Leonie Jetten schreef :
> dat heb ik nou ook. mijn paard heeft ook geen schuilmogelijkheid
> en een deken wil ik haar ook niet op doen, maar met het weer van
> afgelopen dagen zit ik niet lekker rustig binnen. ze mag 's
> geel snot. dus wat zal ik nu doen? wel of niet 's nachts naar
> binnen, of toch deze 2 dagen volhouden (er is vast niemand die
> zo intensief de weerberichten volgt... :) )? of als het snot
> erger wordt naar binnen?
Bij mij gaan er geen alarmbellen rinkelen van een beetje doorzichtig snot
en als het af en toe wat wittig is ook niet gelijk.
Echter wel als de kleur gelig wordt, en/of als je paard gaat hoesten dat moet je ingrijpen (vind ik dat je eigenlijk al te laat bent).
.
Toen ik Cherokee kocht was ze snotverkouden door een verwaarloosde verkoudheid die door de vorige eigenaar niet was opgemerkt
met als gevolg daarvan nu een lichte dampigheid.
Dat gaat nooit meer over.
Zij is overigens wel het sterkst en meest afgehard van mijn paarden, dus het heeft niets met wel/niet een deken te maken.
Ik ben zelfs van mening dat een deken bij haar het afweersysteem juist zal verzwakken. Frisse lucht, licht en ruimte moet ze hebben, dus zeker niet in een stoffige stal opsluiten.
Ik kan je alleen vertellen wat ik zou doen als ik een verkouden paard zou aantreffen: Niet te lang zelf gaan liggen klooien met allerhande huismiddeltjes, heb ik ook gedaan, kruiden, drankje... waardoor het in eerst instantie over leek maar eea is maanden daarna pas goed tot uiting gekomen toen Cherokee een oude stoffige strobaal te pakken had gekregen en ik haar akelig benauwd en hoestend aantrof. Haar longen waren echt niet goed op dat moment. De
DA zei toen dat ze dat moet hebben overgehouden aan die verwaarloosde verkoudheid. Met een berg medicijnen heb ik haar moeten oplappen, nu is ze kerngezond, behalve dat wij al het hooi dat de paarden krijgen nu moeten dompelen. Doen we dat uit luiheid een dag niet heb ik een heel akelig hoestend paard, niet fijn om te zien. Voor de rest is ze echter nooit kortademig en ze heeft een superconditie..
Overigens is dat niks ten nadele van een homeopathische ondersteuning, he, ik denk dat je met homeopathie het afweergestel heel wezenlijk kunt versterken en preventief en ondersteunend veel beter bezig kunt zijn dan met de reguliere geneeskunde. Maar de kwaal was al zover dat er schade was aan het ontstaan, toen wilde ik het niet meer laten uitzieken.
Als ik het vermoeden heb dat er wat is laat ik de
DA even naar de longen luisteren (kun je zelf ook met een stethoscoop). Paarden zijn in staat veel te maskeren, dat heb ik wel gemerkt.
> hoeveel mensen hebben eigenlijk dit probleem, dus wel 24/7
> weidegang maar geen schuilstal? en wie heeft daar al wat winters
> ervaring mee? en krijgen ze echt ONBEPERKT hooi of kuilgras? bij
> mij niet, daar zijn we gisteren pasbegonnen met bijvoeren (ze
> staat met 3 jaarlingen in een grote wei waar nog gras in staat)
> maar dat wat ze krijgen hebben ze in anderhalf uur op. ik denk
> ook dat de mijne dichtgroeit als ze onbeperkt hooi krijgt.
Ik voer om die reden ook niet onbeperkt hooi. Wel vaak, nu een keer of 4 per dag, want dan kan ik het beter controleren, anders is het alles voor Cherokee en de anderen die harden werken en dus meer nodig hebben krijgen niks. En daarbij gaat er bij onbeperkt voeren bij mij erg veel hooi verloren, het wordt vertrapt in de modder en dat vind ik zonde.
> zo, heb ik mijn hart weer even gelucht. iedereen veel sterkte
> met de komende regen en natte-sneeuw dagen. nog een vraagje aan
> spirithorses: jij hebt dus een schuilstal en jouw paarden
> gebruiken die echt niet? nooit? want dat stelt me dan weer een
> beetje gerust.
Ja, ik heb een schuilstal en ik zou best wensen dat ze er meer gebruik van maken, omdat het verharde beter is voor de voeten dan die constante zachte natte blubber. En zo kunnen ze eens opdrogen.
Met name Cherokee maakt wel er gebruik van. De rest zo goed als niet maar dat heeft ,denk ik, te maken met de relatief kleine ruimte ( 6 bij 7 voor 5 paarden) en het feit dat ze niet wegkomen als Cherokee gaat jagen, ik denk dat ze ook daarom niet echt erin durven. Dus op dagen als deze staat alles in de regen en is de stal leeg.
Ik probeer ze nu in de stal te voeren, maar dat is een hap nemen en snel weer naar buiten rennen, schiet ook niet erg op en geeft veel onrust.
Dus ja, helemaal ideaal is het nooit. Ik verlang wel eens naar een stal waarin ik de hele groep een paar uurtjes kan zetten om op te drogen. Gewoon voor mezelf, ben ik eerlijk in. De paarden zal het worst wezen !
Groet, Pien
Warboel
