e m kraak schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 14:04:


Je kent die kracht niet? Toch alleen boekenkennis dus of is je lijf zo ongevoelig dat alles er in mag verdwijnen?

Als je het kookt verdwijnt die krachtige uitwerking op ons lichaam voor een groot deel. Door het eten van rauwe gevonden planten heeft de schrijfster L.v S. de ervaring dat haar lijf allerlei beperkingen aan geeft, wat betreft de hoeveelheden van de verschillende soorten. Dat is enerzijds individueel haar eigen lijf en anderzijds te maken met de soort plant. Moeilijk om dat objectief te scheiden natuurlijk, maar toch belangrijk.

Ik heb zelf nog bijna geen ervaring met paardenbloem, brandnetel, speenkruid, etc. Wel veel ervaring door 20 jaar eten van uitsluitend rauw voedsel. En ook met gekocht voedsel geeft het lichaam soms stops aan, ook afhankelijk van de soort (wat voor eenieder geld). Als je rauw voedsel onderling mixt dat wordt dit stop-gevoel difuus of verdwijnt. Jonge kinderen ervaren nog veel duidelijker stops als reactie op gezond voedsel. Hoe vaker gekookt en hoe meer gemixt, met een aantal jaren erbij, en hun lijven geven het minder en minder aan. Moeders zijn er blij mee dat hun kind eet wat ze klaar maken. In plaats dat ze kunnen aanbieden wat het kind nodig heeft: een vrije keus uit een ruim aanbod van rauwe groente en fruit.

Groet, Michiel

joop schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:37:


Zonder stopcontact of andere energiebronnen zul je het moeten doen met je eigen spierkracht. En dan zijn de conventionele gereedschappen nog het beste. Tenzij je graag een fitness-apparaat gekoppeld aan een dynamo wilt meenemen waarmee je dan de flex kunt aandrijven.

De energiebehoefte van machinerieen die sterk genoeg zijn om hoeven mee te kunnen bekappen is dermate hoog dat accu's geen optie zijn. Het vermogen van een lichte flex is zo'n 500 Watt. Bij 12 Volt heb je dus ongeveer 44 ampere nodig. (Watt=Volts*Amperes). Een normale auto-accu is 44 Ampere-uur, dus zou dit in theorie een uur moeten kunnen volhouden. Maar aangezien die stuk gaan als je ze volledig leegmaakt kun je beter rekenen op een half uur. Met twee auto-accu's gaat het al beter, maar ja, om die de wei in te slepen is wellicht zwaarder dan met de hand te bekappen.
Vandaar dus mijn conclusie dat accu's geen zinvolle optie zijn.

Een bezine- of dieselaggregaat zou voldoende stroom kunnen leveren. Maar ook dat is weer zo'n gesleep en zorgt voor extra onderhoud. En uiteindelijk pak je dan gewoon weer de rasp omdat dat minder "gedoe" is.

Vandaar dus onze voorkeur voor de comforttrim. Wij hebben de luchtslang altijd naar buiten liggen, de comforttrim ligt ook meestal buiten (kan in tegenstelling tot electrische apparatuur prima tegen regen, hij roest alleen maar wordt er niet onveilig of defect door), we nemen het paard mee op de achterplaats en kunnen gelijk beginnen. Samen met de lage warmte-, geluids- en stofontwikkeling maakt het dat tot een werkbare oplossing.

Vanochtend hebben we een hoefbevangen paard op locatie bekapt, en dat doen we dan toch gewoon weer met handgereedschap. Er was bovendien toch geen stroom aanwezig. Maar het feit dat zo'n paard toch al gestresst is en steeds de hoeven wegtrekt of dreigt zich te laten vallen maakt handgereedschap sowieso al de beste keus.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Arabesk schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:35:


mss. ook een toevoeging over weide beheer dan?

Peter Donck schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:07:


???? sorry,,, ben blond, Kun je ff uitleggen????

Daar ben ik dus weer met een vraag'
Tja blond... wat wil je?

Ik heb nooit paarden onder dekens gehad en ben dus een complete nitwit op dat gebied. Eigenlijk wil ik dat ook zo houden.
Maar zoals iedereen inmiddels weet, heb ik een draversmerrie met artrose.

Het lag in mijn bedoeling om de betreffende dame, die voorheen altijd met een stapel dekens op overdag een paar uurtjes buiten stond en snachts binnen, te ontwennen en simpelweg de kans te geven om een vacht op te bouwen.
'
We hebben vandaag in regen en wind de laatste hand gelegd aan de schuilstal. Nog iets professorisch omdat de zijwanden van (strak gespannen en stevig bevestigd) plastic is, maar het dak is van plaat en het is een grote, stevige stal waar ze uit de wind en regen kunnen staan, maar die dus nog doodeng is.
Ze hebben er vandaag kennis mee gemaakt, stijf staand van de spanning,.... nou ja, vooral amber dus (snorkelen als een gek) en sil een beetje, de kleintjes vonden er niets spannends aan en gingen meteen op onderzoek uit... en zodra het flink begon te regenen en waaien, maakten ze dat ze weg kwamen om in het open veld te gaan staan (terwijl we toch ook bebossing in de wei hebben, maar goed...)
Er is dus nu een schuilstal, die ze dus nog niet gebruiken.

Nu tikt menig mij toch op de vingers, omdat ik een paard met artrose in wind en regen laat staan (gaat hier dus wel aardig tekeer nu) en dat brengt mij aan het twijfelen...
Is een deken beter bij artrose of niet? (kan me wel iets voorstellen van warmte die goed doet bij pijnlijke gewrichten en nattigheid die minder goed doet, maar dan vermenselijk ik wellicht weer... hoewel velen dat schijnen te doen)

Omdat ik zelf toch wel een overbezorgd tutje ben het het buiten hoor hozen en waaien, vraag ik mij toch af of het voor mijn meid houdbaar is daarbuiten en of ze niet meer last krijgt van d'r knoken.

f voor de duidelijkheid... er is nog ruim voldoende gras op de wei en ze zijn beslist niet te mager.
(maar me overigens over de andere paarden veel minder zorgen. Sil komt uit lapland van oorsprong en de shetten kunnen overal tegen - hoewel die altijd het hardste naar en schuilgelegenheid lopen)

Arabesk schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 9:45:

Brrr, Barneveld is behoorlijk conservatief met de inhoud van de opleidingen, lijkt me niet dat je daar iets vernieuwends leert.

Michiel schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 15:41:


Een toevoeging: de kracht van rauw voedsel uit de vrije natuur heeft ook te maken met de medicinale werking van veel soorten, die de verschillende organen en functies stimuleren. En daar kun je maar beter niet te veel of te langdurig eenzijdig van eten. De kennis daarover helpt om het verantwoord toe te kunnen passen, al is luisteren naar je eigen instinctieve stops nog beter, vooral omdat de wenselijke hoeveelheid telkens varieert. In kinder gedrag zie je dit heel helder terug. Die kunnen halverwege een appel, peer, tomaat stoppen om dan verder te gaan met iets anders. Ouders proberen hun dan te leren het eerst helemaal op te eten, omdat ze die instinctieve reactie vergeten zijn. Soms zeggen ze "hoe kun je dit nu weigeren, daar was je gisteren nog zo dol op". Ja daarom juist, het lijf wil nu wat anders.

Groet, Michiel

Caatje schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 20:18:


Als je de hielen kunt verlagen is er wellicht óók ruimte voor kwartierbogen
Denk je dat dit toch niet goed gaat lukken, dan snij je aan de buitenkant van de hoefwand schuin weg tot de witte lijn/zool!
Zo heb je toch minder draagvlak, ter hoogte van de kwartieren en krijgen de hielen meer flexibiliteit.

Nils en Olly

Arabesk schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:35:


Ik kan zo instappen. Ik heb alle uitslagen nog en ik hou in een Excelbestandje bij wanneer ik welk paard heb ontwormd en met welk middel.


Vergeet niet dat jullie paarden een paar keer verhuisd zijn.

wie?

Nils Vellinga schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 19:55:


Hi,

Ik las onlangs op barefoothorse.com dat bij nauwe hoeven het helpt om 1 bekapbeurt een afzet te maken aan de toon waarbij het paard sneller wijdere hoeven zou krijgen.
Kijk maar eens op website.

Gr.Cedric

Nils Vellinga schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 19:55:


Ik ben deels akkoord met jouw stelling,alleen niet tot de 'zool' maar absoluut stoppen bij de 'witte lijn'!
Deze 'fake' scoops hebben dan wel na enige beurten een gunstige invloed.
Koen

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 8:51:


Néé, bij 3 paarden is het zichtbaar!
Lintworm is meestal niet zichtbaar, maar zegt niets over - hoe zwaar - een paard besmet is!


Bij 250 zou je al kunnen ontwormen, is ook meestal het advies van Het Woud. (250 kán ook 550 zijn - 550 kán ook 1100 zijn)(Het is een reken formule!)


IK ! zou wachten tot november en dan ontwormen met Praziquantel
een produkt met Ivermectine dood dan ook de horsel larve.


Het gaat hier om lintworm!


Er zijn altijd taaie rakkers die de winter (en zomer hitte) overleven in een mestbal, maar gaat niet op voor lintworm!


"Ontsmetten" heeft weinig zin als je weide menagement niet goed is, dan ben je volgend jaar weer net zo ver.
Lintworm gebruikt een tussen gastheer en die word opgenomen door het paard. Die gastheer is een mijt! (mosmijt ? ) een mijt is een spinachtige - je gaat toch niet al het bodem leven vernietigen van wege lintworm?
Met vaker je wei bloten of slepen, zorgen dat er minder mos in de wei is, maak je het leven van die mijt moeilijk zonder ander (gewenst) organisme te vernitigen! En met eens in de 2 jaar ontwormen tegen lintworm heb je
alles onder controle.

Nils en Olly

Arabesk schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:35:


Hou ik al bij sinds 2006.


Over hoeveel tijd spreek je dan?


Niet als je de aanbevolen hoeveelheid ontworm middel (+ een beetje ) gebruikt! - de wormen niet risistent zijn! je weide menagement in orde is.



En dan? wat kan ik in jou gegevens vinden dat, voor mijn situatie voordelig is?

Nils en Olly

Els schreef op donderdag 29 juli 2004, 1:09:


Gefeliciteerd!
Met een PN behandeling- leven en liefde heb je geen
bachbloesem nodig hoor! Bewijs heb ik hier lopen

Nils en Olly