Sinds vorig jaar heeft mij schuilkot i.p.v. houten steunpalen, betonnen palen.
De reden is hoofdzakelijk Jeanneke, ze schuurt en ze had mijn houten schuilkot (zie fotootje hiernaast) kapot gekregen, een houten steunbalk was volledig over aan de grond. Het kot stond gelukkig nog recht en er zijn geen ongelukken gebeurd maar wel met dit in ons achterhoofd naar andere oplossingen gaan zoeken.
Eerst wou ik elektriciteit op de rand van het kot zetten maar eigenlijk vond ik dit maar zielig, stel dat ze door een 'tik' niet meer zo scheutig waren van het schuilkot?
Dan had ik het gevonden: betonnen palen die in beton in de grond zitten, dat zou wat paardengewicht wel kunnen verdragen.
Allemaal heel schoon tot vorige zomer: Jean werd een punker, kweet het, heel dom dat ik daaraan niet had gedacht op voorhand
Zelfs Soraya, die niet schuurt maar ieder paard schuurt wel eens, heeft nu korte stukjes manen bovenop haar manenkam
Het is ni zo dat Jeanneke een op-en-top schuurder is, ze schuurt wel maar ze ligt nergens open en haar manen en staart houden het op een bepaalde lengte. Met den beton ni meer natuurlijk en hoewel ze eigenlijk zelfs dan praktisch geen wondjes had, kreeg ze af en toe, uiteraard, wel een wondje, klein, maar toch...
Nu wil ik deze betonnen palen wat 'gladder' maken op de één of andere manier. Zelf dacht ik aan oude rubberen banden maar het zijn véél banden, 4 palen zo'n kleine 3m lang.
Cindy had een tijd terug ook een leuke oplossing: plastieken buizen vol met beton gieten, stevig maar met een gladde wand. Slim maar daar ben ik nu niets meer mee
Heeft iemand nog een idee hoe ik de betonnen palen kan 'inpakken'? Liefst iets duurzaam en veilig
Warboel
