Wil schreef op maandag 19 april 2010, 16:26:


Wat lief dat je dat vraagt Wil !

Voornamelijk mijn ziek zijn houdt me tegen. Alleen de reis al; van zoiets moet ik dagenlang, misschien nog langer, herstellen.

Voor mensen die zelf niet te maken hebben met chronische vermoeidheid (chronische uitputting vind ik een beter woord), is dat waarschijnlijk heel moeilijk voor te stellen. Voor wie 't interessant vindt om daarover iets te lezen, in deze column over chronsch moe herken ik veel: http://www.vkblog.nl/bericht/184292/De_lepeltheorie
De column is gechreven door iemand met MS; ik heb geen MS maar een chronische infectie, waarschijnlijk verwant aan chronische ziekte Van Lyme/ Borelia. Dat heeft naast chronische moeheid ook gevolgen voor ondermeer m'n spieren, gewrichten, en allerlei neurologische zaken.

Maar wie weet, als ik me over een tijd een stuk beter voel dan nu! Het lijkt me heerlijk, leuk en gezellig.

Naast ziekte als belangrijkste reden, komt nog dat ik zo'n watje ben die 't niks vindt om langere tijd van huis te zijn, weg van Gert (en weg van al m'n beessies). Erg hè ...
En stel dat Gert mee zou gaan, dan hebben we verzorging nodig voor al onze dieren, die qua verzorging niet allemaal de makkelijkste zijn.

Dus voor ons voorlopig geen vakantie -- althans niet weg van huis. Maar gelukkig wonen we zo heerlijk dat ik vaak 't gevoel heb op vakantie te zijn. Vanmiddag nog; ik ben net terug van een ritje en wandeling door het Groningse voorjaarslandschap. Zonnetje schijnt, heb met paard en hond in het water gespeeld. En na terugkomst een drankie op ons terras.. (ja, hond en paard ook, voor hen wel alcoholvrij en suikerarm natuurlijk; lol). Echt een genot!

Karen

Christel Provaas schreef op maandag 19 april 2010, 16:03:


Aan alle nuances die ik schrijf voorbijgegaan?
Ik ontken niks, wat een kort door de bocht conclusie. Ik denk zeg dat gezonde paarden die zomer en winter dag en nacht onder schrale omstandigheden buiten gehouden worden, geen koliek krijgen, niet verkouden, niet suikerziek en niet hoefbevangen worden.
En ja, 's nachts op stal is sowieso al een ramp, maar dan met zulk weer als we nu hebben een uurtje of langer in de wei is vragen om ellende.

Mooi paard heb je daar, Cindy!

Dani62 schreef op maandag 19 april 2010, 18:52:


Dank je

Dani62 schreef op maandag 19 april 2010, 15:30:


Ik denk dat naast fructaanarm voer en frequent bewegen en goede natuurlijke bekapping nog een factor meespeelt: gevarieerde voeding. In een natuurgebied regelen de paarden dat zelf; of althans een heel stuk beter dan paarden op een raaigraswei. Paarden die voornamelijk hooi krijgen zijn m.i. veel gezonder af met kruidenhooi/ natuurhooi/ dijkhooi/ bermhooi, vergeleken met weidehooi dat eenzijdig is qua samenstelling.

Ik heb hiervoor (nog) geen bewijzen; het belang van gevarieerde voeding cq de invloed van eenzijdige voeding op IR en HB. Ik beredeneer 't gewoon op basis van "boerenverstand". Denkend aan wat een paard van nature eet. En - van mijn eigen dieren - wetend dat één en hetzelfde paard soms gek is op een bepaald kruid en een tijdje later datzelfde kruid of soort boomtak niet meer hoeft. Idem voor onze geiten, ezels en varkens.

En bovendien - sinds ik deze gedachte heb en er dus op let - lijken veruit de meeste paarden en pony's die hoefbevangen raken inderdaad langdurig eenzijdig te eten. Zo blijkt dan uit het geschreven verhaal, of als ik ernaar vraag. Niet alleen op dit forum; ik spreek een hoop paardenmensen.

Gisteren waste ik één van onze geiten die een huidinfectie heeft met Betadine (jodium)-shampoo. Jomanda (ezel) heeft toen een paar slokken geconcentreerd shampoo-water uit de emmer gedronken; ik zag het niet snel genoeg... Heb voor de zekerheid even de DA-praktijk gebeld en die hebben me gerust gesteld dat het geen kwaad kan; ook al is die shampoo niet bedoeld voor inwendig gebruik....

Maar als ik zoiets nu zie gebeuren, dan denk ik (dus): jodium tekort? Ik heb de symptomen daarvan opgezocht en die passen helemaal bij Jomanda. Niet dat ze ernstige dingen mankeert, maar ze is erg sloom voor haar doen en haar vacht is erg dof. Om die reden heb ik nu wat zeewier besteld; zodra ik het in huis heb mag Jootje daarvan dagelijks wat eten als ze dat wil.

Ik ben er geen voorstander van om kruiden - vooral kruiden die een paard van nature niet zou eten zoals knoflook - door ander voer heen te mengen. Want zo kan gemakkelijk een teveel aan bepaalde stoffen ontstaan; en door te mengen kan het paard niet naar behoefte een bepaald kruid wel of niet eten. Maar kruiden regelmatig aanbieden (in pure vorm); dat doe ik bewust wel. En nu een keer zeewier, omdat ik geen andere/betere bron van Jodium weet. Ik geef 'natuur'-hooi geven ipv weidehooi. En sinds kort krijgen m'n paardjes en andere weidedieren bovendien inheemse grassen en kruiden en diverse boomtakken, met of zonder blad.

Dat IR (vaak) samengaat met een magnesiumtekort is voor mij ook een aanwijzing voor het belang van gevarieerde voeding. En een verband tussen een Kalium-teveel en EMS, idem.

Mijn dieren lopen niet in een natuurgebied; dus dan maar de natuur zo goed mogelijk naar hun paddocks en weides gebracht !

Karen

@Arina:PLAATSEN dat filmpje

Mmmmm....mijn paarden krijgen eigenlijk ook heel eenzijdig voedsel....
Welke kruiden bied jij dan aan Karen?

Hmmm...
Wanneer ik alles hier lees over die hengsten lijkt zo'n dier meer een vloek dan een zegen?
Hebben jullie dan nooit plezier met/van ze?
Als ik voor mezelf spreek heb ik met mijn jongens al tonnen mega-fun gehad hoor!
Ik lach me kapot wanneer ze bvb. samen 'voetballen'. Soms speel ik zelfs met ze mee.
Ik heb 3 hengsten en die staan allemaal in de buurt of bij mijn 11 andere ruinen/merries.
Buiten een beetje "men-talk" nog nooit noemenswaardige problemen gehad.
Ik vind ze duidelijker en eerlijker dan merries.

Koen

Koen Theys schreef op maandag 19 april 2010, 20:18:


Ik lees verschillende, deels overeen komende, redenen in deze forumdraad maar juist niet dat hengsten niet geweldig zouden zijn, qua karakter.

Ik ben blij dat Joris niet zo heel veel is veranderd na z'n castratie. Naar andere paarden toe en in alles wat daar heel direct mee te maken heeft is hij wel veranderd, maar qua "humor", speelsheid, vindingrijkheid en zo, gelukkig niet!

Verder is de ene hengst de andere niet en datzelfde geldt voor merries. Tuurlijk is de gemiddelde hengst anders dan de gemiddelde merrie. Maar bij beide zijn m.i. toch ook redelijk veel uitzonderingen ("slome" hengsten en heel extraverte, "dominante", speelse merries, bijvoorbeeld).

Karen

Oraal verdoven is blijkbaar om verschillende redenen geen optie.
Ik heb vandaag overlegd met mijn dierenarts en we willen hem beiden eigenlijk gewoon niet schieten. Hij was niet zozeer bang dattie door de hekken zou rennen (hij heeft vorige week nog een paard geschoten) maar hij was wel bang dat zijn vertrouwen daarna zo geschaadt zou zijn, dat al mijn wek van de afgelopen maanden teniet zou worden gedaan. En misschien nog wel erger want buiten opnieuw beginnen met alles, heeft zijn vertrouwen dan weer een enorme opdonder gehad.
Hij wilt nog wel wachten met castreren tot eind mei met betrekking tot het weer. Dus hebben we besloten dat ik de komende periode ontzettend hard ga oefenen en dan proberen we het in mei opnieuw. Desnoods spuit ik hem wel zelf eerst i.m. en blijft de dierenarts ff uit beeld totdat hij suf genoeg is.

Pien, je hebt waarschijnlijk gelijk dat ik ook gewoon een beetje TE voorzichtig ben. Hij is ook helemaal niet zo bang hoor, maar ontzettend slim en koppig. En ik weet minder goed hoe ik daar mee om moet gaan zonder zijn vertrouwen te schaden. Eerst moet in ieder geval zijn halster weer aankunnen en dan gaan we oefenen met meer druk op het touw en enge dingen terwijl hij aan het touw zit. Vanzelfsprekend ook meer oefenen met meelopen, stoppen, achteruit enz. Eigenlijk zijn dit dingen die hij gewoon kan zonder touw, dus hij doet ze ook met een touwtje eraan. Of hij echt door heeft dat er dan een touw tussen ons zit, is een tweede...

Ik kan weinig kanten met hem op zolang hij nog hengst is, dus hij zal moeten. Ik heb nu weer een zeer duidelijk doel voor ogen voor de komende weken dus het moet gewoon lukken.

Suzanne Graauw schreef op maandag 19 april 2010, 20:10:


In de winter niet zo veel; omdat ze dan vooral kruidenhooi eten en ik niet zelf de kruiden kan plukken of maaien, die 's zomers wel op die maner beschikbaar zijn. Wel regelmatig brandnetel (gedroogd).

Ik geef ze sinds kort o.a. allerlei takken van inheemse loofbomen (berk, vogelkers, beuk, haagbeuk, wilg, etc.). Dat ben ik van plan om te blijven doen. Overigens las ik dat eik (blad en takken/stammen) slecht is voor een paard als het in grote hoeveelheden wordt gegeten; ik zal nog nazoeken of dat echt zo is.

Verder inheemse grassen en riet (d'r staat nu nog niet veel maar 't groeit hard nu), paardebloemblad (pas op voor fructaan), (jong blad van) fluitekruid, weegbree, zuring, dovenetels, brandnetels, kleefkruid, zevenblad (mjummie!), vogelmuur, blad van duizendblad,... Later in het seizoen, zodra dat er is, ook wilgeroosje, kamille, karwij, pastinaak, ...

Vorig seizoen gaf ik dat af en toe; dit jaar ga ik ze ruim meer geven (vooral van de soorten grassen en andere planten waarvan ik zeker weet dat het ook in grotere hoeveelheden geen kwaad kan; andere kruiden zoals kleefkruid met mate).

grt,
Karen

@Karen: dat ons stuk grond gezonder is voor paarden (zonder bemesting en met al zijn veelzijdigheid) had ik al wel door. Ik realiseer me zeker dat ik geluk heb. Althans, de paarden dan hé... Want wij zijn het weleens zat om een kilometer te lopen en slootjes over te steken op zoek naar je paard... . Het land heeft ook weinig open stukken, maar bestaat uit paadjes, om de een of andere reden nodigt dat uit tot bewegen. Ik heb het idee dat onze paarden meer lopen dan paarden op een vierkant stuk.

Piet schreef op maandag 19 april 2010, 18:31:


Tuttut.
"Schrale omstandigheden" en "zomer en winter dag en nacht op de wei" is een contradictio in terminis. Want de tweede optie is bepaald niet veilig.
Hoewel je dat in je laatste zin ook weer rechttrekt.
Wat bedoel je eigenlijk? Want ik heb dan toch denk ik de nuances gemist.
Ik heb nl een schraalhans (qua behoefte) die het presteert om toch jarenlang mild bevangen te zijn en ook een keer koliek te krijgen terwijl hij al jaren een dieet van louter hooi met enkele uren gras volgt.

is clickeren met dit paard geen optie?
Zomaar een vraagje...

Suzanne Graauw schreef op maandag 19 april 2010, 20:08:


Ja, Arina! Plaatsen dat filmpje
Zou ook wel leuk zijn als de betere ruiters hier ook een filmpje lieten zien, daar kan ook van geleerd worden hé?

By the way, heb vanavond met Goke lang teugelwerk gedaan. Ik ben rijker dan ik dacht, heb zo waar echte lange teugels liggen Met mijn clickertasje om mijn buik gevuld met beloning Goke naar de bak gebracht.
Ze kent het dus al! Loopt daar gewoon voor mij uit op een simpel "kom-kom"!!!! Goke snijdt wel de bochtjes af, dus daar moest ik haar in corrigeren. Heb haar ook op de hoefslag diverse keren halt gehouden (op een diepe zucht) en halt LATEN houden, dat laatste wil Goke nog wel eens maling aan hebben, maar als ze dan héél eventjes bleef staan "good girl" en snoep in haar giegel ... JA, dat was LEUK, dacht Goke ... ga ik voor jou ook eventjes in zijn achteruit zonder dat je het vraagt, weer een snoep? Nee ... kom-kom en weg was ze weer. Van hand wisselen, halthouden en zelfs een klein drafje (in eerste instantie werd ik natuurlijk bijna met mijn giegel door de bak getrokken), maar ik liet haar vast lopen en gaf aan "eassssssss" en als ze terug in stap wilde, riep ik weer "kom-kom drrrrrrafffff", direct gevolgd door een "klik" met de tong en na een paar keer, ging ze rustig draven ... blijft flink doorstappen naast zo'n groot paard, maar voor een eerste keer .... helemaal goed! Daarna gezadeld en gereden. Was weer leuk vanavond!