Coralie schreef op vrijdag 19 maart 2010, 21:03:


oww waarom is dat verboden (ja dat wil ik dan ook weten ook)? ik weet niet welk middel mijn vriend gaat halen, maar ik weet dat ze er mee in de maag zit (want troep, moet helemaal tot op de huid natmaken etc.)

maar als er in NL geen effectief middel te koop is, wat doen ze dan om de luis te doden?

Ik weet er zijn andere manieren, maar in dit geval moet de luis dood...

Nataschadevreede schreef :

Misschien een van die minder giftige goedjes van Joop proberen....
groetjes, Pien

heey karen,

Ik zou graag meewillen helpen, alleen ik heb geen ervaring met kinderen en euhmm ik acht mijzelf niet kundig genoeg....

Ik heb wel ideetjes qua invulling, kinderen leren toch via spel etc.? de uitleg van sommige oefeningtjes zouden mss verwerkt kunnen worden in leuke spelletjes (oke clicker is natuurlijk een groot spel) met een soort opdrachtjes die niet zo standaard zijn natuurlijk, maar die wij PNers mss leuk kunnen verzinnen?

ja ik noem maar wat hoor hahhha god kinderen... ik heb nooit broers of zussen gehad en ook nooit opgepast, vandaar

Nataschadevreede schreef op dinsdag 23 maart 2010, 17:38:


Hoi Natas,

Het is al mooi als je gewoon mee wilt denken (zoals je in dit bericht al doet)! En als je wilt, kun je feedback geven op materiaal dat hier geplaatst gaat worden; of het volgens jou helemaal goed is of dat er evt. nog wat verbeteren kan.

Ja, spelletjes is een hartstikke leuk idee! Kinderen doen heel graag spelletjes met pony's; je ziet dat bijvoorbeeld veel op ponykamp. Als iemand ideeën heeft over wat voor spelletje(s), en hoe we dat dan kunnen uitleggen - of nog mooier - ergens kunnen filmen - !

grt,
Karen

joop schreef op zaterdag 20 maart 2010, 10:44:


hahahah die zitten natuurlijk allemaal lekker in die rasta vlechten

Oke bedankt voor je tip

Súper leuk, Anja!

Karen

joop schreef op zaterdag 20 maart 2010, 11:13:


whhaaaa zenuwgif klinkt heel eng....

fijn!

Arabesk schreef op zaterdag 20 maart 2010, 12:45:

Ik heb ooit eens een soort paardendagboekje van iemand gekregen dat ook speciaal voor kinderen was. Ik heb het weggegeven (aan een kind) en weet de titel niet meer.
Wat ik er heel leuk aan vond was dat ze kinderen opdrachtjes gaven om te leren kijken naar hun eigen paard of pony. Bijvoorbeeld ¨ga bij je paard bij de wei zitten en kijk wat je paard doet¨, of ¨kijk hoe de paarden naar elkaar doen¨. Dat konden de kinderen dan opschrijven en er werd uitleg bij gegeven.
Als kinderen op die manier naar een dier leren kijken, wordt het ook gemakkelijker om ze uit te leggen hoe je een paard op een andere manier kunt trainen. Ze gaan dan ook zien dat het ene paard maar met zijn oor hoeft te draaien en het andere paard gaat voor hem op zij (bij wijze van spreken, dan).
Dus eerst observeren en dan pas trainen. Zo kan je ook voeding en verzorging uitleggen. Kijk wat je paard eet, wat eet een paard in het wild, waar schuilt een paard dat geen stal heeft, etc.

Groet, Els.

Michiel schreef op dinsdag 23 maart 2010, 13:22:


Helemaal mee eens Michiel (je hele bericht).
Nee, compromissen zijn veel minder vaak nodig dan de meeste honden- of paardeneigenaren denken. Erger nog: veel honden- en vooral veel paardeneigenaren staan er nauwelijks bij stil, wat hun dier 't liefst zou willen .

Uitsluiten kun je compromissen niet en dat hoeft ook niet, vind ik. Bijvoorbeeld als je dier iets wil doen, waarvan jij als eigenaar inschat dat dat op die plek of op dat moment gevaarlijk is. Maar ook als je er zelf echt geen zin in hebt, vind ik dat een valide argument; hoewel je soms best eens zin kunt máken.

Net als tussen mensenvrienden. Die doen samen vaak dingen die ze allebei leuk vinden, ze máken soms "zin" om de ander te plezieren. Maar zeggen ook nee, als het om iets gaat dat voor één van beiden echt niet leuk of niet doenlijk gevonden wordt. Zegt één van beiden nee, dan is een compromis of een alternatief een goede oplossing.

Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 23 maart 2010, 17:43:


Ik zie het zonder begeleiding allemaal niet voor mekaar komen.
Maar, wat me wel een goede mogelijkheid lijkt, eveneens onder begeleiding, is elkáár klikkeren. Je zit dan tenminste niet met het bijverschijnsel dat er constant ponies de verkeerde kant op geklikkerd worden. En misschien ontstaat er zo wat praktisch begrip voor wat er eigenlijk gebeurt als je "pony" bent.

Buikspieren doen pas bij een paard wat gedragen gaat lopen Aktief mee, bij meer afdruk /kadans.
Anita

Je krijgt een bijpremie vanaf 15 jaar en vanaf 20 jaar kan je hem/haar nimmer verzekeren.

Ik heb mijn Ijsje wel verzekerd, maar dat is vooral omdat wij aan't bouwen waren en er dus gewoon niet veel spaarpotje meer is. Ik betaal 235 EUR/jaar voor dood- en ongevallenverzekering, diefstalverzekering en medische kosten bij ziekenhuisopname.

Vanaf dat we hier wat vlotter rondraken neem ik de vezekering ook niet meer

En hoeveel gaan er hun sporen uitlaten of hun stang aan de kant laten? 'k Denk dat er eerder heel veel hun "plastronke" gaan uitlaten, omdat dat toch wel heel oncomfortabel zit.

Oei... ze zijn vergeten dat het paardenbit ook wel eens oncomfortabel kan zijn

Aktief achterbeen heeft niks te maken in wat voor houding het paard loopt, maar of hij aan het been is.
Zowel in een vwnw houding als een opgerichte houding, moet het achterbeen aktief zijn, zo niet, gaan ze in de hand hangen, achter de teugel lopen, rommelig in de aanleuning.... Een aktief achterbeen zorgt voor doorvloeiing, van achter naar de hand.
Als je een paard goed wilt trainen zou hij op jouw vraag voorwaarts, goed moeten reageren, (=aan het been), dan heb je een aktief achterbeen. Wat zorgt voor letterlijk en figuurlijk vooruitgang. Daarmee kan je heel veel bereiken, uiteindelijk (als ze sterker worden) naar gedragenheid. Meer afdruk, swung.
Ik zeg goed trainen omdat, als je meer gaat vragen aan je paard en hij op de voorhand loopt je de voorhand overbelast. Langzaam gewicht naar achter brengen, met aan het begin de regelmaat en ontspanning, uitbouwen naar meer gymnastische bewegingen, en daarna meer terug kunnen rijden met behoud ontspannen rug en takt, vandaaruit komt de oprichting.
Ik ben nu dagelijks daar mee bezig. De merrie blijft nu regelmatig en ontspannen in de rug, ze kan het aan Het gevoel wat ze je dan geven is heel fijn. Je kan dan heerlijk de beweging uitzitten, ze nemen je mee daarin, je zuigt vast in het zadel.
erg belangrijk is dat ze daarin voorwaarts zijn, wat je ook doet je moet ten alle tijden je paard naar voren (eruit) kunnen rijden. Dan heb je ze goed en houd je ze goed, ook weer letterlijk en figuurlijk
Anita