Ik heb nu dus toch spijt dat ik het geschreven heb.
Q was misschien toch niet meer te redden geweest. Het was gewoon teveel voor zijn jonge lijf, teveel bad luck.

Isabel van der Made schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:53:


In feite begint het probleem al met stalrust. Dit soort gevallen zijn zo gecompliceerd omdat doorlopen niet kan en op stal zetten in feite ook niet. Net als bij mensen na een zwaar ongeluk: je moet bed houden maar je wordt daar tevens ziek van. En vatbaar voor de overal aanwezige bacterien. Zeer moeilijke situaties.

Arabesk schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:16:


En ik heb dat bij Eddy gedaan, zonder resultaat...

Even over dat verruimen ipv versnellen; ik vind dat zelf gepeuter in de marge, 'vroegah' toen de guldens nog van hout waren en we nog gewoon met bitten en alles reden, vond ik dressuur ook al niks het is allemaal zo subjectief als de pest.

Over bitloos; ik was al over op ijzerloos maar nog niet op bitloos omdat ik niet durfde. Ik was wel bezig met grondwerk etc, maar het bleef telkens hangen op mijn gevoel tussen mijn oren.

Toen ontmoette ik Arno8, mijn voormalige vriend, die klikte het bit eruit en hing het aan het fietsstuur en zei vrij bot 'zo en nu ga jij bitloos buitenrijden'. Ik reeds soms wel in de bak bitloos, maar buiten nee dan heb je echt een bit nodig voor als er een vrachtwaten langsrijdt.

De rit ging gewoon goed en ik merkte amper verschil, sindsdien het bit in de prullenbak gegooid.

Als je ziet hoeveel mensen op de EHBO terecht komen door paardrijden zou je bijna stoppen met die sport, maar realiseer je dat vrijwel alle ruiters die van hun paard lazeren en op de EHBO terechtkomen mét bit reden.

Een collega van me durfde ook niet bitloos, totdat haar paard ervandoor ging en ze viel en behoorlijk ernstig viel ook nog. Daarna is ze bitloos gaan rijden vanuit een andere motivatie 'met bit hou ik hem ook niet en verongeluk ik ook'. Na de overstap is het paard er nooit meer vandoor gevlogen en is rustiger geworden en niet meer zo schrikkerig.

Een vriendin van me reed bitloos, maar mende wel met bit, want ja mennen dat kon toen nog niet bitloos. Haar paard schrok voor de wagen van elk sprietje het was gewoon niet leuk meer. Toen ging ze over op bitloos, toen werd het al minder. Als laatste stap heeft ze de oogkleppen erafgehaald en nu gaat hij superbraaf over de weg. Het paard werd duidleijk gewoon angstig van het bit en de oogkleppen. Opvallend was ook dat hij zijn hoofd wegdraaide bij het bithoofdstel en bij het bitloze hoofdstel steekt hij zelf (!!) zijn neus erin zo van 'joepie we gaan!'

Hier artikelen van Dr. Cook over 'bit-induced fear'

http://www.bitlessbridle.com/dbID/210.html

sandra driessen schreef op woensdag 26 mei 2010, 22:51:


Hier worden alle paarden die binnenkomen onmiddelijk en 100 % gespeend van brokken, granen, mueslis, ed, ook van alle eventuele toevoegingen, duur of goedkoop. Paarden die brokken hebben gegeten hebben vaak maagzweren. Ik geef dan geelwortel oftewel koenjit, 2 grote theelepels per dag in wat bietenpulp, en dat helpt enorm goed, en is zo simpel toe te passen. (ook bij mensen) Als je paard niet aan de pulp wil dit in het begin eventueel mengen met wat wortel of appel. Soms gaat een theelepel koenjit er ook in in een uitgholde wortel ofzo.

Trudy schreef op donderdag 27 mei 2010, 10:40:


Daar heb ik ook altijd last van! Wist ik er maar wat op,

Bij ons op stal word door de grote meerderheid met bit gereden.
Nu is er 1 paard bij ,die als de eigenarresse bij hem komt met t bit,hij echt ernaartoe buigt om t zelf aan te nemen.
En dan ben ik natuurlijk weer degene,waar tegen gezegd word::zie je wel trudy ,hij neemt t zelf aan.
Tja ,in dit geval sta ik dan met mn mond vol tanden.
Hoe zou dit kunnen?

joop schreef op donderdag 27 mei 2010, 13:30:

ahhh je bedoelt jijzelf??
Ja ik ben net zo jong als jij.
Ik idd ook.
Oke ,dan laat ik t zo.
Anda is 16 dus een beetje onze leeftyd zalle we maar zeggen.

Karen Koomans schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:53:


Nah, KLAAR (en ik heb het nu ook echt gehad hiermee, hoop dat het boek van deze forumdraad nu voor lange tijd dicht kan). Heb deze draad opnieuw doorgelopen en opnieuw bij alle berichten van Herman gekozen of ik het stijloos vind of niet.
Over dat vermoeden van dat filmpje en dat dat niet de enige reden was voor mij; ik zal er niet meer over vertellen, want dan krijgen we misschien wéér een lange forumdraad krijgen over wat iemand wel of niet geflikt heeft .

Karen

Een paard is een gewoontedier dus dat zit er waarschijnlijk gewoon ingestampt.En misschien heeft hij de link gelegd tussen bit aannemen en daarna leuke buitenrit?
Dat neemt niet weg dat bit nog steeds schade toebrengt in de mond van het paard...

Wat erg Lena, heel veel sterkte...

Ik weet overigens niet hoe het bij paarden zit, maar bij mensen gaat het toedienen van een NSAID niet binnen een half uur nierfalen en shock veroorzaken in zo'n situatie... Het zal in ieder geval op korte termijn zeker niet de oorzaak zijn van een fatale afloop.

Arabesk schreef op donderdag 27 mei 2010, 13:01:


100% mee eens!

Karen

Player is nu juist 19 geworden en een jaar of drie geleden kreeg ze ook last van stijfheid, ze had daar vooral in de winter last van en waarschijnlijk ook als ze gelegen had. Toen haar gewrichten anderhalf jaar geleden in haar koot stijver werden: ze landde soms op de bovenkant van haar hoef ipv op de zool omdat ze die blijkbaar niet op tijd in de juiste positie kreeg, ben ik haar gelatinaat gaan geven; eerste maand twee schepjes en sinds dan één maatschepje per dag. Ze heeft de voorbije winter glansrijk doorstaan, zelfs met de langdurige vorst was er niets van pijnlijke stijfheid te zien. Ze landt ook al weer lang keurig op haar voetzoelen.

Miscchien heb je hier iets aan.

Paarden die gewend zijn 's nachts op stal te staan, staan ook te draaien bij het hek om vijf uur. Ten onrechte concludeert het baasje dan dat het paard zelf graag op stal wil.