Owww, ik was al een beetje jaloers n.a.v. die andere weidefoto's, maar nu ben ik écht jaloers ! Wat geweldig, zo'n fantastische natuurlijke planten- en bloemenpracht rond je huis!

Karen

angelique hage schreef op zondag 23 mei 2010, 10:01:

Even een vraagje tussendoor.


Rijdt ze bitloos mee?

Piet schreef op zondag 23 mei 2010, 12:07:


Tja ... dan hoef ik je zeker ook niet te vertellen hoeveel moeite het kost om datgene wat mij is aangeleerd weer af te leren hé?
De eerste maanden stond ik op een pensionstal, kreeg ik zo nu en dan les van een dressuuramazone, ik zat kaarsrecht (die houding heb ik zelf), handen laag en lengte in de benen. Toen ging ik verhuizen .... prachtig voor Jeen, lekker buiten ... en vond ik een instructrice aan huis ... mijn benen werden in mijn nek gelegd, mijn handen moesten hoog (alsof ik op een opoe-fiets zat) en mijn houding was te recht (ik zat op de rem, aldus), ik moest meeeeee met het paard. Mijn knieën kwamen geregeld over de wrongen van mijn zadel
Enfin ... nu zit ik een pak rechter, moet nog steeds veel denken aan mij handen en mijn lengte is een stuk verbeterd. Toch zit ik nog te kort, maar raak volledig uit balans als ik langer ga zitten. Ik doe het dus gaatje voor gaatje, Piet, totdat ik zie én voel dat het mijn lengte is. Lange weg, maar ach ... beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, toch?

angelique hage schreef op zondag 23 mei 2010, 10:55:


Volgens mij maakt dat allemaal niet uit.
Dat is gewoon een afspraak die je maakt met je paard.
Mijn paard doet buiten het meeste wel op stemcommando. Ik hoef niet eens te drijven.
Om de snelheid eruit te halen zonder de ruimte te verliezen, hoef ik alleen een beetje in te houden en terug te gaan zitten. Bij haar gaat het er echt om, om er die energie en die ruimte in te krijgen. Eens je dat hebt, wordt het makkelijker.
Ze houdt dat trouwens niet lang vol. Op hoge snelheid wel enkele 100den meters. Maar zonder die snelheid eerder enkele 10tallen meters. En dan duikt ze op haar voorhand.
Daar moet je trouwens ook wel mee oppassen dat je niet te lang door doet.
Zodra mijn paard moe wordt en begint te duiken, rijd ik haar bijvoorbeeld kreupel.
Dat had ik vrijdag nog voor. Ze nam op eigen initiatief de kop en ging er in een halve rendraf vandoor. Kicken! (terwijl ze normaal nooit kan volgen)
Maar toen ze begon terug te vallen nam een ander paard de kop over en deed de mijne nog haar best bij te blijven. Dat had ik beter niet toegestaan. Want ze begon te krabbelen en tegen dat we thuis waren (was nog een eind) was ze kreupel.
Ik had haar dan beter gestopt terwijl ze nog niet moe was.
(Soit, nu is de mijne sowieso al niet fantastisch te rijden tegenwoordig en zo scheef als een banaan. In de piste kom ik er zelfs niet meer mee om mezelf de frustratie te besparen. En eigenlijk ging ik haar de komende tijd niet meer rijden. (Oepsie ) Maar voor zo'n stukje volluit draven is ze altijd wel te vinden. Doet ze zelfs als ze kreupel is.)
Wat trouwens wel belangrijk is voor die van mij, is dat de weg egaal ligt. Anders wil ze niet en houdt ze zich in.

Wat Eddy schrijft om vanuit vwnw verruiming te vragen, werkt voor mijn merrie bijvoorbeeld niet. (Alhoewel ik snap waarom hij dat schrijft.)
Vanuit vwnw zou die alleen maar naar voor duiken. En ze moet een beetje heet worden. En dat wordt ze niet van vwnw.
Als ik het vroeger nog trainde tijdens de dressuurles, deed ze dat ook het beste als ze scherp stond. Dan probeerde ik haar eerst een beetje heet te krijgen door bijvoorbeeld een serie korte overgangen en dan enkele pasjes verruimen. Maar ik moest dan wel de verbinding houden vooraan, zeker niet loslaten.
Maar ik vind het buiten makkelijker

Aafke schreef op zondag 23 mei 2010, 8:09:

Tussen de eerste zw/w beelden en de daarop volgende beelden zit amper 1 week.
Een galopje was dus nog niet an de orde.
De opdracht was een filmpje te realiseren waaruit de rust en het prille gevonnen vertrouwen van Jeen spreekt.

En wat 123video betreft ...Ja ja, soms luister ik ook wel eens naar de anderen
_______
Herman
"Art in Nature, Nature IS Art"

van lennep schreef op zondag 23 mei 2010, 9:53:

Mercikes voor het compliment.
En er was nog een bijkomende "stoorfactor" voor Jeen.
Hij moest geregeld rakelings langs de camera. In't begin keek hij er met grote ogen naar, maar geleidelijk had hij er ook geen verdere aandacht meer voor.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature IS Art"

Sandra van Bommel schreef op zondag 23 mei 2010, 10:14:

Bedankt Sandra, ik heb enkel maar het filmpje gemaakt.
De verdienste van Jeen is geheel en alleen toe te schrijven aan Anja en Eddy.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature IS Art"

Karen Koomans schreef op zondag 23 mei 2010, 11:43:

Thx Karen. Wat een geluk dat ik er hele goede videobewerkingssoftware voor heb hé.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature IS Art"

Piet schreef op zondag 23 mei 2010, 12:07:

Dat was precies mijn gedachte. Wat een lieverd, dat paard. Hij begrijpt absoluut je bedoelingen niet en probeert er wanhopig kaas van te maken.

Fijn voor jullie allebei, dat je nu de begeleiding hebt gevonden die je nodig had. En dapper dat je ook dat eerste deel van de film durft te laten zien!

Jullie gaan nog veel plezier samen beleven, ik vind Jeen in alle opzichten een prachtig paard.

Piet schreef op zondag 23 mei 2010, 12:07:


Welleuh , neen toch niet . Jeen was ( en dit is mijn mening als proff trainer) .............................................................................................................................................
DEN EIKEL

aan het uithangen .Hij wist verdomd goed wat er van hem werd gevraagd .2 benen aanleggen wil namelijk zeggen BEWEEEEEGEN KNOL , en liefst vooruit , dus niet in een bochtje naar de uitgang(poortsyndroom ) EN net daar (bewegen) had hij toevallig die dag,maand,week .Geen ZIN IN !! Dus Anja'ke, loopt zelf meid ik WIL NI .
In het begin dacht ik zelf dat het hoofdschudden (dat hij zéér frequent deed in het begin ) iets met de hals of nek kon te maken hebben .Rechts inbuigen ging moeizaam .Maar omdat dat probleem ZO snel verdween kon het dat niet zijn .Ook onder stresssituaties reageert hij zo niet .Hij stopt ,220V door zen kont en freezes (daarom ist ook ne fries hé )
Na dag 2 deed hij dit niet meer ,ik liet hem ook niet toe om telkens te stoppen (BOE vestjeklap tongklak) als er een Bengaals zogend tijgerin achter een brievenbus op de loer lag . Daarom ook kon ik hem over grachtjes en zo rijden zonder betonnen benen .

Karen Koomans schreef op zondag 23 mei 2010, 12:12:


Ik geniet er elke dag van. Ik denk dat veel NL/BE postzegelpaarden] body=[Paarden die gehouden worden op té kleine, kale weitjes, een postzegel dus.]">postzegelpaarden ook jaloers zullen zijn op de paarden hier.

Het zal geen toeval zijn dat deze draad enige tijd geleden al weer is opgehouden. Weer een voorbeeld van hoe mensen met mensen om kunnen gaan , hopelijk zien we Cindy snel weer terug.

Hoe ingrijpend gaan de tochten in realiteit zijn die je met je man wil maken?
Het paard van je man is stijf en niet in conditie begrijp ik, en hoe zit het met jullie eigen conditie? Wil je dagelijks 3 uur de hort op of wordt het oneerbiedig een uurtje hobbelen op zondag? Maw: als je ontijzert, hoeft dit paard toch niet meteen dagelijks vol aan de bak? Is er bij jullie gelegenheid om de soort paden te selecteren, niet alles steentjes en rotsen meteen, maar ook berm?

De huidige ijzers kun je nu anyway niet langer dan nog enkele weken laten zitten aangezien de hoef groeit; gemiddeld elke 8 weken moet er opnieuw beslagen worden. Daarna zul je moeten kiezen: eraf of nieuwe. Als je niet van plan bent om er nieuwe ijzers onder te laten slaan -dat meen ik gelezen te hebben- dan is het moment al aardig dichtbij waarop je sowieso aan blootsvoets gaat laten wennen.
Mijn eigen ervaring is overigens dat voeding het belangrijkste aspect is bij een probleemloze transitie. Ban alle suikers.

van lennep schreef op zaterdag 22 mei 2010, 21:47:


Het zijn als je tenminste die kleine dingetjes op de linkerzijde bedoeld, hele kleine hangende bolletjes. Heb weleens geprobeerd om een bos te drogen en dan als decoratie op te hangen... dat wil niet, omdat het helemaal uiteen valt.
Het stikt er hier van... klapgras heb ik nog nooit van gehoord.

Groet,
Wil

Hoefijzers..... het einde!!!

Hier zijn al helemaal geen weidevogels meer. Er wordt al volop gemaaid omdat het gras door de droogte toch niet meer groeit en het staat wel volop in de bloei.