Spirithorses schreef :

aan te namen = aan te manen.

Grr, tijd om dit kloemel uit te zetten....
Pien

Piet schreef op dinsdag 22 juni 2010, 22:12:

Nee... ik durf er geen uitspraak over te doen Piet... daarvoor ontbreekt mij de kennis.
Ik weet wel dat Chaser hoogstwaarschijnlijk ook jarenlang HB is geweest en toen nog op ijzers stond... die had absoluut geen hoedenrand, zelfs prachtige beentjes zonder een spoortje van slijtage. Volgens mij was hij veertien ten tijde van de foto's...
Wel aan beide voorvoeten goed bolle zolen, dat wél.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 22 juni 2010, 22:36:


Bij Opal bedoel je..... ? Dát zou super zijn!!
Heb jij trouwens röntgenfoto's van Opal's voeten van nog voordat jij haar had of zelf ging bekappen?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ja ik spreek over 10 jaar geleden, Koen, toen waren ze beslagen. Ik ben toen met Linda een jaar lang bij "de specialisten"geweest voor die losse hoefwand. Is rigoreus behandeld en ook over gegaan...Laten we maar zeggen ik wist niet beter en ben pas veel later wijzer geworden ( Toen ik dus weer zon zwart randje onder het ijzer zag verdwijnen)

Ik heb daar ooit al eens over geschreven, de hoefwand is toen verwijderd tot aan de kroonrand, en beslag met een balk erin om de boel bij elkaar te houden. Schimmel de eerste paar weken met imaverol behandeld en verder uit laten groeien. Heeft wel een jaar geduurd voor ze weer normaal beslag kreeg en ze heeft nu nog (10 jaar later) een smaller voetje aan die kant. Altijd een ijzer van maatje kleiner op die voet gehad.
Nu na ruim een jaar natuurlijk bekappen lijkt het wel iets breder te worden maar of dat nu kracht van geloof is?
Of misschien wel altijd kleiner geweest(Graasvoet) maar had de smid er nooit over gehoord, maar die heeft die schimmel dus ook heel lang over het hoofd gezien dus

Wil schreef op dinsdag 22 juni 2010, 23:35:


Nee, alleen van eind 2008.
Maar nog voordat ze van mij was en op ijzers stond, en ze trapte op een steen, dan hinkte ze een paar passen.
En echt hoge hielen heeft ze nooit gehad, ze heeft ook geen typische hoedenrand, ze heeft wel arthrose aan de hoefbenen. Of had, op die rontgenfoto's.

Ik zal ze opvragen.

Spirithorses schreef op dinsdag 22 juni 2010, 23:11:


Dat heeft de ransuil ook. De ransuil heeft opvallende "oortjes" (pluimen), maar als ze geschrokken zijn liggen die plat en zie je ze niet of nauwelijks. Het geluid van de twee soorten is duidelijk verschillend.

Karen

Nu de reacties vallen me alleszins mee.
Wel uit bepaalde hoek weliswaar, maar dat kon ik verwachten.
Ieder hun eigen paard en die doet altijd precies wat er verlangd wordt.

Of ik nooit van een paard gevallen ben?... Nee dus, het scheelde vaak niet veel, maar toch. Met paard: ja.

Doet een bit pijn, dat had ik al gezegd en daar blijf ik bij.
Het voorbeeld van de hond slaat echt als een tang op een varken. Dan heb je geen flauw benul van hoe je met een bit om moet gaan.

Maar goed, ik heb nu nog steeds geen goed antwoord gekregen op mijn vraag. Wel emmers opmerkingen hoe slecht ik het wel niet doe.
Wordt er ook zo gereageerd als je tijdens buitenritten iemand die een bit gebruikt tegenkomt?
Ik hoop het niet, want dan zal het daar wel een vrolijke bedoening zijn.

haha, ja. Maar die laatste was geen serieuze opmerking.

@Frans: Je moet toch de kranten eens wat beter bijhouden. Enne, niet jaloers worden op iemand die z'n school heeft afgemaakt he? Dat is een beetje kinderachtig. Ook jij kunt het wel eens fout hebben.

Ja, je kunt er ook iets persoonlijks van maken, gelukkig zijn we niet met elkaar getrouwd.

Was ik even vergeten dat iedereen hier expert is... Die hoef je niets te vertellen natuurlijk.

Tony schreef op woensdag 23 juni 2010, 1:04:

Precies. Een eigen paard. (meer zelfs!) Die ik volledig vertrouw en bitloos dwars door Amsterdam durf te rijden. Sterker nog.... die ik bitloos én ijzerloos door 20.000 publiek heb gereden op een festival als Truckstar Assen. Dwars door de Amerikaanse vrachtwagenstraat door. Fun hoor!

Ik kan je ook vertellen dat ALLE bitloos gereden paarden de show af hebben kunnen maken. Dat waren: 2 Tennessee walkers (waarvan 1 hengst, en nog geen jaar onder het zadel), 1 volbloed Arabier, 1 Welsh K, 1 Painthorse en 1 Quarter.
Niet bepaald type bosklospaarden dus en ook geen 'makkie-suffe-duffe-knollen'.
Voor het geval je het interesseert was b.v. de Arabier dubbel Z dressuur, de paint 1e in de Western pleasure, de Quarter vrij hoog in zowel de reining en cutting.
1 Walker dus nog geen jaar onder het zadel, de andere topshowpaard geweest in de USA en dekhengst.

Bitloos en ijzerloos.

Ik wél...... En hard ook. Tsja.,... ree uit het koren... Weet nog steeds niet wie er harder geschrokken is, de ree, m'n paard of ik. Ik schrok denk ik links.... en hij schrok rechts.
Dus ik lag ernaast. Geeft niets. Overkomt gewoon iedere ruiter 'n keer. Of meermaals.
Risico van 't vak.
Dat heb ik wél. Ik weet wat het doet. Denk je niet dat ik ook uit de tijd van de bitten kom? Natuurlijk wel. Alleen heb ik geleerd dat het ook ánders kan. Pijnloos, druk- en dwangloos. Je moet het alleen willen zien, aanvaarden en willen doen.
Je hebt hier zelf geschreven dat je jouw merrie alles kunt laten doen en dat je haar volledig kunt vertrouwen. Alleen dat laatste stapje, dat bit er definitief uit, dat doe je niet. Dus: jouw paard geeft jou wel 100% vertrouwen, alleen geef jij het niet terug aan het dier.
Nee. Want ik laat iedereen in zijn/haar waarde. Probeer alleen een andere weg te láten zien. Hoe het ook anders kan. Een bit is een dwangmiddel. Het veroorzaakt pijn. Door de angst voor de pijn doet het paard wat je vraagt. Niet vrijwillig, niet pijnloos.
Net zoals een zweep of sporen dat zijn. Hoe meer toeters en bellen op een paard, hoe slechter de ruiter.
Iedereen heeft de vrije keuze, dus ook jij. Je wilt leren... of je wilt het niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hallo Wil.

Inderdaad, dat was ook de bedoeling:Toffee zonder bit.
Je moet niet vergeten dat Toffee mijn werkpaard -en wie heeft dat nog?- is en volkomen gewend is aan een bit, ze kent niet anders.
Maar aangezien ik niet van experimenten hou waarvan ik de afloop niet ken, wil ik alle aspecten weten, voordat ik ergens aan begin. Het inrijden van "wilde paarden" die tot hun 3e jaar nog amper een mens hebben gezien, vergt veel van ons beiden en ik moet blindelings op haar vertrouwen, evenals degene die op het jonge paard zit. Nu is dat nog met bit, misschien later anders. Ik weet ook niet wat de omschakeling bij haar zal doen tijdens het werk.

Alle jonge polopaarden die we inrijden krijgen een bit in, ondanks alles wat hier van gevonden wordt. We leven hier van en ze zullen het toch moeten leren (leuk of niet leuk).
Omdat in de sport nu eenmaal met bit gereden wordt. (ik verzoek mensen die hier op willen reageren, deze te sturen naar de Internationale Polo Federatie, want ik heb wel iets anders te doen, dan hierop te reageren)

Ik ga eens aan de slag hiermee, eerst maar eens een hoofdstel maken.

Ik weet niet wat prettiger is van je paard vallen of met je paard vallen (in het prikkeldraad omdat het paard schrok van de aanstormende koeien)

Overigens rijdt Toffee nu al bijna een jaar ijzerloos, maar ze is sinds eergisteren na een buitenritje toch wat kreupel gaan lopen (de paden hier zijn soms bezaaid met vulkaan steen, die toch wel erg scherp zijn) De andere paarden lopen nu op schoenen, ik denk dat ik die voor haar ook maar ga aanschaffen (easy boots) die bevallen goed, voor de buitenritten.

Bedankt voor je reactie.

Panten? wat is dat? nieuwsgierig

Medicijnen kan het bij de shetten niet zijn en hoesten doen ze niet.
Maar echt hijgen(of puffen) gewoon in rust.
En ja... ze zijn te dik. Lopen nu 2 weken met grasmaskers en het helpt wel, maar goed... zoiets gaat nu eenmaal niet snel. Dus we hebben nog een eind te gaan.
En sinds de winter ook problemen met bevangenheid.
En dan heeft tommy ook nog eens zijn problemen met gewrichten (misvormt... of niet 'af' zoals de DA het noemde)
Dus tja... Dik? pijn? teveel gras? warmte?

Helaas loopt tommy vandaag weer beroerd En geen idee of de oorzaak in bevangenheid zit of in zijn gewrichten. Soms wordt ik er moedeloos van.
Zou ze wellicht op zand moeten zetten, maar die mogelijkheid heb ik nu niet. En ze bewegen dan ook weer niet (ze neigen dan tot depri worden), wat vlgs DA weer funest is voor zijn gewrichten.

Pfffffffff altijd dieren gehad, deel van mijn leven paarden gehad, maar nooit problemen en nu..... een opeenstapeling. Eerst Toon met zijn artrose, agressieve sarcoiden en blindheid, toen Amber met al haar trauma's, hoefproblemen en volledig kapotgereden en nu dus ook de shetten.
Gelukkig is silja gezond. Afkloppen. Ze loopt wel met een grasmasker, want ook zij was te dik. En onze nieuwe.... Dans Rappa..... hopen dat ie gezond blijft.
Ben zoooooo moe aan het getrubbel.

Tony schreef op woensdag 23 juni 2010, 1:17:


Hihihi... lol...


Ervaringsdeskundige klinkt beter


Oh ja wel hoor, d'r is nog zat genoeg om bij te leren.

Vertel eens, benieuwd wat jij precies voert (en waarom)

Frans Veldman schreef op dinsdag 22 juni 2010, 23:14:


die rugspier zorgt vooral voor het samenhouden van alle rug-onderdelen, de wervels dus,
daarom moet die spier op spanning staan, als vertikaal op zijn werkingsas krachten zoals een ruitergewicht gaan inwerken, dan wordt de ruggengraat uit elkaar getrokken,
vergelijk maar met een hangbrug, een hangmat, een waskoord.......
bij een jong paard waarbij alles nog moet groeien en verstevigen is dat dus gewoon gevaarlijk en funest voor de wervelkolom : teveel inwerken zorgt ervoor dat de wervels niet mooi op elkaar aansluiten maar bovenaan knellen en onderaan gaan gapen.......
buikspieren zorgen ervoor dat die doorhanging via de onderzijde "opgehouden" kan worden : vergelijk maar met een boodschappentas

het is een samenspel van allerlei spieren, het heeft géén zin om die te gaan uiteenrafelen en eentje van alle kwaad/goed te gaan duiden


typisch hypisch geleuter

tja, de ruiter zweeft boven de paardenrug hé in verlichte zit, géén gewicht inwerkend ??!!
wat een stierestront ! de schrijver vergeet ook weer op typische wijze
dat de ruiter in de beugels blijft hangen, de beugels aan de boom trekken,
en de zadelboom bijgevolg op de ribben drukt,
de ribben zijn dan weer verbonden aan de wervels.......