de trailer heb ik (niet over dreven) drie uur staan trailer laden. Ondertussen van alles geprobeert maar duidelijk was dat zijn oplossingen altijd slimmer en doeltreffender waren dat die van mij.
Ogenschijnlijk leek hij helemaal ontspannen stond lekker op rust maar wilde er gewoon niet in.
Nu is het ook altijd zo dat ik nooit echt heb kunnen oefenen hij moest er altijd in want ik had altijd wel een afspraak te halen.
Nu gaan we komende oktober weer een weekend weg. Ga dus vanavond het trailer laden oefenen. Dit is voor het eerst dat ik geen haast heb weg moet of iets anders. Hij mag gewoon de trailer in er weer uit belonen feestje en klaar!
Het cursus gehad bij trailerladen.com dus heb nu eindelijk ook een methode waar ik me aan kan houden want telkens van tactiek wisselen is ook niet echt een oplossing.
Hoop dat het gaat lukken en zo niet dan niet dan is er morgen weer een dag.
Mirella

Er was nog iemand die me parelli aanraadde. Nu weet ik ook al niet al te veel van parelli, maar er wordt wel druk bij gebruikt toch, in fases? Zoals Evy ook al zei, dat werkt echt oprecht niet bij Ziggy. Goed, 100 gram druk kan hij hopelijk wel verdragen dus we hebben gisteren gewoon staan wachten met het touw als aanwijzing in welke richting hij moest (beetje druk dus) en ieder stapje beloond.

We zijn toch bijna twee weken met het zeil aan de gang geweest en hij heeft er geen een keer naar gekeken, gewoon echt niet. Hij doet bij alle engen dingen alsof ze er niet zijn. Ik zei gisteren al tegen Evy dat een druk doende flippende ronddansende arabier makkelijker te trainen is dan een stoicijnse stil staande fjord!

Of hij bang is voor de trailer weet ik nog niet aangezien de trailer pas volgende week zondag komt (zondag dus Evy, heel mss kon ik hem zadag eind van de middag ophalen maar das nog niet zeker) en hij al die tijd dat ik hem heb geen trailer meer gezien heeft. Maar aangezien hij echt al stress krijgt van de betonnen vloer achter het hek van de paddock, vermoed ik dat ie niet heel relaxed de trailer tegemoet zal lopen :). De trailer blijft ook gewoon in de paddock staan, ook als we niet trainen. Alle hooibakken daar in de buurt, dan MOET ie er op zijn minst in de buurt staan.

Maar het is wel zeer interessant en leerzaam om te lezen hoe jullie het met je paard aanpakken! Natuurlijk is ieder paard anders en zal niet iedere methode elk paard liggen, maar zo denk je wel na over de andere manieren!

Koen Theys schreef op maandag 9 augustus 2010, 17:43:


Ik heb zeker vertrouwen in je werk Koen, en bedoel geen persoonlijke natrap te geven, ook al leek het zo. sorry.

Ik weet wel dat scheuren soms erg hardnekkig kunnen zijn omdat er een beschadiging is ontstaan die niet geneest. Die gevallen leven probleemloos door met hun scheur volgens mij. Ik zou dan liever niet kiezen voor het boren van gaatjes met alle risico van dien.

Hey Britt !! (en iedereen)

wij steken ook braafjes alles uit en ja, 9 van de 10 kraakt dat dan, dus idd wortel afgebroken, komt dus gewoon een nieuw plantje.
Wij hebben de indruk dat hoe meer we uitsteken (we doen dit nu zo'n 3 jaar), hoe meer er het jaar daarna terugstaan. zou dat kunnen? wij hebben ook zin om hiermee te stoppen, het wakkert precies alleen maar aan... (nu meer planten, dan toen er helemaal niets aan gedaan werd)

het eerste jaar hadden wij, net zoals Britt, hier en daar een geel plantje staan.... uitsteken en de vuilbak in en mee met het groot huisvuil.
Dit jaar hebben we in totaal al zo'n 4 grote kruiwagens vol planten uitgestoken. Ik weet er geen raad mee, dus leg ze in de winter-inloopstal (die nu als traktor garage, rommelkot dient) laat ze helemaal drogen, klop dan de kluiten aarde eraf en prop ze in een vuilzak.
er ligt nu weer een hele partij te drogen. Ik denk eraan om ze nu ook maar te verbranden, vuilzakken kosten teveel centjes en daarbij, komt het zaad dan niet alsnog in 'omloop', op de vuilnisbelt en van daar ... ???

het is dweilen met de kraan open, rondom ons zie je idd overal gele plantjes staan... ik ben er zeker van dat veel mensen het niet kennen en best leuk vinden, of er alleszinds niet de moeite voor doen het te bestrijden.

ivm Bofix, schiet me niet dood, maar wij gebruiken dat produktje bijna ieder jaar (met mate, we doen al 4 jaar met 1 grote bus), in het voorjaar, het bestrijd alles behalve gras. (al werkt het niet afdoende tegen boterbloemen, staat ook vermeld op de bijsluiter). op deze manier houden we een beetje de distels en zuring in bedwang... en krijgt het gras de kans om te groeien. Ook sproeien wij 1 keer per jaar (voorjaar) onder de draden van de omheining, anders moeten we om de 2 weken alles maaien, want groeit er vanalles tegen de onderste draad en hebben we teveel stroomverlies. (batterij apparaat kan dat niet aan.... )

de rest van het jaar, gebruiken we de zeis of de bosmaaier, of de tractor.... want uiteraard duiken netels en distels overal terug op. maaien en voeren aan de paarden.

groetjes, Katrien

Merel Stoffers schreef op maandag 9 augustus 2010, 21:34:


Hai Merel!

Het is volgens google maps 4 km van het centrum van stompwijk, dus dat is wel vlakbij toch!! Het ligt eigenlijk op de weg tussen Leidschendam en Stompwijk (de stompwijkseweg ) maar dan richting leidschendam.
Dus als we verhuisd zijn en Zaf een beetje gewend is, lijkt het me heel leuk om eens af te spreken om te rijden! Mag je me de mooie plekjes in de buurt laten zien .

Groetjes Geertje

omdat blootsvoets beter is

Koen Theys schreef op zondag 8 augustus 2010, 22:23:


Omdat bij heel veel paarden de toon vaak nog wel afslijt, maar de hielen niet. Zo worden elke 8 a 10 weken de hielen dus telkens langer en de toon bijna niet en dan worden steeds de hielen weer bekapt en verandert de stand dus steeds.

(Als een paard op ijzers staat is het net omgekeerd, alleen bij de hielen is nog wat mechanisme mogelijk, de toon slijt helemaal niet meer, de hielen nog wel )

Vanmorgen lag Pip weer veel, toen ik kwam lag ze al en ik denk ook het grootste deel van de nacht (aan het geplette zand te zien). Met hooi eten ging ze wel even staan, het kost haar vooral veel moeite om de achterbenen 'goed' eronder te krijgen. Ze wankelt dan eerst wat, hangt achterover en uiteindelijk lukt het haar dan om goed te staan. Wel ellendig om haar steeds zo te zien, je zou willen dat je meer kon doen voor haar.
Ze krijgt wel Metacam als pijnstiller.
Heb wel een extra laag zand voor haar in de paddock gestort, zodat ze zo zacht en droog mogelijk kan liggen. ook in de inloopstal een dikke laag stro.
Gister voelde haar schouder heel warm, nu niet meer. Ook de benen voelen normaal, ook nergens dikker of warm.
Ik ga er vanuit dat ze vooral pijnlijke spieren/banden heeft na dit hele hoefzweren avontuur, ze ligt er op zich redelijk ontspannen bij. Meestal rechtop, af en toe gaat ze op 1 zij liggen en strekt haar benen uit. Daarna gaat ze weer rechtop liggen.

Ik hoop maar dat ze net als gister in de loop van de dag wat vaker en langer gaat staan. Ik zal ook mijn TTouch boek weer eens uit de kast trekken, misschien kan ik op die manier iets voor haar betekenen, een beetje de benen 'masseren'.

Geertje schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 10:01:


Weet je ik denk dat Ziggy uiteindelijk wel tegen wat meer druk kan, dat zie je ook dat als hij iets al kent en hij het niet meer eng vindt. Als hij op zo`n moment staakt en je gebruikt iets meer druk doet ie het uiteindelijk toch. Maar als hij iets echt eng vindt en het niet vertrouwd werkt het niet om druk te gebruiken. Hij is er dan ook nog niet klaar voor om dan een stapje verder te zetten, dus ik denk dat het in zo`n situatie niet werkt om dan meteen 2 stapjes te vragen. Hij is een paard die veel tijd nodig heeft om nieuwe dingen te verwerken, dat zie je ook omdat hij bij het minste of geringste al begint te gapen en te smakken.

Hij zit eigenlijk nog op het niveau van een veulen, hij kent nog bijna niks. Het moeilijke bij hem is is dat hij ook nog eens heel weinig vertrouwen heeft in de mens. Dus van de ene kant moet je hem veel tijd en vertrouwen geven, maar je moet er ook op passen dat hij er geen gebruik van gaat maken want dat doet hij ook. Dus blijf heel veel naar hem kijken, je weet nu hoe hij zich uit als het hem echt te veel wordt en als hij staat te klooien. Gelukkig is hij nu al zover dat ie niet meer heel erg in zichzelf gekeerd is, maar zich veel meer uit.

Groetjes Evy

Ik heb met Pip nog niet trailer laden gedaan, maar herken wel het (bijna) niet reageren op druk en het heeeeeeel lang wachten op 1 stapje. Voorheen moest ik haar elke ochtend uit de kudde halen om haar samen met Joe in de paddock of op het landje te zetten. Soms moesten we dan twee lege weilanden door voor we op het erf waren, dus een stuk zonder de veilige kudde en nog niet bij de veilige Joe. Ze liep meestal mee tot we het land waar de kudde stond bijna uit waren, dan stopte ze.
Op lichte druk op het touw (leadrope) reageerde ze (voor mij) niet zichtbaar, als ik langzaam de druk wat verhoogde trok ze haar hoofd vaak terug/omhoog. ik bleef dan dezelfde druk vasthouden. dit duurde soms idd heel lang, maar het stapje kwam! Direct de druk weg uiteraard, maar ze deed dan ook echt niet nog een stapje erachteraan! Dus; weer van voren af aan, druk opvoeren, met druk erop afwachten en zelf idd zo ontspannen mogelijk blijven (liedje zingen helpt soms!).
Ik vond dit best heel lastig, vooral omdat ik 's ochtends voor het werk dit deed, dus met enige tijdsdruk. Ik merkte al snel dat het begrip 'haast" niet bestaat in paardenland, had dus geen enkele zin om haar 'aan te sporen' met 'kom op nou' e.d. Ook even met het touw slingeren achter haar zei haar niets.. DUS stond ik gewoon maar een uur eerder op, zodat we een uur extra tijd hadden.
Op sommige dagen ging het wat vlotter, als ik geluk had stond de kudde op het laatste land voor het hek, maar soms duurde het idd erg lang voor we eindelijk bij het hek aankwamen.
Omdat ik geen mogelijkheid had om haar in de kudde te laten als het niet lukte (anders was Joe alleen), moest ze wel mee, en moest ik me er dus bij neerleggen dat dit de enige manier was.Anders had ik het misschien niet zo lang volgehouden. Uiteindelijk is het goed gekomen, liep ze keurig mee en soms zelfs dravend! Heel af en toe wil ze met wandelen nog wel eens stoppen, maar op deze manier loopt ze dan al snel weer mee.

Ik hoop voor jullie dat je de juiste manier kunt vinden, ik ben ervan overtuigd dat dat voor ieder paard iets anders kan zijn. Succes! En, hoe oubollig het ook klinkt; de aanhouder wint hoor!

Merel Stoffers schreef op maandag 9 augustus 2010, 21:43:


hahahahaha grappig detail!

ben je verhuisd merel???

Geertje schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 10:26:


heey geertje ik lees dat je dus een fijne plek hebt gevonden, waar precies op stompwijkse weg ik heb daar vorig jaar zomer op de wei gestaan in de buurt: in de bocht ergens... lastig uit te leggen en weet het nummer niet meer! is dat nieuw daar? ts me nooit opgevallen tijdens wandelingen! hoe heet de stal?